FEW DAYS AGO...Isang hapon, matapos umuwi ni Zia matapos ang trabaho ay tinanong siya ni Maricar."Anak... pwede ka bang makausap?"Nagpalit muna si Zia ng damit saka nilapitan ang Ina sa kusina habang nagluluto ito ng hapunan nila."Ano po 'yun, 'Ma?""Napansin ko kasing medyo... nagiging malapit kayo ni Louie. Ramdam kong hindi ka na umiiwas sa kanya."Natigilan si Zia dahil dumating na nga ang araw na kailangan niyang ipagtapat ang tunay na estado ng relasyon nila ni Louie.Hingang malalim ang ginawa niya saka nagkuwento, "Ang totoo, 'Ma... nagkabalikan na kami."Bakas ang kalituhan sa mukha ni Maricar. "Bakit? Pinilit ka ba niya? Nakipagbalikan ka kapalit ng operasyon ni Luiza?"Umiling-iling si Zia. "Hindi po gano'n ang nangyari, 'Ma. Alam kong mahirap paniwalaan pero... nagbago na si Louie. Wala po siyang ginawa, hindi niya 'ko pinilit. Pareho po naming gustong magkabalikan.""Dahil ba kay Luiza? Gusto mo ba siyang bigyan ng kompletong pamilya? Nape-pressure ka na baka hanapin
MALALIM at nakakalunod ang halik na kanilang pinagsasaluhan. Ang braso ni Zia ay nakapulupot na sa batok nito. At sa isang galaw ay binuhat ni Louie ang asawa saka naupo sa sofa habang inupo naman niya ito sa kanyang kandungan.Pareho na silang naghahabol ng hininga nang magtangka si Louie na hubaran ang asawa--Katok sa pinto ang nagpatigil sa dalawa. "Sir, nandito na po ang lunch niyo.""Nasa labas si Alice," ani Zia na akmang tatayo nang yakapin ni Louie sa bewang para mapigilan.Pagkatapos ay kinuha sa bulsa ang cellphone para tawagan ang sekretarya. Nakarinig sila ng ringtone mula sa labas."Mamaya ko na kukunin ang pagkain namin," ani Louie na agad hinampas ng asawa sa balikat."Ano ka ba, baka kung anong isipin niya," bulong ni Zia."At bakit? Kala ko ba gutom na kayo? Naku, naku, Louie. Alam ko na 'yang ginagawa mo. Pakainin mo muna si Zia bago siya ang kainin mo," ani Alice mula sa kabilang linya na nasa labas lang naman ng opisina.Nang marinig ni Zia ang sinabi ng sekretary
DUMIDILIM na nang makaalis ang mag-asawa. Kahit tahimik lang si Louie na nagmamaneho ay ramdam ni Zia na magaan ang pakiramdam nito. At dahil iyon sa nakapag-usap saka nagkapatawaran na ang mag-ama. "Kamusta ang pag-uusap niyo?" tanong ni Zia. Tumango sabay ngiti si Louie. "Ayos lang, gumaan ang pakiramdam ko." Napangiti rin sa narinig si Zia. "Sana, makilala rin ni Luiza ang Lolo niya." "Nasabi ko kay Daddy ang tungkol kay Luiza at ang sabi ay gusto niyang makita ang anak natin... Saka, Zia... 'pag tapos ng operasyon, gusto ko sanang sa mansion na kayo tumira ni Mama. Naisip kong baka namimiss na niya ang dating lugar." "Sasabihin ko sa kanya, I'm sure, matutuwa si Mama na muling tumira sa mansion," ani Zia. Mayamaya pa ay naramdaman ang kamay ni Louie na hinawakan ang kanya, pinagsalikop na tila walang balak bumitaw. "Ihahatid na kita pauwi pero Zia... pwede bang sa mansion ka na matulog? Samahan mo 'ko, gusto pa kitang makasaman ng matagal." Mabagal ang paglingong ginawa ni
MAGKASUNOD na araw ang operasyon ng mag-lola. Mauuna si Lucia kaya talagang sinusulit nito ang bawat sandali na kasama ang mga mahal sa buhay.Halos araw-araw ay may nagpupunta sa private room para mangamusta. Si Wilbert ay bumisita na rin noong nakaraan at muling magpupunta sa araw ng operasyon."Sa susunod na araw na ang operation ko," bulong ni Lucia habang nasa kama.Si Louie na nasa sofa na nakatutok sa laptop, abala sa trabaho ay nag-angat ng tingin sa Ina. "You don't have to worry, 'Mmy. Magiging successful ang operasyon niyo.""I know, pero hindi ko lang maiwasan na mag-alala at kabahan.""I understand--"Katok sa pinto ang nagpatigil kay Louie. Pagbukas ng pinto ay pumasok si Zia na hawak ang munting kamay ng anak na naka-hospital gown pa."Papa~" ani Luiza nang makita ang ama saka binitawan ang kamay ng Ina at patakbong nilapitan si Louie sabay yakap."Hello, 'Ma," ani Zia. "Gusto kayong makita ni Luiza kaya dinala ko rito."Ngumiti naman si Lucia. "Gano'n ba? Sige nga, come
PAGKATAPOS ng libing ay agad ng pinalipat ni Louie sina Zia sa mansion. Kahit nagluluksa pa sa pagkamatay ni Lucia ay kailangan pa rin nilang magpatuloy sa buhay.Kailangan pa rin ni Louie na magpatuloy para sa mga naiwan sa buhay lalo na sa anak. Na naging matagumpay ang operasyon at nagpapagaling na lamang sa ospital.At dahil hindi na gaanong abala sa kanya-kanyang gawain at trabaho ay naisipan ni Zia na bisitahin ang kapatid kasama si Maricar.Pagdating sa kulungan ay naghintay sila ng ilang sandali para kay Chris. Pagpasok na pagpasok nito ay agad sinalubong ni Zia ng yakap ang kapatid.Habang si Maricar ay naghintay na lamang sa may table."Mabuti at napadalaw ulit kayo," ani Chris, na gumanti rin nang mahigpit na yakap. "Kamusta ang pamangkin ko?""Sorry, Kuya at ngayon na lang din ulit kami nakadalaw gawa ng maraming inaasikaso. Naging abala rin kami sa libing saka sa paglipat sa mansion. Si Luiza naman ay nagpapagaling na mula sa operasyon.""Nabalitaan ko nga ang nangyari ka
ISANG UMAGA habang nasa pastries shop para magtrabaho ay napansin ni Zia na tulala at nakapangalumbaba ang kaibigan. Kaya nilapitan niya si Lindsay at tinanong, "Anong iniisip mo?""'Yung monthsary namin, wala pa 'kong naiisip na gift. Si Arnold na lang laging nagbibigay kaya ito, tinatablan na 'ko ng hiya," tugon ni Lindsay na nakatulala pa rin. "Ano bang magandang ibigay?" Sabay lingon sa kaibigan."Hindi ko rin alam, mahirap magbigay ng regalo sa mga taong meron na ang lahat.""Exactly! Every month na lang akong nahihirapan mag-isip, nagmumukha na siyang sugar daddy sa kabibigay sa'kin ng kung ano-ano kahit wala namang occassion... Pero hindi ako nagrereklamo, a? Gusto ko nga 'yung nasu-surprise pero this time, gusto ko namang magbigay rin para fair."Naningkit ang mata ni Zia at napanguso, nag-iisip kung paano matutulungan ang kaibigan. "Ang hirap naman mag-isip."Napangisi si Lindsay at makahulugang tumingin. "Ang hirap talaga maging disney princess," aniya saka hinawi-hawi ang b
ILANG LINGGO nang napapansin ni Zia na madali siyang mapagod at nagiging antukin kahit sa kalagitnaan ng trabaho. Kaya napapadalas ang pagpuslit niya sa office ng shop para matulog at gigisingin na lamang ni Lindsay kapag kakain ng tanghalian o hindi kaya ay nasa labas na si Louie para siya ay sunduin. "Ba't lagi na lang kitang nakikitang natutulog? Siguro... pinupuyat ka lagi ni Louie, 'no?" pabirong tanong ni Lindsay. Natawa lang si Zia pero para makasiguro kung ano nga ba itong nararamdaman ay nagpa-check up na siya para makasiguro lalo pa at abala na sila para sa preperasyon sa kasal. Mag-isa siyang nagtungo sa ospital. Sinuri at in-ultrasound ng Doctor matapos niyang sabihin na delayed na siya ng ilang araw sa monthly menstruation. Tuwa at kaba ang nararamdaman ni Zia nang sabihin na posibleng siya ay buntis. "Congratulations, Ma'am. Your five weeks pregnant," saad ng Doctor. Naiyak sa sobrang tuwa ni Zia. Gusto niyang sabihin sa pamilya ang magandang balita ngunit pin
Book 2: Christopher Cruz and Shiela Torres story. Blurb Namuhay ng mag-isa si Shiela matapos mawala ang magulang at malayo sa nag-iisang kapatid. Nang makilala niya si Christopher Cruz o kilala bilang Chris, na isang bagong saltang negosyante sa bayan ng Cebu ay agad nahulog ang kanyang loob. Nagpakasal sila ngunit... bigla itong nagbago at naging malupit. Ang lalakeng inibig dahil sa maginoo at marespeto nitong pagtrato sa kanya ay biglang naging masama matapos ang kasal. Labis siyang nagdusa sa piling nito sa hindi malamang dahilan. Anong gagawin niya sa oras na matuklasang ginamit lang pala siya ni Chris, pinaibig at inuto para lang makapaghiganti sa kasalanang nagawa ng kanyang kapatid?
SA ISANG IGLAP ay tumulo ang luha sa mga mata ni Chantal. Halo-halo ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon pero mas nanaig ang galit at pagkabigo.Pakiramdam niya ay pinagtaksilan siya ni Archie. Oo, siya itong nakipaghiwalay pero ni minsan ay hindi niya kinalantari si Edward o ibang lalake. Ginamit niya man ang binata pero hindi siya humantong sa kahit na anong physical touch.Si Archie mismo ang paulit-ulit na nagsasabing walang namamagitan na relasyon kay Heather pero ano itong nakikita niya ngayon?Sa huli, sa halip na sugurin ang dalawa ay umalis na lamang siya at bumalik sa restaurant. "Excuse po, sa'n dito ang restroom niyo?""A-Ayos lang kayo, Ma'am?" tanong ng waitress sabay turo sa direksyon ng restroom. "Doon banda, Ma'am."Tumango lang si Chantal bilang pasasalamat saka nagmamadaling magtungo roon. Hindi siya pwedeng bumalik sa table na ganoon ang kanyang itsura, paniguradong tatanungin siya ng pamilya kung bakit siya umiiyak.Pumasok siya sa isa sa mga cubicle saka i
BAGO pa man makakilos si Chantal ay binuksan na agad ni Archie ang pinto ng kotse at hinila siya palabas. "S-Sandali, nasasaktan ako!" exaggerated niyang sabi kahit hindi naman ganoon kahigpit ang pagkakahawak nito."Lumabas ka riyan, kanina pa kita tinatawagan pero hindi ka sumasagot!" inis na sabi ni Archie.Nang walang ano-ano ay hinawakan ni Edward ang braso nito. "Pare, nasasaktan mo na ang kapatid mo.""Hindi ko siya kapatid!" sumabog na ng tuluyan si Archie saka tinabig ang kamay nitong nakahawak.Hindi naman nagustuhan ni Edward ang inasal nito kaya lumabas siya sa kotse upang harapin ang binata.Naalarma naman si Chantal, kinakabahan na baka magkagulo ang mga ito kaya lumabas na rin siya sa sasakyan at humarang sa pagitan ng dalawa. "Please, 'wag kayong mag-aaway." Saka hinarap si Archie. "Nanuod lang kami ng movie kaya sorry kung hindi ko napansin ang tawag mo."Para naman walang narinig si Archie at nakipagsukatan pa ng masamang tingin kay Edward. "Sugod," paghahamon pa niy
SA HALIP na sagutin ang tanong ay ngumisi lang si Archie at pagkatapos ay isinubsob ang mukha sa balikat ng dalaga.Hindi naman iyon nagustuhan ni Chantal dahil amoy na amoy niya ang alak sa katawan nito. "Ano ba, ang baho mo!" Saka ito tinulak-tulak.Ngunit hindi natinag si Archie at niyakap lang ito nang mahigpit. "Miss na miss na kita.""Lasing ka na!" reklamo ni Chantal saka pilit kumakawala. Nang matagumpay na maialis ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang ay agad siyang umalis sa kama. "Umalis ka na bago pa may makapansin." Sabay turo sa pinto.Kumurap-kurap si Archie at sa isang iglap ay bigla na lang sumigaw, "Ba't ganyan ka sa'kin?!"Napasinghap at nataranta si Chantal sa ginawa nito. Natatakot siyang baka marinig ito ng kasama nila sa bahay. Kaya dali-dali siyang lumabas ng kwarto matapos kunin ang phone. Tumakbo siya hanggang sa makababa ng hagdan.Kapag lasing si Archie, kailangan niya lang hindi magpakita para hindi siya kulitin. Dahil kapag hindi siya lumayo ay p
SIMULA ng bumalik si Chantal sa Baguio ay lagi na niyang dinadahilan na busy siya sa tuwing pinapauwi kapag may okasyon. Kung hindi naman ay sinasadya niya talagang wala si Archie, nalalaman niya iyon kapag tinatawagan niya si Asher o hindi kaya si Amber.Sa loob ng limang buwan ay hindi siya umuuwi hanggang sa dumating ang Christmas holiday.Hapon ng araw na iyon ng dumating siya sa bahay. Mahigpit na yakap sa bewang ang sinalubong ng kapatid."Mabuti naman at nandito ka na, Ate! Kanina pa kita hinihintay," excited na sabi ni Amber.Hinaplos naman ni Chantal ang buhok nito. "Sina Mama at Papa?""Si Papa, wala pa pero si Mama ay nasa kitchen, nagluluto."May lumapit naman na katulong at nag-alok na ito na lamang ang mag-aakyat ng bagahe sa kwarto.Hinayaan naman ni Chantal at sumunod kasama ang kapatid. "Si Asher, nasa'n?""Nasa room... Si kuya Archie naman ay hindi pa umuuwi like Papa," tugon ni Amber.Medyo natigilan saglit si Chantal ng banggitin nito ang pangalan ni Archie. Hindi
NAPALUNOK si Chantal habang nakatitig sa Ina. Kulang na nga lang ay mabuwal siya sa labis na kabang nararamdaman."... 'Ma," sambit niya pa rito.Bumuntong-hininga si Shiela saka in-off ang ilaw. "Dis-oras na ng gabi pero nag-iingay kayong dalawa ni Archie. 'Wag niyong hintayin na si Chris ang magising." Pagkatapos ay tumalikod na siya upang lumabas."S-Sandali lang, 'Ma," pigil ni Chantal. "Hindi ba kayo magtatanong?"Lumupaypay ang balikat ni Shiela saka nagsalita ng hindi ito nililingon. "Hindi na kailangan ng tanong, halata naman." Saka sinara ang pinto.Akmang magsasalita at pipigilan pa ito Chantal pero sa huli ay pinili na lamang manahimik. Nanghihina siyang bumalik sa kama at naupo.Ilang minuto siyang natahimik, lumuluha habang iniisip kung anong sunod na gagawin ngayon natuklasan na ang lihim nilang relasyon ni Archie?Ang pag-iyak niyang iyon ay nakatulugan niya hanggang sa magising na halos hindi niya maibuka ang mga mata. Namamaga sa labis na pag-iyak.Nanunuyot din ang l
NANATILING tahimik ng ilang segundo sa kwarto kaya binuksan na ni Shiela ang pinto at tumambad sa kanya ang anak na nakatayo sa malapit. "Si Chantal?" tanong niya nang hindi ito makita, saka pumasok sa loob.Nilibot niya ang paningin sa buong kwarto at nilingon si Archie. "Ba't 'di ka sumasagot, nasaan ang kapatid mo?"Napalingon naman si Archie sa pinto ng banyo nang bumukas ito at lumabas si Chantal na nakatungo.Kumunot-noo naman si Shiela saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa. "Ano bang nangyayari sa inyo at ba't kayo nagsisigawan?""Wala lang po 'yun--""Nainis ako," putol ni Archie sa sasabihin ni Chantal. "Kasi naman, ilang beses ko ng sinasabi na kung hindi naman niya gusto ay 'wag siyang basta-bastang um-oo sa mga request niyo."Napasinghap si Shiela sabay baling ng tingin kay Chantal. "Totoo ba? Napilitan ka lang na um-oo na makipag-date kay Edward?""Kilala niyo naman si Chantal, 'Ma. Mahihiya 'yang humindi sa inyo," si Archie ang sumagot.Naikuyom naman ni Chantal ang
BAGO pa makapag-react si Archie ay may dumaan na babaeng customer patungo sa restroom. Kaya nagpigil siya, mariin kinuyom ang kamay. Bakas sa mukha niya ang iritasyon pero nagawa pa rin huminahon. "Sa bahay na natin 'to pag-usapan." Pagkatapos ay nauna nang umalis.Si Chantal naman ay pumasok sa restroom, naghugas ng kamay kahit hindi naman kailangan. Wala lang, gusto lang niyang mapag-isa kahit sandali."Ayos ka lang?" tanong ng babae kanina na dumaan.Tiningnan ito ni Chantal saka malungkot na nginitian, hindi alintana na naluluha siya ng sandaling iyon."Magkakaayos din kayo ng boyfriend mo," patuloy pa ng babae."Salamat." Pagkatapos ay umalis na siya. Pagbalik sa table ay ang malawak na ngiti agad ni Edward ang sumalubong."Ayos ka lang ba?"Natigilan si Chantal dahil pangalawang beses ng may nagtanong sa kanya, ibig sabihin ay mahahalata talaga sa mukha niya na hindi siya totally fine.Pagkatapos ay nilingon niya ang table kung saan nakaupo ang Ina saka si Archie, na masama ang
NABIGLA at napakunot-noo pa si Chris habang nakatingin sa anak. Nagtataka kung bakit ganoon na lang ang reaksyon nito. "Ba't parang gulat na gulat ka?"Kumurap-kurap ang mata si Archie, biglang natauhan. "W-Wala lang po, nabigla lang. Ito ang unang beses na ginawa niyo 'to. Masiyado pa naman kayong over-protective kay Chantal."Naging relax ang ekspresyon ni Chris sa sinabi ng anak. "Well, ayoko rin sa ideya na 'to. Para sa'kin ay walang sinong lalake ang nababagay para sa anak ko."Napalunok ng laway si Archie sa narinig ngunit pinanatiling walang reaksyon ang mukha. "Totoo, walang sino man ang nararapat kay Chantal--"'Dahil akin lang siya.'Iyon ang isinisigaw ng isip ni Archie. "Pero bakit niyo hinayaan, 'Pa?""Iyong isang kaibigan ng Mama mo, nakiusap dahil 'yung tarant*do-- Well, hindi naman talaga siya gano'n, ang sabi pa nga ay matino naman na binata--" Saka umakto na parang nasusuka. "Ang sabi ay nagustuhan ng anak ng kaibigan ni Shiela si Chantal kaya gustong makipag-date."
TUMANGO-TANGO si Chantal sa hiling ng bata. Hindi niya gustong masira ang wish nito. “Hmm… Oo naman, magiging happy family tayo. Forever.” Pag-angat ng tingin kay Archie ay nakatitig din pala ito sa kanya.Ilang segundo silang ganoon hanggang siya na ang unang umiwas ng tingin. Pagkatapos ay tuloy-tuloy na sila sa labas ng bahay.Si Shiela agad ang unang nakapansin sa kanila. “Kanina pa kita hindi nakikita, sa’n ka galing?” aniya habang nakahawak sa balikat nito. “Umiyak ka ba?”“Kasalanan ko, ‘Ma,” agap ni Archie.“Nag-away kayo?”“Wala lang po ‘yun, ‘Ma,” si Chantal ang nagsalita para hindi na lumalim ang usapan. “May fireworks po kayong hinanda?” pag-iiba niya pa ng topic.Tumango lang si Shiela at hindi na masiyadong inalam ang pinagtatalunan ng dalawang anak.Hindi nagtagal ay inaabangan na nila ang fireworks hanggang sa nagsimula na nga.Lahat ay nakatingala sa madilim na langit at pinagmamasdan ang makukulay na paputok. Napapahiyaw pa nga si Amber sa tuwa at pagkabigla sa sunod