Salamat sa pagbasa :) Muuawwh!
Cariena's POV . Who cares about what tomorrow will bring? I don't care anymore. This is my life, and I will follow my heart. Sa unang pagkakataon sa buong buhay ko ay ngayon ko lang pipiliin ang landas na alam kong ikakagalit ng mga magulang ko. They will probably hate me for this, for liking a De Luna because it was forbidden. We cannot force ourselves to love or withhold it. At best, we can curb our actions. The heart itself is beyond control. That is its power and its weakness. My heart tells me this is the best and greatest feeling ever. But my mind knows the difference between wanting what I can't have and wanting what I shouldn't want. And I shouldn't want Diego to come into my life, but my heart wants to hold him. What's the point of everything? We weren't there when the De Luna and Costellos were at war. We weren't born yet, and our families had already set their walls between us. Bahala na. Susugal na ako at kakalimutan na na isa akong Costello. Ang paulit-ulit na hal
Diego's POV . "Cariena," I groaned behind her kissing her earlobe while holding her body steady, followed by a few thrusts, and I'm inside her from behind. "God, Diego," she stammered, facing the cold wall. The warm water from the shower was like rain for us. Both of her hands are against the wall, searching for something where she can hold. I push against her and hold one of her hands, pinning them the way I want. Finally, she moaned loud enough, calling my name over and over. I lifted one of her legs higher, and without mercy, I came fucking behind her with my strength. Her body moved at every push I made. It's electrifying, and we are dancing in this beautiful rhythm. Filling her up, going deeper inside her, she rocks in the same wave as me. Nanigas ang buong katawan ko at nang dumating ako na may malakas na tulak at halinghing, ay mas humigpit ang hawak ng kamay niya sa akin. "Ah! Ah! Diego," she moaned over and over. I groaned, and I settled inside her with a deeper final
Cariena's POV . "Thank you, love," I said sweetly and licked the ice cream he had bought for me. Pakiramdam ko ay bata ako sandaling ito. Pareho kaming nakatitig ni Diego sa magandang paglubog ng araw habang nakaupo sa malaking bato. The place is heaven. It's unbelievable. "Mabait ba si Reeve?" tanong ko. Pupunasan ko na sana ang labi sa gilid dahil nagkalat ang ice cream sa bandang ito. Pero nabigla ako dahil ang labi ni Diego ang naramdaman ko. Dinilaan niya ang gilid ng labi ko. "I'm cleaning it for you, love," pilyong ngiti niya. Ngumiwi ako at natawa na sa sarili. Nagtitigan lang din kami. "Spread more. I'm good at licking." Sabay dila niya sa sariling ice cream. "Baliw ka nga ano? Tsk." Iling ko sa sarili. Diego's sweet side? I didn't see it coming. He's known for being ruthless when it comes to his enemy. He can kill alright and ace all his missions. He's good at that and seeing his sweet side made me fall for him blindly. Ako lang naman ang nagsisilbing tinik sa bawat
Diego's POV . "Promise me first, Cariena. I want to hear from you. Dammit." Umigting ang panga ko at nagmamakaawa ang mga mata ko sa kanya. She is fearless, and it's driving me insane. I want to keep her, but she's not the type of woman that wants to be inside the cage. Soon enough, I know this will happen. But effing dammit. I don't want this. "I promise. I will come to back to you no matter what. Kailangan kong makausap si Papa. Kailangan nila ako. May balak si Gracie sa negosyo at alam kong sisirain niya ang lahat ng pinagpaguran ko." Namuo ang galit sa mga mata niya at nakikita ko ito. Tumingala ako at humugot nang malalim na buntonghininga sa sarili. She rang her brother, Wayne, yesterday and heard the terrible news about their business. It's going downhill, and her father lost one hundred fifty million dollars. Hindi man niya direktang sinabi sa akin ito ay napag-alaman ko kay Ranger. I rang him yesterday morning while Cariena was still sleeping and I got the bad news. "A
Cariena's POV . "come, osi! How dare you disobey your father!" Isang malakas na sampal ang tumama sa pisngi ko at tiim-bagang kong tinangap ito. Rinig ko agad ang pag-singhap ni Mama sa gilid at ang sapatos niya ang natitigan ko ngayon. Huminga ako nang malalim at saka binalik ang tingin sa nag-aapoy na mga mata ni Papa. Galit siya, galit na galit dahil sa balitang nakarating sa kanya. "How dare you display this kind of affection, Cariena!?" Bahagya siyang tumalikod at matigas ang titig ko pabalik sa kanya. Nagkalat ang litrato namin ni Diego na nagsasayaw sa ibabaw ng mesa niya. Bahagya ang pag-ngisi ko. Ito lang yata ang nakunan ng spy ano? Wala ng iba? Ito lang talaga? Ang hina ng kinuhang spy ni Papa. Kulang sa impormasyon ito, dahil magpahanggang ngayon ay hindi pa nila alam na ikinasal na kaming dalawa. "Tomorrow night is set for your wedding to Vixtrous," malamig na saad niya nang maibalik ang titig sa akin. Tinigan ko nang mariin ang ama ko sa mata. Wala nga talaga sila
Cariena's POV . "We have to move out from here, sis. Mahuhuli tayo ni Papa." Pabalik-balik ang lakad niya at hindi mapakali. Nag-iisip ako, pero ang totoo ay wala akong maisip na plano. I have nothing with me except for my own two guns and self defence things. Iyon lang at wala na. At kung pera naman ang pag-uusapan ay alam kong wala na akong access sa lahat. Pinutol na ito ni Papa. "Gusto mo ba'ng sumama sa akin sa Amerika?" Napabuntonghininga ako at tinitigan siya sa mata. "Kuya, Diego and I got married a month ago. Ikinasal na kami bago paman sa Ibiza." I removed the necklace and pulled the ring pendant around it. He gasped and covered his mouth. I showed him the ring with Diego's name around it and put it back on my fingers. "Oh, God." He looked away and covered both of his ears. "No wonder Papa was furious," he added. "Hindi pa nila alam, kuya. Pero siguro ngayon ay alam kong alam na niya." "Oh well, there's nothing we can do. So I guess the best way is to stick with yo
Cariena's POV . "Round and round the garden, like a teddy bear, one step, two step, a tickle under there!" Kiliti ni Deigo sa kilikili ko pero napangiwi lang ako. Hindi nakakatawa ito. Acze chuckled, and Kuya Wayne sweetly smiled at him. I twisted my lips and rolled my eyes. I pushed Diego away from me because it was damn humid and hot. "Maghuhubad na ako," wala sa sariling saad ko at tinangal ko na ang damit. Tumili si Kuya Wayne at tinakpan ang mukha ni Azce. Tumikhim si Diego at ang kapirasong itim na jacket niya ang tinakip sa mukha ni Acze para hindi masilayan ang katawan ko. "Effing dammit, love," malutong na mura niya, at ang katawan niya ngayon ay nasa harapan ko na. Pilit na tinatago ang dibdib ko sa dalawang tao rito. I took a deep breath and looked into Diego's eyes. He can't help himself and is now looking at my breast. I twisted my lips. "Ayusin mo 'yang mata mo!" Sapak ko sa mukha niya at natauhan agad siya. "Sorry, mi amore. This is the least that I could do. It
Cariena's POV . "I love you, baby," I whispered and kissed him. It was our most extended kiss, and that quickly turned us on. "I love you more. More than you love me, mi amore." He whispered and licked my earlobe. I turned towards him, and we stared for a second. I can read Diego's mind by looking into his eyes. He seemed scared, and I looked away. Ayaw kong iparamdam sa kanya na may katiting na takot ako sa puso dahil humahawak ako ng lakas mula sa kanya. "Hindi ako takot sa ama mo, Cariena. Iba ang kinatatakot ko." Nabasa niya rin yata ang nasa isip ko. Ang hanep nga naman ng baliw na 'to. "At bakit? Anong klaseng takot ba ang nasa isip mo?" Haplos ko sa ilong niya at nahinto ang hintuturong daliri ko sa labi niya. I'm underneath him, naked, and we just made love for the night. It was beautiful. This type of lovemaking set us free, and we didn't think of anyone else. Only us, only ourselves. Niyakap niya ako nang mahigpit at pinikit ko na ang mga mata. Kontento na ako sa ka
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian