Diego's POV
.
"That fucking lunatic! The bloody insane witch from hell! I swear, I will choke her to death and sell her body to the devil!"
I repeatedly swore in the back of my mind while taking my gear out of my body.
"The hell, Diego! That brain of yours is not working, man! What do you think you're doing? Why the hell you turn off that effing signal? Alam mo na iyon ang konesyon mo sa akin, at nagmamagaling ka? Huh, ang talino, pre!" kantyaw ni Morris.
Umikot na siya at kinuha ang barret m82 na gamit ko kanina.
He checked everything, and it was all intact. This means I did not fire a single bullet at my target. And that's a significant damn offense.
Damn it!
"Mainit ka kay Cariena at matunog ang pangalan mo sa lahat."
My jaw tightened and I move my head in both sides. Uminit ang ulo ko at ang sarap magwala sa mga sandaling ito.
That was my pure mission with a million dollars in the line. And just like that, that damn witch screwed it up!
No one dared and messed up my mission. Takot silang lahat sa akin, at walang nakakatalo sa akin. I'm known for that, and if they've heard that it's Diego's mission, they're too scared to fight me. Not until that round ball wicked witch face came into the scene!
"Here! Cool up and think, dickhead." Sabay hagis ni Morris sa bote ng beer.
Sinalo ko ito at binuksan gamit ang ngipin ko.
"That witch always messed up my mission, bro. Konti na lang at talagang mapapatay ko na ang babaeng iyon!" igting ng panga ko.
Morris chuckled and laughed while leaning against the rocking chair. Tumaas ang isang kilay ko, dahil sa kantyaw na ginawa niya.
This effing boar pig is a piglet when it comes to his stuff. Para siyang biik na nakatingala habang dinuduyan ng rocking chair niya.
Huh, ang pangit talaga!
"You're name got tinted because of Cariena, Diego. The brotherhood are making fun out of this. Matapang ka nga, walang nakakatalo sa'yo. Pero pagdating sa babaeng iyon ay tostado ka!" halakhak niya.
"And worse, Cariena Siobeh Costello, the daughter of the notorious ugly mafia from the North of Costellenos Frito. . . the most hated clan of De Luna and your family's worst enemy," he smirked.
Umigting ang panga ko lalo at inubos nang isang lagok anf inomin ko. I can feel the boiling of my blood inside my system.
Morris was right. My pretty damn name got tinted because of that witch. I called her the ugliest witch that I have met.
She's not even pretty, and I really want to pin her to death. Pero sa tuwing nasa harapan ko na siya ay nawawala ako sa tamang huwisyo.
I just want her dead, ganoon lang iyon. Gusto ko siyang mawala sa landas ko.'
"Kailan mo siya mapapatay? Ang tagal na, bro! Ano? Wala pa rin ba? Talo ka pa rin sa kanya," lakas na tawa niya.
"Damn it! Shut up, you pig-head!"
"It's better being a pig-head than a dick-head like you," insultong tawa niya.
Namula na ang mukha niya at bahagya na siyang lumayo sa akin. I stared at him like I'm aiming for something.
I'm not joking, I want to kill her, and I know she also wants to do the same with me.
Natapos ang gabi at bumalik na si Morris sa warehouse. I have saved all my stuff and sealed them up. I need to go back and get out of here.
I came back and arrived early in dawn using Drake's private helicopter. Si Alkimino, ang isa sa mga expertong snipper shooter niya ang sumundo sa akin. Isa rin si Alkimino sa mga pribadong body ni Prince, ang unang anak nila ni Drake at Betty.
"Zio, Diego!" salubong ni Prince. Mahigpit ang pagyakap niya sa akin.
"My dear, Prince. Come va, giovanotto?" gulo ko sa buhok niya.
"I'm all good, Zio. Where's my present?" seryosong titig niya sa akin.
I stood up, acting mighty even though I felt the shit inside me. I have to pretend I have something for him even though I forgot about it.
"Of course, I have your present!" plastic na ngiti ko. Kunwaring dumukot ako sa bulsa ko.
What the hell, Deigo! Ang bobo mo! Sigaw ng isip ko. Kung ano na lang ang mahahawakan ko ngayon sa bulsa ko ay ito na lang din ang ibibigay ko sa makulit na batang ito.
Nahinto ang kamay ko at iilang barya ang meron ako. Pinagalaw ko ulit ang kamay at kumunot ng bahagya ang noo ko, hanggang sa mahawakan ko ang bilog, mataas at matigas na bagay sa loob.
Damn it! That crazy Morris put some round rivets inside my pocket? No, not this.
Kumunot na ang noo ni Prince habang naghihintay sa akin. I smiled again and looked back at him.
"Oh, hang-on. I think I found it," pilyong ngiti ko. Sa tingin ko papel na pera ito.
I know Prince can easily ask for money from Betty or Drake, but the heck, I have nothing to give to this little fella. I may as well give this.
"Here, Prince. S-spend it wisely," abot ko nito sa kanya, at agad niya itong tinangap mula sa akin.
"Oh?" on his disappointment.
Pareho kaming nakatitig sa papel na ito at kumunot lalo ang noo ko.
Why the hell I gave Prince a piece of paper? Ang akala ko ay pera ito, hindi pala, dahil isang papel ito na lukot-lukot na.
I put my hands back inside my pocket and tried to give something in exchange—May mali yata.
"Hang on, Prince. T-That'sot the right one."
Ang dalawang kamay ko na ang ipinasok ko sa magkabilang bulsa, at butas pa ang sa kabila. Tahimik na nagmura ang isip ko, at mabilis kong pinikit ang mga mata.
"Oh, shit! I left it inside the helicopter, Prince. Hang-on for a sec!" sabay talikod ko.
Para akong baliw na gustong hanapin si Alkimino ngayon para manghiram ng pera sa akin. Pesting kalokohan talaga!
"It's alright, Zio. I love it. Look!"
Nahinto ako nang hakbang at nakangiti akong humarap ulit kay Prince. Whenever he called me Zio, this means that he's loving me being his uncle. It's the Italian way of saying 'tito', and it means Zio.
"I love what you did to Miss Cariena Siobeh's face," on his cheeky smile.
My smile faded when I saw what was on it. . . Bloody damn it!
Morris and I were drunk last night, and we were doing this type of shit. I was so agitated by Cariena's ugly face, and Morris printed it out on his not-so-high-tech system. I was pissed and ended up scribbling on it.
Hindi ko napansin na ito pala ang papel at talagang nailagay ko ito sa loob ng bulsa ko? Huh, kalokohan Diego!
"Did you finish your mission, Zio?" inosenteng mga mata niya.
Inayos niyang mabuti ang papel na halos ay mapunit na.
"Y-yes, I-I did finished the mission, Prince," hakbang ko palapit sa kanya.
Gusto kong kunin ang papel na kung nasaaan ang mukha ni Cariena. Gusto kong sunugin ito at ibaon sa ilalim ng lupa!
"Then, that's good, Zio. I will see you later," sabay talikod niya. At tumakbo na siya.
"P-Prince!"
I took a step and tried to follow him. He was happy by the look of it.
Damn it! I swore again in the back of my mind. I wish I should have eaten the paper and spat it out in hell.
I paused and took a deep breath while both of my hands are on my hips. Napatitig ako sa kabuuan ng mansyon na ito, ang mansyon ng Del Fiore, na kung nasaan ang nag-iisang kapatid ko.
"Talo ka naman sa kanya ano?"
Umigting ang tainga ko nang marinig ang maarteng boses niya. . . Si Carmella.
"Carmella, baby. . ." pilyang ngiti ko, at humakbang ako palapit sa kanya.
I looked at her from head to toe and she's very sexy. . . Very beautiful, but very dangerous. Isang pagkakamali ko lang ay alam kong patay agad ako sa babaeng ito.
"Tsk, nakakahiya ka, Diego," she pouted and looked at me from head to toe.
I paused and smiled while looking at her beautiful eyes.
"Ang baho mo!" sabay takip niya sa ilong.
"Naligo ka ba? O naligo ka sa alcohol? My goodness me!" ikot nang mga mata niya.
Nagtagpo ang kilay ko at inamoy ko na ang sarili. Mabango naman ako, amoy alcohol nga lang ako ng konti.
"Okay na nga. Ang gwapo na eh. Nag-iisang Diego De Luna, the most notorious and famous of your generations of the mafia."
"Really, Carmella?" pilyong ngiti ko. Konti na lang baka patawarin na ako nito.
"Yes, but also most idiot!" agad na bawi niya.
"I know what happened! Sabi ko na nga ba. Maiisahan ka na naman sa babaeng iyon! Sana nga pala ako na ang pumatay sa kanya! Kailan ba mawawala ang babaeng iyon sa mundo ko? Naiirita na ako, Diego. Nagkakaroon na ako ng wrinkles sa mukha ko. Look o!" sabay pakita niya sa makinis niyang pisngi sa akin.
"You are perfect, Carmella. Trust me. You have no wrinkles, nor flaws, baby. . . Hindi katulad ng mukhang mangkukulam na babaeng iyon."
"Huh, talaga lang ha! Ikaw, Diego, konti ka na lang at nauubos na ang pasensya ko sa'yo. Pinagtatawanan na ako ng lahat ng mga impaktang kaibigan ko. Alam mo ba kung ano ang tawag nila sa'yo!?" Namilog ang mga mata niya at napalunok ako.
I don't want to add up more jokes at her because I know that she doesn't seem happy today.
Pinagkakaisahan na naman yata siya ng mga babaeng kaibigan niya na may mga asawa na. Siya na lang din kasi ang natira sa mga damsel in distress darling mafia na hindi pa nag asawa.
Masyado kasing pihikan, at ewan ko ba kung anong klaseng lalaki ang hinahap niya.
"Siobeh's pet!"
"What the - what?"
My brows crossed and I can feel my blood is boiling again. I swore in the back of my mind while staring at Carmella.
"You are not someone's pet, because you belong to me! Kaya kung hindi mo mapapatay ang babaeng iyon ay ako ang papatay sa'yo, Diego!" lakas na sigaw niya at lumabas na yata ang lahat ng tutuli sa tainga ko.
.
C.M. LOUDEN
Cariena’s POV . I can feel the warm water around my skin, which feels refreshing. It feels like I'm floating out of space. Walang iniisip, blanko ang utak. I had a few bruises that I got from the escape. I could still hear the people's screams when I fired the shotgun at my target. Huh, that was not even half of the money that Diego would get, but I stole that from him. I don't care if it's going to cost less. I want him dead. Naimulat ko ang mga mata at sa malinaw na tubig ng bathtub na ito nakasubsob ang buong katawan ko. Hubad, walang saplot at walang pakialam sa mundo. Tahimik ang buong paligid, hanggang sa marinig ko ang mahihinang hakbang na papasok dito sa banyo ko. I cursed in the back of my mind and slowly held my gun with me. It's behind me, in this bathtub, just behind my naked body. Dahan-dahan ang paghawak ko nito at mariing nakabukas ang mga mata ko. Hanggang sa naaninag ko na ang anino niya sa harapan ko. I'm like a sleeping beauty to him, but it's just that I'm
Diego's POV . "How much did you lose?" si Ranger sa akin. "Half a mil." I jerk up and then face down. I covered my face using my hand. "Half a mil my ass," sagot ni Morris sa gilid. "You effing lost ten million? Idiot!" ngisi niya at napailing pa. "Woah, beauty!" kantyaw ni Ranger. Bahagya na siyang natawa. "May magsasayaw mamaya sa stage, bro! A freaking dimwit hot mafia!" kantyaw ni Diezel. Nag-apir pa ang tatlo. Mga walanghiya talaga ang mga baboy na ito. "Cha, cha, cha, yo!" si Morris. I looked at the three of them, and they were dancing like crazy pigs. I almost chuckled when Ranger shook his booty. Tama nga siguro na binansagan sila noon ni Saraid na tatlong baboy na nanirahan sa kabilang tuktok ng mundo. Una, si Ranger, ang happy go lucky na walang pakialam sa buhay. Pangalawa si Diezel, ang matigas at astig na walang kinatatakutan, pero pagdating sa babae ay napaka-unggoy naman. Pangatlo si Morris, ang pinakamakapangyarihan at pinakamayan sa kanila, pero baliw at wa
Cariena's POV."Ano!? No way, Papa. Ayaw ko!"Nagtagpo ang kilay ni Papa at galit itong nakatitig sa akin. Habang si Mama? Heto, sa gilid, pilit na kinakalma ang sarili.They're getting worried after hearing from the De Lourdes Clan that the crazy El Cappuccino ordered his gangs and circle of friends to collaborate with them. . . And the mission? Is to extinguish me from this planet.Huh, ang galing nga naman ng pesting Diego De Luna de letsi ano? At talagang sagad na sa pagkadesperado sa buto, dahil pati ang kaalyado ni Papa ay ngayon ay kakampi na nila.That pest! Mura ng isip ko."This is for your safety, Siobeh. Just be away for two months while I will sort everything with the others. I will ensure to get them back at our side, which will be our payback.""Payback?" pamaywang ko, "why not do it now, Papa? Hindi ba pwede na ngayon na?"Tumalikod si Papa at napabuntonghininga. "Not now, my dear. . . El Cuppuccino put an end to my business down the north-side. That bloody idiot with
Cariena's POV . "Siobeh!!" Ang tili na sigaw ni Feleona ang umagaw sa lahat ng atensyon nang mga tao na naghihintay sa waiting area. Nahinto ako, at napangiwi sa sarili. She came running towards me like she saw a royal candy. "My cousin!" Higpit na yakap niya. Kinapa pa niya ang buong katawan ko at tinitigan ako mula ulo-hanggang paa. "My goodness me! Why the hell you're wearing like that?" titig niya sa suot ko. Napatingin na tuloy ako sa sarili. "And why? May mali ba sa suot ko?" "No, it's not your attire. Is it your shoes? Ha!" she laughs. Nakakatawa nga naman siguro ang suot ko na pumpkin flip-flop ano? Pinaikot ko na ang mga mata ko at humakbang nang nauna sa kanya. Sa inis ko kanina sa eroplano ay itinapon ko ang suot na boots sa isa sa mga walanghinyang bodyguards ni Vixtrous. I was going to the lavatory when I saw how he harassed one of the staff stewardess. Ang manyak ng eksena at hindi ko ito gusto. Dahil hindi gusto ng babae ito. Kaya sa sobrang inis ko ay ibinat
Diego's POV . "And so, you're going away again?" si Gabriel Montanari sa akin. I lean backwards, sitting on this old fashion rocking chair owned by Mamita, Gabriel's deceased mother. After giving Ace and the rest of the boys an order, I decided to visit Gabriel in his secret paradise. This is where he goes every docking from his work. Sa ganitong buwan at panahon din natatapos ang misyon siya, kaya alam ko agad na nandito siya. "Do you want to join me?" titig ko sa kulay asul na langit. I did not look at him, because I don't want to read the expression of his face. I admit it, I get jealous of the way Gabriel Montanari's life. I wish I have joined him before. But this is really my fate. . . Akala ko noon, noong si Papa pa ang namamalakad sa lahat ay hindi niya ibibigay ang obligasyon ng Del Luna sa akin, pero gaya ng sinabi ni Drake, wala akong kawala sa posisyon na ito. I may as well lead the boys and operate the business according to my own accord than pass it to El Cappuccino
Cariena's POV . "I feel the earth move under my feet. I feel the sky tumblin' down!" Yes, I feel the earth moving underneath me. Nabaliw na yata ako ngayon, I mean, kaming dalawa ni Feleona sa eksklusibong bar, sa eksklusibong room na ito. It's only the two of us. No bodyguards, no shitty paparazzi of Papa's people. "Yahoo! Yes! Tumblin' down!" sabay taas nang kamay niya sa ere at nag-twerk pa ang bruha. "Omg! I can do better than that, you know!" Inihagis ko ang microphone sa sofa at umakyat ako sa maliit na mesa. Mabuti na lang at matibay ito. I dance like a monkey who got a twerking tail. Nakakaloka! "Shit, cuz! Ang baliw mo!" sigaw niya. I never stop and still dancing. I don't care, and no one cares! I am here to have fun and forget the war halfway through the world. Bahala na muna sila Mama at Papa, tutal ito naman ang gusto nila 'di ba? E, 'di simulan ko na ang kasiyahan ko. Pasampak akong naupo at habol-hininga sa sarili. Natawa si Feleona at kinuha ang baso niya. Wa
Diego's POV.The smell of freedom. . . Ahh, so damn great! My mind speaks.This is what I want, and I can't wait to see the boys. But before I could jump into the private helicopter that would take me to the City, Gabriel Montanari called me."Digs, have fun, okay? And look after my penthouse for the time being. I will be away with Morris.""No worries. Thanks, bro. But I will only stay for a week or so. You know me, I hate the city, and I want to get away with the nightlife as much as possible."He chuckles in the line like he thinks that I am joking. Oh hell. . ."That's fine, Digs. But if you want to extend your nightlife, then you are most welcome to stay longer. Bayaran mo lang ang laundry shop sa baba.""No problem! Maglalaba ako. I know how to do that," pilyong ngiti ko."Okay, Digs. Let's catch up next time," sabay patay niya sa tawag.I nodded silently and kept going. Naghihintay na si Maximo sa akin, siya ang piloto ko ngayon. I know how to drive this helicopter, but I coul
Cariena'sPOV . I could no longer hold my jaw as it rapidly dropped in front of me. Oh... My... God! My mind speaks in silence. The crowds are making so much noise, and everyone adores them. Oh, I hate him! Kung laser lang ang mga mata ko ay tiyak patay na si Diego ngayon. Pagkakataon ko na ito na tapusin siya. Pero paano ko nga ba ito gagawin sa harapan nila? Huh, ang malas ko talaga! "Look at him, cuz! My goodness me. May lalaki pa pala na sumasayaw ng ganyan? That's so cute of him!" arteng tugon ni Feleona at tumaas na ang kilay ko. Cute of him? Heck! Paano naging cute ang mukhang dinosaur na maraming tattoo sa mga mata ko? Ang cheap lang din ano! "I like his moves," tugon ng isang babae. "Grabe! Ang hot na hot niya, at OMG! Maghahalikan na ba sila? Shit 'te!" tili ng isa pa. I couldn't believe it! Lahat ng mga babae rito hibang! Bulag ba sila? Ang sarap hawakan ng leeg ni Diego De Luna at sakalin! Nahinto ang lahat nang mag-iba ang musika na pinatugtog ng DJ. Nag announc
Anastacia.My heart raced when I saw Zev's face. He's got bruises around the right eye like someone had punched him in the face."Anong nangyari sa 'yo? Who did this to you?"Napaluhod ako at ininspeksyon ang mukha niya. Hindi ko sila nasundo ngayon dahil delivery ngayon ng orders ko galing Amerika. Ako mismo ang kumuha ng mga ito sa pantalan. Kaya pansamantala si George ang kumuha sa mga bata."Tinanong ko rin, Ate. Pero ayaw magsalita. Ganyan na ang mukha eh. Gusto ko sanang kausapin ang guro nila, pero wala raw. Kaya umuwi na kami."Bitbit ni George ang bag ng dalawang bata. Inilapag niya ito sa gilid at saka namaywang sa likod ko."Patingin nga. Dios ko…" Tumayo ako at kumuha ng maligamgam na tubig. Pina upo ko si Zev at tahimik siyang nakayuko. Samantalang si Skye ay nasa gilid lang. Nakasandal sa dingding at pinagmamasdan kami."Ano ba ang nangyari, Skye? Who did this to your brother?"Siya na ngayon ang tinanong ko. Alam kong matigas ang ulo ni Zev at madalas ay hindi siya na
New BeginningAnastacia.Note: This is seven years later. The twins are now six years old.Binalot ko ang makapal na jacket sa katawan. Tumigil na ang ulan. Kailangan kong umakyat sa bubong kahit na hindi mabuti ang pakiramdam ko. Wala kong choice at kailangan ko ng gawin ito. Baka kasi mamaya ulit ay uulan na naman. Mas mabuting maagapan ko na ngayon.I need to climb up the roof to check the leak. The rainwater drips in Zev's bedroom. It's not that bad, but it really annoys me every time I hear the drip sound inside his room. It sounds frustrating, and my poor boy can't even complain. It hurts to the bones to see my children struggle along with me.Hindi man nila sinasabi sa akin ito, ay ramdam ko ito bilang isang ina. Naiinis ako at galit ako sa kung ano man ang sitwasyon meron ako ngayon. Wala akong ibang masisisi kung 'di ang sarili mismo."Mama? Aakyat ka?" Celestine Skye looked innocently at me, my sweet, beautiful baby."Yes, Skye. Get back inside. You will get wet, anak."Kin
Anastacia.Mama accepted it without knowing the entire truth about my secret. Only Tessie knows everything, and she promised me that she would never tell anyone about it.Bumalik na si Mama sa probinsya. Marami siyang ginawa para mapagaan ang lahat sa akin dito sa loob ng bahay. Babalik siya sa kabuwanan ko, at mananatili ng iilang linggo.May isang anak si Mama sa bago niya, pero malaki na ito. Nasa high school na si Neri. Mabait na bata at magalang. Malapit siya sa ama niya at nakakaingit ang closeness nila.I have no memories of my father. He left us when I was only five years old. Mama and he were never married. Since then, I haven’t seen him. The last I heard, he was doing well and living in Baguio with his five kids."Okay ka lang ba, Anastacia?"“Oo, okay lang.”Abala kaming pareho ni Kagawad Camilla. Siya ang kasama ko ngayon sa convention ng lungsod. Nasa Cagayan de Oro kami, at dalawang araw kaming mananatili rito dahil sa convention. Parte ito ng bagong proyekto na iniluns
Anastacia."Ano? Dalawang buwan!? Anong klaseng lalaki ba siya? Hindi pwede 'to, Anastacia! Babalik tayo doon. Kakalbuhin ko ang lalaking 'yon!""Ang galing naman niya! Pagkatapos siyang magpakasarap sa 'yo ay ganun na lang ba? Wala lang sa kanya ang lahat? Anong klaseng lalaki ba siya!? Pesti! Halika! Babalik tayo! Bilis!"Hinila niya ang paa ko at pinadyakan ko siya. Bumitaw siya at mabilis kong binalot ang kumot sa katawan. Umiiyak ako. Hindi hihinto ang luha sa mga mata ko dahil nasasaktan ako ngayon. Pinipilit kong magpakatatag, pero bakit ang hirap? Sinusubok ako ng tadhana at pakiramdam ko ay wala na akong pag asa sa lahat.I have no work, and I'm running out of money. What will I do next?"Anastacia…"Ramdam ko ang pag upo ni Tessie sa paanan. Minasahe niya ang paa ko, at tahimik siyang nakikinig sa hikbi ko.Promise, huli na ito. Bukas at sa mga susunod na araw ay ayaw ko ng umiyak. Nakakapagod umiyak. Nakakawalang gana sa buhay. Pero ganito naman talaga 'di ba? Kasalanan ko
Diezel.My eyebrow raised while listening to John. He's got less than twenty seconds before he fuck up. How the hell will he bring an investor to this project if he can't deliver his report properly? He can't even justify some of this. I'm not listening to him while I read his report. It's full of nonsense."Next!""B-But, Sir. I'm not yet done.""You're fired. Next!" I blurted out, fixing them with a hawk-like stare. When I locked eyes with them, they all averted their gaze."Damn it! Wala bang maayos na proposal sa inyong lahat? These reports are all boring! How will you bring a golden egg to the table if all your proposals are as boring and useless as shit!Tumayo ako at saka napabuntonghininga sa sarili. I need some air, or I could end up dismissing the entire team.Lumapit si Joel sa akin at bumulong."Your secretary is on the line. It's important, she said."I rolled my tongue, and Joel handed me the phone."Yes, Sharon?" I raised my eyebrows. "I'm not in a good mood already, S
Anastacia.Bago na ang lahat. Pinalitan niya ang lahat ng staff rito at hindi ko na kilala ang mga ito. Kahit pa ang gwardiya ng gusali ay bago.What the heck? Talaga bang ginawa niya ito dahil ayaw na niya akong makitang muli?Shit.Hindi ko na tuloy alam kung tama pa ba itong ginagawa ko ngayon. Nanginig tuloy ang tuhod ko, at peke akong ngumiti sa babae rito sa front desk. Nasa likod ko naman si Tessie."Yes, Ma'am. How can I help you?" She smiled, but it was obviously a fake smile. She looked at me from head to toe and back again."Uhm, I would like to see Mr. Dennis Ezequil Mondragon?" Kumurap kurap ako. Nilakasan ko na ang loob."Oh? Do you happen to have an appointment with him, Ma'am?""A-Appointment? Wala, Miss."Nawala ang ngiti ko. Inaasahan ko na ito. Kilala ko si Diezel, at kahit noon pa ay hindi siya basta-basta tumatangap ng bisita.Ang buong akala ko ay nandito pa sina Kimmy at Dora. Pero wala na. Ano kaya ang nangyari sa kanila? Nilipat din ba sila ni Diezel?"Sorry
Anastacia."Ano!? Buntis ka? At dalawa pa talaga? Shit!"Parang putok ang boses ni Tessie sa tainga ko. Sinabi ko na sa kanya. Wala akong ibang mapagsasabihan at siya lang din."At ano ang plano mo, aber?"Namaywang siya at seryoso akong tinitigan. Umiwas ako at nagpabalik-balik ang lakad ko sa harapan niya."Hindi ko alam. Nalilito ako, Tessie." Kinagat ko na ang pang-ibabang labi."No, Anastacia. I know what you're thinking. Hindi puwede 'to! Kailangan mong sabihin sa kanya! Sasabihin mo at sasamahan kita!"I paused and inhaled deeply."Paano kung ayaw niya? Paano kung ipagtabuyan niya ako, Tessie?"Takot ako, at hindi ako handa kung sakaling magkikita kami ulit. Hindi na kailanman sumagi sa isip ko na makipagkita sa kanya.After he abandoned me, I erased his existence. I hated him so much! I want to forget him. At kung kailan ay okay na ako at handa na ang puso kong makalimot sa lahat, ay saka naman dumating ang problemang ito.Talagang hindi ko na makakalimutan si Diezel dahil bu
Diezel.What are the odds? I'm so effing bored. I raked my hair in exasperation, feeling so frustrated.I'm back here in the business after Italy. I went to Italy to forget Anastacia, but damn it. I couldn't get over with her. I couldn't forget her. Every time I shut my eyes I always see her face, crying, pleading and I feel effing guilty about it.Kung hindi ako pinigilan ni Joel ng gabing iyon, ay tiyak kasama ko na si Anastacia ngayon.I was determined to leave because it was the right thing to do, even if my heart said no. I hesitated and briefly considered going back to Anastacia, but Joel stopped me. He told me there was no hope for me and Anastacia. If I chose her, it would only complicate everything.Damn him! Damn them!They think my life is a game, right? Eff them all.Yes, I have set my goals. I want to build a perfect family with an Italian heritage. That's the ideal gift I could give to my mother and to the whole clan. The Elders are hoping that I will produce an Italian
Anastacia.I was crying the entire time I was inside my bedroom. After he dropped me off yesterday morning, I never went out. I have no work anymore. I've finished all my work at Diezel's company, and I have no plans to look for other work at the moment. Ang buong akala ko pagkatapos ng masasarap na gabi namin ay iisa na kami. Nagkamali ako, dahil heto umiiyak ako ng wala sa sarili.I was hoping that he would come back. I never went to bed last night. I was waiting for him the entire time. My cell phone was not even turned off. I was waiting for Diezel to call me, but it never happened.Siguro nalilito siya at nag iisip? Iyan lang ang iniisip ko, na baka hindi siya nakatawag agad dahil nag iisip pa siya. Pero mukhang wala na yata, dahil dalawang araw na ngayon simula nang huli ko siyang nakita, at wala pa rin akong balita sa kanya.The two days have suddenly passed into seven days, and still, Diezel has not even contacted me.Mataas ang pride ko, pero sobra na ito. Ganun na lang ba