Hello all readers :) Thank you for waiting Diego and Cariena's mafia story. Here we go again with this funny mafia, unromantic Diego De Luna, haha. Pero paborito ko siya. haha. Please vote your diamonds and the three top diamonds by the end of February 2023 will win something fabulous! I will announce it soon. Thank you. C.M. LOUDEN
Deigo's POV . "Damn you, Reeve!" I swore in the back of my mind when I saw what he had left for me. Okay, I guess it was my fault as I left him earlier with Laura. And now it is his way of paying back time. Effing dimwit. "Hey, Ranger Reeve Mondragon! Where do you think I will sleep tonight? Bumalik ka rito! Dahil kung hindi ay aakyatin ko ang bahay mo." He laughed in the line, and I chuckled. I had a good time watching the comedy performance down the small town, and I forgot about the time. Naaliw ako sa mga palabirong tindera at naubos ang pera ko sa tinda nila. I had a few beers but ended up drinking coconut wine. Tama nga si Betty, masarap ito at anim na litro ang naubos ko. I must have strong alcohol in my system as I don't feel drunk at all, but I feel floating and tired. I want to go to sleep. "I'll see you in the morning, Digs. Mama called me. In the meantime, be the guard on board. Love you, Digs!" Pinatay niya ang tawag at napamura akong lalo. Umiikot na ang paningon
Cariena's POV."Ayan! You look so demure and fabulous, cuz!" She energetically said.My mouth parted while looking at myself in the mirror.Demure and fabulous? Huh, really?"Bagay na bagay sa 'yo ang bagong buhok mo, neng. Likas na straight naman pala ang buhok mo. Akala ko tuloy totoong kulot ito," arteng saad ng bakla sa likod ko. At tinawag pa talaga akong Neneng ano?Ugh, the audacity!"In fairness bumata ka ng five years. Kita mo ba? Magkapareho na tayo ng mukha. You look young, fresh and innocent. My goodness! Virgin na virgin!" Hawak niya sa balikat ko at parang kinilabutan ako sa lumabas sa bibig niya.Well, virgin nga naman ako. Proud ko itong maipagmalaki ano! Pero hindi dapat malaman ito ng mga h*******k na mga lalaking mafia. Dahil tiyak pagtatawanan ako ng mga walanghiya."Ugh, I want my curly hair back." I coldly said to the girlalo who did my makeover."H-Ha?" awang ng labi ng bakla. Nalito siya at nagpabalik-balik ang titig niya sa akin at kay Feleona."Don't mind it.
Diego's POV . "Ob la di, ob la da, may panty walang bra, ang babeng si Melchora!" "Ob la di, ob la da, ang ganda niya! Nang ngumiti ay bungi pa-la!" Everyone laughed and most of them doing their dirty dancing. Halatang lasing na ang mga kasama ko at panay ang ngiti ko habang iniinom ang pangatlong baso ng lambanog ko. Dammit. I'm becoming a drunken master at this. Araw at gabi yata akong magiging ganito sa St Barbara dahil sa mga matatandang kasama ko. "Diego! Our saviour! Our young, strong and outstanding dick!" Sigaw ni Tatay Teodoro. "Tama ka pare ko! Si Diego ang nagpapatayo ng bandera natin dito. Akalain mo? Lahat ng mga babae ay nakatingin na sa atin ngayon. Ibang klase talaga ang kamandag ko!" Taas ng kamay ni Tatay Puti. "Hindi ikaw, Puti! Kung 'di si Diego ang star of the kanto rito!" singit ni Tatay Itim. "Tama! At si Diego rin ang pambato nating lahat. Siya ang matigas pa ang ano. . ." Titig ni Tatay Pula sa itlog ko at lahat na sila. This is insane. Shit and biscu
Cariena's POV . "Oh, what a surprise!?" in my fake smile. Sana lumindol na at nang sa ganoon ay kainin na siya ng lupa! I didn't see this coming. At siya pa talaga! Huh, ang galing ng tadhana! "Magkakilala kayo?" si Nanay Melchora. Tumikhim si Diego at umayos ako. Walang ekspresyon ang mukha ko sa kanila at ibinalik ko ang titig kay Diego. Nakakamatay rin naman ang titig niya at bahagya ang ngisi ko. "No, I don't know him, Nay," I lively said. It's better to lie than for us to kill each other in front of them. Nasa tagong probinsya kami at wala namang nakakakilala sa amin. At kung magpapatayan kami rito ay tiyak isang malaking gulo ito rito sa St. Barbara. Ayaw kong dungisan ang pangalan ni Feleona, dahil ito ang tahanang lugar ng namayapa niyang ina. I will pretend. Act like I don't know him. It's easy. "Y-Yes, I-I don't know her too. S-She looks pretty gorgeous." Utal na boses ni Diego. Halatang magpapangap din yata siya katulad ko. "Pretty gorgeous sa imong atay!" galit n
Diego's POV . "Shit and biscuits!" I swore profoundly while staring at the green landscape in front of me. I'm doomed. What the hell just happened? And like an idiot, I'm walking back and forth, thinking about the best thing to do. Kung mananatili ako rito ay magiging katapusan na yata ng mundo ko. Pero kung aalis ako ngayon ay tiyak ipagkakalat lang ni Cariena sa lahat ng mafia sa Italya na wala akong buntot at takot sa kanya. Effing wicked! That will never happen. That's not me. Not my personality. Mas gustuhin ko pang mamatay na kasama siya kaysa sa uuwing talunan sa lahat ng ito. Hindi pwede ito. "Really, Digs? Cariena Siobeh Costello is there with you?" kantyaw na boses ni Ranger sa kabilang linya. "Damn you, youngster! Not with me! Of course not. But she's here in St. Barbara." I took a deep breath before talking ahead. "I thought this place was far from that wicked witch? It's a total disaster that she's here, Reeve. And now I have to deal with all this bullshit!" I co
Cariena's POV . "Nay, Melch, dito ka hahawak, okay? Ikaw naman, Nay Gin, ito ang hawakan mo, at ikaw naman Nay D, dito ka sa dulo kayong dalawa ni Nanay T." Nguso kong pinagmasdan ang posisyon nila at namaywang na ako sa sarili. Nahihirapan ako, dahil alam kong hindi malalakas ang braso ng mga Nanay na ito. Matatalo kami sa unang palaro sa tingin ko. I called them by their initial name, in my own rules. Nanay Melch for Melchora, Nay Gin for ginebra, Nay D for dracula and Nay T for Tindera. They didn't complain anyway, and they all agreed with me. "Cariena, may tiknik ako," si Nanay D. "Lahat kami sa likod mo na lang at hindi kami gagalaw. Saka na kapag sumenyas ka. Hahawakan lang namin ng mahigpit ang lubid," pagpatuloy niya. "Tama! Berry gud!" si Nanay T. Itinaas niya ang kamay at sumangayon silang lahat. "Sige, let's do that!" I know it's silly but with confidence I know, somehow we will win. Hindi porket lalaki sila ay sila na ang mananalo sa mga palaro. Malakas din yata s
Diego's POV . 'We will probably be late, Digs. Don't worry. I will be there before the finals. I have one more meeting with the board and that's it. Kaya pagsikapan mo na makapasok ka sa finals, okay? At ako na ang bahala sa 'yo.' I shook my head in dismay as I remembered Ranger's message to me this morning. I am confident that I will finish this all to the finals, but every time I think of that witch, my luck always turns upside down. She brings bad luck to me, and I hate her for that. "Ready, Diego our outstanding dick!" si Tatay Itim, at napailing na ako. The first game was easy and we won against the male contestants. The second game was the same but halfway Tatay Puti and Itim backed out. Hindi nila kinaya ito dahil habulan ang larong ito. Kaya nagpaubaya sila sa aming tatlo. At sa huli ay nanalo kami. The crowd was busy, and most of the women were cheering on me. I hear them screaming my name, and it fills my head. And what made it more exciting was when Laura watched me in
Cariena's POV . Ugh, an absolute jerk! If it were not for the free treats and sweets, Diego would probably get a flying kick from me. Mabuti na lang at maganda ang mood ko at siya ang unang nakita ko kanina sa convenience store. Tumawag kasi ulit si Mama at sa pagkakataong ito ay ang magandang balita ang sinabi niya. Emmanuel's legality has now being transferred to my name. Ang pangalan ko na ang nakalagay sa birth certificate niya. Ako na ang legal na ina ni Emmanuel sa papel. This is a good news for me as I want to be Emmanuel's legal guardian. Espesyal sa akin ang batang ito dahil noong isinilang siya sa mundo ay swerte na ang dala niya sa akin. I would probably be far from this world if it were not for him. "Masaya ka na? Nasa sa 'yo na ang lahat. Magpapa-fiesta ka na ba?" pagbibiro niya sa kabilang linya. "Saka na kapag nanalo na ako kay Diego. Elilibre ko ang lahat dito sa St. Barbara." "Talaga lang ah! Siguraduhin mo lang na matatalo mo ang pinakamalupit na kaaway mo."
Anastacia.This is real, right?Kumurap kurap ako habang inaayos niya ang damit ko. Nakasuot na ako nito, at heto, panay lang ang titig ko sa kanya. Pagkatapos naming gawin iyon ay hindi na siya nagsalita pa. Hinihintay ko kung ano man ang sasabihin niya, pero parang hindi siya makatingin. Umiiwas na sa tuwing nagtatagpo ang mga mata namin."You're alright?" His jaw ticked, and finally, he looked me in the eyes."Oo…okay, lang."Kung nag aalala siya sa condum, ay okay lang naman. Naka pills naman ako."I'm on the pill. Don't worry," I said, forcing myself to smile. He looked away again, sighed, and spun his body to get something.Nawala ang ang ngiti ko sa mukha, at sinunod lang siya nang mga mata ko. Kinuha niya ang regalo niya para sa akin."Don't forget this." Sabay lahad niya.Tinangap ko ito at mahina akong tumango. Ngumiti ulit ako at naghintay sa sasabihin niya."I'm sorry, Anastacia…" He said, keeping his distance from me."Oh?" My mouth fell slightly, and I was so disappoint
Anastacia.Late na nga. Ang dapat sana na ay uuwi ako ay hindi ko magawa. Sa huling pagkakataon ay gusto kong bumisita sa opisina. Hindi ko nakita si Diezel pagkatapos ng event. Umalis na siya kasama ang mga kaibigan niya. Hindi ko man lang naibigay ang regalo ko. Kaya naisip ko na puntahan ang opisina niya sa huling pagkakataon at iwan ang regalo ko sa mesa niya.Wala ng tao. Wala na rin ang guwardiya ng kompanya. May iilang CCTv naman sa monitoring entrance, at siguro ay nag-break lang ang night shift na gwardiya. Pumasok na ako.Sa elevator pa lang ay ramdam ko na ang bigat sa dibdib. Nakakalungkot, dahil sa loob ng limang taon ay iiwan ko na ang kompanyang bumuhay sa akin. Marami akong ma-mi-miss, at syempre kasama na si Diezel. Pero tama lang ang desisyon na ito. Ayaw ko ng lokohin ang sarili ko. Ayaw ko ng umasa pa, dahil wala na naman akong aasahan sa kanya!The office is dark when I entered, but the windows are open. The air gives a cold chills and the light from the moon giv
Diezel.SadMy jaw tightened as I read the inventory signed by Anastacia. She is finalizing her work, and in a few days, she will be completely gone. I sighed. I could feel my shoulder slammed as I stared into her name.Damn, why do I feel regret? What is this feeling?"I know I shouldn’t tell you this, Dez, but let her go," Joel said, shaking his head and looking very serious.Joel Monteverde is my full-time buddy and bodyguard in this business. He's not supposed to do the job, but when my late father requested it, and when he heard that it was me he was serving, he agreed.Isa rin siya sa stockholder ng kompanya. Matalik na ka-sosyo ni Papa noon sa negosyo ang Papa niya at magkaibigan na kami noon paman. Pareho kaming nagtapos ng combat training sa Russia. Anim na buwan din iyon, at pagkatapos ay wala na akong balita sa kanya, hanggang sa heto, personal na driver/buddy ko.Joel is half Italian-Filipino, and the tradition of choosing a wife has impacted both of us."But, I'm feeling
Anastacia.Abala ang isang linggo ko sa preperasyon ng nalalapit na event sa kompanya. Sa susunod na linggo na ito magaganap, at ito na rin ang panghuling araw ko rito.I dressed up casually the way I wanted now. And as always, I get to work as possible for the transfer and training. Napapansin ko na rin na hindi na naghuhubad si Diezel at pormal na siya manamit.Simula nang gabing iyon, pagkatapos sa rest house niya ay nag iba na siya ng ugali. Hindi na siya ngumingiti. Wala na ang dating mood niya tuwing umaga na kumukanta. Hindi na niya ako binabata, at palagi siyang wala dahil abala na sa mga meeting sa labas.Hindi na rin siya natutulog rito sa opisina niya, at napansin ko rin na wala na ang mga gamit niya sa loob. Wala na ang mga personal na gamit niya, at isa lang ang ibig sabihin nito. Hindi na siya kailanman matutulog sa opisina.The changes made me sad for a reason, but then again, they also provided me with some breathing room. At least he will no longer spend the night he
Anastacia's POVCannot.Bumagsak ang panga ko nang makalabas ng kotse. Nasa rest house niya kami. Medyo malayo nga naman ito sa syudad. Kulang kulang nasa tatlong oras.I was hungry back then, but I sleep from it. Natulog ako at hinayaan na si Diezel, at nagising na lang nang maramdaman ko na hindi na gumagalaw ang sasakyan.Wala siya sa loob ng sasakyan ng magising ako. Kaya heto, bumaba na ako para hanapin siya.Ito ang pangalawang pagkakataon na napadpad ako rito sa rest house niya. Ang una ay noong ipinagawa niya ito. Hindi pa iyon tapos, pero ngayon? Nakamamangha na ang hitsura ng rest house villa niya.I walked closer to see the ocean. Diezel's magnificent yacht is a beauty. The long pole it has holds beautiful sparks of rainbow lights. My lips pursed, and my heart began to feel the warmth. Sa tagal ko na siyang kilala ay alam ko na ang lahat tungkol sa buhay niya. Kahit pa siguro kulay ng brief niya, ay alam ko!I'm not just a mere secretary working under him because I'm obse
Anastacia.Akala niya siguro ay babae ang ipapalit ko sa pwesto ko? Huh, nagkakamali siya!I had enough of all the girls he dated. At kung babaeng sekretarya ang ipapalit ko ay tiyak magpapa-fiesta lang si Diezel dahil ilalantad lang din niya ulit ang kalahating hubad niyang katawan!Akala mo naman kung sinong perpekto Adonis!Oo, perpekto na, okay? May ibubuga naman ang katawan niya at hindi ako magsisinungaling na pinapantasya ko ito. Walang araw na hindi ko inisip kung ano ba ang pakiramdam kapag nahawakan ko ito ng totoo.I can't deny the fact that he can easily melt me and make me wet myself. It's always his fault why I have to pack three panties every day!Nababasa ako at madalas akong nagpapalit dahil sa kanya. I wear panty liners, but I hate the feeling of it when I'm actually wet! It's uncomfortable."Gaga ka rin ano?" Mabilis na ininom ni Tin ang tubig. Kabado siya at mukhang susunod na yatang siyang mag-resign pagkatapos ko."Ba't ako, Tacia? Dios ko naman, gurl! Mamamatay
Diezel.Ask.I kept pacing back and forth.She's not here yet. What is happening? Why the hell is she late today? Is she applying for a job at the other companies? Damn this.I paused, taking a deep breath to calm myself, but my temper refused to settle down. I had a lot on my mind, and it was driving me crazy.Maaga pa naman, pero pinagpapawisan na ako. I arrived early today, and it was still dark when I got to the office. I didn't sleep here last night because I stayed at Reeve's place. I need to calm down a bit so I can think more clearly."Is she not yet here, Tin?" My brows latch as I look at him."W-Wala pa, Sir…" His lips quivered.Damn again!I glanced at the others, who were rattling in their seats. I slammed the door of my office and paced again.I'm feeling edgy, like my skin is itching for something, and I can't take it.Tatawagan ko na sana siya, pero biglang bumukas ang pinto at ang mukha niya agad ang nakita ko."Good morning, Sir Dennis Ezequil!" She widely smiled as
Diezel's POV.I can still feel my blood. It's boiling to the point of no regrets. Damn this! Why am I feeling this way? It's better for her to go. I should let her go, but why the hell I can't accept it?"What the hell, Dez? Slow down, gorilla. Plano mo bang ubusin ang dalawang kahon ng beer?" Reeve chuckled. He grabs one beer from the ice chest and drinks it."Woah, that tastes good. Thank you." He sat down beside me as he wiped the sweat on his forehead.Kanina pa siya abala sa ginagawa at hinayaan ko lang na matapos siya, dahil ayaw ko siyang ma-esturbo. Tinatapos niya ang treehouse sa bahay bakasyonan nila rito. Medyo malayo ito sa syudad, at dalawang oras ang maneho. But its all worth it. The place is quite, covered in thick green and there's no neighbors around, because Reeve owns half of the mountain.Melissa is heavily pregnant. After trying for so long, finally, after seven years, the two will soon have a little bundle of joy.And how lucky is that? They're expecting to have
Anastacia.Tame."You're kidding, right?" He smug, not believing in what I just said."No. I'm not, Sir!"He smirks and shakes his head."Okay, I understand. How much do you want? Would another ten percent increase in your salary work?"Namilog ang mga mata ko.Noon pa man, sa tuwing gusto kong mag resign ay hindi siya pumapayag, at tinataasan ang sweldo ko. At ako naman na tanga, ay walang nagawa. Inisip ko rin na malaki-laki rin ang sweldo, kaya hindi na ako nagpatuloy. Pero iba na ngayon! Iba na ito!"No, Sir…" Napailing ako."Hindi ko na po tatangapin ang increase sa salary. Malaki na po ang naitulong ninyo sa akin noon, at—""Okay, twenty percent increase, Tacia," he looked at me desperately.Bumagsak lang ulit ang panga ko at hindi na ako makapag salita.Bahagya siyang umayos at saka tumingala sa kisame."You are driving me crazy. So, this is what you want, right? A twenty percent increase? Okay! That's fine with me, Tacia. I can give you that," he smiles proudly as he convinc