To be continued~ Tsarannn! Dahil may naghanap kay Grant, ito na po siya. More reviews po, and thank you so much for your comments. PS.Pabalikin ba natin si Gray, o pasabugin nalang ang eroplano niya pauwi? What do you guys think? Hahaha! PPS. Confession? Hmm!
ILANA was discharged from the hospital a week ago, and she’s starting to feel the weight of motherhood. Thankfully, she could adjust just fine because of Cloudio. Palagi itong nakaalalay. Palaging nakabantay. He barely goes home. He’s sleeping on the couch in her apartment’s living area. Tuwing maririnig nito ang iyak ng sanggol ay walang pag-aalinlangan itong pumapasok sa silid niya para patahanin ang nasa crib na baby. “Puyat ka na naman. Pupunta ka pa sa club bukas.” Hindi napigilang puna ni Ilana habang pinagmamasdan si Cloudio na umiinom ng tubig. Alas dos ng madaling araw at nabulahaw silang dalawa sa iyak ni baby Nayi. The nickname Nayi was given by Lovella. Nagpresinta na rin itong magninang sa binyag. “Okay lang.” Ngumiti ng matamis si Cloudio sa kabila ng puyat. “Masaya naman ako.” Ilana smiled at him. She can clearly feel the changes in their relationship now, and it became stronger. Umungot si baby Nayi sa crib kaya agad na lumapit ang dalawa. Bahagyang ngumuso a
MATAMANG nakatitig sina Ilana at Cloudio sa isa’t-isa. Ang mga mata’y nababalot ng mga emosyong nag-uumapaw. Cloudio couldn’t help but think about what good he did in his previous life that his wish was granted without fail in this lifetime. Ilana was showing the same emotion he feels, and it’s more than a dream come true. Nalulunod sila sa titig ng isa’t-isa nang biglang umiyak si baby Nayi. Agad na tumayo si Cloudio upang isayaw-sayaw ang sanggol pero ayaw nito tumigil sa pag-iyak. “Basa na siya.” Napansin ni Ilana na basa na ang lampin. Agad silang pumasok sa kwarto. Maingat na inilapag ni Cloudio si baby Nayi sa kama. Kumuha naman ng malinis na lampin si Ilana para palitan ang sanggol. Si Cloudio na ang nag-alis ng lampin nito. “She pooped,” deklara ni Cloudio. Agad nitong kinuha ang baby wipes at ilang gamit para malinisan ang baby. Marahan ang dalawa—bawat hawak ay may ibayong pag-iingat. Matapos palitan ng lampin ay natigilan ang dalawa nang makarinig ng ingay mula sa baby.
PINAGMAMASDAN ni Ilana si Cloudio na nagsasampay ng mga ginamit na lampin ni baby Nayi. Hindi kakikitaan ng pagod ang mukha nito na tila ba enjoy na enjoy pa sa ginagawa. Mula sa sala ay tanaw niya ito sa balkonahe. Lumabas sila ni Lovella sa kwarto bago pa nila magising si baby Nayi sa pag-uusap nila. Sa sala nila ipinagpatuloy ang pag-uusap hanggang sa lumabas sa laundry room si Cloudio para isampay sa balkonahe ang mga nilabhang lampin. “May nangyari na ba sa inyo?” Nasamid si Ilana sa sariling laway at namamanghang tiningnan si Lovella na nakangisi. “Kapapanganak ko lang, Lovella.” Humalakhak si Lovella. “So, kapag naghilom na ang sugat, pwede na?” Naramdaman ni Ilana ang pagkalat ng init sa kaniyang mukha. Napailing siya. “Normal naman iyon sa magkarelasyon.” “Yieee! Grabe talaga!” Natawa si Ilana sa reaksyon ng kaibigan. Pumasok naman si Cloudio mula sa balkonahe at lumapit sa kanila. Naupo ito sa kaniyang tabi saka sumubo ng isang piraso ng cookies na kinakain nila ni Lov
ISANG malakas na sampal ang lumagapak sa pisngi ni Gray nang mag-angat siya ng tingin sa babaeng pumasok sa opisina. Michelle’s face was red. Her eyes were bloodshot and full of tears. Punong-puno ng hinanakit ang mga mata nito habang nanginginig ang kamay na lumapat sa kaniyang pisngi. Gray’s expression retained its calmness and coldness. “What do you want?” “Is it true?” Her voice even cracked. Bahagyang tumagilid ang ulo ni Gray. “Seeing you crying like that, I supposed you heard from your father.” Suminghap ang dalaga. “How dare you?!” The corner of Gray’s lips slowly rose in a cold, sinister smirk—predatory, like of a serpent. “You challenged me, I just accepted it.” Marahan ang iling ni Michelle—puno ng galit. “You lied to me! Pinaniwala mo ako na pakakasalan mo ako pero niloko mo lang ako! You’re even planning to bankrupt my family's business! Ang sama sama mo!” “That's what you get for threatening Ilana's life. And you know what? I can be worse than that, Michelle. Try h
PAULIT-ULIT ang pagbuntong-hininga ni Ilana habang pinagmamasdan si Cloudio na nililinis ang kusina. Matapos magsuntukan ng dalawa ay nagwalk-out si Brian at agad nagpaalam si Lovella para sundan ito matapos magsorry kay Ilana. Pinasadahan ni Ilana ng tingin ang mga nabasag na gamit. Maging ang niluto niyang ulam ay natapon. “Tsk!” Umiling si Cloudio habang nakatingin sa natapon na ulam. Madilim ang ekspresyon sa mukha nito at sa unang pagkakataon ay nakitaan ni Ilana ng galit ang mga mata ng binata—galit na tinabunan ang panghihinayang sa nasayang na pagkain. “Cloud, sa labas nalang tayo kumain. Hayaan mo na muna iyan.” Tumayo si Cloudio at lumapit sa kaniya. Karga niya si baby Nayi kaya maingat ito nang yakapin siya at halikan sa ulo. “I’m sorry. Dapat pinigilan ko ang sarili kong patulan siya. Nasira tuloy ang mga gamit mo.” Umiling si Ilana. “Hayaan mo na iyang mga iyan. Hawakan mo muna si baby. Kukunin ko lang ang stroller.” “Ako na ang kukuha—” “Nope.” Umiling si Ilana. “M
“DON’T think about it.”Napaangat ng mukha si Ilana habang nakaupo sa bench. Inabutan siya ni Cloudio ng ice cream na agad naman niyang tinanggap. Sa ilalim ng lilim ng puno ay tahimik na nag-iisip si Ilana. Hawak niya sa kaliwang kamay ang ice cream na nasa cone at sa kanan ay ang stroller. Naupo kaagad sa tabi niya si Cloudio.“They don’t know about us. They don’t know how happy we are in our lives.” Dugtong ni Cloudio.Bumuntong-hininga si Ilana. “Tama ka pero naisip ko lang rin ang sitwasyon natin. Kasal pa ako, Cloud.”“Then, what do you want to do?”Bumaling si Ilana sa binata. “Kailangan kong bumalik para asikasuhin ang paghihiwalay namin ni Gray.”Hinawakan ni Cloudio ang kamay niyang nasa stroller. “Will you be okay? Hindi kita pipigilan sa mga gusto at kailangan mong gawin, Ilana. Pero nasaksihan ko kung paano ka nasaktan noon kahit nakikita lang siya. Sigurado ka bang kaya mo na siyang makita?”Napatitig siya sa binata. “Bakit hindi ka nagagalit? Dapat magalit ka kasi nagbab
INALIS ni Gray ang suot na jacket nang makalabas ng terminal. Luminga-linga siya sa paligid para hanapin ang sundo niya nang may sasakyang pumarada sa kaniyang harapan. Bumaba ang bintana sa passenger seat at bumungad sa kaniya ang mukha ng pinsan. Sumilip si Gray sa backseat bago binuksan ang pinto ng passenger seat. “Nasaan ang anak mo?” “Iniwan ko sa sekretarya ko.” “Sekretarya? Akala ko ba ayaw mong malaman ng iba ang tungkol sa kaniya.” Bumuntong-hininga si Grant saka pinaandar ang kotse. “Wala akong choice. Nahuli ako ni Elenita na bumibili ng formula kasama si Gavin.” “Gavin?” “Iyong bata. Last week napansin ko na may nakaburdang pangalan sa panyo na kasama sa mga gamit niya. Gavin ang pangalan niya.” “Napapaternity test mo na ba?” “Oo.” Bumuntong-hininga si Grant. “Ngayong week ko makukuha ang result.” “Anticipating a positive result?” “Hindi ko alam.” Napalunok si Grant. “Sa ilang buwan kasi…parang umiikot na sa batang iyon ang mundo ko.” Pumikit si Gray.
SA LUMIPAS na mga araw at linggo ay napatunayan ni Ilana na handa na siyang harapin ulit ang dating asawa. Habang nakatitig sa salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon ay hindi na makita ni Ilana ang babaeng dating mahina at baliw na baliw sa pagmamahal sa isang Gray Montemayor. Ang babaeng handang isuko ang lahat para sa pagmamahal na nakakaubos, nakakaupos…Pwede pala iyon… Pwede palang magwork ang isang relasyon kahit hindi ka desperada sa sitwasyon. Pwede palang maging masaya kahit hindi ibuhos ang sarili sa sobrang pagmamahal. Mas magwowork pala kapag may natira pang pagmamahal sa sarili.Isang magaang halik sa pisngi ang nagpabalik kay Ilana sa realidad. She was sitting in front of the vanity, behind her was Cloudio—smiling sweetly, and holding three pieces of tulips.A sweet smile crept on Ilana’s lips. “Mapupuno na ng tulips ang apartment ko.”Mahinang natawa ang binata. “Paalala iyan kung gaano ako kabaliw sayo.”“Bolero.” Inamoy ni Ilana ang bulaklak bago pinatakan n
“ANONG nangyari sayo? Ano, nalumpo ka na?” Bungad ni Grant sa pinsan. Nakabenda ang binti ni Gray matapos mabundol ng sasakyan. Hindi naman sana lalala kung hindi siya tanga na pinilit pa ring habulin si Ilana. Grant was so frustrated with his cousin’s stupidity. “Shit happened.” “Shit happens whenever you hurt Ilana, Gray. Sinabi ko na sayong mas magandang pakawalan mo na siya.” Nagtagis ang bagang ni Gray. “Hindi ko siya kayang pakawalan, Grant. Mahal ko siya!” “Mahal ko rin siya kaya pinakawalan ko na siya!” Umiwas ng tingin si Gray sa pinsan. “Magkaiba tayong dalawa.” “Pakawalan mo nalang si Ilana at maghanap ka ng iba.” “Says the man who swore to not get married after letting Ilana go.” Bumuntong-hininga si Grant at naupo sa upuang katabi ng kamang kinauupuan ni Gray. Natahimik silang dalawa. “Nakipag areglo na pala ako sa nakabundol sayo. Kung hindi ka ba naman kasi tanga na sa gitna ng kalsada pa tumakbo.” Umismid lamang si Gray at tumingin sa labas ng bintana. “Kumus
PAGOD na umuwi si Ilana at inabot na siya ng madaling araw sa daan. Tahimik siya nang buksan ang pinto at sa tingin niya ay tulog na rin si Cloudio sa kwarto. Dumiretso si Ilana sa kusina para uminom ng malamig na tubig. Pakiramdam niya ay tuyong-tuyo ang lalamunan niya at wala siyang lakas. An argument with Gray literally took her strength away. Para siyang kandila na naupos. Lumabas si Ilana matapos uminom ng tubig. Ayaw niyang magising si Cloudio at makita ang hitsura niya kaya tumambay siya sa harap ng pinto ng unit. Nakahawak siya sa railing habang tulala sa kawalan nang may magsalita. “You look exhausted.” Agad na napalingon si Ilana sa kaliwa niya. Nasakandal ang likod ni Tres sa railing habang ang kaliwang kamay ay may hawak na beer. Nasa tapat ito ng unit ni Cloudio. “You’re here…” Tumingin sa kaniya ang binata. “Nalipat ako ng station kaya magiging madalas ako dito. Nag-offer rin si Cloud na dumito na ako sa unit niya.” Tumango si Ilana at hindi na nagsalita. Tumitig si
NAPATINGIN si Ilana kay Gray. “Wag kang magsinungaling dito, Gray.” Nag-angat ito ng tingin at tinitigan siya sa mga mata. Ang mga mata nito ay nangungusap. “Three months bago matapos ang agreement natin, nasa akin na ang divorce papers na iyon, Ilana. Hindi ko…mapirmahan kasi naguguluhan ako. Hindi ko alam kung…kakayanin ko pa ang buhay na wala ka matapos kong masanay na nasa tabi kita.” Natawa si Ilana. “Hindi ba nga’t bumalik na ang ex mo bago pa matapos ang tatlong taon natin? Nahuli ko pa nga kayong nagtatawanan sa opisina. Masayang-masaya ka noon, Gray. Kaya paano ako maniniwala na hindi mo siya ginustong balikan?” “We were catching up. Nagkukwento siya ng experiences niya abroad.” Natawa muli si Ilana—mas malakas, mas sarkastiko. “You were planning your marriage with her, Gray!” “She was planning it, I wasn’t.” Nagtagis ang bagang ni Ilana. “Tama na, Gray! Kung talagang wala kang planong pakasalan siya, sana sinabi mo na kaagad noon pa pero hindi mo sinabi. Pinagmukha niyo
ILANA set another schedule to meet Gray to talk about the divorce. Tulad ng unang beses ay hindi siya pinigilan ni Cloudio. Ito pa mismo ang nagpresinta ng kotse nito para gamitin niya kahit noong una ay tumanggi siya dahil matagal na siyang hindi nakakapagmaneho. Cloudio supports her in everything, and that’s what she likes about him. “Here, take this.” Inabutan siya ni Cloudio ng water tumbler nang makasakay siya sa kotse. Buhat nito si baby Nayi habang nasa parking lot sila ng apartment. “Ano ‘to?” Tanong ni Ilana habang tinitingnan ang pink na tumbler. “Lemon water. Maganda iyan sa katawan.” Marahang tumango at ngumiti si Ilana. Dumungaw siya sa bintana at marahang hinila palapit ang binata. She planted a kiss on baby Nayi’s lips before she kissed Cloudio’s cheek. “I’ll be home by midnight.” Ngumiti at tumango ang binata. “Opo, Cinderella. Sige na. Sayang ang oras.” “Ang mga bilin ko ha?” Pabiro pang sumaludo si Cloudio saka siya kinindatan. Ilana started the engine and dro
NAKANGANGA si Lovella kay Ilana mula sa screen ng laptop. Hindi na nagsalita si Ilana matapos sagutin ang tanong ni Lovella. It's been a week since she met with Gray, and she hasn't reached out to him since then. Kahapon ay tumawag si Lovella sa kaniya dahil nagtanong daw dito si Gray kung may sinabi na siyang oras, araw, at lugar. Ngayon naman ay tumawag para kumustahim siya. “Hindi mo siya sisiputin?” Hindi makapaniwalang tanong ni Lovella. Nakaupo sa kama si Ilana at patuloy sa ginagawang pagtutupi ng mga damit. Tulog si baby Nayi, samantalang nasa trabaho naman si Cloudio. Tanghali na at tiyak na sa mga oras na ito ay naiinip na sa paghihintay si Gray. “Hayaan mo siya.” Bahagyang naningkit ang mga mata ni Lovella. “So, you gave him the date, time, and location, but you have no plans of showing up today?” Umiling si Ilana. “Hayaan mo siyang mabulok roon nang maramdaman niya kung ano ang pakiramdam ng naghihintay sa wala.” Bumuntong-hininga si Lovella. “Gumaganti ka ba?” Nagk
“KAWAWA naman siya.” Kanina pa paulit–ulit na sinasabi iyon ni Lovella. Nagpapahangin sila sandali dahil talagang tumaas yata ang presyon ni Ilana sa inis kay Gray. “Kawawa naman siya… Para siyang naliligaw na tuta nang iwan mo…” Tiningnan ng matalim ni Ilana ang kaibigan. “Hindi siya naawa sakin nang ako ang saktan at iwan niya, Lovella. Saka akala ko ba gaganti ka sa ginawa niyang pananakit sakin? Balak mo pa ngang pasabugin ang mga Montemayor. Ano? Bumaliktad ka na?” Sumimangot ang dalaga. “Syempre hindi! Naawa lang ako kasi mukhang nagsisisi naman iyong tao.” Umismid si Ilana. “Hindi siya nakakaawa.” “Pero infairness, very good ka don! Pintrakis mo?” Umiling si Ilana at humigop ng iced coffee. Leche! Bakit ba iced coffee ang binili ni Lovella para sa kaniya? Ipinatong ni Ilana ang cup sa bench saka sinagot ang kaibigan. “Impromtu iyon. Nairita lang talaga ako nang manghingi siya ng isa pang chance. Ni hindi nga niya alam ang mga ginawa niyang kasalanan sakin. Ang ak
GRAY was stunned. The sharp contour of her face. Her arched brows emphasizing her deep expressive eyes and long eyelashes. The high bridge of her pointed nose. The natural glow of her pinkish cheeks. Her red, plump—always been kissable lips. Her soft and smooth hair, dancing with the wind. Everything about her changed. The way she carries herself was full of confidence. The heaviness of her stare holds power. Biglang nanliit si Gray. This is what a happy Ilana looks like. “Pinagtataguan mo ba ako?” Ulit nito sa kalmadong boses. Malayong-malayo sa garalgal at nagmamakaawang tono nito noon na malinaw pa sa kaniyang alaala. Malayong-malayo sa babaeng sinaktan niya ng husto. “Ilana…” “Bakit hindi ka sumagot?” “Ilana…” “Kapag hindi ka tumigil sa katatawag sa pangalan ko, ihahampas ko sayo ang bag ko. Sagutin mo ang tanong ko, Gray. Pinagtataguan mo ba ako?” Umiwas ng tingin ang binata at napalunok. “H-Hindi—” “E bakit sinabi ni Grant kay Lovella na hindi ka pa nakakauwi?” “Sinunga
SA LUMIPAS na mga araw at linggo ay napatunayan ni Ilana na handa na siyang harapin ulit ang dating asawa. Habang nakatitig sa salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon ay hindi na makita ni Ilana ang babaeng dating mahina at baliw na baliw sa pagmamahal sa isang Gray Montemayor. Ang babaeng handang isuko ang lahat para sa pagmamahal na nakakaubos, nakakaupos…Pwede pala iyon… Pwede palang magwork ang isang relasyon kahit hindi ka desperada sa sitwasyon. Pwede palang maging masaya kahit hindi ibuhos ang sarili sa sobrang pagmamahal. Mas magwowork pala kapag may natira pang pagmamahal sa sarili.Isang magaang halik sa pisngi ang nagpabalik kay Ilana sa realidad. She was sitting in front of the vanity, behind her was Cloudio—smiling sweetly, and holding three pieces of tulips.A sweet smile crept on Ilana’s lips. “Mapupuno na ng tulips ang apartment ko.”Mahinang natawa ang binata. “Paalala iyan kung gaano ako kabaliw sayo.”“Bolero.” Inamoy ni Ilana ang bulaklak bago pinatakan n
INALIS ni Gray ang suot na jacket nang makalabas ng terminal. Luminga-linga siya sa paligid para hanapin ang sundo niya nang may sasakyang pumarada sa kaniyang harapan. Bumaba ang bintana sa passenger seat at bumungad sa kaniya ang mukha ng pinsan. Sumilip si Gray sa backseat bago binuksan ang pinto ng passenger seat. “Nasaan ang anak mo?” “Iniwan ko sa sekretarya ko.” “Sekretarya? Akala ko ba ayaw mong malaman ng iba ang tungkol sa kaniya.” Bumuntong-hininga si Grant saka pinaandar ang kotse. “Wala akong choice. Nahuli ako ni Elenita na bumibili ng formula kasama si Gavin.” “Gavin?” “Iyong bata. Last week napansin ko na may nakaburdang pangalan sa panyo na kasama sa mga gamit niya. Gavin ang pangalan niya.” “Napapaternity test mo na ba?” “Oo.” Bumuntong-hininga si Grant. “Ngayong week ko makukuha ang result.” “Anticipating a positive result?” “Hindi ko alam.” Napalunok si Grant. “Sa ilang buwan kasi…parang umiikot na sa batang iyon ang mundo ko.” Pumikit si Gray.