Balik Pilipinas tayo hahaha! It's fun in the Philippines :) Maraming salamat Muawwh!
Cariena's POV . "Round and round the garden, like a teddy bear, one step, two step, a tickle under there!" Kiliti ni Deigo sa kilikili ko pero napangiwi lang ako. Hindi nakakatawa ito. Acze chuckled, and Kuya Wayne sweetly smiled at him. I twisted my lips and rolled my eyes. I pushed Diego away from me because it was damn humid and hot. "Maghuhubad na ako," wala sa sariling saad ko at tinangal ko na ang damit. Tumili si Kuya Wayne at tinakpan ang mukha ni Azce. Tumikhim si Diego at ang kapirasong itim na jacket niya ang tinakip sa mukha ni Acze para hindi masilayan ang katawan ko. "Effing dammit, love," malutong na mura niya, at ang katawan niya ngayon ay nasa harapan ko na. Pilit na tinatago ang dibdib ko sa dalawang tao rito. I took a deep breath and looked into Diego's eyes. He can't help himself and is now looking at my breast. I twisted my lips. "Ayusin mo 'yang mata mo!" Sapak ko sa mukha niya at natauhan agad siya. "Sorry, mi amore. This is the least that I could do. It
Cariena's POV . "I love you, baby," I whispered and kissed him. It was our most extended kiss, and that quickly turned us on. "I love you more. More than you love me, mi amore." He whispered and licked my earlobe. I turned towards him, and we stared for a second. I can read Diego's mind by looking into his eyes. He seemed scared, and I looked away. Ayaw kong iparamdam sa kanya na may katiting na takot ako sa puso dahil humahawak ako ng lakas mula sa kanya. "Hindi ako takot sa ama mo, Cariena. Iba ang kinatatakot ko." Nabasa niya rin yata ang nasa isip ko. Ang hanep nga naman ng baliw na 'to. "At bakit? Anong klaseng takot ba ang nasa isip mo?" Haplos ko sa ilong niya at nahinto ang hintuturong daliri ko sa labi niya. I'm underneath him, naked, and we just made love for the night. It was beautiful. This type of lovemaking set us free, and we didn't think of anyone else. Only us, only ourselves. Niyakap niya ako nang mahigpit at pinikit ko na ang mga mata. Kontento na ako sa ka
Diego's POV . "Breaker, breaker, can you hear me, Reeve?" "Dammit, Digs, wala tayo sa gyera. Huwag mo'ng gawin walkie talkie ang tainga mo. Ang baliw mo talaga!" Tawa niya sa kabilang linya at pilyo ang ngiti ko. Sinusubukan ko lang ang batang dragon na ito. "And for Pete's sake, Digs. Treat me like an adult, bro. I'm not an eighteen-years-old. I'm an absolute twenty-eight, man! E-angat mo naman ang standard ko," pagbibiro niya at napangisi akong lalo. I have no one with me except for Dino, who is the pilot of this small yacht because Ranger was on standby at the main island. Azce was with Cariena, and she was his top priority. That was my order. And here I am with Dino, and were cruising the sea to the other small island to get Emmanuel. "Same plan, okay? And if worst comes to worst. You know who you will save first?" pilyong tanong ko. Pinagmamasdan ko na ang iilang dolphins na nakasunod sa amin ngayon. Parang isang pamilya sila at ang ganda pagmasdan. Tinapik ni Dino ang bali
Cariena's POV . "Move away, Pinokyo!" Matalas ang titig ko sa kanya. Nanlamig ako sa sarili at nanginig. Hindi ko maintindihan ito. Halos nilipad ko na yata ang pagpunta rito para makita ang kondisyon niya. Tapos si Pinokyo lang din ang haharang sa pinto rito? Huh, nagbibiro ba siya? Baka gusto niyang mabugbog sa oras na ito. "Move away if you don't want me to kill you!" I gritted my teeth, and his jaw clenched. He never moves an inch. "Bwesit. Ano ba!" sigaw ko. Hinawakan ko na ang kamay niya at pwersahan siyang hinila. Pero matigas siya at ayaw niyang umalis sa pwesto. "Cariena," ang boses ni Ranger ito mula sa likod ko. At napalingon na ako. He seems okay but stressed. I can read his expression by looking into his eyes. "Where's Diego? I want to see him," I coldly said and looked at him in the eye like a tiger. Sumenyas siya kay Pinokyo at bahagya ang pag-tango ni Pinokyo sa kanya. Gumalaw na si Pinokyo at umalis na sa pintong bahagi. "What the hell? Sino ba ang amo mo, P
Diego's POV . "I promise, love." I smiled, raising my right hand. She doesn't look convinced, but the heck, I'm not lying. "I will never lie anymore, Cariena. I will take you with me to heaven and hell. I swear, by the moon and the skies. And I swear, like the shadow that's by your. . . dammit." Napahawak ako sa noo dahil malakas ang pagkakapalo niya sa bahaging ito. "Baby, love," I pouted, acting like a child. "You, Diego! One more mistake and I will divorce you!" Turo nang hintuturong daliri niya at natahimik agad ako. Nakakatakot talaga ang misis ko. Sobra pa yata sa tatlong tigre and ugali ng babaeng ito. Hindi ko tuloy alam kung ano ang nagustuhan ko sa kanya? Minsan, malambing, pero ngayon, nag-aapoy sa galit ang mga mata niya. "I swear, I said, and I will do it—promise," I said for the final time and went quiet. Mahirap na. Baka hindi lang sapak ang makukuha ko. Natahimik siya at napabuntonghininga ulit ako sa sarili. Umiwas ako sa tigreng mga mata niya at pasimple ang
Cariena's POV . Madilim ang buong kwarto at mahimbing na ang tulog ni Diego. Hindi ako makatulog at pansamantalang nakatitig sa mukha niya ngayon. Ang daming bumabagabag sa isip ko. Kasama na ang lahat ng problema sa pamilya at mga kaaway namin. When Feleona rang me the other day, I discovered that Papa ordered the other mafia to kill Diego. My father wants him dead and wants me back in our clan. Kaya nang sabihin ni Diego sa akin ito kanina ay hindi na ako nakapagsalita pa. Alam niya rin ang lahat at mukhang wala na kaming maitatago sa lahat. Pumikit ako. Pilit na inaalis ang lahat ng pag-alala pero hindi ko magawa ito. Hanggang sa na-alerto ang tainga ko nang marinig ang kakaibang tunog sa paligid. Awtomatiko akong napabangon at napalingon sa pinto. Because this place is secure, you can hear everything easily around the vicinity. I hear a few footsteps aiming towards us. Ginalaw ko na ang katawan ni Diego at naimulat niya agad ang mga mata niya. "Parang may mga tao. May ing
Cariena's POV . "Mga tanga kayong lahat! Ang bobo ninyo! Simpli lang ang utos ko at hindi niyo pa talaga makuhang patayin ang dalawa! Mga walang silbe! Magsilayas kayong lahat dito!!" Napangiwi ako sa sarili nang marinig ang pagkabasag ng iilang mga gamit sa paligid. Hindi ako sigurado kung anong gamit ang binasag niya. Tiyak mga mamahalang gamit ito ni Papa. Huh, ang baliw ng gaga. "Thanks, Edu," kindat ko. Yumuko agad siya at tinalikuran ko na. Kinuha ko ang isang maliit na kahon at binuksan ito. Kumuha ako ng pera at sapat na itong kabayaran kay Edu. "Here. Have fun!" "Thank you, Madam." Bahagyang yuko niya at umalis na siya. Tinali ko lang ang mahabang buhok at ang recording na nasa ibabaw ng mesa ang tinitigan ko. Ngumisi ako. Ibang klase nga naman ang kabaliwan ni Gracie ano? I knew my father would never order a shot to kill for me. I understand that he ordered to kill Diego, but not me. Hindi lang pala ang mga mafia sa paligid ang kalaban namin dahil kasama na pala ang
Diego's POV . After I bid my goodbye to Prince and Betty's parents, I came back, and the two of them were quiet. They looked at each other, and Cariena looked at me, puzzled. Yeah, it's my effing mistake. I should have introduced them properly before. But because I was bombarded with many enemies, problems and troubles, I missed the chance. "Ang magagandang babae sa buhay ko," pilyong ngiti ko, at umakbay na ako sa asawa ko. "Pasensya na, Cariena, medyo hindi maganda ang tagpo natin. Hindi tuloy kita maalok na manatili rito," si Betty sa kanya. "Okay lang. Naiintindihan ko naman," si Cariena sa kanya. They smiled at each other and were quiet. Acze arrives just in time to cut off the awkwardness. "Ready na boss," saad niya at napabuntonghininga na ako. "I guess it's time to go." "Mag-iingat kayo, Diego. At huwag mong pabayaan ang asawa mo," si Betty sa akin. "Mag-ingat din kayo, Betty, at salamat sa pag-aalala," si Cariena sa kanya. Nagyakapan na sila. Ang helicopter na pag
Anastacia.Is he engaged? Soon to be married? Huh, good on him!After seven years, I never once checked about him or what's happened lately with the company. I don't want to hear any news from them, especially from him.Naging abala na rin naman ang buhay ko. Mahirap magpalaki ng kambal, at kahit ngayon ay nangangarag pa rin ako.Nawala na sa isip ko si Diezel. Hindi na ako interesado, at wala na akong pakialam kung nag asawa na ba siya o nagkaroon na ng maraming anak. Pero nang marinig ko kanina kay Dianne na engaged na siya ay nababagabag lang ako.Ba't ba ako ganito? Hay, naku, Anastacia!I can’t sleep, and it’s after one o’clock in the morning. I’ve already checked all the items I will deliver tomorrow after dropping the twins at school.Nakatitig na ako sa relo sa dingding habang inom ang chamomile tea. Tulog na ang kambal, pero ako? Heto, hindi man lang dinalaw ng antok.Kinuha ko ang cellphone sa bag at saka nag-search sa app tungkol sa kompanya. Dito tumambad sa akin ang mga
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian