CHAPTER 43: SORRY "Hi, what's your order, sir?" tanong ko kay Blake nang siya na ang sunod sa pila. He really did fell in line and waited patiently! "The best seller please," sagot niya. "I think it's the Pinakbet?" hindi siguradong tanong ko kay Rafael. "Si Ria talaga ang best selling dito, sir! Pwede mo rin siyang i-take out!" nang-aasar na sagot niya. What the hell?! He's really pushing me to Blake? Bigla ay gusto ko siyang sampalin! "Sorry, sir! Don't mind him," pilit kong nginitian si Blake at sinulat na ang order niya at pabalang na ibinigay iyon kay Rafael. "Take out or dine in, sir?" dagdag ko. "Dine in," sagot ni Blake sa mababang boses kaya tumango ako. "Copy! Pahintay na lang ng order, sir," paliwanag ko at tinignan na ang lalakeng nasa likuran niya. Pero hindi gumalaw si Blake. Umarko tuloy ang kilay ko. "Anything else po?" "I want an empanada too," dagdag niya kaya mabilis akong inihanda ng maliit na paper bag at thong para kunin ang order niya. Nila
CHAPTER 44: CRUSH"Wala kang trabaho ngayon?" bungad ni Rafael nang makita akong sasabay sa kanya pauwi sa bahay."Wala," tangging sagot ko at hindi na nagpaliwanag kahit kita sa mga mata niyang nagtataka siya.I don't want to see Blake again. If it's true that he suffered from an accident that made him lost his memories, then he might remembered me as Dahlia Silvestre. At ayaw ko no'n. Ayaw kong maalala niya ako. Baka makarating iyon sa mommy Beatrice niya! "Nagbago ang day off mo?" tanong na naman ng kapatid ko habang naglalakad kami. "Kailan?""Basta!" iritadong sambit ko dahil naiirita ako sa hindi ko malaman kung saan o kanino. Maybe because I chose to resign at work and now, I need to start over again? I groaned in frustration as soon as I finally reached Lilac and I's room. Ayaw ko munang kunin ang anak kay Ate Myrna. I need to calm myself down first. I need to free my mind from worries."Anak, may problema ba?" Pinilit kong ngumiti kay Ate Myrna nang mapuntahan sila ni Lila
CHAPTER 45: CHANCENakatulala ako sa kisame habang katabi at inaalalayan si Lilac sa tabi ko. Gabi na at hindi pa siya tulog kaya binabantayan ko pa. Hindi rin ako makatulog dahil iniisip ko si Blake at iyong mga sinabi niya kanina.He's now single so it's okay for me to have a crush on him?!Uminit ulit ang pisngi ko dahil naalala iyon. What a playboy!"Lilac! Nakakainis ang daddy mo!" pagsusumbong ko sa anak at napabangon nang bigla siyang gumalaw.Lumikha siya ng ingay at ibinukas sara ang kamay niya habang nakatingin sa teddy bear na nasa sulok ng kama ko. "Want to play toys, baby?" tanong ko sa kanya at inabot ang laruang gusto niya.I can't help but to smile as she watched me putting the stuff toy on her lap while supporting her to seat on our bed. "Want to hug her?" pagtukoy ko sa laruan."Hmmp hmp!" sagot niya at sinubukang itulak iyon palayo. Sunod ay bigla siyang umiyak kaya kaagad ko siyang binuhat at inalagay sa hita ko. "Okay. Mama will throw this teddy bear na!" pagpapa
CHAPTER 46: HOME "Ate Ria, sobrang gwapo naman ng boyfriend mo! Saan mo 'yan nakilala? Baka may kaibigan 'yan, reto mo naman ako!" Napa-irap na lang ako. "Hindi ko siya boyfriend!" sagot ko kay Tracy, isa sa tropa ni Rafael. "Bakit ba kasi ang kulit mo?" iritado nang bulong ko kay Blake habang nakasunod siya sa akin papasok sa bahay namin. He's been consistent on following me around the whole week! Buong maghapon siyang nasa Eatery, bibisita sa bahay, at makikipagkwentuhan pa kay Rafael. "Hindi mo naman pala boyfriend, e!" Humalakhak pa si Tracy nang nakakairita at lumapit pa kay Blake dahilan para tumaas ang kilay ko. "Hi, kuya! Anong name mo?" "English only yan, hoy!" puna sa kanya ni Rafael. Nagsitawanan naman ang barkada nila. "He's Blake. Manliligaw ko siya, bakit?" I can't help but to butt in. I smirked as Tracy's jaw dropped. "Oh! Is it real ba?" I can hear her flirty tone and she even touched Blake's arm! "Excuse me?" mabilis na pigil ko at niyakap ang kabilang bra
CHAPTER 47: GIRLFRIEND"Akala ko ba, wala kang maalala?" nanghihinang tanong ko sa kanya. I'm confused of his actions and his words. He's acting like the Blake who loves me. Did he really forgot about me and our child? Para hindi maistorbo si Lilac ay naglakad ako palapit sa kama. Naramdaman ko ang pagsunod ni Blake kaya hinarap ko siya. "I do..." maikling sagot niya habang nakakunot ang noo na parang naguguluhan siya. Maybe it's time for me to know what really happened fo him? Kung naguguluhan siya sa nararamdaman niya ay gano'n din ako. "Can you tell me what really happened at you, Blake? Kailan ka nakalimot? Anong nangyari?" paki-usap ko dahil gusto ko iyong malaman. "Naalala mo na ba?" But I suddenly regret it as I saw a tear fell on his cheeks. Kumirot ang dibdib ko at kaagad na nilapitan siya para yakapin. "I'm sorry," nanginginig na sambit ko. I am so careless! He suffered from an accident. Of course, he was traumatized! Pero anong ginawa ko? I'm doubting and forcing him
CHAPTER 48: HONEST "Who is that, love?" kuryosong tanong ni Blake nang tumayo ako para kunin ang phone kong tumunog. Today is Sunday. Kakagaling lang namin sa Church kasama si Ate Myrna. She's consistent on going to Church every Sunday. Sinasama niya kami ni Lilac minsan kapag wala akong masyadong ginagawa. And now, we went there with Blake. Nauna nga lang kaming lumabas kasi umiyak si Lilac. Nakakahiya kasi sa ibang tao. Kumunot ang noo ko nang makabalik sa ibabaw ng hita ni Blake kung saan ako naka-upo kanina. Solo namin ang kwarto kasi binigay ko muna si Lilac kay Ate Myrna. Nagpaalam lang akong magpapalit ng damit pero sumunod si Blake at naglambing. "Manager ng La Prima," sagot ko at pinindot ang answer button. I don't have any idea why she called. I feel like she just dialled a wrong number. Hindi naman na kasi ako nagta-trabaho roon. "Hello?" tanong ko. "Ria Montero speaking," pagpapakilala ko pa sa sarili. Naramdaman ko naman ang pagpatong ni Blake ng mukha niya s
CHAPTER 49: COMPLETE "Dito ka na pala ulit," bungad ni Bea nang makita ako papunta sa front desk. I can't help but to smirk. "Your manager requested me," pagmamalaki ko sa kanya. Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya pero agad din iyong nawala. "May darating na mga VIP namaya. Nag-book sila ng reservation," paliwang niya kaya binuksan ko ang folder na nasa harap ko. Gano'n na lang ang pagkalaglag ng panga ko nang makita ang dalawang pamilyar na pangalang naroon. Janna Rivera and Darren Augustine Fuentabella. My old friends are coming here! Anong gagawin nila rito? Oh my god! It's been so long since the last I saw them. Pakiramdam ko ay maiiyak ako mamaya kapag nakita ko sila! I did the same old routine while working as VIP guest's Assistant. Maghapon na naman akong nakatayo at magsasalita. But somehow, I missed working here. "Ria?" Kaagad kong nilingon ang babaeng tumawag sa akin. Si Evelyn na naman. Lumapit pa siya sa front desk kaya ngumiti ako. "Good evening, ma'am
CHAPTER 50: REPLACEDKaagad akong nag-iwas ng tingin nang yakapin ni Evelyn si Blake. I can't watch them! Masakit! But I know that they need to talk. Ayaw ko namang masaktan lalo si Evelyn. She's too pure. Nagmahal lang siya. Wala siyang kasalanan.Instead of evaesdropping, I chose to walk back inside the Hotel and called Rafael. Sa kanya na lang muna ako magpapasundo. Baka mag-uusap pa sina Blake at Evelyn. Wala rin namang text message si Blake."Oh? Bakit?" pabalang na sagot ni Rafael.Napangiwi ako. Gusto ko siyang babaan na ng tawag pero kailangan ko siya. He's the one who always fetch me after work. Minsan ay may sleepover sila ng tropa niya kaya iyong asawa ni Ate Baby na tricycle driver ang sumusundo sa akin para raw safe akong maka-uwi. "Sunduin mo 'ko," pinantayan ko ang pagsusungit niya. "Pumunta na si Kuya Pogi, ah?" nagtatakang tanong niya.I let out a sigh and lied, "May emergency siya. Sunduin mo 'ko," utos ko ulit."Oh, 'ge! Basta may bayad, ah?" pilyong dagdag niya.