CHAPTER 47: GIRLFRIEND"Akala ko ba, wala kang maalala?" nanghihinang tanong ko sa kanya. I'm confused of his actions and his words. He's acting like the Blake who loves me. Did he really forgot about me and our child? Para hindi maistorbo si Lilac ay naglakad ako palapit sa kama. Naramdaman ko ang pagsunod ni Blake kaya hinarap ko siya. "I do..." maikling sagot niya habang nakakunot ang noo na parang naguguluhan siya. Maybe it's time for me to know what really happened fo him? Kung naguguluhan siya sa nararamdaman niya ay gano'n din ako. "Can you tell me what really happened at you, Blake? Kailan ka nakalimot? Anong nangyari?" paki-usap ko dahil gusto ko iyong malaman. "Naalala mo na ba?" But I suddenly regret it as I saw a tear fell on his cheeks. Kumirot ang dibdib ko at kaagad na nilapitan siya para yakapin. "I'm sorry," nanginginig na sambit ko. I am so careless! He suffered from an accident. Of course, he was traumatized! Pero anong ginawa ko? I'm doubting and forcing him
CHAPTER 48: HONEST "Who is that, love?" kuryosong tanong ni Blake nang tumayo ako para kunin ang phone kong tumunog. Today is Sunday. Kakagaling lang namin sa Church kasama si Ate Myrna. She's consistent on going to Church every Sunday. Sinasama niya kami ni Lilac minsan kapag wala akong masyadong ginagawa. And now, we went there with Blake. Nauna nga lang kaming lumabas kasi umiyak si Lilac. Nakakahiya kasi sa ibang tao. Kumunot ang noo ko nang makabalik sa ibabaw ng hita ni Blake kung saan ako naka-upo kanina. Solo namin ang kwarto kasi binigay ko muna si Lilac kay Ate Myrna. Nagpaalam lang akong magpapalit ng damit pero sumunod si Blake at naglambing. "Manager ng La Prima," sagot ko at pinindot ang answer button. I don't have any idea why she called. I feel like she just dialled a wrong number. Hindi naman na kasi ako nagta-trabaho roon. "Hello?" tanong ko. "Ria Montero speaking," pagpapakilala ko pa sa sarili. Naramdaman ko naman ang pagpatong ni Blake ng mukha niya s
CHAPTER 49: COMPLETE "Dito ka na pala ulit," bungad ni Bea nang makita ako papunta sa front desk. I can't help but to smirk. "Your manager requested me," pagmamalaki ko sa kanya. Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya pero agad din iyong nawala. "May darating na mga VIP namaya. Nag-book sila ng reservation," paliwang niya kaya binuksan ko ang folder na nasa harap ko. Gano'n na lang ang pagkalaglag ng panga ko nang makita ang dalawang pamilyar na pangalang naroon. Janna Rivera and Darren Augustine Fuentabella. My old friends are coming here! Anong gagawin nila rito? Oh my god! It's been so long since the last I saw them. Pakiramdam ko ay maiiyak ako mamaya kapag nakita ko sila! I did the same old routine while working as VIP guest's Assistant. Maghapon na naman akong nakatayo at magsasalita. But somehow, I missed working here. "Ria?" Kaagad kong nilingon ang babaeng tumawag sa akin. Si Evelyn na naman. Lumapit pa siya sa front desk kaya ngumiti ako. "Good evening, ma'am
CHAPTER 50: REPLACEDKaagad akong nag-iwas ng tingin nang yakapin ni Evelyn si Blake. I can't watch them! Masakit! But I know that they need to talk. Ayaw ko namang masaktan lalo si Evelyn. She's too pure. Nagmahal lang siya. Wala siyang kasalanan.Instead of evaesdropping, I chose to walk back inside the Hotel and called Rafael. Sa kanya na lang muna ako magpapasundo. Baka mag-uusap pa sina Blake at Evelyn. Wala rin namang text message si Blake."Oh? Bakit?" pabalang na sagot ni Rafael.Napangiwi ako. Gusto ko siyang babaan na ng tawag pero kailangan ko siya. He's the one who always fetch me after work. Minsan ay may sleepover sila ng tropa niya kaya iyong asawa ni Ate Baby na tricycle driver ang sumusundo sa akin para raw safe akong maka-uwi. "Sunduin mo 'ko," pinantayan ko ang pagsusungit niya. "Pumunta na si Kuya Pogi, ah?" nagtatakang tanong niya.I let out a sigh and lied, "May emergency siya. Sunduin mo 'ko," utos ko ulit."Oh, 'ge! Basta may bayad, ah?" pilyong dagdag niya.
CHAPTER 51: PRIVATE Gulong-gulo ang isip ko buong maghapon. Nang dumating si Blake para ihatid ako papunta sa La Prima Hotel ay kinakabahan ako. "Are you sure you want us to leave Lilac?" dagdag niya nang batiin ako at pinagbuksan ako ng pinto. "Yeah, next time na lang," paliwanag ko gaya ng sinabi ko sa kanya kanina. Natatakot akong dalhin siya roon sa Hotel at may makakilala sa kanyang ibang tao. Nobody in my workplace knew I already have a child. Ang alam nila ay single ako. End of the story. "Have you told Evelyn about us?" direktang tanong ko nang magsimula siyang magmaneho. Saglit niya akong binalingan bago siya sumagot. "Not yet." Nanliit ang mga mata ko nang makita ang paggalaw ng adams apple niya. "Bakit? She deserves to know the truth, Blake! Baka kaya hindi pa rin siya nakaka-move on sa 'yo kasi—" "Let's not talk about her, please?" nakiki-usap na pigil niya sa akin. "You don't want my family to know then why do you want my ex to know about us? She's clos
CHAPTER 52: SELFISH Tama si Darren, mas may karapatan ako dahil sa akin naman unang nagkaroon ng anak si Blake. Lilac can be the next Smith heiress if I tell the Smith about her. But I don't think that's the better option. Mas pipiliin ko na lang na maghirap at pagtrabahuan ang pera kaysa humiga sa kamang puno ng pera pero may naghihintay namang panganib sa buhay namin ng anak ko. Should I break up with Blake? Kumirot ang dibdib ko sa naisip. My mind is telling me I should but my heart doesn't want to. I want to live with Blake. Komportable ako sa kanya at ramdam kong gano'n din ang anak namin. "Love, I'm here!" bungad ni Blake nang sagutin ko ang tawag niya. Nagpakawala ako ng buntong hininga bago tumayo at binuksan ang kotse niyang nasa tapat ng Hotel. "I missed you!" bulalas niya at humalik pa sa akin nang maisarado ko ang pinto ng kotse niya. "Ako rin," sinserong sagot ko at mas piniling ituon ang atensyon sa kanya at kay Lilac imbes na mag-isip ng kung anu-ano. "
CHAPTER 53: FORGIVE "Sis! Nakakahiya si Darren kanina!" panay ang tawa ni Janna habang nagki-kwento sa akin. "He's flirting with a guy on that Eatery! Nagpa-guide pa siya papunta rito tapos nadapa sa may putik!" Kaya pala busangot si Darren nang sunduin ko sila at iniwan ang mag-ama ko sa bahay na pupuntahan namin. "Anak 'yon ni Ate Myrna, siya na ngayon 'yong mommy ko. Rafael name niya, magkapatid kami," paliwanag ko at tinignan ang reaksyon ni Darren. "I hate youe brother, Dahlia!" naiinis pa rin niyang sagot pero natawa lang kami ni Janna. "Papahiramin kita ng damit niya!" alok ko pa dahil narumihan talaga ang damit at pants niya. Aesthetic at expensive pa naman ang aura niya tapos naputikan lang dahil bukirin dito at basa ang lupa dahil sa patubig. "No thanks!" Umirap pa ito at nag-krus ng braso. He is even wearing a 3 inches heel boots! Akala mo talaga ay rarampa siya sa runway base sa suot niya. "Dito 'yong bahay namin," pagki-kwento ko at pinagbuksan sila ng pinto. "
CHAPTER 54: BETRAYED "Shit!" iyon na lang ang tanging naibulalas ko nang pagmulat ko ng mga mata ay nakita kong nasa hindi ako pamilyar na kwarto. Fear consumed me. Nasaan ako? Napahawak ako sa ulo ko dahil kumirot iyon nang bumangon ako. My lips parted in shock as I saw my body and my grip to the comforter tightened. I am freakin' naked! I can even feel the soreness on my body! What the hell happened? Nanubig ang mga mata ko at napatingin ako sa orasan na nasa dinging. It's now ten o'clock in the morning based on the sunlight that is passing through the window. Nilingon ko ang katabi nang maramdamang may gumalaw at gano'n na lang ang pagkalaglag ng panga ko nang makita kung sino iyon. It's Frank and memories from last night filled my thought. "No way," bulalas ko ulit at tuluyang kumawala ang luha sa mga mata ko. Mabilis akong kumilos at pinulot ang undergarments at uniporme sa sahig kahit nananakit ang halos buong katawan ko. I'm so scared! I don't know what exactly happen