HINDI lang ang basong hawak ang nabasag maging ang puso ni Shiela nang makitang may ibang kahalikan ang lalakeng minamahal.Sobrang sakit makitang may iba na ito sa loob ng maikling panahon simula ng sila ay maghiwalay.Gusto niyang sumigaw, manumbat ngunit maging ang sariling boses ay hindi niya mahanap. Tuluyan siyang napipi."Shiela..."Nang banggitin ni Chris ang pangalan niya habang may kayakap na babae ay saka lang siya tuluyang nakagalaw at nagmamadaling umalis."S-Sandali lang, Shiela!" habol ni Chris nang mabilis na pigilan ni Irene sa braso."Where are you going? Susundan mo siya't iiwan ako?"Nagpalipat-lipat ang tingin ni Chris sa dalawang babae, nahihirapan kung sino ang pipiliin. Sa huli ay inalis niya ang kamay ni Irene sa braso. "Hintayin mo 'ko rito't babalik agad ako." Sabay takbo palayo upang sundan si Shiela."Chris!" tawag ni Irene na hindi makapaniwalang ang dati nitong asawa ang pipiliin sa halip na siya. Frustrated at nagpapadyak siya sa inis.Samantalang nakar
NANLILISIK at halatang gustong manakit ni Irene habang naka-amba na ang dalawang kamay kaya napaatras si Shiela.Bago pa man makapanakit ay nagawa na agad niya itong pigilan sa magkabilang braso. "A-Anong ginagawa mo?!""Bitawan mo 'ko!" nakakarinding hiyaw ni Irene saka nagpupumiglas.Ngunit hindi ito binibitawan ni Shiela sa pangambang baka manakit sa oras na pakawalan niya. "Bakit mo ba 'to ginagawa, wala akong kasalanan sa'yo!""Anong wala?! Ang kapal ng mukha mong dumikit pa rin kay Chris kahit hiwalay na kayo. Ang isang babaeng katulad mo ay dapat magising sa katotohanang ako na ngayon ang makakasama niya!"Hindi na kaya pang tagalan ni Shiela ang pagpupumiglas nito kaya ginamitan na niya ng puwersa upang hindi siya masaktan. Sanhi kaya nabuwal sa lupa si Irene at naghihiyaw sa inis."Walanghiya kang babae ka!""Pwede ba, wala akong ginawang masama kaya kung ako sa'yo ay umalis ka na!" ani Shiela saka piniling bumalik sa bahay."Ako na ang mahal ni Chris ngayon kaya 'wag mo'ng t
PAGKALABAS ni Shiela sa kwarto ay napasandal siya sa pader nang manghina ang tuhod. Sa mga sandaling iyon niya tuluyang naramdaman ang pinaghalong kaba at malakas na kabog ng dibdib.Kung hindi niya nakontrol ang sarili ay paniguradong bibigay siya sa halik ni Chris. Ang pagbaliktad naman ng sikmura ay malamang dahil sa nangyaring pagsabunot ni Irene. Nahihilo pa rin kasi siya kaya iyon siguro ang naging sanhi.Pumasok siya sa banyo na katabi lang ng kwarto upang magmumog at maghilamos na rin, para naman mahimasmasan. Habang nasa loob ay narinig niya ang malakas na pagkakasara ng pinto sa kwarto at mabibigat na yabag.Sa hinuha niya ay galit na galit si Chris dahil sa nangyari. Pero mabuti na rin iyon, hindi man siya makaganti kay Irene, at least nakabawi siya sa pamamagitan ni Chris.Makailang-beses siyang naghilamos pero hindi matigil-tigil ang luha niya sa pag-agos. Gulong-gulo na siya sa inaakto ni Chris. Hindi niya maintindihan kung bakit lagi na lamang siya nitong sinasaktan at
HINDI na kailangan pang isipin kung anong ibig sabihin ni Chris. Nahulaan na kaagad ni Shiela kung ano ang gusto nito mula sa kanya.Kaya kahit labag sa loob ay tumango siya bago ito lumabas ng bahay. Nang mapag-isa ay natulala naman siya, hindi malaman ang gagawin sa nalamang rebelasyon tungkol sa kapatid na si Mia.Gusto niyang isiping nagkakamali lang si Chris pero... narito, hawak niya ang ebidensiyang magdidiin sa kapatid.Nakatulala lang siya ng ilang minuto hanggang sa may lumapit na katulong upang tanungin kung ipagpapatuloy pa ba nito ang pagkain o hindi na upang makapagligpit."Sige lang, nawalan na 'ko ng gana," tugon ni Shiela saka nagtungo sa kwarto upang maligo. Kailangan niyang ihanda ang katawan para sa mga mangyayari.Nagsuot siya ng night gown na binalutan ng robe saka nagtungo sa mansion."Good evening po, Ma'am Shiela," bati pa ng katulong na nakasalubong niya habang paaktay sa hagdan.Simpleng tango lang ang ginawa niya saka nagtuloy-tuloy patungo sa master's bedr
BAKAS ang pag-aalinlangan sa mga mata ni Zia kaya hinawakan ni Shiela ang kamay nito sa pamamagitan ng libreng kamay. "Una't huling pakiusap ko ito sa'yo. Sana'y matulungan mo 'ko." Matapos ay binitawan din ang kamay nito upang makarga nang maayos si Archie.Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Zia. Halatang nag-aalanganin ngunit tumango rin kalaunan. "Titingnan ko kung anong magagawa ko. Pero kailangan natin 'tong ilihim kay Kuya."Napangiti si Shiela. "Tayo lang ang makakaalam, Ate."Bahagyang nabigla si Zia sa paraan ng pagtawag nito sa kanya saka nangiti. "Walang ano--""Ano pang ginagawa niyo riyang dalawa?" si Chris na muling bumalik.Magkasabay na lumingon ang dalawang babae at pareho ring umiling. "Nag-tsikahan lang, Kuya," tugon ni Zia."Mamaya na 'yan at kumain muna tayo."Kaya magkasabay na pumasok sina Zia at Shiela na makahulugang tumingin sa isa't isa bago sundan si Chris.~*~DAHIL sa pakiusap ni Shiela ay humingi ng tulong si Zia sa asawa."Ba't hindi ka
NAGPIPIGIL man pero emosyon na mismo ni Shiela ang kusang tumatraydor sa kanya. Gaya ni Mia ay naluha na rin siya dahil dama niya ang senseridad sa mga salita nito."Magsisimula tayong muli, pangako ko 'yan sa'yo," patuloy pa ni Mia.Siyempre, aasa si Shiela dahil iyon lang naman ang magagawa niya sa sitwasyong iyon.Hanggang ilang sandaling katahimikan ang namayani sa magkapatid nang parehong magkahiyaan nang mag-iyakan. Matapos ay nagsalitang muli si Mia, "Magkuwento ka naman, hindi ka ba pinagmamalupitan ni Chris?"Umiling lang si Shiela, hindi na nais pang sabihin ang totoo dahil baka mas lalo lang lumala ang sitwasyon. "Naghiwalay na kami," sa halip ay ito na lamang ang sinabi niya."Talaga? Pero... magkasama pa rin kayo?" naguguluhang tanong ni Mia."A-Ayaw niya 'kong pakawalan. Hindi ko rin gustong umalis dahil... kukunin niya ang custody ni Archie."Nagbago ang ekspresyon ni Mia. Bakas ang inis sa mukha. "Hindi naman pwede ang gano'n, ikaw ang Ina!""Alam ko naman 'yun pero hi
MATAAS na ang sinag ng araw nang magising si Shiela. Wala na sa kanyang tabi si Chris at balot ng kumot ang hubad niyang katawan.Pahirapan pa ang pagbangon sa kama dahil pinagod siya nang husto nito. Masakit ang buo niyang katawan lalo na sa ibaba. Pagpasok sa banyo ay nabigla pa siya nang makita ang sariling repleksiyon sa salamin.Tadtad ng kiss mark ang buo niyang katawan. Talagang pinanggigilan siya kagabi ni Chris. Kaya sa halip na maghihilamos at sipilyo lang ay diniretso na niya sa pagligo. Matapos magbihis ay dumiretso siya sa baba upang hanapin ang anak dahil wala na ito sa crib.At natagpuan naman niya sa may patio, karga muli ni Maricar kasama ang bunsong anak ni Zia, si Laurence. Pinagmasdan niya ng ilang sandali ang mga ito saka nagtungo sa kusina upang kumain.May katulong na naghuhugas ng plato kaya tinanong niya ito, "Si Ate Zia pala?"Lumingon naman ito saka sumagot, "Maaga po'ng umalis, baka nasa shop nila ng kaibigan niya.""May negosyo pala siya," komento ni Shiel
PAGHINTO ng sasakyan ay nanigas na sa puwesto si Shiela. Habang nakatanaw sa hotel kung saan gaganapin ang party. Katabi niya si Chris na palabas na sana ng kotse nang mapalingon."Ano pang hinihintay mo?" Saka napabuntong-hininga. "Sandali nga lang," ani Chris at lumabas ng sasakyan saka lumipat sa kabilang pinto ng kotse upang pagbuksan ito."K-Kinakabahan ako," saad ni Shiela habang nakahawak sa kamay nitong nakalahad upang alalayan siya."Alam ko dahil nanlalamig ang kamay mo," ani Chris. "Pero 'wag kang papahalata, mag-relax ka lang."Iyon naman ang ginagawa ni Shiela simula pa kanina pero hindi talaga maiwasan dahil ito ang unang beses na a-attend siya ng engrandeng party bilang asawa ni Chris."Don't worry, kasama mo lang ako through all the night," assurance pa ni Chris bago sila pumasok sa loob.Sa may lobby ay marami-rami ang mga taong dadalo ring tulad nila. May nakapila kaya ganoon din ang dalawa habang hawak ang invitation card.Ngunit kahit nasa labas pa lamang ay marami
SA MGA SUMUNOD na sandali ay pareho silang natahimik habang lumuluha. Lugmok at nakatungo si Chris habang nasa mga mata ang isang kamay. Si Shiela naman ay nakatingala, animo ay kayang ibalik ang luhang pumapatak.Ilang sandali pa ay may dumating na katulong. Kumatok sa bukas na pinto. "S-Sir... tumawag po ang security guard sa may entrance ang sabi ay may kotse pong gustong pumasok para sunduin si Ma'am Shiela.Sumenyas lang si Chris, itinataboy ang katulong kaya agad rin itong tumalima at umalis."Sino 'yung susundo sa'yo?""Tauhan ni Lolo," tugon ni Shiela.Biglang tumayo si Chris saka lumabas ng kwarto habang nanlilisik ang mga mata. Nang mapansin iyon ni Shiela ay bigla na lamang siyang kinabahan.Hinabol niya agad ang asawa pero sa bilis ng paglalakad ni Chris ay hindi niya ito mapigilan. "Sandali lang, Chris!"Sina Zia at Maricar ay nabigla rin nang mabilis itong dumaan habang nakakuyom ang kamay at galit na galit."Pigilan niyo siya!" sigaw ni Shiela nang patungo na sa gate si
PALABAS na ng police station si Shiela nang humarang si Jeric."Anong ginagawa mo? Tumabi ka.""Pero tinatawag po kayo ni Sir--""Naririnig ko pero ayaw ko na siyang kausapin pa," ani Shiela na matalim ang tinging ipinupukol kahit pa bakas ang pagluha."Shiela!" sigaw ni Chris sa loob ng selda."Hoy, tumahimik ka't nakakabulahaw ka sa mga nagtatrabaho," saway ng isang pulis."Sir, baka pwede niyo naman akong palabasin na nang maaga? Kailangan ko lang kausapin ang asawa ko. Ayon siya." Sabay turo.Nang marinig iyon ni Shiela ay dali-dali siyang naglakad paalis sa lugar, na sinundan naman ni Jeric."Sa'n po kayo pupunta?""Uuwi na.""Ihahatid ko na po kayo, sandali lang," ani Jeric saka mabilis na bumalik sa selda. "Sir, gusto ng umuwi ni Ma'am Shiela, ihahatid ko lang po siya," paalam pa niya sa amo.Saka lang natahimik si Chris. "Sige..." aniya kahit gulong-gulo pa rin sa binitawang salita ng asawa. "Magkita na lang tayo mamaya sa mansion."Tumango naman si Jeric saka umalis upang sun
KANINA pa tinitingnan ni Shiela ang screen ng cellphone. Ilang oras na siyang naghihintay pero wala pa ring reply ang asawa kung dumating na ba ito sa Cebu?Malapit ng magtanghali pero wala pa rin siyang balita. Kapag naman tinatawagan niya ay 'cannot be reach'."Shiela," tawag ni Evelyn. "Tara, kumain muna tayo at paniguradong maraming darating mamaya."Tumango lang siya saka itinago ang cellphone sa bulsa. Sinundan niya ito na lumapit kay Rolan na agad napansin ang pananamlay ng anak."Ayos ka lang ba? Masama ba ang pakiramdam mo?"Umiling si Shiela. "Medyo hindi ako nakatulog kagabi," pagdadahilan na lamang niya.Kahit ang totoo ay kung saan-saan na tumatakbo ang isip.'Pa'no kung nagkaproblema ulit sa factory?''Pa'no kung may nangyari nang masama nn wala siyang kaalam-alam?'"Shiela, sigurado ka bang ayos ka lang? Pwede ka naman magpahinga," ani Evelyn.Nasa hapagkainan na sila pero kanina niya pa napapansin na tumutulala ito. Ni hindi na nga nababawasan ang pagkain.Tipid na pag
NAGPALIPAT-LIPAT ang tingin ni Chris sa dalawa. "'Ma, Zia, sa taas po muna kayo at ako nang bahala rito."Ngunit ni isa sa dalawa ay walang kumilos. Sa sinabi ng pulis ay nakaramdam ng takot ang mga ito para kay Chris.Natakot sina Zia at Maricar na muli itong makulong gaya ng nangyari noon."Dito lang kami, anak," ani Maricar na naluluha na nang mga sandaling iyon."Ako rin Kuya. Kung ano man ang sasabihin nila ay makikinig kami."Napabuntong-hininga si Chris. "Please, sundin niyo na lang ako." Mas mapapanatag ang loob niya kung hindi maririnig ng mga ito ang lahat.Pero sadyang matigas ang ulo ng dalawa kaya kahit palubog na ang araw ay sinabi na lamang niyang sasama sa police station upang doon makipag-usap.Hindi na nakasunod ang kapatid at Ina nang umalis siya kasama ang mga pulis. Habang nasa police car ay tumunog ang kanyang cellphone, tumatawag si Louie."Hmm, napatawag ka?""Pauwi na 'ko nang tumawag si Zia, umiiyak habang kinukwento ang nangyari.""Masiyado lang silang nag-a
PINANUOD ni Chris ang footage pero hindi niya nakikilala ang tinutukoy ng pulis. Hinalukay niya ang memorya nang bumisita kanina sa factory pero hindi niya talaga ito namumukhaan."Kate, nakikilala mo ba siya?" aniya sa assistant.Pinagmasdan naman nito ang monitor. "Hindi rin po, Sir pero pamilyar siya sa'kin. Sa tingin ko'y bagong trabahador sa factory.""Alamin mo kung kailan siya natanggap," utos ni Chris saka muling itinuon ang atensyon sa monitor. Ilang segundo siyang tulala na ipinagtaka ng pulis."Sir, ayos lang kayo?"Natauhan naman si Chris saka tumango. "O-Oo, ayos lang."Napansin naman ni Kate na tila distracted o wala ito sa wisyo kaya kinausap niya ito, "Sir, ang mas mabuti pa'y umuwi na muna kayo at magpahinga. Ako na lamang po ang bahala rito.""Hindi, ayos--" hindi na niya natapos ang sasabihin nang tumunog ang cellphone. Kaya kinuha niya mula sa bulsa at nakitang tumatawag ang asawa.Natigilan siya at hindi makuhang sagutin ang tawag hanggang sa tumigil ang pagtunog.
MARIING pinikit ni Chris ang mga mata sa narinig. Hindi niya akalaing sa isang iglap. Ang tatlo sa mga nakasalamuha niya kanina ay wala na ngayon. "Malapit na 'ko," iyon na lang ang nasabi niya saka tinapos ang tawag. Mabuti na lamang at naging maayos naman ang daloy ng trapiko kaya nakarating agad siya, hindi gaya kanina. Tatlong ambulansya at isang fire-truck ang naroon sa factory. Maraming mga manggagawa ang nasa labas at ang ilan ay halatang may mga natamong sugat o galos. Hinanap ng mga mata niya si Kate at si Fernan. "Sir!" Narinig niya ang boses nito sa kumpol ng mga manggagawa. Kaya tumakbo siya palapit at nakita na may nire-revive ang isang rescuer. "Ilan ang bilang ng mga nasaktan?" aniya kay Kate. "Kanina ay nasa fifteen pero may ilan pa pong naiwan sa loob at patuloy na nililigtas." "Nililigtas? Bakit, hindi ba lahat ay nakalabas?" "Nagkasunog at mabilis na kumalat ang apoy. Mabuti na lamang po at naapula bago pa matupok lahat ng gamit sa loob." "Si ku
HABANG bumabiyahe pauwi sa mansion ay nakatanggap ng message si Shiela mula sa asawa.Chris: Kamusta ang araw mo? Ako, kauuwi pa lang.Katabi niya ng mga sandaling iyon si Evelyn na halata ang pagod sa mukha, ang talukap ng mga mata ay bumabagsak na.Shiela: Okay lang, pauwi pa lang kami para maghapunan.Nang mabasa iyon ni Chris ay napahimas siya sa mukha. Hinihintay niyang mag-open up ito sa nangyari at ayaw niyang makahalata ang asawa na mayroon siyang nalalaman.Shiela: Tatawagan sana kita pero katabi ko si Tita, mamaya na lang after ng dinner.Chris: Okay, I'll wait.Nang mabasa iyon ni Shiela ay itinabi na muna niya ang cellphone at baka maistorbo niya si Evelyn na tuluyan nang nakatulog sa kinauupuan.Maging siya ay unti-unti na ring inaantok hanggang sa hindi na namalayang nakarating na pala sila sa mansion. Pagpasok ay agad silang nagtungo sa dining area para kumain."Manang, maglagay pa kayo ng isang pinggan," utos ni Rolan. "Ilagay niyo sa upuan na laging pinupuwestuhan ni
HUMAKBANG palapit si Shiela ngunit hinarangan agad si Rolan."'Wag kang sumama sa kanya, anak."Tipid na pagngiti ang ginawa ni Shiela saka hinawakan ang kamay nito. "'Wag kayong mag-alala, 'Pa. Hindi ako sasama at kakausapin ko lang siya."Lumapit na rin si Evelyn na bakas ang kaba sa mukha. "Sigurado ka ba? Nag-aalala kaming baka may gawin siya sa'yo."Hinaplos ni Shiela ang balikat nito upang ipakita na walang masamang mangyayari sa kanya. "Salamat sa pag-aalala. Kakausapin ko lang siya't babalik agad ako."Hindi na napigilan ni Rolan ang anak at hinatid na lamang ng tingin habang papalayo upang sundan si Mario."'Wag po kayong mag-alala at ako nang bahalang magbantay," saad naman ni Jeric saka sinundan ang mga ito.Paglabas ni Shiela sa funeral homes ay nakita niyang pabalik sa kotse ang matanda."Hindi niyo ba ako narinig? Ang sabi ko'y makikipag-usap lang ako at hindi sasama sa inyo."Sa pagtitig ng matanda ay agad nakaramdam ng kaba si Shiela. Pakiramdam niya ay may mangyayari
MAAGA pa lang ay nakahanda na sa pag-alis si Shiela at ganoon din si Chris na siya mismong maghahatid sa airport.Gising na rin ng mga sandaling iyon si Maricar at naghanda pa ng babaunin ni Shiela kung sakaling magutom sa biyahe."Hanggang ilang araw ka ro'n?" aniya sa manugang."Hanggang sa mailibing na po si Tanya, 'Ma.""Kaya pala dalawang luggage ang dala mo." Matapos ay tiningnan ang anak. "Kailan ka naman luluawas?""Baka sa makalawa o kung wala ng masiyadong aasikasuhin sa opisina."Matapos ay naglakad na ang dalawa patungo sa kotse kung saan ay naghihintay si Jeric, may dala rin itong luggage."Hindi ko nga pala nasabi sa'yo na sasamahan ka ni Jeric sa Cebu," ani Chris.Hindi na tumanggi si Shiela bilang proteksyon na rin. Mas mapapanatag nga naman siya kung may kasama sa oras na magkaharap sila ni Mario.Inilagay ng driver at ni Jeric ang luggages sa trunk saka sila bumiyahe patungo sa airport.Kahit maaga naman silang umalis ay hindi pa rin naiwasang ma-stuck sa traffic. Ha