HINDI na nabigla si Michael nang makita si Zia. Kung tutuusin ay natutuwa pa nga siyang makita ito.Humagod ang tingin niya sa suot na damit nito na kahit simple ay bagay naman, angat pa rin ang ganda. Pero mas excited siya mamaya sa banquet dahil paniguradong mag-aayos si Zia.Nang tuluyang makababa sa hagdan ay nilapitan niya ang dalawang babae. “Ang ganda ng suot mo, Zia bagay sa’yo,” puri pa ni Michael na hindi maiwasang mabighani sa ganda nito lalo na sa malapitan.Kahit halos gabi-gabi niya itong nakikita sa Lopez hotel ay hindi siya nauumay na pagmasdan si Zia. Hindi na normal itong nararamdaman, ngunit alam niyang hindi magtatagal at mawawalan din siya ng interes.“Naku, Zia ipapakilala sana kita rito sa pamangkin ng asawa ko. Mabuti na lang at magkakilala na pala kayo,” ani Mrs. Lim.“Magkaibigan po sila ni Louie,” wika naman ni Zia.“Kaya naman pala—Teka, sandali lang, Hija. Maiwan ko muna kayong dalawa at mukhang may problema ro’n," biglang paalam ni Mrs. Lim nang mapansin
DALAWANG KATAWAN ang magkadikit sa isa’t isa. Iyon ang nangyayari ngayon sa mag-asawa habang nasa loob ng dressing room.Mas lalo pa ngang nangahas si Louie na ipadama ang pagkalalake nang mapansin ang reaksyon nito.Dahil itanggi man ni Zia ay hindi maikakaila sa ekspresyon na naapektuhan siya sa ginagawa ni Louie. “A-Akala ko ba ay importante sa'yo ang banquet na 'to? Malapit nang mag-umpisa ang celebration, baka ma-late tayo,” ani Zia sa kabila ng init na nararamdaman.Tila natauhan naman si Louie at bahagyang lumayo. “Sayang naman,” aniya saka tuluyang lumabas sa fitting room. Bumalik sa sofa na parang walang nangyari.Nang makapili na si Zia ng dress. Blue one-shoulder na bagay naman sa kanya ay saka siya inayusan sa buhok maging sa make-up. Pagkatapos ay nagbayad si Louie saka sila umalis sa lugar.Sumakay sa kotse at pinaandar papunta sa venue ng banquet party. Eksaktong alas-siyete ng gabi ay dumating sila. Unang lumabas si Louie para pagbuksan ng pinto si Zia. Nakalahad pa ng
PAGBALIK ni Zia ay hindi na maipinta ang ekspresyon na napuna naman ni Louie. Ibinaba niya ang hawak na wine glass at nilapitan ito. “What’s the problem? Masama ba’ng pakiramdam mo? Gusto mong umuwi?” sunod-sunod na tanong ni Louie. Tumango ito kaya saglit siyang umalis para personal na makapagpaalam sa mag-asawang Lim. Matapos ay sabay silang umalis sa venue at nagtungo sa kotse. Pagkasakay sa driver seat ay hinubad niya ang suot na coat para ipantakip sa hita ni Zia habang nakangiti, “Nagustuhan ni CEO Lim ang proposal at gustong makipag-partnership dahil na rin sa influence na ibinigay mo sa asawa niya.” Tumango lang si Zia bilang tugon dahil nararamdaman na niya ang pagod sa maghapong pagtulong sa party. Saglit na nagtagal ang titig ni Louie. Hindi akalain na ng dahil kay Zia ay magiging matagumpay ang plano niya para sa Lim corporation. Ang tingin lang kasi niya dati ay asawang walang kakayahan maliban sa usaping roman
HABANG naghuhugas ng pinagkainan ay biglang tumayo si Louie para yumakap mula sa likod. Idinantay pa nga ang ulo sa balikat ni Zia habang dinadampian ng halik sa tenga. Nakiliti si Zia at nanghina ang tuhod kaya natigilan sa paghuhugas. “A-Ano ba, ‘wag kang magulo,” saway niya kay Louie. “Akala ko ba’y pagkain lang ang sadya mo rito, kaya anong ginagawa mo ngayon?” Pero sa halip na lumayo ay mas hinigpitan pang lalo ni Louie ang yakap at saka bumulong, “Zia, bumalik ka na,” aniya sa pinakamalambing na tonong magagawa. Biglang natigilan si Zia. Ito kasi ang unang beses na nagsalita si Louie na hindi tunog nag-uutos. Malambing at talagang bibigay ang sino man makakarinig ngunit hindi siya pwedeng maging marupok. Kailangan niyang alalahanin ang mga pinagdaanang sakit sa loob ng apat na taong pagsasama. Matagal natahimik si Zia kaya gumalaw muli si Louie at hinalikan ito sa buhok. “H
SIMPLE LANG ang gusto ni Zia. Ang gumaling ang ama, makalaya si Chris at muling makaahon sa hirap ang kanyang pamilya.Pero siyempre hindi ganoon kadali makuha ang mga ninanais. Hindi pa siya pinapaburan ng panahon ngayon.Hindi pa lalo na at ayaw pa rin siyang pakawalan ni Louie. Magkaganoon man ay tuloy pa rin ang buhay at hindi na masiyadong iniisip ang mga problema.Hanggang isang gabi, sa Lopez hotel habang nagtatrabaho ay bigla siyang nilapitan ni Austin. “Tumawag si Lindsay at gusto kang makausap, urgent daw.”Pagkabigay ng cellphone ay nahimigan ni Zia na tila nagmamadali ito. “Hello, Lindsay, ba’t ka napatawag?”“Zia! Nandito ako ngayon sa ospital at nagkakagulo! Nasaktan ni tita Maricar si Bea, pumuntah ka na rito sa canteen, dali!”Maingay ang background at kahit naguguluhan ay agad namang tumakbo si Zia palabas ng hotel. Sumunod si Austin at nag-alok na ihahatid siya.Ilang minuto ang dumaan bago makarating s
SA OSPITAL, kasama ang ama ay inilihim ni Zia ang nangyari kay Maricar. Nagdahilan siya na masama ang pakiramdam nito kaya pinagpahinga niya muna sa apartment at siya na lamang pansamantala ang magbabantay. “’Wag mo na akong alalahanin dito, anak. May mga Nurse naman na tumitingin sa’kin kaya umuwi ka na lang at magpahinga,” ani Arturo. Umiling-iling naman si Zia habang hinahaplos ang kamay nito. Nalulungkot siya sa nangyayari ngayon. Paano niya gagawan ng paraan na mailabas si Maricar gayong sinampahan ito ng physical injury ng magulang ni Bea. Paniguradong magtatagal ito sa kulungan dahil wala silang pampiyansa. Ilang minuto ang lumipas nang tuluyang makatulog si Arturo. Doon lang nagkaroon ng pagkakataon si Zia na hawiin ang buhok na tumatabing sa isang bahagi ng kanyang mukha. Natatakot siyang mapansin ng ama ang pamumula ng kanyang pisngi. Medyo napalakas ang pagkakasampal sa kanya na hanggang ngayon ay ramdam niya pa rin ang pagmamanhid. Samantalang sa labas ng kwarto ay pal
NAPASINGHAP si Zia sa mapangahas nitong ginawa. Buong akala nga ay talagang huhubaran siya ngunit hindi nito tinuloy. Hanggang sa bigla na lang siyang niyakap ni Louie mula sa likod at itinulak sa glass-window. Lapat na lapat ang harapan niya sa bintana. Kinabahan siya dahil kitang-kita niya ang ibaba. Baka biglang mabasag at mahulog siya. Ikinatakot niya rin na baka may makakita sa kanya na ganoon ang ayos sa katabing building. “Louie!” hiyaw niya sa sobrang takot. “I just want to clarify na ino-offer mo ‘tong katawan mo sa’kin kapalit ng paglaya ng step-mom mo, right?” bulong ni Louie na nakuha pang halikan sa tenga at leeg si Zia. “Pero ilang beses ko nang natikman at ginamit ang katawan mo. Anong benefits ang makukuha ko sa katawang gamit na gamit na? Gusto mo talagang magpakababa ng ganito pero ayaw mo namang bumalik sa’kin na mas convenient para sa’yo?” Mas dumiin ang yakap ni Louie sa puntong ramdam na ni Zia mula sa likod ang pagkalalake nito. At nilalamukos pa ang isang u
SHE felt helpless. Pakiramdam ni Zia ay isa siyang mababang-uri ng babae. Iyon ang ipinaparamdam ngayon sa kanya ni Louie dahil sa ginagawa nito. Mula noon hanggang ngayon ay hindi pa rin siya kayang respetuhin. Walang pinagkaiba sa mga babaeng bayaran. Na kahit anong pakiusap ay naging bingi si Louie na patuloy siyang hinahalikan at hinahawakan sa iba’t ibang parte ng katawan kahit anong tutol niya. Tumigil saglit si Louie dahil sa pagpupumiglas ni Zia. Nairita siya at tuluyang hinawakan ang buhok nito sabay pinaharap ang mukha para mahalikan sa pisngi. Nagpumiglas naman si Zia hanggang sa mahagip ng mata ang fruit-knife na nasa side-table. Pilit niyang inaabot ngunit hindi niya mahawakan nang maayos hanggang sa malaglag sa sahig. Desperada na siya ng mga sandaling iyon. Kapag hinayaan niya si Louie na gawin ang gusto nito ay para na rin niyang sinabing babalik siya sa dating buhay bilang asawa nito. Buhay reyna sa mata ng iba ngunit mas masahol pa sa katulong ang pagtrato. Aya
KASALUKUYANG nagmamaneho si Chris habang katabi ang asawa sa passenger seat, kandong nito ang anak nilang si Archie na nakatanaw sa labas ng kotse.Patungo sila ngayon sa mansion dahil doon gustong pumunta ni Shiela at pagkatapos ay mamamasiyal pa sa ibang lugar.“Naroon pa kaya si Cory?” hindi maiwasang itanong ni Shiela. Muling sumagi sa isip niya ang dating katrabaho na naging kaibigan na rin niya.“Alamin natin,” ani Chris.“Ngayong nandito ako ay ang dami kong gustong gawin. Gusto kong pumunta sa cemetery para mabisita si Henry at Diana,” tukoy niya sa kaibigan at asawa nito.“Sige, gawin natin ‘yan. No’ng nasa labas ka pala ng bansa ay dinala namin dito si Lucas para makilala naman niya ang magulang niya.”“Hindi naman ba siya nagtaka?”“Nagtaka siyempre, pero sinabi na lang namin na natutulog sila kaya hindi na ito nangulit. Mabuti na lang at likas na masunurin ang batang iyon kaya paborito ni Zia.”Napangiti si Shiela habang hinahaplos-haplos ang buhok ng anak. “Parang gusto k
TUMATAGOS na sa bintana ang sinag ng araw nang magising si Shiela. Una niyang kinapa ang kama, ngunit wala na siyang nahahawakan at doon lang siya nagmulat ng mata.“Archie?” sambit niya sa pangalan ng anak matapos ay bumangon na kung saan ay ramdam niya ang pamimigat ng talukap ng mata. Kaya tiningnan niya ang sarili sa salamin.Mugto ang mga mata niya at barado ang ilong. Natawa siya ng maalala na nag-iyakan sila ni Chris kagabi pero siya itong mas ngumawa nang husto.Pagkatapos, naghilamos na siya at nagmumog saka bumaba patungo sa dining area kung saan niya naabutan sina Evelyn, Aileen at kanyang mag-ama na kumakain.Unang napansin ni Chris ang asawa kaya agad siyang tumayo at pinaghila ito ng upuan. “Dito ka na maupo sa tabi ko.”Mataman itong tinitigan ni Shiela dahil maayos naman ang itsura nito. Parang hindi siya iniyakan kagabi.Si Archie naman ay gustong bumaba mula sa kandungan ng Nanny. “Mama~”Dumiretso si Shiela sa puwesto ng anak saka ito hinalikan sa noo. “Ba’t hindi m
NAPAKURAP si Shiela, naroon ang pinaghalong kaba at excitement kahit naguguluhan kung anong dapat gawin ng mga sandaling iyon.Naglalaban ang kanyang puso’t isip, ngunit isa lang ang mas matimbang. Hindi niya maiwasang mahipnotismo ng tingin ni Chris, nag-aanyayang gawin ang isang bagay na kahit mali ay hinding-hindi niya pagsisisihan. Kaya tuluyan na siyang nagpadala sa bugso ng damdamin.Pumikit siya at dinama ang labi nitong kay tagal niyang hindi natikman. Mas lalong lumakas ang kabog sa kanyang dibdib sa puntong iyon na lamang ang kanyang naririnig. May kiliti na nararamdaman si Shiela paakyat sa kanyang mukha at walang dudang dahil iyon sa halik nito.Habang si Chris naman ay pigil na pigil ang paghinga. Umiigting ang panga niya sa pagpipigil na sunggaban ito, maging marahas dahil lang sa sabik na sabik siyang muli itong maramdaman, ang halik nito at katawan.Habang lumilipas ang bawat sandali ay mas lalo pang nagnanangis ang init na nararamdaman nila sa isa’t isa kaya—““Hmm…”
SA ISANG IGLAP ay naiharang ni Chris ang kamay sa bibig. Kaya sa halip na lumapat ang labi ng dalaga ay ang palad niya ang nahalikan nito.Pagkatapos ay nagmulat ng mata si Sarah, gulat na gulat sa ginawa nito. Makailang beses kumurap na tila nagtataka hanggang sa matauhan at mabilis na lumayo. “S-Sorry.”Napatiim-bagang lang si Chris saka nagmaneho na paalis sa lugar. Habang nasa daan ay tahimik lang silang dalawa sa loob ng sasakyan, wala ni isang nagtangkang magsalita.Hanggang sa marating nila ang apartment ni Sarah. Mabilis na inalis ni Chris ang seatbelt at lalabas na dapat ng magsalita ito, “S-Sa’n ka pupunta?”“Uuwi na ‘ko,” tipid lang na sagot ni Chris.“Pero… Ba’t hindi ka muna pumasok sa loob at—““Sarah,” putol pa ni Chris. “Iyong nangyari kanina, palalampasin ko ‘yun dahil kaibigan kita at may pinagsamahan tayo pero hinding-hindi na iyon mauulit. Never, kaya mas mabuti sigurong manatili na lang tayong mag-business partner dahil hindi na tama ang nangyayari.”Habang sinasa
PABALIK na sila sa kotse nang mapatingin si Chris sa suot nitong damit. “Dadaan ba muna tayo sa apartment mo bago pumunta sa club?”Medyo pormal kasi ang suot nitong damit, hindi babagay sa pupuntahan nila.“Hindi na,” ani Sarah saka ito nilingon habang may naglalarong ngiti sa labi.Napakunot noo man ay hindi na nagkomento si Chris at sinundan lang ito patungo sa kotse. Pagsakay sa passenger seat ay bigla siyang naubo, mabilis na umiwas ng tingin matapos itong makitang hinuhubad ang suot na palda habang nakaupo sa driver seat.“A-Anong ginagawa mo, Sarah?!” tanong ni Chris habang nakapaling ang tingin sa labas ng kotse.Natawa naman si Sarah at pagkatapos ay kinalabit ito. “Ano ka ba, tingnan mo nga may suot akong shorts, need ko lang magpalit ng skirt para bumagay sa pupuntahan natin.”“Nakapagpalit ka na?”“Yes, pwede ka ng tumingin.”Doon lang kumilos si Chris saka dahan-dahang tiningnan ang dalaga. Nakahinga siya nang maluwag matapos makitang maayos na ang itsura nito. “Hopefully
NAKANGITI si Chris nang palabas na sa restaurant kasama ng dalawang prospect investor na ngayon ay talagang nag-invest na sa negosyo. Dahil naging matagumpay ang proposal nilang dalawa ni Sarah, na ngayon ay parang wala na sa mood.Kanina niya pa kasi napapansin na tila tahimik ito kaysa sa masiyahin at friendly nitong pag-uugali.“I’m glad at excited na akong maging bahagi ng lumalago niyong negosyo,” saad pa ni Mr. Bautista.Habang si Ocampo naman ay tinapik naman sa balikat si Chris. “Masaya rin ako na gaya ni Mr. Bautista ay makakapag-invest na rin ako sa wakas.”Ngumiti naman si Chris. “Maraming salamat talaga, Mr. Ocampo at Mr. Bautista.”Tumango si Bautista habang nakangiti saka tiningnan ang suot na relo. “Oh, hindi ko na namalayan ang oras. Kailangan ko ng umalis at may importante pa akong pupuntahan.”“Aalis na rin ako,” ani Ocampo.Muling nagpasalamat si Chris at ganoon din si Sarah hanggang sa tuluyan ng umalis ang dalawa, sumakay sa kanya-kanyang sasakyan.At ang naiwan na
SA TANONG ay nagtaas lang ng kilay si Chris saka tumayo nang maayos upang maharap ito. “Ano bang dapat kung marinig?”“So, nakikinig ka nga sa pinag-uusapan namin?” balik tanong ni Shiela.Napabuntong-hininga si Chris. “Wala akong narinig. Sa tingin mo ba ay may maririnig ako sa layo kong ‘to sa pinto? Sumandal lang ako rito dahil ang sabi kanina ng katulong ay magkasama raw kayo ni Tita na umakyat. Kaya inisip ko na narito kayo kaya naghintay akong may lumabas,” mahabang paliwanag ni Chris.Hindi man kumbinsido ay hindi na lamang nag-react si Shiela. “At ba’t mo naman kami hinihintay?”“Tulog na tulog na sa kwarto si Archie at kailangan ko na rin umalis.” Saka napakamot sa likod ng ulo, tila nahihiya sa sasabihin. “Ang totoo ay gusto ko lang magpaalam.”“Pwede ka namang umalis na lang o ‘di kaya ay magpasabi sa katulong.”Hindi napigilan ni Chris na magtaas ng kilay. “Ayoko ng gano’n. Iyong bigla na lang aalis ng walang pasabi. Napakawalang-galang ng gano’n, nakakabastos.”Napakurap
NASA labas na sila ng paliparan pero hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak si Archie. “Papa, sama ka sa’min~” saad pa ng bata na humihikbi-hikbi habang ang maliit na kamay ay mahigpit na nakahawak sa damit ng Ama.Napabuntong-hininga naman si Chris, na may munting ngiti sa labi saka napasulyap kay Shiela. “Anong gagawin natin?” bulong niya.Nagkibit-balikat si Shiela. “May gagawin ka ba ngayong araw?”“May pupuntahan akong meeting kasama si Sarah pero pwede naman i-postpone dahil mas importante si Archie.”Namewang si Shiela saka nag-isip nang paraan. Kahit pa sabihin nitong ayos lang ay ayaw niya naman makaabala. “Archie, anak. Tumahan ka na, sasama na sa’tin si Papa,” pang-uuto niya pa sa anak.Agad naman naniwala ang bata at unti-unting tumigil sa pag-iyak pero mahigpit pa rin ang hawak sa damit ng Ama.Ilang sandali pa ay nakahabol na rin sina Evelyn, Aileen at Sarah. Ang dalaga ay tuloy-tuloy sa nakaparadang kotse.“Chris, tara na,” tawag pa nito.“Susunod na lang ako,” untag naman
NAINIS si Shiela nang hindi siya nito sinagot. "Narinig mo ba ako? Anong ginagawa mo rito?" balik tanong niya. "Sinusundan mo ba kami?" pang-aakusa niya pa.Si Chris na abala sa pakikipagkulitan sa anak ay biglang napalingon at nagtaas ng kilay. "Anong sinasabi mo? Pa'no ko naman 'yun magagawa? Tingin mo ba'y pinapasundan ko kayo? Pa'no ko naman 'yun gagawin kung bantay-sarado kayo."Napaisip si Shiela at napagtanto niyang tama ito. Paano naman nito magagawa silang sundan kung mahigpit ang security sa subdivision maging sa mansion. Bukod pa roon ay kahapon lang siya pumayag na sumama pabalik sa Cebu.Ngunit sa halip na aminin ang pagkakamali ay umiwas na lamang siya ng tingin.Pero hindi pa tapos si Chris na habang nakikipaglaro sa anak ay nagpatuloy sa pagsasalita, "Alam mo... dapat baguhin mo na ang ganyang ugali. Mabilis kang maghinala at mag-isip ng masama sa ibang tao dahil hindi ka marunong kumilatis ng tao."Napakunot-noo si Shiela saka ito tiningnan nang masama. "At ano naman