(Monina POV)
“Wala naman. Sige, mahalaga sinabi mo sa amin ang kaso ng pamilya ninyo.” na siyang ikinatitig nito sa kasamahan ko. Si Rhio. Makatitig sa akin parang babalian na din ako ng ulo.
Ngunit mga mata niya nagtatanong kung bakit naririto ako sa police station at talagang lumapit pa ako sa kanila na wala naman talagang bilib si Cedrick sa kakayanan ng mga pulis.
Sa kailangan ko kumilos, Rhio. At kagustuhan mo na sumama kung bakit ka naririto ngayon.
Lumabas na kami sa station. May kalayuan din naman sa akin si Rhio kaya di mapaghahalataan na kasama ko ito. Pagkakamalan lang naman siyang may masamang motibo sa akin.
Ngayon lang din ulit ako nakalabas. Muling parang di ko na naman kilala yung mundo ko.
Bakit ko nga ba hinayaan na ma-adopt yung mundo ni Cedrick? Wala namang assurance na magiging maayos talaga ang pagsasama namin. Lalo na di naman ito mahuhulog sa akin.
Palayain ang sarili Monina. Yun la
(Monina POV)“Haha. Sino ang nagsabi na pupunta kayo doon?”“May sumundo sa amin. Sila?” Nang lingunin ko tauhan ni Cedrick. Clueless sila. Biglang hinila ni Angela ang ilang hibla ng buhok ko.“Ang tagal mong di nagpakita?!”“Tapos naalis lang sa trabaho, di na nagpakita. Kala ko pa naman na-depress ka masyado. Naghihintay pa naman kami ng balita na merong nagpakamatay. Tapos makikita ka namin ngayon, parang buhay princessa ah.” Titig nila sa akin mula ulo hangang paa.Oo na. Pati shampoo at toothpaste ko, mula pa sa bulsa ni Cedrick. Ganoon po kagalante ang lalaking yun.Hinampas ko ang mga balikat nito.“Ako magpapakamatay?”“Saka kick out ka bigla my friend sa school natin? Bakit?”“Ah?” Anong ibig sabihin ni Angela?“Yun ang usap-usapan. Kick out ka. Dahil nga sa paglabag mo ng ilang privacy ng mga study
(Monina POV)Pero ano naman ang kasalanan ni Cedrick kung nalaman nga ng school ang pinag-gagawa ko.Naku naman. Kung nasa school ako edi na defense ko sana ang sarili ko diba? Pero di ko din alam malalaman at mapoprotektahan ang pamilya ko kung walang Cedrick na gumulo sa buhay ko.(Secretary Lee POV)Binabalita sa akin ni Rhio kung ano ang pinag-gagawa ni Monina. Kasama na ito ng mga kaibigan niya.Malalagot ako kay Master Cedrick kung bakit hinahayaan ko si Monina na lumabas at gumala.Inabutan ng ilang oras ang operasyon. Halatang nahihirapan si Master Cedrick, ngunit anak niya ito. Magulo man ang isipan niya pero kailangan nitong tratuhing pasyente ang nasa harapan niya.Naghihintay din si Miss Vanessa. Di kami kumain ng pananghalian.Hangang ang kulay pulang ilaw, naging berde na nga. Ibig sabihin tapos na ang operasyon.Nagulat na lamang kami na nagkakagulo sa labas
(Secretary Lee POV)Natigilan ito. Humarap sa akin.“The child is mine. I know. Pero hindi ito ibig sabihin na kailangan ko talikuran si Monina.”Muling talikod niya sa akin at lumabas ng silid na siyang ikinasunod ko. Siguro… ayaw muna harapin ni Master Cedrick ang katotohanan na nalaman niya ngayon. Nahihirapan siya.Ibig bang sabihin nito, ayaw niyang bitawan si Miss Monina, kahit paano? Mayroon ka na bang nararamdaman sa kanya Master Cedrick?Ngunit sa paglabas namin, kinakailangan pa pumunta sa basement dahil nakaharang sa harapan ng hospital ang mga taga-media.At nang makapasok sa sasakyan. Katabi ko ulit ang driver nito. Napasilip ako sa kinaka-upuan ni Master Cedrick, halatang maraming iniisip. Tinawagan ko si Rhio.“Location.”“I'll send the location.”Isang mall at nasa loob ng isang KTV.Parang gusto ko tanungin si Master Cedrick kung willing
(Secretary Lee POV)Pinagmamasdan ko ang aura ni Master Cedrick. Talagang di na maganda. Hangang sa tumigil na si Rhio sa isang pinto ng KTV room. Ibig lang sabihin nasa loob si Miss Monina.Si Master Cedrick na itong nagbukas. Sumalubong sa tenga namin ang tili ng kumakanta sa microphono. Isa sa kasama ni Miss Monina at kaibigan nito. Napapalakpak naman na parang lasing yung isa.Asaan si Miss Monina?Di nila kami namalayan. Medyo madilim at abala sa ginagawa nila. Nagkalat sa mesa ang ilang bote ng beer.Napatitig sa akin si Master Cedrick. Kaya lumapit na ako sa isang babae. Napansin ako nito. Ngumiti.“Te… teka?! I-ikaw yung lala-laking kumausap kay Manager na tangalin si Monina sa trabaho diba? Ikaw yun?! Wag kang tatangi?!”“Nasaan si Miss Monina?”“Aba. Ang gentleman. May nalalaman pang pa-Miss Monina.”“Asaan siya?”“Tumawag na k
(Secretary Lee POV)Mga paa na nagmamadaling tauhan ni Master Cedrick ang siyang nagpalingon sa kanilang lahat. Hinarang na nga ang mga sarili sa mga taong gusto na humabol sa dalawa.Nauna silang nakabalik sa sasakyan. Sumakay ako sa isang sasakyan at sinundan sila. Hangang sa maka-alis na kami sa mataong lugar.Gabi na. Anong oras na naman ba ako nito makakauwi?Hangang sa tumigil ang sasakyan nila sa kalagitnaan ng kalsada. Lumabas si Miss Monina na siyang ikinasunod ni Master Cedrick. Tumigil din kaming naka-convoy lang sa kanila.Andito kami sa kalsada na malapit nga sa karagatan. Masungit ang alon dahil nga parang uulan. Ilang kilometro na lang malapit na kami sa pamamahay ni Master Cedrick.Sana…. Kaya lang di ko alam kung ano nga ba ang drama ni Miss Monina.Pero ng lumabas ako, dinig na dinig ko ang sinasabi ni Miss Monina.“Sinasabi mong… di na tuloy ang kasal natin? Okey lang sa a
(Secretary Lee POV)Master Cedrick, ang una mong kailangan gawin? Aminin sa sarili na may nararamdaman ka na nga kay Miss Monina at pangalawa, pumili sa kanilang dalawa ni Miss Vanessa.I know mahirap. Yun lang naman talaga ang choice mo.“Cedrick!” tulak ni Miss Monina dito.“No! Di ka makakatakas sa akin!”“Di mo ako pangmamay-ari! Gago ka! Bitiwan mo ako!”“You will gonna stay with me!”“Cedrickkkk!” na siyang sinusubukan ni Miss Monina makawala, ngunit hindi. Kahit sa kabila ng panghahampas na ginawa niya dito.“Bitiwan mo na ako. Ayoko nang ganito.”Puso ko, parang nasasaktan nga para kay Miss Monina.Ang gusto atang mangyari ni Master Cedrick ang manatili si Miss Monina sa tabi niya, habang ang minamahal naman nito si Miss Vanessa. Anong ginawa ni Miss Monina, para nga gawin mong ganito ka-kumplikado ang mundo niya?
(Monina POV)Kahit anong pilit ko na tumakas kay Cedrick, parang impossible na mangyari.Natigilan ako nang galit niya akong itinulak papasok sa loob ng sasakyan. Di niya ininda na masasaktan ako sa ginawa niya.Sumiksik na lamang ako sa kabilang bintana at doon tahimik na umiyak.Umiiyak ako dahil sa gusto ngang mangayri ni Cedrick. Mahal ko siya, okey lang na manatili sa tabi nito. Ngunit mahal ko ba ang aking sarili kung alam ko naman na iba ang tinitibok ng puso niya.Dumiretso ang sasakyan sa kanyang pamamahay. Wala akong ganang lumabas nang hinila na naman ako nito. Saka sinalubong kami ni Rhoa nang twalya. Agad na kinuha ni Cedrick at pinulupot sa akin.Di na ako umimik. Ubos na ang luha ko.Saka pinagbantaan na ako ng di maganda ni Cedrick.“Try to release you tears again in front of me Monina, di mo alam ang maari kong gawin sa pamilya mo.” Ginamit na naman niya ang pamilya ko.
(Haiden POV)Mahigpit ko nang nahawakan ang roller ng pamingwit. Napapikit na siyang pinipigilan ang sarili. Napangisi na lamang ako ng marinig kong minura ni Monina si Cedrick.Ganyan nga Monina, dapat maging palaban ka lang. Di sapat na humawak ka sa kapangyarihan ng isang tao. Kailangan mong tumayo sa sarili mong mga paa. Kapag nagawa mo yan... Marami kang matutunan.Saka impossible pala akong makisawsaw sa kanilang dalawa ngayon. Maaring mahalata ako ni Marlan. Dami ko pa naman sa kanyang utang. Ahahaha.Tiis lang Monina. Talagang papataubin ko ang lalaking yan.Gusto ko lang muna manahimik sa ngayon. Dami kong kailangan pagnilaynilayan. Diba?Napatitig ako sa dala kong timba na siyang laman loo ba ang laman? Ahahaha. Anong klaseng isda ba ang di tatangi sa pain ko?Hangang sa nagsi-alisan nga sila. Nabitiwan ko na ang pamingwit. Basang-basa na ako sa ulan. Sinipa ang timba na siyang sumabay sa alon.Naglak