Erykah Sunshine.The morning wasn't awkward for us. I woke up first, and Glenn followed a minute later. We didn't talk about what happened last night, and I didn't ask how I ended up on his bed.Hindi na mahalaga iyon, dahil pakiramdam ko ay hindi naman ito big deal sa kanya, at wala naman kaming ginawa. Natulog lang kami at iyon lang.Nasa kabilang Isla na kami ngayon. Maaga si Manong Paeng sa pagsundo sa amin. Sakay ang bangkang de motor ay tanghali na nang marating namin ang kalapit na isla. Tahimik ang bahaging ito, at mabilis kong nakapalayagan ng loob si Nanay Esperanza.I found out from Nay Esperanza that Glenn bought the place, as it was for sale a year ago. Manong Paeng and Nay Esperanza were already the caretakers of the said property from its previous owner. And now, Glenn is still keeping their position for the land.Malaki ito. Halos dalawang bundok. Mas okay raw na kung sa dagat ka dadaan papuntang bayan kaysa sa lupa, dahil malayo iyon, at aabutin ka pa ng iilang kilom
Erykah Sunshine.Panic."Salamat, Manong. Gustong gusto ko talaga 'to." Pinalaman ko agad ang kalamay sa pandesal. Paborito ko na ito kada umaga, at ako lang ang nakakaubos sa lahat ng pinamili ko noong nakaraang linggo.Wala ito noong inutusan ko si Nay Esperanza noong pumunta siya ng bayan dahil naubos na raw. Kaya ngayon ay ang saya saya ko, dahil may nabili si Manong Paeng na tatlo."Si engineer ang bumili niyan, Ma'am Erykah," saad ni Manong.Nilingon ko agad siya at nahinto ako sa pag-nguya."H-Ho?" Napaawang ang labi ko."Anim ang binili ni engineer, at pinalagay niya sa loob ng ref ang tatlo para hindi masira. Paborito niyo raw iyan lalo na sa tuwing umaga." Ngumiti si Manong. Kumurapkurap ako. Siguro napansin ni Glenn ito dahil ito naman madalas ang kinakain ko, lalo na 'pag wala na akong makitang ibang pgakain sa loob ng ref niya.HINDI ko na pinalampas na hindi makapag beach man lang. Babalik na kami bukas ni Glenn sa estate ng lolo niya, dahil may aayusin daw siya roon
Erykah Sunshine."Iyon naman pala. . . magkayakap."I quickly let go of Glenn and moved when I heard Indie. I shifted my body away from him, and gave Indie an annoyed look as she laughed loudly."Ikaw talaga bata ka!" Suway ni Nanay Esperanza sa kanya. Napatingin din si Nanay sa amin ni Glenn."Naluto na ang isda, engineer. Kain ulit tayo!" Ngumisi si Nanay at nagpalipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Glenn bago niya tuluyang hinila si Indie palayo. "Okay, Nay!" sagot ko at nilingon ko si Glenn saglit. "Kain na raw tayo."Mabilis kong tinalikuran si Glenn at sumunod agad ako kay Nanay. Alam kong nakatitig pa rin si Glenn sa akin, na parang naghihintay na may sasabihin pa ako. Kumurap lang ako at binaliwala ito dahil naglalaro na naman ang mga baliw na paru-paru sa tiyan ko.We had a lovely lunch, and I couldn't help but notice that Glenn was gazing at me the whole time we were eating. I couldn't look back at him as I felt shy… not just shy, but somehow my heart was having trouble
Erykah Sunshine.I plaster my best smile when I finally face Saber. She was dolled from head to toe. Iniba niya ang kulay ng buhok at naging ash blonde na ito. Naka skinny white jeans, powdered baby blue na ladies polo at naka white Nike running shoes. She's stunning, like the first time I saw her back then.Napansin ko agad ang maleta niya sa gilid. Inakyat ito ng isa sa mga tauhan ni Glenn kanina."So, what I mean is, I personally came here for the work, Glenn." Saber glanced at me quickly before moving closer to Glenn's side.Pasimple kong kinuha ang plato ko na may lamang tinapay na pinalamanan ng kalamay. Mas mabuti na mag-usap na muna sila at aalis na lang ako. Tutal labas naman ako pagdating sa negosyo nila."Where are you going?" Glenn looked at me as I tried to sneak out behind him.Napatuwid ako sa sarili na bitbit ang snacks. Taimtim ang titig niya, at mukhang iritado. "Uhm, sa kabila na ako, para makapag-usap kayo.""You're not going anywhere, Erykah. Stay here," he firml
Zebedee Glenn.How am I going to prove to Erykah that I am sincere this time if Saber keeps following me?Umalis ako roon dahil sa mga magulang ko at kay Saber. I want to get away from them and hide. I only want to Erykah with me and spend time with her.I'm a stranger to this feeling, but I like it… I am happy every time I am with her. I feel contented and can start my day productively with her. I'm at my best every time I see her around me.I took the ring out of my pocket and put it on my finger. I don't want Erykah to doubt my sincerity. I truly want her as my wife and not just as a cover."Ano ba ang meron kay Erykah na wala sa akin? I am better than her, Glenn. Our families are tied for decades in business. I know I've made a mistake in the past, and I regret it, Glenn. I want you back…give me a chance." She said, begging in the way she looked at me in the eyes.I know Saber is sincere, but I could no longer feel the same way I had with her for years. I no longer longed for her
Erykah Sunshine.Jealous.Parang lumabas sa kaluluwa ko ang puso ko nang makita sa baba si Glenn. Hindi ko pa nga abot ang buko, ay ipinapababa na niya ako! Hindi puwede 'to. Nandito na ako at dapat lang na makakuha ako kahit isang bunga man lang."Get down, Erykah! Get the hell down. Now!" Ma-awtoridad ang boses niya at parang kampanang kumalampang ito sa tainga ko. Natakot akong bigla."Kukuha muna ako ng isa. Isa lang, please…para naman ito sa 'yo ah!" Inis sa boses ko. Ang hirap umakyat sa niyog at parang palaka akong kumakapit dikit, tapos ipapababa niya lang ako? Hello!"What the fuck, Eres! I don't want anything! Just get the hell down!"Wala na. Galit na talaga at parang hindi na nga ako makakakuha ng bunga.Ngumuso ako at tinitigan lang ang malalaking bunga sa ibabaw. . . Malapit na eh. . . Sayang."Oo na!" Maingat ang pagbaba ko, at napakunot-noo ako nang mapagtantya ko na mas mahirap palang bumaba kaysa sa umakyat.Ang dali kong naakyat ito kanina, pero ang hirap bumaba
Erykah Sunshine.It will never be a solo for us. Saber joined, uninvited, acting bitchy towards me."Ang kapal ng mukha." Ngumuso ako at nagpatuloy na sa pagluto. Piniritong isda and niluluto ko. Naluto ko na ang ibang putahe at si Saber na mismo ang nag ayos ng mesa.Ano pa nga ba ang maasahan ko? Wala na. Nandito siya sa bahay na ito, at hindi ko naman basta-basta siya mapapaalis dahil bisita siya ni Glenn!"I think that's overcooked." Her eyes pointed at the fish frying."I like my fish golden and crispy," I smirked. "Glenn hates oily foods. Although he loves fish, but not fry. Steam or sabaw ang gusto niya pagdating sa isda, at hindi prito. . . Don't make it too brownish because you can no longer taste the fish on it. It's just burnt oil, crispy, and that's unhealthy."I twisted my lips. Saber reminds me of Sarah. They have the same food preferences and both dislike oily dishes.Sa totoo lang, dito lang din naman ako nahilig sa mga pritong pagkain. Iyan din naman kasi ang nabibi
Erykah Sunshine.Drunk.Saber laughed. It wasn't convincing by the look of it. Matibay rin pala ang apog ng babaeng ito at napaka-confident niya sa maraming bagay."What's funny?" I rolled my eyes and walked past her. I have no time to play bitchy with her. She's good at what she was doing with Glenn. Then, I may as well leave her to that and see if she can truly get Glenn back to her side."Ano ba ang kailan mo kay Glenn? Pera ba? Magkano? I can double or triple it. Name your price."Wow, ang hanep ah! Sampalin ko kaya ito ng pera."Magkano ba ang kaya mo?" Hamon ang pagbalik tingin ko sa kanya. If she only knew I can afford to pay her price she would probably go mental."Huh, lumabas din ang totoong kulay…" She smirked, enough to get my blood pumping again."Pera nga ano? Oh, well, I can't blame you. A lot of women who are linked to Glenn only want money from him. I can't blame them. So, would a million or two be enough?"What? Isang milyon o dalawa lang? Ang cheap ah."Nope. That
Brielle.I look at the blue sea sadly, feeling uncomfortable at the moment, trying to make everything alright.Gusto kong manatili kami ni tiya rito, para pagkabalik ni Morris ay nandito pa rin ako. Nagdadalawang isip na tuloy ako ngayon. Hindi ko alam kung tutuloy pa ba kami sa paglilipat ni tiya sa malayong isla na iyon.Ibinaon ko ang paa sa buhangin at ramdam ko ang lamig nito sa ilalim. Nilingon kong muli si Morris mula sa karagatan.Malayo siya, at hindi ko na halos makita."Inomin mo muna ito, anak." Inilagay ni tiya ang malamig na inomin na gawa niya. At kasama na ang kay Morris."Salamat, tiya." Tinikman ko agad ito, at ibinalik ko lang ang mga mata ko sa kung nasaan na si Morris ngayon. Tahimik ako at panag ang pagbuntonghininga sa sarili."Babalik na ako sa tindahan," aniya. Hindi ako kumibo at tulala pa rin habang pinagmasdan si Morris."Mamimiss mo ano?"Ang akala ko ay umalis na si tiya… hindi pa pala. Nilingon ko siya at katulad ko, ay nakatingin din pala siya kay Morr
Brielle.Busog ako at masaya. Nagpahinga na si tiya at naiwan kami ni Morris na gising pa. Maaga pa naman, at alam ni tiya na sa bahay ni Morris ako matutulog ngayon. Kaya inayos ko muna ang lahat, para wala na siyang iisipin pagkagising niya bukas.Mahigpit ang hawak ni Morris sa kamay ko, at panay naman ang ngiti ko habang tanaw na ang treehouse. Huminto kaming pareho, at saka dumampi ang labi niya sa likod ng kamay ko na hawak niya. "I'll be missing you, Bree…" Humarap siya sa akin, at saka hinaplos ang gilid ng mukha ko."And I will miss you too, Morris…" Pinalupot ko agad ang mga kamay ko sa leeg niya at saka hinalikan siya.With both of our eyes shut, we kissed. . . It was majestic. Nakakatawa ang hitsura namin pareho. Para kaming mga teenager rito. We kissed, hugged, laughed and kissed again. Morri's jokes were not funny at all. Kahit pa anong jokes ang sabihin niya ay hindi nakakatawa ito dahil hindi bagay sa hitsura niya. Kaya heto, tudo tawa ako.Morris is also not romant
Morris."Ilang linggo ka sa Italya? Buwan ba? Taon?"Glenn grimaced as he looked at me with never-ending questions. I shook my head, sipping the light champagne.It must be my last family dinner for I am going to go back to Italy in the next few days.“I will be back before you know it, Glenn.”He laughed a little bit.“I will keep an eye on your woman if you want.”I chuckled as I looked at his wife below."Brielle is fine. She's easy and she'll never go anywhere. Hindi naman siya katulad ng napangasawa mo ngayon. Mukhang palaban ang misis mo."“A little bit. She’s stubborn, but I can handle her.”"Sinusuban ang pasensya mo ano? In that case, I will not bother you to keep an eye on Brielle. I trust her,” I proudly said, and it was his turn to chuckle.“So, are you going back into business again?”I know Glenn is worried, but everything is okay with my business abroad. Iyon nga lang may mga bagay na sadyang naiiba sa kalakaran, at alam na niya kung ano ang mga ito.My father knew abo
Brielle.I couldn't sleep, ending up staring at him while he was asleep.Noon, hindi ako naniniwala sa pag-ibig. Wala akong alam kung ano ang nagagawa nito sa buhay ng isang tao. Marami akong tanong tungkol sa pagmamahal, at nang hindi ko makuha ang tamang sagot ay kinalimutan ko na ang mga ito.Si tiya lang ang mahalaga sa akin noon. Siya lang ang pamilya ko. Siya lang ang kinikilala kong ina. Pero nang dumating si Morris sa buhay ko, ay nagbago ang pananaw ko sa pangalang 'pag-ibig'.I suddenly feel a weird desire, longing, and love for him. I want to be with him. I can't be at peace without seeing him. I want to sleep and wake up beside him. I want him to be a part of me. I want him with me forever… I know I'm selfish at times, but… that's me.Pero hindi naman ako bulag. Alam ko ang pangako namin ni Morris sa isa't-isa. Pumayag ako sa gusto niya, dahil wala namang kasiguruhan ang buhay.I'm not a good person. I've done a lot of bad things, and I have a dark past that I've been try
Brielle."You don't want us to go somewhere, Brielle. Why not? The weather is good, baby. Let's go out fishing.""No. I don't feel like fishing." Tumalikod ako kay Morris at saka nag-kunwaring abala sa lababo."Alright. So, when do you feel like fishing or swimming?""I don't know. . ." Kibit-balikat ko. Nilingon ko siya. Nakaupo siya at hawak ang mainit na kape sa kamay. Dapat sana ay pupunta siya sa kabilang Isla para mamalengke, pero pinigilan ko. Si Bleu ang gumawa nito. Inilipat ko ang gawain na ginagawa niya madalas sa amin ni tiya."Why don't we finish the project you started at your place?" I sweetly smiled and walked towards him.Nasa bandang likod na niya ako nakatayo at niyayakap siya."The tree house?""Oo... Hindi ba matagal mo na na gusto matapos iyon. Mas mabuting tapusin na natin bago ka bumalik ng Italy."Humawak siya sa kamay ko, at saka umikot ang tingin sa akin. Tumayo siya at nakatingala na ako ngayon sa kanya.Matangkad si Morris, at polido ang katawan. His broad
Morris."How are you feeling, Nay?" I gazed at her with concern. Brielle hadn't shared the truth about yesterday's events, and I learned about it only from Nay Belen."Okay lang, dong. I'm good, oi. Why worried? I was having fun there, you know." Humalakhak si Nanay at napangiti ako."Nag-alala ako, Nay. . . You are no longer young to wander around on your own. So, please be very careful." I gave her a quick hug."Oo naman. . . Hindi ko pa pwedeng iwan si Brielle ano." She smirked at Brielle, and my darling Brielle looked worried at her.I moved to her side. "Why didn't you tell me yesterday? I could have helped," I whispered."Okay lang. Wala namang nangyari. Naka-uwi naman kami ng maayos dalawa ni Tiya." She placed the food she made on the table."Next time, please let me know first, Bree," I gritted my teeth. "I'm here. I should be the first person to know. And the first person you seek for help."We stared, and she nodded gently."Next time. I will seek you first before anything
Brielle.Nakaraos din ang gabi at heto, tulala ako sa sarili.His mother and brother, Glenn, left about an hour ago. Morris and I stayed because this restaurant also provides overnight accommodations for those who wish to stay longer than a day.Hinintay ko lang na matapos si Morris sa banyo at ako na ang kasunod. Wala ako sa sarili kanina at pilit akong nakikisama sa ina niya.She asked many questions as if she were one of my teachers in school. She seemed classy, as she came from a good family, the Monteverde.Ngayon ko lang napagtanto na hindi basta-basta ang pamilya ni Morris. May pangalan siya. May pinangangalagaan. May sari-saring negosyo sa buong Asya at Amerika and mga magulang at kapatid niya. Si Morris lang ang naiiba at hindi ko alam kung bakit. Ang alam ko lang ay may negosyo rin naman siya sa Italya, pero hindi raw kalakihan ito. Hindi raw tulad ng kapatid niyang si Glenn at ng mga magulang niya."Are you alright?"I spun, and there he was, standing a few feet from me, a
Morris."Just meet them. That's the only way. Glenn is doing everything he could. He is in a tight sport, Mors. Hindi ko ito sasabihin sa 'yo ngayon. Pero ginagawa ni Glenn ang lahat para sa 'yo. He might be heartless, but he loves you as his brother."I shut my eyes while listening to Reeve in the line. Wala siya rito at nasa Amerika. Pansamantala, ay si Glenn ang humahawak sa negosyo niya na nasa parehong Isla."I already gave Glenn the details, and your mother will be there. Meet them for once," he added.I gritted my teeth. "I hate the old man," I uttered under my breath."He is not around the country at the moment. It's a good opportunity, Mors. And with the deal Glenn made with your father, it saves you."I inhaled deeply and shook my head.That lunatic Glenn, really? How many times I told him not to worry about me. He needs to worry about himself first! Ang tigas ng ulo niya."I know what you're thinking, Morris. Glenn is your brother. You and him are the same, bro. Hard heade
Brielle."All of the sudden? Akala ko ba hindi ka seryoso sa relasyon na ito? Hindi ba sinabi mo sa akin na wala kang maipapangako?" I looked at him, confused, thinking of the other way around. Excited ako, at kabog ang pintig ng puso ko habang dikit ang tingin ko sa mga mata niya. Napaigting siya, at nakuha ko agad ang ibig niyang sabihin.I sighed, feeling disappointed. "Okay lang, Morris. You don't have to force yourself to introduce me to your parents. I'm not ready for this." Inunahan ko na. I shook my head and turned away from him. I know I should be celebrating because most woman looks forward to this... To introduce them to the parents of the person they love. But Morris is different. We already had a deal. He doesn't want any lingering promises, and I don't like this. I don't want a commitment. Kahit pa sabihin na natin na sabik ako at gusto ko naman, ay puno naman ng pag-aalala ang puso ko. Kaya mas mabuting wala na."Hey, Bree. Listen to me." He followed me.I paused an