Pagkaalis ni Celestine, agad na kinuha ni Diana ang kanyang cellphone. Tinawagan niya ang isang lalaki at nagtanong, "Nahanap mo na ba ang snow lotus grass? Kanino ito napunta?"Sa kabilang linya, walang magawang sagot ng lalaki, "Ms. Valdez, ginawa ko na talaga ang lahat ng makakaya ko. Wala akong kahit anong bakas ng snow lotus grass! Hindi ko alam kung sino ang may hawak nito!"Gusto rin niyang magtanong sa sarili. Kung hindi nga lumitaw ang snow lotus grass, paano ito pwedeng makuha ng iba?! Sino ang kumuha nito? Napakalakas naman ng taong iyon kung ganoon."Wala kang silbi!" Galit na tinapakan ni Diana ang sahig. Nakasimangot siyang nagtanong, "Bilisan mo at humanap ka ng paraan para sa akin. Paano ko mahahanap ang snow lotus grass kung ganyan ang mga sagot mo sa akin ha?"Nalalapit na ang birthday ni Lola Belen, at ipinangako niya na dadalhin niya ito. Pero, hanggang ngayon, wala pa rin siyang anumang bakas nito!Kung hindi niya ito makukuha, hindi ba't pagtatawanan siya ng buon
Noong una ay gusto pang tumanggi ni Celestine, pero nang malaman niyang si Diana iyon, bigla siyang naging interesado sa kausap ni Vernard.Matagal na niyang hindi gusto si Diana, pero wala siyang pagkakataong gumawa ng anuman laban dito noon.Sa isip-isip niya, hindi naman labag sa batas ang magbiro ng kaunti, hindi ba? Siguro, okay lang naman ang gagawin niya.Sa pag-iisip nito, nag-log in si Chu Mian sa kanyang base account at direktang nakipag-usap sa lalaki."Isang bilyon. Isang bilyon para sa snow lotus grass.”"Isang simpleng isang bilyon lang, basta makuha mo ang snow lotus grass, anong halaga niyon, hindi ba?”"Magkita tayo at mag-usap nang masinsinan para rito kung gusto mo talagang kunin ang snow lotus grass.""Sige ba! Iyon lang pala eh. Walang problema!" sabi pa noong lalaki."Tawagan mo ang boss mo at makipag-usap sa akin nang personal ha? Siya ang gusto kong makipagkita sa akin.”"Bakit siya? Hindi ba pwedeng ako na lang? Ako naman ang kausap mo, ‘di ba? Ako na lang ang
Binuksan ni Diana ang pinto ng Box 999 ng The Rock Bar at ito'y walang katao-tao sa loob.Mahinang nagtanong ang bodyguard, "Miss, maaasahan ba talaga ang boss na iyon Bakit wala pa siya rito?""Siyempre naman pupunta iyon! Baka na-late lang. Alam mo na, busy na tao iyon eh!" pagkasabi noon ay sinulyapan niya ang kanyang bodyguard.Ito ang boss na makakatulong sa kanya para mahanap ang snow lotus grass. Kung may magsasabing hindi maaasahan ang boss na iyon, siya ang unang magagalit!Umupo si Diana sa sofa, kinuha ang kanyang cellphone, at masayang nagpadala ng mensahe kay Benjamin."Benjamin, hindi mo na kailangang hanapan ako ng snow lotus grass ha? Nahanap ko na ‘yon! Huwag ka na mag-alala sa akin!”Matapos iyon, isinara niya ang kanyang cellphone na may ngiti sa kanyang mukha.8 o’clock na ng gabi at tumayo si Diana, handang salubungin ang boss na sinasabi nila anumang sandali.Bihirang magpakita ang boss sa kahit sino sa pang-araw-araw. Ang pagkakataong makilala siya ay isang mala
“Sinabi niya na pagkatapos maayos ang sasakyan, napansin niyang sobrang lakas ng ulan, kaya bumalik siya sa parehong daan at hindi na darating ngayong gabi!”Galit na galit si Diana noong mga oras na iyon.Hinintay niya ito nang buong gabi, mula alas-otso hanggang alas-dose y media, pero bigla na lang niyang sinabi na hindi siya darating. Niloloko ba siya nito?!Siya si Diana Valdez! Diana Valdez! Ang panganay na anak ng pamilya Valdez! Maganda, mayaman at halos lahat ay nasa kanya na! Tapos, pinaghintay lang siya sa wala? Paano siya naloko ng ganito?!Siya ang laging nagpapalampas sa iba, pero ngayon siya ang pinalampas? Bakit?!Galit na galit si Diana, kinuha niya ang kanyang cellphone at handa nang magmura.Biglang may dumating pang isang message sa kanya."Pasensya na talaga sa nangyari, mag-set tayo ng panibagong oras bukas sa tanghali Promise! Matutuloy na talaga ito!"Naninikip ang mga mata ni Diana. Mag-set ng panibagong oras? Seryoso ba talaga ang kausap niya?"Hindi ka na ba
Nang lumabas si Celestine mula sa bar, malakas ang ulan. Madilim ang langit, at paminsan-minsan ay kumikidlat, pero tahimik ang kulog. Medyo kakaiba siya at mahilig sa mga araw na maulan, lalo na kapag nasa bahay lang siya, nanonood ng kdrama, kumakain, at umuulan sa labas. Pakiramdam niya ay tahimik at kumportable ang kanyang puso kapag ganoon ang weather. Pero, takot siya sa kulog. Natakot siya sa kulog noon matapos mahulog sa kailaliman ng dagat, dahil ang tunog nito ay nagbigay sa kanya ng matinding takot, na parang may sumabog sa kanyang mga tainga. Nang paalis na si Celestine para sumakay sa kotse, napansin niya ang isang itim na Maybach na nakaparada malapit. Bumukas ang pinto ng kotse, at isang lalaking naka-suit at leather shoes ang bumaba nang nagmamadali, may hawak na payong sa kamay, para salubungin si Diana. Saglit na tiningnan ni Celestine ang lalaki, at dumilim ang kanyang mga mata. Ang pinakamakapangyarihang tao at tila-diyos sa buong Nueva Ecija ay sumundo ka
Malakas ang ulan, at bahagyang nakita niya si Celestine na nakasandal sa manibela. Matagal nang hindi gumagalaw ang sasakyan.Nakahilig si Celestine sa manibela, tinatakpan ang kanyang mga tainga gamit ang magkabilang kamay, sinusubukang hadlangan ang nakakainis na kulog.Pero sa hindi malamang dahilan, parang alam ng kulog na takot siya, at sinadyang umalingawngaw ng mas maraming beses na parang nanunukso.Nang muling itinaas ni Celestine ang kanyang ulo, namumutla na ang buong mukha niya.Kinuha niya ang kumot mula sa likod at ibinalot ang sarili.Patuloy sa pag-ikot ang mga wiper, at pinilit ni Celestine na yakapin ang sarili sa isang maliit na bola, sinusubukang makahanap ng kahit kaunting pakiramdam ng seguridad.Dapat ay nagsisimula pa lang ang buhay-gabi sa Nueva Ecija bandang ala-una, pero dahil sa ulan, kakaunti lamang ang mga tao sa kalsada.Nagdilim ang mga ilaw sa bar, at na
Malabo ang isip ni Celestine, kaya hindi niya napansin na sinusundan siya ni Benjamin. Binilisan tuloy ni Eduard ang takbo ng kotse, sinusubukang iwan si Benjamin. Pero nang bumilis siya, bumilis din si Benjamin.Umakyat ang sasakyan sa viaduct, at humampas ang malakas na ulan sa salamin. Aksidenteng nakita ni Celwstine ang sasakyan ni Benjamin sa rearview mirror. Sandaling natigilan siya at lumingon.Sinabi ni Eduard, "Sinusundan tayo ni Benjamin.”‘Bakit siya nandito? Hindi ba niya hinatid si Diana pauwi?’ iyon ang nasa isip ni Celestine noong mga oras na iyon."Baka nadaan lang siya,” sagot ni Celestine, inaalis sa kanyang isip na posibleng sinusundan sila ng ni Benjamin.Pero hindi ito ang naisip ni Eduard sa ganoong paraan. Kitang-kita sa bilis ni Benjamin na hindi lang siya basta nadaan doon.Dalawang sasakyan ang bumabaybay nang mabilis sa viaduct. Magaling magmaneho si Benjamin, at paminsan-minsan ay pumapantay siya kay E
"Ikaw ang anak ko, sa tingin mo ba wala akong alam tungkol sa'yo?" Singhal ni Wendell at hinila si Celestine para sabay silang kumain ng noodles.Naupo si Celestine sa tapat ni Wendell. Habang naamoy ang mabangong noodles, nakaramdam siya ng lungkot.Noong taon na iyon, tinamaan ng matinding ulan ang buong Nueva Ecija at nawalan ng kuryente ang buong lungsod. Tinawagan niya si Benjamin, na noon ay kasama si Diana.Kalaunan, nang hindi na niya alam ang gagawin, tinawagan niya si Wendell.Ang lalaking paulit-ulit na nagsasabing nais niyang putulin ang ugnayan nilang mag-ama ay dali-daling pumunta sa mansion para samahan siya, sa kabila ng masungit na panahon na bumali ng mga sanga ng puno.Kinabukasan, ipinagluto siya ni Wendell ng isang mangkok ng braised beef noodles, katulad noon.Pero dahil sa ilang masasamang salita ni Wendell laban kay Benjamin, nag-away silang dalawa, at natapon ang noodles sa s
Pero hindi alam ni Benjamin na si Celestine ay isang lihim na mahusay na doktor, lalo na sa traditional medicine.Mayroon siyang kakaibang technique sa acupuncture, isang technique na tanging siya lang ang nakakaalam! Sa isang karayom, kaya niyang pumatay o magligtas ng buhay. Lahat ng nakakita sa kanyang paraan ng acupuncture ay tinawag itong kamangha-mangha.Pero hanggang ngayon, walang sinuman ang nakakaalam na ito ay nagmula kay Celestine."Okay, tatanggalin ko ang acupuncture mo within 40 minutes. Tinakpan ni Celestine ng manipis na kumot si Shiela at nagtanong."Nag-shooting ka ba kamakailan? Hindi muna kita i-cu-cupping.""Oo," tumango si Shiela. Tuwing tinuturukan siya ng acupuncture ni Celestine palagi siyang inaantok. Alam niyang sinasadya ito ni Celestine. Alam kasi ni Celestine na hindi siya masyadong nakakapagpahinga, kaya gusto niyang bigyan siya ng pagkakataong makatulog nang mahimbing para mapunan ang kanyang lakas!Sa mata ng ibang tao, si Celestine ay isang walang
Sa Blackmoon Tea Pavillion.Pumasok sina Celestine at Shiela sa isang private room sa Blackmoon Tea Pavillion. Tinanong ni Shiela, "Ano ang pinili mo?""Siyempre pumunta ako sa ospital! Hindi ko naman sila pwedeng hindian! Isa pa, hindi pa kami pwedeng mag-divorce ni Benjamin agad. Binabantayan kami ni Lola Belen eh!”napabuntong-hininga si Celestine."Ayaw ko na naroon ka girl, kakahiwalay mo pa lang kay Benjamin, tapos magtatrabaho ka naman ngayon? Hindi ka ba napapagod? may pag-aalalang tanong ni Shiela sa kaibigan.Isinara ni Celestine ang pinto at tumikhim. Bigla siyang nagmukhang matanda, ngumiti, at kinuha ang maliit na medical bag sa kanyang kamay. "Halika rito, superstar! Huwag kang mag-alala, aalagaan kitang mabuti. Ano ba ang kailangan mo?”"Eh! Ang kadiri mo! Hindi bagay sayo! Hindi ako sanay ha!” sagot ni Shiela.Kagagaling lang ni Shiela mula sa shooting sa film at TV set. Reklamo niya, masakit ang kanyang likod, bewang, at binti at may cramps pa siya, kaya sobrang hindi
Medyo nagulat si Celestine sa inasta ni Benjamin. Hindi niya alam kung masasaktan siya o matatawa sa sarili dahil muntik na siyang maniwala sa kabaitang pinakita ni Benjamin kanina sa kanya.Sa birthday ni Lola Belen, sa harap ng napakaraming kilalang tao sa industriya, ang magbigay siya ng pekeng snow lotus grass, hindi ba big issue iyon?Tumingin si Celestine kay Diana at biglang naintindihan kung ano ang ibig sabihin ng "ang batang umiiyak ang siyang nakakakuha ng candy.”Marahil, ang mga paboritong bata ay walang kinatatakutan."Aalis na ako." Tamad na sabi ni Celestine."Celestine-" Tinawag siya ni Benjamin at di sinasadyang gustong sundan siya, pero mas mahigpit siyang niyakap ni Diana, "Benj, lahat ng tao sa birthday party kagabi ay nagtatanong sa akin. Talagang napahiya ako ni Celestine.”Hindi man lang lumingon si Celestine at umalis nang diretsahan at malamig.Kumunot ang noo ni Benjamin pero pinigilan siya ni Diana, kaya napilitan siyang sumuko sa pagsunod niya kay Celestin
Gulat na gulat pa rin si Celestine na niyaya siyang mag-stay ni Benjamin para kumain ng breakfast. Hindi niya pa rin gusto kumain doon dahil baka pumunta nga si Diana.Wala siyang balak makipag-away kay Diana dahil umagang-umaga pa lang."Hindi na, masyado na kitang naabala simula pa kagabi , Mr. Peters.”Umiling si Celestine, itinulak ang kamay ni Benjamin at tumanggi.Bumagsak ang kamay ni Benjamin, at nang makita niyang papalabas si Celestine, hindi niya napigilang sundan ito."Celestine, alam kong marami kang tiniis sa nakaraang tatlong taon. Pagkatapos ng divorce natin, sana ay maging maayos tayo sa isa't isa. Hindi kailangang maging strangers tayo at hindi na muling magkita."Maganda sa pandinig ni Celestine ang mga salitang iyon.Sa loob ng tatlong taon, wala siyang ibinigay, at hindi niya nalaman kung ano ang pakiramdam ng sakit na dinulot niya sa puso ni Celestine.Siyempre, kaya niyang magpanggap na maayos ang lahat. Kaya niyang harapin siya na para bang wala lang nangyari s
Kasabay nito, tumunog ang cellphone ni Benjamin. Nakita sa caller ID ang pangalan ni Diana. Pipindutin na sana ni Benjamin ang answer button, pero hindi sinasadyang napindot niya ang end call button! Naiinis siya at wala siyang balak aliwin si Diana, kaya minabuti niyang i-mute ang cellphone at itinabi ito. Gabi na. Gusto na rin naman niyang magpahinga. Hindi mahimbing ang tulog ni Celestine at madalas siyang nagigising dahil sa sakit. Alas-sais pa lang ng umaga nang magising siya. Makulimlim sa labas at madilim pa rin sa loob ng kwarto. Kinusot ni Celestine ang kanyang ulo, ramdam ang matinding pangangalay sa buong katawan. Lumingon siya at nagulat nang makita ang mukha ng lalaking natutulog sa tabi niya. Nanlaki ang mga mata ni Celestine. Sino pa nga ba ang lalaking ito kundi si Benjamin? Napaatras siya sa gulat, pero tumama ang kanyang bewang sa gilid ng kama at muntik na siyang mahulog. Bigla siyang hinawakan sa braso, saka hinila pabalik. Sa sumunod na segundo, nasa
Nang mabuksan ang pinto, bahagyang iminulat ni Celestine ang kanyang mga mata, antok na antok.“Nasa mansion na ba tayo?” tanong niya nang mahina.Ibinaling ni Benjamin ang kanyang tingin sa kanya. Nakakunot ang noo ni Celestine, at tila may bahagyang sakit sa kanyang ekspresyon. Marahil ay mas lalong sumasakit ang kanyang mga sugat, kaya hindi siya komportable."Oo, nandito na tayo," sagot ni Benjamin nang seryoso habang binuhat niya si Celestine paakyat sa itaas.Nakaramdam ng hilo si Celestine at muling nakatulog nang hindi namamalayan. Nang makita ni Benjamin kung gaano ito kaantukin, napabuntong-hininga siya nang may bahagyang pagkabigo.Ano ba naman tong babang ito, natulog na naman.Mabuti na lang at siya ang nagdala kay Celestine sa ospital ngayong araw. Paano kung si Eduard ang naghatid sa kanya pauwi? Hindi niya maisip ang ganoong posibilidad! Hindi siya papayag!Pagpasok sa kwarto, binuksan ni Benjamin ang ilaw. Bumungad sa kanya ang nakasanayan niyang space, pero ngayon ay
Mas marahas na gumalaw ang mga daliri ni Benjamin, dumilim ang kanyang mga mata, at hindi niya namalayang nabura niya pala ang lipstick ni Celestine.Nahulog ang banayad na liwanag sa kanyang magandang mukha. Kumunot ang noo ni Celestine at marahang umungol, "Hmm..."Ang malambot at banayad na tunog na ito ay tuluyang nagpawala ng pagpipigil ni Benjamin.Ibinaling niya ang kanyang ulo pababa at matakaw na hinalikan siya.Palagi siyang may matibay na kakayahang kontrolin ang sarili, ngunit sa harap ni Celestine ngayon, tuluyang bumagsak ang kanyang depensa mula nang maghalikan sila sa bar noong gabi na iyon.Hinawakan ni Benjamin ang baba ni Celestine nais niyang halikan siya hanggang sa makuntento.Pero natatakot siyang magising si Celestine at mahihirapan siyang ipaliwanag ang kanilang sitwasyon.Napilitan siyang bitiwan si Celestine nang may panghihinayang, pero bago ito, marahang dumampi ang kanyang labi sa kanya, gaya ng isang tutubi na humahaplos sa tubig.Nakasandal si Celestine
Binuksan ni Benjamin ang pinto ng sasakyan, yumuko at inihiga si Celestine, ang kanyang boses ay bahagyang malambing, "Sige, sumakay ka muna sa sasakyan."Mahigpit na nakayakap si Celestine sa kanyang leeg, kaya hindi siya makaalis.Alam na alam niya na kung hindi niya papayagang magtanong si Celestine ngayon, hindi siya bibitawan nito.Matigas ang ulo ni Celestine, alam niya iyon.Wala siyang magawa kundi yumuko at manatili sa ganitong posisyon, saka napabuntong-hininga at sinabing, "Sige, magtanong ka na."Itinaas ni Celestine ang kanyang mukha, diretsong tumingin sa kanya, marahang kumurap ang kanyang mga mata, at mahina niyang tinanong, "Kung wala si Diana sa buhay mo,mamahalin mo ba ako?"‘Kung wala si Diana sa buhay mo, mamahalin mo ba ako?’ Iyon ang paulit ulit na tanong sa isip ni Benjamin.Tanong ito na nais niyang itanong sa loob ng tatlong taon. Sobrang tagal na ito sa isip niya pero ngayon lang siya nagkaroon ng lakas ng loob.Bahagyang sumimangot si Benjamin at unti-untin
Si Celestine ay lubos na nag-iisip kaya hindi niya napansin ang mga hagdan sa unahan.Bigla siyang nadulas at bumagsak nang hindi inaasahan papunta kay Benjamin."Mm..." Napakunot ang noo ni Celestine, ang kanyang mukha ay napadikit sa likod ni Benjamin, at mainit ang kanyang hininga.Agad na lumingon si Benjamin, inabot ang baywang ni Celestine gamit ang kanyang kamay, at iniangat siya. "Ano na namang nangyari? Ayos ka lang ba?”Kumunot ang noo ni Celestine."Sorry. Hindi ko napansin ang mga hagdan.""Celestine,palagi kang pabaya. Simula pa noon,pabaya ka na talaga."May bahagyang inis sa kanyang boses nang sabihin niya iyon.Tiningnan siya ni Celestine nang masama.Napaka-impatient niya dahil lang nabangga siya nito.Kung si Diana ang nandito, siguradong hahalikan, yayakapin, at aalagaan niya ito na may labis na pag-aalala, hindi ba?Pero sa sumunod na segundo, biglang binuhat ni Benjamin si Celestine! Nanlaki ang mga mata niya.Malalim ang boses ni Benjamin."Halika na. Iuuwi na ki