Erykah Sunshine."Iyon naman pala. . . magkayakap."I quickly let go of Glenn and moved when I heard Indie. I shifted my body away from him, and gave Indie an annoyed look as she laughed loudly."Ikaw talaga bata ka!" Suway ni Nanay Esperanza sa kanya. Napatingin din si Nanay sa amin ni Glenn."Naluto na ang isda, engineer. Kain ulit tayo!" Ngumisi si Nanay at nagpalipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Glenn bago niya tuluyang hinila si Indie palayo. "Okay, Nay!" sagot ko at nilingon ko si Glenn saglit. "Kain na raw tayo."Mabilis kong tinalikuran si Glenn at sumunod agad ako kay Nanay. Alam kong nakatitig pa rin si Glenn sa akin, na parang naghihintay na may sasabihin pa ako. Kumurap lang ako at binaliwala ito dahil naglalaro na naman ang mga baliw na paru-paru sa tiyan ko.We had a lovely lunch, and I couldn't help but notice that Glenn was gazing at me the whole time we were eating. I couldn't look back at him as I felt shy… not just shy, but somehow my heart was having trouble
Erykah Sunshine.I plaster my best smile when I finally face Saber. She was dolled from head to toe. Iniba niya ang kulay ng buhok at naging ash blonde na ito. Naka skinny white jeans, powdered baby blue na ladies polo at naka white Nike running shoes. She's stunning, like the first time I saw her back then.Napansin ko agad ang maleta niya sa gilid. Inakyat ito ng isa sa mga tauhan ni Glenn kanina."So, what I mean is, I personally came here for the work, Glenn." Saber glanced at me quickly before moving closer to Glenn's side.Pasimple kong kinuha ang plato ko na may lamang tinapay na pinalamanan ng kalamay. Mas mabuti na mag-usap na muna sila at aalis na lang ako. Tutal labas naman ako pagdating sa negosyo nila."Where are you going?" Glenn looked at me as I tried to sneak out behind him.Napatuwid ako sa sarili na bitbit ang snacks. Taimtim ang titig niya, at mukhang iritado. "Uhm, sa kabila na ako, para makapag-usap kayo.""You're not going anywhere, Erykah. Stay here," he firml
Zebedee Glenn.How am I going to prove to Erykah that I am sincere this time if Saber keeps following me?Umalis ako roon dahil sa mga magulang ko at kay Saber. I want to get away from them and hide. I only want to Erykah with me and spend time with her.I'm a stranger to this feeling, but I like it… I am happy every time I am with her. I feel contented and can start my day productively with her. I'm at my best every time I see her around me.I took the ring out of my pocket and put it on my finger. I don't want Erykah to doubt my sincerity. I truly want her as my wife and not just as a cover."Ano ba ang meron kay Erykah na wala sa akin? I am better than her, Glenn. Our families are tied for decades in business. I know I've made a mistake in the past, and I regret it, Glenn. I want you back…give me a chance." She said, begging in the way she looked at me in the eyes.I know Saber is sincere, but I could no longer feel the same way I had with her for years. I no longer longed for her
Erykah Sunshine.Jealous.Parang lumabas sa kaluluwa ko ang puso ko nang makita sa baba si Glenn. Hindi ko pa nga abot ang buko, ay ipinapababa na niya ako! Hindi puwede 'to. Nandito na ako at dapat lang na makakuha ako kahit isang bunga man lang."Get down, Erykah! Get the hell down. Now!" Ma-awtoridad ang boses niya at parang kampanang kumalampang ito sa tainga ko. Natakot akong bigla."Kukuha muna ako ng isa. Isa lang, please…para naman ito sa 'yo ah!" Inis sa boses ko. Ang hirap umakyat sa niyog at parang palaka akong kumakapit dikit, tapos ipapababa niya lang ako? Hello!"What the fuck, Eres! I don't want anything! Just get the hell down!"Wala na. Galit na talaga at parang hindi na nga ako makakakuha ng bunga.Ngumuso ako at tinitigan lang ang malalaking bunga sa ibabaw. . . Malapit na eh. . . Sayang."Oo na!" Maingat ang pagbaba ko, at napakunot-noo ako nang mapagtantya ko na mas mahirap palang bumaba kaysa sa umakyat.Ang dali kong naakyat ito kanina, pero ang hirap bumaba
Erykah Sunshine.It will never be a solo for us. Saber joined, uninvited, acting bitchy towards me."Ang kapal ng mukha." Ngumuso ako at nagpatuloy na sa pagluto. Piniritong isda and niluluto ko. Naluto ko na ang ibang putahe at si Saber na mismo ang nag ayos ng mesa.Ano pa nga ba ang maasahan ko? Wala na. Nandito siya sa bahay na ito, at hindi ko naman basta-basta siya mapapaalis dahil bisita siya ni Glenn!"I think that's overcooked." Her eyes pointed at the fish frying."I like my fish golden and crispy," I smirked. "Glenn hates oily foods. Although he loves fish, but not fry. Steam or sabaw ang gusto niya pagdating sa isda, at hindi prito. . . Don't make it too brownish because you can no longer taste the fish on it. It's just burnt oil, crispy, and that's unhealthy."I twisted my lips. Saber reminds me of Sarah. They have the same food preferences and both dislike oily dishes.Sa totoo lang, dito lang din naman ako nahilig sa mga pritong pagkain. Iyan din naman kasi ang nabibi
Erykah Sunshine.Drunk.Saber laughed. It wasn't convincing by the look of it. Matibay rin pala ang apog ng babaeng ito at napaka-confident niya sa maraming bagay."What's funny?" I rolled my eyes and walked past her. I have no time to play bitchy with her. She's good at what she was doing with Glenn. Then, I may as well leave her to that and see if she can truly get Glenn back to her side."Ano ba ang kailan mo kay Glenn? Pera ba? Magkano? I can double or triple it. Name your price."Wow, ang hanep ah! Sampalin ko kaya ito ng pera."Magkano ba ang kaya mo?" Hamon ang pagbalik tingin ko sa kanya. If she only knew I can afford to pay her price she would probably go mental."Huh, lumabas din ang totoong kulay…" She smirked, enough to get my blood pumping again."Pera nga ano? Oh, well, I can't blame you. A lot of women who are linked to Glenn only want money from him. I can't blame them. So, would a million or two be enough?"What? Isang milyon o dalawa lang? Ang cheap ah."Nope. That
Erykah Sunshine.kiss.What did he say? Ano raw?"Hindi ako malalasing…""You will, and I don't want that." He smirked and then continued on what he was doing. I swallowed hard, trying to settle the beat of my heart. Masyadong halata yata ang puso ko, at ayaw kong marinig niya ito.I assisted him, and he taught me gradually. Mabilis akong natuto at namangha, dahil sa kabila ng pagiging abala ni Glenn sa trabaho niya ay may alam din naman pala siya sa pagluluto ng ganito."Ang swerte ng mapapangasawa mo," I uttered and gazed at the buko pie in the oven. I heard him chuckle."I'm not kidding, Glenn. Ma-swerte si Saber sa 'yo. Iba ka kaya… Engineer ka, negosyante pa. Mayaman na mayaman, gwapo, may konting kabaitan at magaling pa magluto. Ano ba ang kahinaan mo?" I twisted my lips as I looked at him in front of me."What?" He didn’t seem pleased at that, because there was no smile on his face."I'm your husband, Eres. What the hell are you talking about?" He scoffed, feeling annoyed at
Erykah Sunshine."Hindi ka ba bibitaw?" I pouted as I looked at Glenn's hand entangled mine. Wala yata siyang plano na pakawalan ang kamay ko. Kanina pa siya nakahawak sa akin, at namamawis na ako.After that confession, we had a nice dessert and ate the buko pie we had made. It was delicious! And now we are having our warm tea on our bedroom balcony, facing the north-east side of the house where the garden is.Malalaki ang mga puno rito, at may iilang ilaw sa paligid. Tanaw mo rin ang konti liwanag ng mga alitaptap sa tatlong uri ng puno na kung saan sila naglalagi."They're beautiful," I whispered as I looked at them dancing in the dark."Yes, they are beautiful. . . like you."Napangiti ako at tinitigan ulit siya. Napako ulit ang mga mata ko sa kamay naming dalawa."Ayaw mo ba'ng bumitaw? My hand is starting to get sweaty, Glenn.""Nope. Not for another two hours, babe.""Babe?" Humalakhak ako at bahagyang tumayo mula sa pagkakaupo, at hindi pa rin siya bumitaw sa kamay ko. Ibinal
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali
Brielle.Tatlong katao agad ang sumalubong sa amin. Tinitigan ako mula ulo hanggang dibdib. Nagtagal ang tingin nila rito sa dibdib ko at napangiwi ako."Hindi ko alam kung anong pinasok mo, Alfred. Nananahimik ako ng iilang taon.""It’s not my fault, Brielle. I was lucky that I was alive… Akala ko nga pinatay ka nila noon. Kaya noong nalaman ko na buhay ka, ay inisip ko na sa mga tagong Isla ng Pilipinas ka nagtatago. Wala ka namang record na lumabas ng bansa." Pabulong niya.Napabuntonghininga ako at nahintong saglit. "At talagang hinanap mo ako ano? Kasalanan mo rin pala 'to!"Nawala agad ang ngiti niya. "Nagbabakasakali lang naman…"Nagtagpo ang kilay ko sa kanya. Umiwas siya ng tingin at nilampasan ako. I slightly scoffed at his back, annoyed at him.Noon paman ay talagang balakid na si Alfred sa buhay ko. Para siyang linta na ang hirap alisin sa balat ko. Sumisipsip sa dugo ko. Paunti-unti hanggang wala nang matira sa akin. Saka lang din bibitaw kapag wala na siyang nakukuha."
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m