Zebede Glenn."Ang manhid mo, kuya! Can't you see that Ate Erykah is doing everything to meet your needs, and yet you don't even acknowledge that?" Cheska rolled her eyes as she looked angry towards me."How could you? Kung hindi mo siya gusto ay pakawalan mo na! I'm a fool not to see what's happening to this family, kuya. You are stiff, cold, heartless and jerk!"Napatiim-bagang ako at parang karayum ang bawat salita na binibitawan ni Cheska sa akin ngayon.Cheska is my darling niece and is close to me. She's clever and observant. Iba siya kay Selecta at madalas alam niya ang mga nangyayari sa paligid. She called my parents as hers as she doesn't have one. Ulila silang pareho ni Selecta, at sina Mama at Papa na ang nag-palaki sa dalawa."Cheska, you don't understand. You have to think that —""Think what?" She cuts me off. "Alam ni Sabre na si Ate Erykah ang dahilan kung bakit nakuha ninyo ni daddy ang kontrata. I witnessed her when she approached Steven for the project, but Steven
Erykah Sunshine.Size.Is he insane?Halos mabinggi ako sa sariling pintig ng puso habang pinagmamasdan ang gilid ng mukha ni Glenn. Seryoso ang mga mata niya habang nagmamaneho.I don't know what's going on his mind. He is simply playing a joke here. And if he did, I will never forgive him!Lahat ng paru-paru sa tiyan ko ay nagsilabasan na. Namamawis ang kamay ko ng malamig at panay galaw naman ang mga mata ko. Palitpat lipat ng tingin ito sa kanya at sa daan. Nakakalito na!"Saan ba kasi tayo pupunta?" Hindi rin ako nakatiis at nagtanong. Plano ko sanang manahimik hanggang sa kung saan kami dadalhin ng sasakyan niya, e, pero mukhang imposible na mangyari iyon! Dahil wala sa ugali ko ang hindi magtanong. Madaldal ako masyado!"We will get there in two hours.""Two hours? Okay, just wake me up then," I said as I rested my back, making myself comfortable, and shut my eyes.Mas mabuti pa yatang matulog na lang muna ako. Ayaw kong mag-isip, dahil mali mali naman ang mga iniisip ko. Aya
Erykah Sunshine.Ramdam ko ang init at pamumula sa pisngi. Ang baliw ko talaga! Ba't ko tinanong iyon?I didn't get his size. After he gave me his answer, I walked away because I felt embarrassed.'It's not a problem, Erykah. It's not like you have seen me naked and was sure of my size. Don't worry about it. May mga naiwang gamit ako roon, at okay pa iyon na gamitin ko.'I stopped to calm myself. Parang sirang plaka na pabalik-balik ang sagot ni Glenn sa akin kanina. Tama nga naman siya! Hindi ko naman nakita ang sa kanya! Ba't pa ako bibili? Malay ko ba!Napailing ako at nagpatuloy na. Marami akong bibilhin ngayon at ipapakaltas ko ito sa sweldo ko.Pagkaraan ng trenta minuto ay nakuha ko na ang lahat ng gusto ko. Iilang damit, jeans, shorts, t-shirts, bra at panty. Binayaran ko ito gamit ang card ni Glenn at lumabas na ako sa woman's area. Insakto naman na katapat lang nito ang men's area, kaya pumasok na ako. Namili ako ng damit ni Glenn, shorts, at brief.I couldn't help it, but
Erykah Sunshine.The embarrassment I felt made the night awkward for us.Ako lang yata ang nahihiya at pilit na umiiwas sa kanya. Walang usapan. Walang imikan hanggang sa pagtulog.I woke up with saggy eye bags and messy hair. I didn't have a good sleep. It felt like someone was inside my bedroom, peering at me all the time. Hindi ako kampante, pero kalaunan ay nakatulog din naman ako.The view around was more astonishing in the daytime. All the big windows were open, and the air was freely moving inside. It smelled refreshing.Humikab ako. Alas nuebe na pala. Hinanap ng mga mata ko si Glenn, at wala siya rito, kaya sa kusina na ako nagtungo. Mukhang andoon yata siya.And I was right. He just finished preparing the breakfast. Maganda siguro ang gising niya dahil presko siya sa paningin ko. Taliwas sa kung ano man ang hitsura ko ngayon. Napansin niya agad ako."Let's eat." Tipid siyang ngumiti at mabilis kong inayos ang magulo kong buhok. Tiningnan ko muna ang nakalapag na pagkain sa
Zebedee Glenn.What am I going to do with her?I rested my hand on my waist while looking at her as she covered herself. I sighed and furrowed my brow.Erykah, what will I do if you are here inside my den? Dammit.I whirled around and grabbed my shirt. I'm halfway naked and just finished my yoga. Ilang linggo ko na rin na hindi nagagawa ito, at simula nang dumating kami rito ni Erykah sa lumang mansyon ng namayapa kong lolo ay gumaan ulit ang pakiramdam ko.I called this place as my rescue and stress reliever. Dito ako naglalagi sa tuwing kailangan ko nang pahinga sa magulo at abalang mundo ko roon. Importante sa akin ang lugar na ito, at isa ito sa pinamana sa akin ni lolo bago siya namatay.Morris, my oldest brother, inherited the old mansion in the mountains next to the Monghe convent. Malayo iyon, at nasa dulo na na bahagi ng Pilipinas.Bukas ang Islang iyon sa ibang bansa, lalo na sa Indonesia. Ang katabing templo ng mga monghe ay kapit-bahay nito, at sa kabilang bundok pa. At
Erykah Sunshine.The morning wasn't awkward for us. I woke up first, and Glenn followed a minute later. We didn't talk about what happened last night, and I didn't ask how I ended up on his bed.Hindi na mahalaga iyon, dahil pakiramdam ko ay hindi naman ito big deal sa kanya, at wala naman kaming ginawa. Natulog lang kami at iyon lang.Nasa kabilang Isla na kami ngayon. Maaga si Manong Paeng sa pagsundo sa amin. Sakay ang bangkang de motor ay tanghali na nang marating namin ang kalapit na isla. Tahimik ang bahaging ito, at mabilis kong nakapalayagan ng loob si Nanay Esperanza.I found out from Nay Esperanza that Glenn bought the place, as it was for sale a year ago. Manong Paeng and Nay Esperanza were already the caretakers of the said property from its previous owner. And now, Glenn is still keeping their position for the land.Malaki ito. Halos dalawang bundok. Mas okay raw na kung sa dagat ka dadaan papuntang bayan kaysa sa lupa, dahil malayo iyon, at aabutin ka pa ng iilang kilom
Erykah Sunshine.Panic."Salamat, Manong. Gustong gusto ko talaga 'to." Pinalaman ko agad ang kalamay sa pandesal. Paborito ko na ito kada umaga, at ako lang ang nakakaubos sa lahat ng pinamili ko noong nakaraang linggo.Wala ito noong inutusan ko si Nay Esperanza noong pumunta siya ng bayan dahil naubos na raw. Kaya ngayon ay ang saya saya ko, dahil may nabili si Manong Paeng na tatlo."Si engineer ang bumili niyan, Ma'am Erykah," saad ni Manong.Nilingon ko agad siya at nahinto ako sa pag-nguya."H-Ho?" Napaawang ang labi ko."Anim ang binili ni engineer, at pinalagay niya sa loob ng ref ang tatlo para hindi masira. Paborito niyo raw iyan lalo na sa tuwing umaga." Ngumiti si Manong. Kumurapkurap ako. Siguro napansin ni Glenn ito dahil ito naman madalas ang kinakain ko, lalo na 'pag wala na akong makitang ibang pgakain sa loob ng ref niya.HINDI ko na pinalampas na hindi makapag beach man lang. Babalik na kami bukas ni Glenn sa estate ng lolo niya, dahil may aayusin daw siya roon
Erykah Sunshine."Iyon naman pala. . . magkayakap."I quickly let go of Glenn and moved when I heard Indie. I shifted my body away from him, and gave Indie an annoyed look as she laughed loudly."Ikaw talaga bata ka!" Suway ni Nanay Esperanza sa kanya. Napatingin din si Nanay sa amin ni Glenn."Naluto na ang isda, engineer. Kain ulit tayo!" Ngumisi si Nanay at nagpalipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Glenn bago niya tuluyang hinila si Indie palayo. "Okay, Nay!" sagot ko at nilingon ko si Glenn saglit. "Kain na raw tayo."Mabilis kong tinalikuran si Glenn at sumunod agad ako kay Nanay. Alam kong nakatitig pa rin si Glenn sa akin, na parang naghihintay na may sasabihin pa ako. Kumurap lang ako at binaliwala ito dahil naglalaro na naman ang mga baliw na paru-paru sa tiyan ko.We had a lovely lunch, and I couldn't help but notice that Glenn was gazing at me the whole time we were eating. I couldn't look back at him as I felt shy… not just shy, but somehow my heart was having trouble
Morris.We found ourselves at Bryce's hideout, the nearest place to our location. It's well-positioned. The securities remain secure, and Cappytano has likely not tracked us yet. Bleu and Reeve, along with their team, are at Cappytano's site. If they find him, it will be a nightmare for Cappytano... this will be his end. "Sa labas muna kami ni Glenn, Mors. I will update you soon. Reeve and Bleu are on it now.""Okay. . ." Napaigting ang panga ko nang maisaradoni Bryce ang pinto ng kwartong ito.I inhaled deeply and turned halfway to look at Brielle. My brows knitted together as she averted her eyes, evading my piercing stare."What the hell are you doing there, Bree?" I already know the answers to that, but I still want to listen to her.I step closer towards her and she looks at me shyly. We stared."Come on, talk…" I placed my hands on my hips, preparing to listen.She blinked and swallowed hard. "C-Cappytano gave me the mission… Hindi ko naman alam na ikaw iyon!"I chuckled, sha
Morris.We have our plan. Bryce is here for that and Glenn is making himself the sidekick.My brother does not belong into this type of business. Malinis siya at iba ang linya ng mundo sa mundo ko, pero sadyang matigas ang ulo niya. Ito yata ang ugali namin na magkapareho.Renzo and the other boys remained extremely vigilant. Cappytano was making a move, trying to get a lot of bad people onto his side to put me down. But it was too bad, and he still couldn't bring me down that way. An ominous black sheep like me is hard to tame. I will kill him first before he can make his moves."We have a spy on our side, Mors. We need to find out who it is." Bryce furrowed his brow while working on the gadgets.Magaling siya, at katulad ni Xavion ay mabilis nilang nakukuha ang signal ng kalaban at napasok ang sistema nila.It must be because Bryce, Xavion, and Hendrix used to work in the same gang before. Of course, they all have the line that was given by their parents. Bryce may not have the sam
Brielle.Ba't hindi ko ito alam. Bakit wala akong alam sa pagkatao niya? Napaupo akong wala sa sarili at tulalang nakatitig sa kawalan.Si Morris ba talaga ang gusto ni Cappytano? Bakit? Pero nasa Italya na siya. Sigurado ako rito. Tinawagan niya ako noong nakaraang araw. Nasa Italya na si Morris!Pero. . . Ano 'to? Ba't may isang katulad niya? O, baka may kakambal siya?Kalokohan talaga!Ginulo ko ang buhok. Sumakit ang ulo ko, at ayaw ko ng basahin pa ang lahat ng tungkol sa kanya.Ibang Morris yata 'to eh? Kakambal niya? Ganoon lang siguro. Pero impossible talaga! Hindi maari ito.Binuklat ko ulit at tuluyan nang binasa ang lahat. Huminga ako nang malalim, at saka bahagyang natawa na sa sarili. Napatingin na tuloy ang iilang matanda na malapit lang sa kinauupuan ko. Siguro naisip nila na baliw na ako.Oo! Magiging baliw na yata ako sa mga sandaling ito!Dalawang basong tubig na malamig ang naubos ko. Malayo ang nilakad ko. Hindi ako sumakay ng taxi, at sinadya ko talaga na maglaka
Brielle.Nanginig ang tuhod ko nang tuluyan na akong nakalabas. Nagmaneho ang isa sa mga tauhan ni Cappytano para makabalik na ako sa lugar nila Clara.Ibibigay raw sa akin bukas ang kaisa-isang misyon ko at pera. Isa lang ang pinapagawa sa akin ni Cappytano. At kung matagumpay ko itong magampanan, ay pinangako niya na hindi na niya kailanman kami gugulohin ni tiya."Don't trust Cappytano, Brielle. Halang ang bituka niya. Wala akong tiwala sa kanya."At nakuha pa talaga ni Alfred na mag komento tungkol sa bagay na ito. Eh, siya nga itong nagpahamak sa akin!Nakabalik na kami at wala na ang mga tauhan ni Cappytano sa paligid ko. Pero alam kong meron nagmamanman sa akin ng sekreto. Maraming mga mata na sa paligid, kaya dapat ay mag iingat na ako sa bawat galaw ko."Get the hell out of here, Alfred! I don't need you. You better save yourself and run away from here." My eyes cut sharp on him."Kung ayaw mo na matuluyan ka, ay umalis ka na! Bumalik ka sa lungga mo!" Galit ko siyang tinali
Brielle.Tatlong katao agad ang sumalubong sa amin. Tinitigan ako mula ulo hanggang dibdib. Nagtagal ang tingin nila rito sa dibdib ko at napangiwi ako."Hindi ko alam kung anong pinasok mo, Alfred. Nananahimik ako ng iilang taon.""It’s not my fault, Brielle. I was lucky that I was alive… Akala ko nga pinatay ka nila noon. Kaya noong nalaman ko na buhay ka, ay inisip ko na sa mga tagong Isla ng Pilipinas ka nagtatago. Wala ka namang record na lumabas ng bansa." Pabulong niya.Napabuntonghininga ako at nahintong saglit. "At talagang hinanap mo ako ano? Kasalanan mo rin pala 'to!"Nawala agad ang ngiti niya. "Nagbabakasakali lang naman…"Nagtagpo ang kilay ko sa kanya. Umiwas siya ng tingin at nilampasan ako. I slightly scoffed at his back, annoyed at him.Noon paman ay talagang balakid na si Alfred sa buhay ko. Para siyang linta na ang hirap alisin sa balat ko. Sumisipsip sa dugo ko. Paunti-unti hanggang wala nang matira sa akin. Saka lang din bibitaw kapag wala na siyang nakukuha."
Brielle."We need to leave, tiya."Hindi umimik si tiya. Alam ko na pagod na siya sa kakatakbo. Medyo matagal na rin kami sa isla. Mag tatatlong taon na. Ito yata ang pinakamahaba na nanatili kami sa isang lugar. Madalas naman kasi noon ay palipat-lipat kami ng tirahan dahil sa mga taong humahabol sa amin."Pagod na ako sa kakatakbo, Breille… Matanda na ako."I press my lips together and look at her.Naipasok ko na ang iilang gamit na kailangan ko. Sa syudad na muna kami. Mas mabuti roon, dahil maraming tao at madali kaming gumalaw.Iniwan ko na ang susi sa bahay ni Morris kay Manong Paeng. Siya na muna pansamantala ang magmamatyag sa paligid. Sa kanya ko na rin iniwan ang susi ng bahay at ng tindahan."Tiya, we have to go, or else…" my lips trembled."Kilala ko ang mexicanong mafia na 'yon, tiya. Mas halang ang kaluluwa nu'n kaysa kay Alfred. Si Cappytano ang nagpapatay sa halos lahat ng mga tauhan ni Alfred, tiya. Kailangan natin na umalis!""Pero bakit ikaw ang hinahanap, Brielle?
Morris."Don't tell her that you're still here, Mors," Linus advises."And why is that?" My brows met halfway."Because that's not you. You don't give your location to anyone, lunatic."I laughed a little bit and shook my head. Linus was right. I don't easily give my location unless it's them, my cousins, asking for it. But Brielle is not just anyone. . . I like her."It seems like you like her. How serious?"I stared at Linus on the big screen. He's not even looking at me. He was busy sorting something. I did not answer and just rested my back on my chair.I'm not sure about it, but one thing is sure… I miss her."Hey, Mors. Don't you know that Cappytano is after you?" He changes the subject.Napatingin na siya sa akin ngayon na seryoso. Nawalang bigla ang tanong niya kanina tungkol kay Brielle.It wasn't important anyway. Linus knows that, and he doesn't care much about it. He is more concerned about the enemies around us."And what does he want? Cappytano was off the hook a long t
Brielle.Pagkatapos malinis ang paligid ay ang mga halaman naman ni tiya ang inasikaso ko. Nakakabagot nga, dahil wala man lang akong lilinisan sa territoryo ni Morris.Lahat ng mga alaga niyang hayop ay wala na roon. Inilipat niya ito sa pangangala ng isang kaibigan. Hindi ko alam kung sino, at tiyak sa kabilang isla iyon.Wala rin siyang halaman sa paligid at purong malalaking bush shrub at mga puno lang. Hindi na kailangan ng tubig dahil nabubuhay naman.Inside Morris house is clean. Nothing else to do there. Nalulungkot lang ako sa tuwing bumibisita ako roon. Dahil naaalala ko siya sa bawat sulok nito.It's not even a week, but it seems like months for me."Tapos na, tiya. Ihahatid ko na lang ito mamaya," tugon ko. Naramdaman ko kasi siya sa likod. Hindi siya sumagot."Siyanga pala, tiya. Ang aga mo naman nakabalik. Hindi ba dapat mamaya ka ba? Wala na bang ganap sa baba?" Pinunasan ko muna ang kamay gamit ang basahan na meron ako. Tumayo ako at saka nagpawis ng pawis sa mukha ba
Eva.I feel lonely already while seeing him walking away from me. Nangilid ang luha ko sa mata at mabilis akong tumingala sa lahat.Sana nga pala ay hind ko na siya hinatid dito sa pier. Heto tuloy. Nakakaiyak na.Kumaway siya at nasa top deck na ng barko. Kumaway rin ako, at nag-flying kiss pa. I want him to remember me as lively and lovely, and will try to wait for him. Alam kong alam ni Morris kung saan kami hahanapin ni tiya kung wala na kami sa isla.Bleu, his only friend was also with him. Wala ng natira sa bahay niya sa tuktok, dahil iniwan ni naman talaga ang lahat sa akin. Nasa akin ang mga susi nito.Nakauwi na ako, at ang tahimik na paligid agad ang namasdan ko. It feel strange. The quite environment around me seems like a haunting dream from my past.Nakakatakot at nakakalungkot. Ibang-iba na. . .Ibang iba na, dahil wala na si Morris sa Islang ito. Naiwan na lang kami ni tiya."Tatawag naman siya 'di ba? Brielle?" si tiya sa likod ko.Gabi na. Madilim ang langit at wala m