Zebedee Glenn.How am I going to prove to Erykah that I am sincere this time if Saber keeps following me?Umalis ako roon dahil sa mga magulang ko at kay Saber. I want to get away from them and hide. I only want to Erykah with me and spend time with her.I'm a stranger to this feeling, but I like it… I am happy every time I am with her. I feel contented and can start my day productively with her. I'm at my best every time I see her around me.I took the ring out of my pocket and put it on my finger. I don't want Erykah to doubt my sincerity. I truly want her as my wife and not just as a cover."Ano ba ang meron kay Erykah na wala sa akin? I am better than her, Glenn. Our families are tied for decades in business. I know I've made a mistake in the past, and I regret it, Glenn. I want you back…give me a chance." She said, begging in the way she looked at me in the eyes.I know Saber is sincere, but I could no longer feel the same way I had with her for years. I no longer longed for her
Erykah Sunshine.Jealous.Parang lumabas sa kaluluwa ko ang puso ko nang makita sa baba si Glenn. Hindi ko pa nga abot ang buko, ay ipinapababa na niya ako! Hindi puwede 'to. Nandito na ako at dapat lang na makakuha ako kahit isang bunga man lang."Get down, Erykah! Get the hell down. Now!" Ma-awtoridad ang boses niya at parang kampanang kumalampang ito sa tainga ko. Natakot akong bigla."Kukuha muna ako ng isa. Isa lang, please…para naman ito sa 'yo ah!" Inis sa boses ko. Ang hirap umakyat sa niyog at parang palaka akong kumakapit dikit, tapos ipapababa niya lang ako? Hello!"What the fuck, Eres! I don't want anything! Just get the hell down!"Wala na. Galit na talaga at parang hindi na nga ako makakakuha ng bunga.Ngumuso ako at tinitigan lang ang malalaking bunga sa ibabaw. . . Malapit na eh. . . Sayang."Oo na!" Maingat ang pagbaba ko, at napakunot-noo ako nang mapagtantya ko na mas mahirap palang bumaba kaysa sa umakyat.Ang dali kong naakyat ito kanina, pero ang hirap bumaba
Erykah Sunshine.It will never be a solo for us. Saber joined, uninvited, acting bitchy towards me."Ang kapal ng mukha." Ngumuso ako at nagpatuloy na sa pagluto. Piniritong isda and niluluto ko. Naluto ko na ang ibang putahe at si Saber na mismo ang nag ayos ng mesa.Ano pa nga ba ang maasahan ko? Wala na. Nandito siya sa bahay na ito, at hindi ko naman basta-basta siya mapapaalis dahil bisita siya ni Glenn!"I think that's overcooked." Her eyes pointed at the fish frying."I like my fish golden and crispy," I smirked. "Glenn hates oily foods. Although he loves fish, but not fry. Steam or sabaw ang gusto niya pagdating sa isda, at hindi prito. . . Don't make it too brownish because you can no longer taste the fish on it. It's just burnt oil, crispy, and that's unhealthy."I twisted my lips. Saber reminds me of Sarah. They have the same food preferences and both dislike oily dishes.Sa totoo lang, dito lang din naman ako nahilig sa mga pritong pagkain. Iyan din naman kasi ang nabibi
Erykah Sunshine.Drunk.Saber laughed. It wasn't convincing by the look of it. Matibay rin pala ang apog ng babaeng ito at napaka-confident niya sa maraming bagay."What's funny?" I rolled my eyes and walked past her. I have no time to play bitchy with her. She's good at what she was doing with Glenn. Then, I may as well leave her to that and see if she can truly get Glenn back to her side."Ano ba ang kailan mo kay Glenn? Pera ba? Magkano? I can double or triple it. Name your price."Wow, ang hanep ah! Sampalin ko kaya ito ng pera."Magkano ba ang kaya mo?" Hamon ang pagbalik tingin ko sa kanya. If she only knew I can afford to pay her price she would probably go mental."Huh, lumabas din ang totoong kulay…" She smirked, enough to get my blood pumping again."Pera nga ano? Oh, well, I can't blame you. A lot of women who are linked to Glenn only want money from him. I can't blame them. So, would a million or two be enough?"What? Isang milyon o dalawa lang? Ang cheap ah."Nope. That
Erykah Sunshine.kiss.What did he say? Ano raw?"Hindi ako malalasing…""You will, and I don't want that." He smirked and then continued on what he was doing. I swallowed hard, trying to settle the beat of my heart. Masyadong halata yata ang puso ko, at ayaw kong marinig niya ito.I assisted him, and he taught me gradually. Mabilis akong natuto at namangha, dahil sa kabila ng pagiging abala ni Glenn sa trabaho niya ay may alam din naman pala siya sa pagluluto ng ganito."Ang swerte ng mapapangasawa mo," I uttered and gazed at the buko pie in the oven. I heard him chuckle."I'm not kidding, Glenn. Ma-swerte si Saber sa 'yo. Iba ka kaya… Engineer ka, negosyante pa. Mayaman na mayaman, gwapo, may konting kabaitan at magaling pa magluto. Ano ba ang kahinaan mo?" I twisted my lips as I looked at him in front of me."What?" He didn’t seem pleased at that, because there was no smile on his face."I'm your husband, Eres. What the hell are you talking about?" He scoffed, feeling annoyed at
Erykah Sunshine."Hindi ka ba bibitaw?" I pouted as I looked at Glenn's hand entangled mine. Wala yata siyang plano na pakawalan ang kamay ko. Kanina pa siya nakahawak sa akin, at namamawis na ako.After that confession, we had a nice dessert and ate the buko pie we had made. It was delicious! And now we are having our warm tea on our bedroom balcony, facing the north-east side of the house where the garden is.Malalaki ang mga puno rito, at may iilang ilaw sa paligid. Tanaw mo rin ang konti liwanag ng mga alitaptap sa tatlong uri ng puno na kung saan sila naglalagi."They're beautiful," I whispered as I looked at them dancing in the dark."Yes, they are beautiful. . . like you."Napangiti ako at tinitigan ulit siya. Napako ulit ang mga mata ko sa kamay naming dalawa."Ayaw mo ba'ng bumitaw? My hand is starting to get sweaty, Glenn.""Nope. Not for another two hours, babe.""Babe?" Humalakhak ako at bahagyang tumayo mula sa pagkakaupo, at hindi pa rin siya bumitaw sa kamay ko. Ibinal
Erykah Sunshine.Iniisip ko pa lang ang mga magulang ni Glenn ay kinakabahan na ako.How can I enjoy this honeymoon of ours if there's someone out there waiting for him without me in the picture?"Are you okay? What are you thinking?" Pumalupot ang kamay ni Glenn mula sa likod at damangdama ko ito. Hinahayaan ko na siya sa lahat ng gusto niyang gawin sa akin. Walang silbi kung pipigilan ko siya dahil mas lalo niya lang akong ikukulong sa bisig niya."Taste this, babe. It's a buko juice with a kick of lime and alcohol."Kumunot bahagya ang noo ko at saka tinikman ito. Tumabi agad siya sa akin, at itinaas ang paa sa isa pang silya sa harapan namin.Panglao is a beautiful place. It's a small version of Boracay. The sand is white, and the seawater is crystal clear. There are a lot of tourists around, and there are delicious foods to choose from. Iyon nga lang may kamahalan.Sa isang mamahaling hotel ang booking ni Glenn, dito sa South Palmas. Medyo pribado ito dahil nasa dulo na at walan
Zebedee Glenn.Why hold it when you can embrace it? Why stop it when you can worship it? Why do I have to listen to the people around me when my heart says it's her completely? I want her. It's as simple as that. I want to make her mine. I want her in every way I can.Hot, rough, tender, soft, and wild—that's how I describe Eres's lips to mine.The dance made us heat, leading us to our sweet suite."G-Glenn, uhm. . . ""It's alright," I huskily said, shutting her mouth with my kisses.Sabik ako, at gustong-gusto ko siya. I don't think I can stop myself tonight. It would be my end if I did. I don't have that option, and either she likes it or not. I will make her mine."Glenn. . ." she moaned when my kisses went down to her neck.Una ko nang tinangal ang damit ko nang makapasok kami ng kwarto at pati na ang pantalon. She helped me with that without shyness and that made my arousal even stronger.Huminto muna ako sa halik at bahagyang umatras mula sa kanya.I licked and bit my bottom l
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m
Brielle.I look at the blue sea sadly, feeling uncomfortable at the moment, trying to make everything alright.Gusto kong manatili kami ni tiya rito, para pagkabalik ni Morris ay nandito pa rin ako. Nagdadalawang isip na tuloy ako ngayon. Hindi ko alam kung tutuloy pa ba kami sa paglilipat ni tiya sa malayong isla na iyon.Ibinaon ko ang paa sa buhangin at ramdam ko ang lamig nito sa ilalim. Nilingon kong muli si Morris mula sa karagatan.Malayo siya, at hindi ko na halos makita."Inomin mo muna ito, anak." Inilagay ni tiya ang malamig na inomin na gawa niya. At kasama na ang kay Morris."Salamat, tiya." Tinikman ko agad ito, at ibinalik ko lang ang mga mata ko sa kung nasaan na si Morris ngayon. Tahimik ako at panag ang pagbuntonghininga sa sarili."Babalik na ako sa tindahan," aniya. Hindi ako kumibo at tulala pa rin habang pinagmasdan si Morris."Mamimiss mo ano?"Ang akala ko ay umalis na si tiya… hindi pa pala. Nilingon ko siya at katulad ko, ay nakatingin din pala siya kay Morr
Brielle.Busog ako at masaya. Nagpahinga na si tiya at naiwan kami ni Morris na gising pa. Maaga pa naman, at alam ni tiya na sa bahay ni Morris ako matutulog ngayon. Kaya inayos ko muna ang lahat, para wala na siyang iisipin pagkagising niya bukas.Mahigpit ang hawak ni Morris sa kamay ko, at panay naman ang ngiti ko habang tanaw na ang treehouse. Huminto kaming pareho, at saka dumampi ang labi niya sa likod ng kamay ko na hawak niya. "I'll be missing you, Bree…" Humarap siya sa akin, at saka hinaplos ang gilid ng mukha ko."And I will miss you too, Morris…" Pinalupot ko agad ang mga kamay ko sa leeg niya at saka hinalikan siya.With both of our eyes shut, we kissed. . . It was majestic. Nakakatawa ang hitsura namin pareho. Para kaming mga teenager rito. We kissed, hugged, laughed and kissed again. Morri's jokes were not funny at all. Kahit pa anong jokes ang sabihin niya ay hindi nakakatawa ito dahil hindi bagay sa hitsura niya. Kaya heto, tudo tawa ako.Morris is also not romant
Morris."Ilang linggo ka sa Italya? Buwan ba? Taon?"Glenn grimaced as he looked at me with never-ending questions. I shook my head, sipping the light champagne.It must be my last family dinner for I am going to go back to Italy in the next few days.“I will be back before you know it, Glenn.”He laughed a little bit.“I will keep an eye on your woman if you want.”I chuckled as I looked at his wife below."Brielle is fine. She's easy and she'll never go anywhere. Hindi naman siya katulad ng napangasawa mo ngayon. Mukhang palaban ang misis mo."“A little bit. She’s stubborn, but I can handle her.”"Sinusuban ang pasensya mo ano? In that case, I will not bother you to keep an eye on Brielle. I trust her,” I proudly said, and it was his turn to chuckle.“So, are you going back into business again?”I know Glenn is worried, but everything is okay with my business abroad. Iyon nga lang may mga bagay na sadyang naiiba sa kalakaran, at alam na niya kung ano ang mga ito.My father knew abo
Brielle.I couldn't sleep, ending up staring at him while he was asleep.Noon, hindi ako naniniwala sa pag-ibig. Wala akong alam kung ano ang nagagawa nito sa buhay ng isang tao. Marami akong tanong tungkol sa pagmamahal, at nang hindi ko makuha ang tamang sagot ay kinalimutan ko na ang mga ito.Si tiya lang ang mahalaga sa akin noon. Siya lang ang pamilya ko. Siya lang ang kinikilala kong ina. Pero nang dumating si Morris sa buhay ko, ay nagbago ang pananaw ko sa pangalang 'pag-ibig'.I suddenly feel a weird desire, longing, and love for him. I want to be with him. I can't be at peace without seeing him. I want to sleep and wake up beside him. I want him to be a part of me. I want him with me forever… I know I'm selfish at times, but… that's me.Pero hindi naman ako bulag. Alam ko ang pangako namin ni Morris sa isa't-isa. Pumayag ako sa gusto niya, dahil wala namang kasiguruhan ang buhay.I'm not a good person. I've done a lot of bad things, and I have a dark past that I've been try
Brielle."You don't want us to go somewhere, Brielle. Why not? The weather is good, baby. Let's go out fishing.""No. I don't feel like fishing." Tumalikod ako kay Morris at saka nag-kunwaring abala sa lababo."Alright. So, when do you feel like fishing or swimming?""I don't know. . ." Kibit-balikat ko. Nilingon ko siya. Nakaupo siya at hawak ang mainit na kape sa kamay. Dapat sana ay pupunta siya sa kabilang Isla para mamalengke, pero pinigilan ko. Si Bleu ang gumawa nito. Inilipat ko ang gawain na ginagawa niya madalas sa amin ni tiya."Why don't we finish the project you started at your place?" I sweetly smiled and walked towards him.Nasa bandang likod na niya ako nakatayo at niyayakap siya."The tree house?""Oo... Hindi ba matagal mo na na gusto matapos iyon. Mas mabuting tapusin na natin bago ka bumalik ng Italy."Humawak siya sa kamay ko, at saka umikot ang tingin sa akin. Tumayo siya at nakatingala na ako ngayon sa kanya.Matangkad si Morris, at polido ang katawan. His broad