CHAPTER 28: TEASE "Stop teasing me!" reklamo ko kay Blake nang huminto siya kung kailan malapit na malapit na ako sa kasukdulan. "Blake, please!" uhaw na uhaw na pakiusap ko sa kanya. But he just smirked! I was about to touch my womanhood to pleasure myself but he held my hand to stop me. "Ugh!" napa-ungol ako dahil sa pagkadismaya! I don't get it why he wants to delay it. I want to cum! Pakiramdam ko ay mababaliw ako dahil sa ginagawa niyang pambibitin sa akin. "Change position, love," sagot nito at hinugot ang kahabaan niya sa loob ko. Pinanood ko siya at hinayaang itaas ang isang hita ko nang makapunta siya sa gilid ko. Pinahiga niya ako at sa likuran ko siya pumwesto. Niyakap niya ako at sinakop ang magkabilang dibdib ko. "Ohhh my goodness!" mahabang ungol ko at napakapit sa braso niya nang magsimula siyang umulos. Napaliyad ako at gustong-gusto ko ang pwestong iyon dahil nabibinat ang puson ko. For fuck's sake! I can feel the sensation building up inside me with this posit
CHAPTER 29: HURT Imbes na sagutin ako ay mabilis niyang kinain ang distansya sa pagitan nila ni Ate Myrna at niyakap ito. My lips parted in shock. Magkakilala ba sila? "M-mom..." mahina ang boses ni Blake at nanginginig iyon. Halatang naiiyak siya. I felt a pinch in my heart. Akala ko ba, wala na ang mommy niya? "Naku, hijo!" Natawa si Ate Myrna at halatang nagulat. Biglang nawala ang pag-asa sa puso ko. Akala ko totoong siya ang mommy ni Blake! "Hindi kita kilala," dagdag pa nito. "Blake..." tawag ko sa lalake nang hindi niya pinakawalan si Ate Myrna. He was hugging her as if she will lose her once he did! Mas lalong kumirot ang puso ko. Miss na miss na siguro niya ang mommy niya. Bigla kong naalala iyong napaginipan niya ang mommy niya noong binantayan ko siya dahil may lagnat siya. "Blake enough!" pagpapakalma ko rito at hinila siya palayo. "Sorry po, ate," paghingi ko ng pasensya sa ginang na halatang nabigla pa rin. "Blake, look at me," utos ko rito at hinawakan ang magk
CHAPTER 30: CRUSH I slept with a heavy heart and now, I'm suffering more because of morning sickness. I can't wait to give birth! Ayaw ko nang maranasan 'to ng paulit-ulit! Nagpupunas ako ng luha ko nang buksan ang pinto ng kwarto. Sobrang tahimik ng paligid. Pero nakita ko si Blake na nag-aahin ng pagkain sa dining table. Kaagad na tumunog ang tiyan ko dahil fried chicken iyon at maraming gravy! "Do you still want chicken, Dahlia?" tanong nito at kinuha ang upuan para pa-upuin ako. "Yeah," maikling sagot ko at uminom ng tubig na nakahanda na rin. I don't know where he slept last night. Sa couch kaya na nandito sa maliit na living room ko? "Eat now. I'll just—" sagot niya pero pinutol ko kaagad siya. "Pwedeng mag-tagalog ka?" hiling ko dahil nairita ako bigla sa boses niya. Aaminin ko, masama pa rin ang loob ko sa kanya. But I wanna slap myself for acting this weird! Nakakairita talaga siya! Ang sakit sa tenga! Sobrang arte ng dating sa akin. Napaawang ang labi niya. "Okay..
CHPATER 31: DECADE Mas lumawak ang ngiti niya na parang natutuwa siya sa reaksyon ko. Inilagay pa niya ang hintuturong daliri sa tapat ilong at labi niya. "Shh, 'wag mo po akong ituturo, ah? Baka mahanap nila ako," aniya sa maliit na boses na parang kahit isang dekada ang lumipas ay naalala niya pa rin iyon. Akala ko si Blaze iyon! So it was him all along? Bakit kasi magkamukha sila kahit magkaiba ang mommy nila? "Nakakainis ka!" reklamo sa kanya at hinampas ang dibdib niya dahil pakiramdam ko ay naiiyak ako. "Why, baby?" nag-aalalang tanong niya habang may ngiting sumisilip sa labi niya. "Uwi na tayo!" iritado pa rin na sagot ko at nagmartsa palabas ng Mall. "We haven't eaten yet. Sorry na, love? Anong nakakainis sa akin, hmm?" paglalambing niya at inagaaw sa akin ang teddy bear. Sobrang dami niyang bitbit pero niyakap niya pa iyon at itinagilid niya ang mukha niyang natakpan ng stuff toy. Hindi ko na napigilang mapangiti. He's so cute! Bigla ay gusto ko siyang kagatin! "Uwi
CHAPTER 32: JEALOUS "You love pink that much, baby?" nakangiting tanong ni Blake nang karamihan sa mga dress, hair accesories, at mini bags na binili ko ay kulay pink. I smiled and nooded my head while we're waiting for the cashier to process everything I bought. "Yup! Anong shade ng pink?" tanong ko pa sa kanya bago yumakap sa braso niya. "Pastel!" mabilis at mayabang pang sagot niya kaya mahina akong humagikgik. Hinampas ko pa siya nang mabilis siyang humalik sa pisngi ko. "Sorry, I can't help to kiss you, baby. You're being adorable!" puri niya at muling humalik sa akin pero sa kabila naman. "Stop! What if someone will see us and take a picture? Baka mag-viral na naman tayo. Ang pogi mo pa naman!" reklamo ko at inayos ang buhok niya. Mas humahaba na iyon pero hindi niya pa pinapagupitan. It made him hotter anyway. He looks more manly so I'm fine with it. Ngumiti lang siya at humawak sa bewang ko. I feel excited while we're packing our luggages. One week kami roon sa US at Sum
CHAPTER 33: DESERVE"This is Dahlia Silvestre, by the way. She's my date," pagpapakilala sa akin ni Blaze kaya pinilit ko ang sariling makipagbeso kay Amber.She's taller than me and she's wearing a white fitted dress without a slit and gold minimalist accessories. Her hair is also in bun. She's giving a clean girl vibe! She's so cool! I love her style!"Nice to meet you, Dahlia!" She gave me a friendly smile. "You looks pretty familiar!" dagdag pa niya."Nice to meet you too," nahihiyang sagot ko at muling tinignan si Blake dahil sa kanya bumaling si Amber."Your girlfriend is modest!" Humalakhak pa siya. Nilapitan ako ni Blake at kaagad na hinawakan ang kamay ko kaya kahit papaano ay naging komportable ako kahit pakiramdam ko ay nalulula ako sa accent ni Amber. Hinarap niya kami ni Blake at ngumiti siya. "You two looks great together! What's stopping you to ask her to be your girlfriend, Blake?" bulgar na tanong niya kaya nanlaki ang mga mata ko. "Your reaction looks cute! I know
CHAPTER 34: PLAN "Blake!" Kaagad akong lumakad ng mabilis para salubungin siya nang marinig ko ang pagtunog ng doorbell sa Suite namin. Sumilip pa ako sa peephole para makumpirhang siya iyon at napangiti nang bumukas ang pinto. "I missed you!" halos sabay naming sabi sa isa't-isa. It feels so lonely while I am staying here alone. Masakit kasi ang ulo ko kaya hindi na ako nakasama kay Blake sa trabaho. Pero kalaunan ay naging ayos din ang pakiramdam ko. I started my webiner training with the head of Digital Marketing department of Smith Multinational Company based in the Manila, Philippines. Mas lalo ko tuloy na-miss ang Pilipinas. Maganda rito pero malungkot kasi tahimik. Mas nararamdaman kong mag-isa ako. Yumakap siya sa bewang ko bago masuyong inangat ang mukha ko para sa isang halik. The shallow kiss he started became deep as I responded. Ipinikit ko ang mga mata ko at dinama iyon habang nakakapit sa batok niya. I felt a tear fell on my cheek while kissing him with the same i
CHAPTER 35: TREATH "Janna, is it true?" sa kaibigan ko na muna ako nagtanong. I've been missing a lot! Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kay Valentine! "Girl, bakit ka umiiyak? Sinong nagpa-iyak sa 'yo?!" nag-aalalang tanong niya habang kausap ko siya via phone call. "Si Velentine—" akmang itatanong ko pa lang kung alam ba niya 'yong nangyari sa kanya pero tumili siya. "Gaga ka! Anong si Valentine?! Patay na siya! Sheesh! Kinakalibutan tuloy ako!" malakas na sigaw niya kaya nailayo ko ang phone sa tenga ko. My lips parted in shock and it make me more worried about myself and my baby! "Totoo ba talaga? Si Blaze ang nagsabi sa akin." "Oo, girl! Sobrang nakaka-shock! Pero bakit kasama mo si Blaze? My god, girl! Layuan mo 'yan! May chismis na Smith ang may gawa no'n kay Valentine! Sobrang galit na galit 'yong pamilya niya sa mga Smith!" mahaba at madramang paliwanag ni Janna dahilan para manghina ako. I don't know what to do! Nasa comfort room ako ng Rest
EPILOGUE: ENDLESSLY"Dahila is dead."My eyes pierced like a dagger at Blaze's direction. "What did you say?" I tried to remain calm but can't help to grip his clothe's neckline in such irritation. How dare him to say that!"Masaya ka na, kuya?" he even have the guts to smirk at me!How the fuck can I be happy like I wish Dahlia to be dead?! This motherfucker doesn't have an idea how I'm in love with that girl! "Fuck you! Do you want to die first?" I threathened him and pushed him as hard as I can. Para naman siyang papel na sumalampak sa sahig. He's weak as always. Hindi niya ako kayang labanan nang mag-isa!"Inggit na inggit ka talaga sa akin, 'no? Una, si Valentine! Tapos ngayon, si Dahlia? Ha?! Kuya?!" He shouted at me with a bloodshot eye. The fuck is he saying over my drop dead body? I would never envy his life! Especially now that Dahlia have moved on from him!"Get lost!" I dismissed him and returned into my car to go back in Dahlia's Apartment in Batangas. I don't even know
LAST CHAPTER: UNDER THE NORTHERN LIGHTS "Dahlia, you're such a tease!" "I just want you to tie my hair!" pagtatanggol ko sa sarili at napahagikgik dahil sa reaksyon niya. Nang makalusong sa bath tub na may maligamgam na tubig ay lumuhod ako sa harap niya at inipon ang buhok ko patalikod. At ang reaksyon niya, priceless! He's overacting! Kanina pa niya sinasabing tapos na ang foreplay at maligo na kami. "Sure?" Umangat ang kilay niya at sulok ng labi. Lumuhod din siya at ipinatong ang kamay sa dingding na nasa likuran ko para kinulong ako sa braso niya. "You don't want to do it here?" mapang-akit na dagdag niya. Napanguso ako para itago ang ngisi. Kinda tempting but... "No, daddy! I want a comfy bed!" mabilis na tanggi ko. "Fucking tease!" pagmumura niya pero marahan niya pa ring tinali ang buhok ko para hindi iyon mabasa. I don't think we still have time to dry my hair after the shower. "I'm not teasing you. Chill, daddy!" tukso ko lalo. The warm water, relaxing fragrance
CHAPTER 85: FALL "Wow! This place is better than those in pictures!" hiyaw ni mommy. Magkatabi sila ni daddy. Nakapag-travel na sila sa maraming bansa pero first time nila ngayon rito sa Canada. I suddenly miss my grandma. I wish she is still here with us. It's Fall season. Sobrang ganda ng mga puno! The maple tree's leaves are varying from green, yellow, orange, red, scarlet, to brown color. Marami ring nagkalat na dahon sa paligid dahil mahangin. "Sis, isa pang take!" reklamo naman ni Darren ang narinig ko sa kabilang banda. Janna is his photographer. Todo pose naman si Darren. "Paki-ayos ng mukha, please!" natatawang utos sa kanya ni Janna. "Yehey!" Tumili si Lilac kasabay ng paghuli niya ng mga dahon na nalaglag. Ang cute niya! Ginaya siya ni Blake at tumawang-tuwa silang mag-ama bumabagsak ang mga dahon sa ibabaw nila. Maya-maya ay lumapit si Blaze sa kanila at gamit ang scarf ay tinakpan niya ang ibabaw ng ulo ni Lilac para hindi niya makita ang mga dahon. "Tito Blaze!"
CHAPTER 84: RINGBumuntong hininga ulit ako. Pang-ilan na 'to pero hindi naman gumagaan ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko, lahat ng effort ko ay mapupunta lang sa wala. Instead of surprising Blake with a ring, I will be surprising him with a bad news. Sobrang seryoso ni Blaze kanina. I don't wanna believe him but what if? What if totoo? "Hay!" bulong ko sa kawalan. I'm alone in our room. Hindi ko kayang lumabas. Nagpa-iwan muna ako rito para makapag-isip. "Love, hindi ka pa gutom?" It's Blake. Naglalambing siya. Yumakap pa siya sa bewang ko at pinakiramdaman ang tiyan ko habang nakasandal siya sa leeg ko. Then I heard a growl not in my stomach when silence filled our room. Mabilis akong humiwalay sa yakap niya at hinarap siya. "Hindi ka pa kumain?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. I can't even call him with our call sign because of guilt from what Blaze have just told me. Pakiramdam ko ay napakapabaya kong girlfriend. Paano pa kapag naging asawa ko na siya? Parang hindi ko deserve
CHAPTER 83: PROPOSAL"You're ruining my birthday again!"Yes, her 16th birthday is coming. I've been there when she was 14 but sadly missed her 15th as they had an intimate family trip to China. I can't miss her sweet sixteenth celebration now so here I am again! Hindi ko alam kung natutuwa ako na close ang pamilya namin o hindi. Obviously, my grandfather from my dad's side and Dahlia's grandmother from her mom's side are playing cupid for Dahlia and Blaze. But I won't let them end up together. Not when I exist in the same country as theirs. Tulad ngayon, sinadya kong tabihan siya sa plane para hindi sila magtabi ni Blaze. Never in her wild dreams."Brat!" I uttered but then she slapped my arms. A chuckled escaped my mouth. "Is that all your strength? What a baby!" I teased her even more. Annoying her makes me happy. Her expression is so funny! But ofcourse, that's not the real plan. Teasing her is just a way of catching her attention. I want to make her happy too. I will take ca
CHAPTER 82: HIS POVIs there a timeline on how long should a person move on from something? Ten years have past. I'm still alive but not living, just barely... surviving. Sobrang hirap! Pakiramdam ko, nasama akong namatay kasama ni mama ng gabing iyon. And maybe, I couldn't move on because almost everynight, I can see her crying in my dreams. Sobrang dilim ng mundo ko simula no'n! And worse, my dad on the other hand had his new family with another woman and they even had a child. How hard can my life be so fucked up, right? I didn't just lose a mother but also a father. They said money can buy hapiness but no matter how much I work hard and earn a thousand of dollars even in a young age, I couldn't be contented. I couldn't even smile sincerely. But not until, He gave me a white flower Dahlia which represents a new beginning."I told you I'm on my way!" I gritted my teeth and ended my step mother's call before she can even say a thing. My dad is rushing me to be home just to fucking
CHAPTER 81: DNA TEST"What happened, Dahlia?" Kalmado na ang lahat sa bahay nang dumating bigla si Blake. Kaagad akong lumapit sa kanya at sinalubong ang yakap niya. "We're okay now. I'm sorry, late kong nasagot 'yong tawag mo kanina," sinserong paliwanag ko. His bodyguard told him what happened. Siguro ay nag-alala siya kaya bumyahe siya agad pauwi rito. "You're not answering my question, love," may halo pa ring pag-aalala ang boses niya at sinuklay ang buhok ko. "Gusto kong malaman kung anong buong nangyari."Isinandal ko ang sarili sa kanya at nanatiling nakayakap sa batok niya. "Blaze gone mad. Sinira niya 'yong laptop after hearing the truth about his real mother and what happened to Valentine and their unborn child," pagki-kwento ko at huminga ng malalim. "Nasugat siya. Siya lang. Wala nang nasaktan na iba," dagdag ko nang maalala ang nangyari kanina."Don't you dare hurt her, Blaze!" sigaw ko at malaki ang mga hakbang na lumapit sa kanila. Kahit takot sa kanya at sa mga bub
CHAPTER 80: MAD"Love!"Napakurap ako at napatingin kay Blake nang tawagin niya ako. "Yes?" tanong ko at pilit na ngumiti. "What are you thinking, hmm? Lutang ka! Kanina pa kita tinatawag," nakangusong dagdag niya kaya mahina akong natawa. "Medyo inaantok na kasi ako," pagsisinungaling ko sa kanya at ngumiti sabay ayos ng upo mula sa pagkakasandal sa headboard ng kama niya.I'm overthinking and scared of the fact that there's a possibility it's Blaze who got me pregnant. At ayaw ko no'n! Si Blake ang gusto kong daddy ni Lilac.Yumakap ako sa kanya nang sumampa siya sa kama at sumandal sa dibdib niya. "Sorry, love," dagdag ko dahil nagsinungaling ako sa kanya. I love him but I lied coz I feel like this is not yet the time for him to know about that. Masyado na siyang maraming iniisip. Saka na siguro kapag okay na 'yong kaso ng mommy niya kay Beatrice o kapag handa nang magpa-DNA test na si Lilac para kay Blaze."It's okay, love. I just got worried a bit," malambing na sagot niya at
CHAPTER 79: LUKSO NG DUGO "Tito Blaze!" Kaagad na tumakbo si Lilac palapit kay Blaze na siyang mag-isang kumakain sa dining room. Alas sais pa lang ng umaga. Maagang nagising si Lilac kaya bumaba na kami. Si Blake naman at Evekiel, tulog pa rin. "Good morning po!" masiglang bati ni Lilac sa kanya at umakyat siya sa upuan na nasa tabi ni Blaze. "Good morning," bati ko rin sa kanya at tinabihan si Lilac dahil malikot siya at baka malaglag. "Yeah," bored na sagot ni Blaze kaya napangiwi ako. Iyong anak ko naman, malaki pa rin ang ngiti. "Let's eat na rin po, mama! I want cereals!" "Ingay ng anak mo," pabulong na ani Blaze. He sounds irritated. But can't he appreciate Lilac even just for a little? Gusto niya siyang sabayang kumain dahil ayaw ni Lilac na lonely ang tito Blaze niya. "Kawawa ka raw kasi," masungit na pagtatanggol ko sa anak. "E 'di isang linggo pala akong magtitiis d'yan?" Umiling pa siya at sinulyapan ang anak ko na nakatingin sa akin dahil kumuha ako ng milk sa