CHAPTER 36: LILAC Oh God, please save us! Napahawak ako sa tiyan ko nang tumigas at kumirot iyon matapos kong makaamoy ng nasusunog. Dali-dali kong kinuha ang comforter ng kama at binasa iyon ng tubig mula sa bathroom. Isiniksik ko iyon sa ilalim ng pinto at muling nagbasa ng kumot para ibalot sa sarili. I let the water flow freely on both shower and sink. Bahala na kung bumaha iyon! I need to survive! Binuksan ko ang bintana ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita ang mga taong nagsisitakbuhan palabas. "Help! Please! Tulong!" sigaw ko. Mas lalo akong nataranta nang makarinig ng pagsabog sa kung saan at napaupo ako dahil sa takot. Niyakap ko ang sarili ko at napatingin sa phone nang tumunog iyon. Ate Myrna is calling... Kaagad ko iyong sinagot. "Hija, nasaan ka?!" halata ang pag-aalala at takot sa boses niya. "Sa kwarto ko po!" malakas na sagot ko dahil sa takot nang maramdamang mas umiinit ang paligid ko at nawawalan na ako ng hangin dahil sa kapal ng usok. Tinakpan ko n
CHAPTER 37: STRONG "Bayad na po ang bills ng pasyente, ma'am." Umurong ang luha ko sa kakahagulgol dahil namo-mroblema ako kung saan kukuha ng ipangbabayad. Giving birth through cesarean section is more expensive than a normal delivery. Hindi rin sapat ang ipon namin nina Ate Myrna at Rafael. I need to withdraw my money from the bank! That is my only resort to pay for my hospital bills and future expenses. Pero ano itong sinasabi ng nurse sa amin ngayon? "Sino ang nagbayad?" kuryosong tanong ni Rafael habang nakakunot ang noo. Lumapit naman si Ate Myrna. "Totoo ba ang sinasabi mo, nars?" hindi makapaniwalang tanong nito habang hawak ang kamay nito. That is my reaction too! I looked at my sleeping daughter on my arms. "Could it be your daddy, Lilac?" mahinang tanong ko. Napalunok ako ng mariin at umiling. No, paano niya naman nalaman na nandito kami? "Hindi ko po alam, ma'am. Pero bayad na no'ng pumunta ako sa Cashier. Heto po ang resibo," paliwanag nito at may inabot na papel
CHAPTER 38: LATE EX-WIFE Instead of moving to another place, we stayed in Rafael's late father's house here at Cagayan Valley. Sayang din kasi iyon, naipa-ayos na namin kaya mas komportable na lalo na kapag umuulan dahil may kisame na iyon. Natatakot kasi talaga ako kapag malakas ang ulan at rinig na rinig iyon sa yero. "Ganda, limang order ng sisig at pakbet combo. Paki-doble na rin ng rice!" Ngumiti ako sa suking customer na construction worker. He always order for five set here in Ate Myrna's Eatery. Yes! After 5 months, it was renovated and no longer a lomihan only! Nagbebenta na rin kami ng mga ulam na pananghalian at meryenda tulad ng palitaw, tupig at mais con yelo dahil tag-init na. Tuwing umaga ay si Ate Myrna ang nandito kasama ni Rafael at Ate Baby na siyang katulong ni Ate Myrna sa pagluluto. Pag tanghali na ay nagpapalit kami sa pag-aalaga kay Lilac kaya ako ang nagtitinda rito. Gamay na gamay ko ang math kaya mabilis lang akong makakuha at makapagbigay ng sukli p
CHAPTER 39: GIRLFRIEND "Here are your cards, Sir Frank and Blaze," paliwanag ko sa dalawang bababa na sa 10th floor. Sa 20th floor pa kasi ang couple. "Do you want me to assist you to your rooms?" alok ko pa. "No, I'm good," mabilis mamang sagot ni Frank kaya napangiti ako. "Just press 3 on the telephone when you need me," paalala ko pa. "Sure, thanks, Ria!" malawak ang ngiti niya nang magpaalam siya. "I need an assistant," sagot naman ni Blaze. Umangat ang kilay ko. Ano namang kailangan nito? "Sure, sir," maagap na sambit ko at hinarap si Blake at iyong kasama niya. "Here is your card for Room 206 at 20th floor, ma'am, sir. Do you need my assistant with your luggage?" "We're good," sagot ni Blake kaya napatingin ako sa kanya. "Oki doki, just call me when you me!" masigla pa ring paalam ko bago bumaba ng elevator para samahan si Blaze. "Thank you, miss!" paalam pa ng girlfriend ni Blake kaya kumaway pa ako bago tuluyang sumara ang elevator na sinasakyan nila. "Sorry to
CHAPTER 40: DRUNK "Kuya, nandito ka pala!" Tumawa pa si Blaze. Hindi ko naman alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko. I feel guilty because I'm with Blaze. I feel like I'm cheating on him. Gusto kong sampalin ang sarili ko dahil sa naisip. I am Ria! Not Dahlia! I should act like one. "Uh, galit ka pa rin sa akin, sir?" nahihiyang tanong ko sa kanya. Pero mas lalo lang nanliit ang mga mata niya. I'm smirking in my mind right now. He looks hotter when he's mad. Mas nagiging depinido kasi ang panga niya at mas lumalakas ang dating. "Ano? Bakit nagalit si kuya sa 'yo?" interesdong tanong ni Blaze sa kanya. "None of your business, Blaze! Why did you even bring her with you?!" he sounded like he's disgusted over me. Nawala tuloy ang pilyang iniisip ko tuloy sa kanya. Natabunan iyon ng galit kaya hindi ko mapigilang magtaray din sa kanya. "Excuse me, sir? Hindi ko naman ginustong isama niya ako rito. It's his request. If you don't want my presence then just drop me off. No need
CHAPTER 41: STAY "Naalala mo si Dahlia sa kanya, kuya?" Nakahiga ako sa kama ni Blaze nang marinig iyon galing sa kanya. So Blake is inside this room too? Sumama talaga siya sa amin! "Who's Dahlia?" boses iyon ni Blake. Bumilis ang tibok ng puso ko nang banggitin niya ulit ang pangalan ko. It's been so long! But what does it mean? He forgot about me? "'Di mo rin siya maalala? Basta... kalimutan mo na lang 'yong sinabi ko." Mas lalo akong naguluhan. What are they talking about? Hindi ako maalala ni Blake bilang Dahlia Silvestre? Why? What happened? "Who is Dahlia, Blaze?" nahimigan ko ang pagbabanta sa boses ni Blake nang tanungin ulit niya ang kapatid. "My ex wife," tangging sagot ni Blaze. Silence filled the room after that. Dahil doon ay unti unti nang na-relax ang katawan ko at bumagal ang paghinga dahil dinadala na ako sa mahimbing na pagtulog. Naalimpungatan ako na madilim na ang buong kwarto at tanging ilaw na nagmumula sa lampshade lang na nakabukas sa gi
CHAPTER 42: BOYFRIEND "Good morning, ma'am," pormal na bati ni Blake kay Ate Myrna nang papasukin ko siya sa bahay namin. I suddenly remember the first time they met at my Apartment in Batangas. Akala ni Blake ay mommy niya si Ate Myrna. They somehow have a connection because of Beatrice. Tita Beatrice is Blake's stepmother and she also made Ate Myrna suffer from the past. "Magandang umaga rin, hijo," sagot ni Ate Myrna at nakita kong nagpapalit-palit ang tingin niya sa amin. "Kaibigan ka ng anak ko?" tanong niya kay Blake. I love how she maintained being in character with our new set up! Akala ko ay aakto siyang kakilala niya na si Blake dahil nagkita naman na sila dati pa. "I'm one of their Hotel's VIP guest. We just met a while ago," seryosong paliwanag ni Blake. It sounded surreal how we just met and now, makikitulog siya rito sa amin! "Mahabang kwento, ma! Pero hinatid niya ako rito kahit madaling araw na. Kaso takot yata siya sa mga aso..." dagdag ko at humalakhak p
CHAPTER 43: SORRY "Hi, what's your order, sir?" tanong ko kay Blake nang siya na ang sunod sa pila. He really did fell in line and waited patiently! "The best seller please," sagot niya. "I think it's the Pinakbet?" hindi siguradong tanong ko kay Rafael. "Si Ria talaga ang best selling dito, sir! Pwede mo rin siyang i-take out!" nang-aasar na sagot niya. What the hell?! He's really pushing me to Blake? Bigla ay gusto ko siyang sampalin! "Sorry, sir! Don't mind him," pilit kong nginitian si Blake at sinulat na ang order niya at pabalang na ibinigay iyon kay Rafael. "Take out or dine in, sir?" dagdag ko. "Dine in," sagot ni Blake sa mababang boses kaya tumango ako. "Copy! Pahintay na lang ng order, sir," paliwanag ko at tinignan na ang lalakeng nasa likuran niya. Pero hindi gumalaw si Blake. Umarko tuloy ang kilay ko. "Anything else po?" "I want an empanada too," dagdag niya kaya mabilis akong inihanda ng maliit na paper bag at thong para kunin ang order niya. Nila
EPILOGUE: ENDLESSLY"Dahila is dead."My eyes pierced like a dagger at Blaze's direction. "What did you say?" I tried to remain calm but can't help to grip his clothe's neckline in such irritation. How dare him to say that!"Masaya ka na, kuya?" he even have the guts to smirk at me!How the fuck can I be happy like I wish Dahlia to be dead?! This motherfucker doesn't have an idea how I'm in love with that girl! "Fuck you! Do you want to die first?" I threathened him and pushed him as hard as I can. Para naman siyang papel na sumalampak sa sahig. He's weak as always. Hindi niya ako kayang labanan nang mag-isa!"Inggit na inggit ka talaga sa akin, 'no? Una, si Valentine! Tapos ngayon, si Dahlia? Ha?! Kuya?!" He shouted at me with a bloodshot eye. The fuck is he saying over my drop dead body? I would never envy his life! Especially now that Dahlia have moved on from him!"Get lost!" I dismissed him and returned into my car to go back in Dahlia's Apartment in Batangas. I don't even know
LAST CHAPTER: UNDER THE NORTHERN LIGHTS "Dahlia, you're such a tease!" "I just want you to tie my hair!" pagtatanggol ko sa sarili at napahagikgik dahil sa reaksyon niya. Nang makalusong sa bath tub na may maligamgam na tubig ay lumuhod ako sa harap niya at inipon ang buhok ko patalikod. At ang reaksyon niya, priceless! He's overacting! Kanina pa niya sinasabing tapos na ang foreplay at maligo na kami. "Sure?" Umangat ang kilay niya at sulok ng labi. Lumuhod din siya at ipinatong ang kamay sa dingding na nasa likuran ko para kinulong ako sa braso niya. "You don't want to do it here?" mapang-akit na dagdag niya. Napanguso ako para itago ang ngisi. Kinda tempting but... "No, daddy! I want a comfy bed!" mabilis na tanggi ko. "Fucking tease!" pagmumura niya pero marahan niya pa ring tinali ang buhok ko para hindi iyon mabasa. I don't think we still have time to dry my hair after the shower. "I'm not teasing you. Chill, daddy!" tukso ko lalo. The warm water, relaxing fragrance
CHAPTER 85: FALL "Wow! This place is better than those in pictures!" hiyaw ni mommy. Magkatabi sila ni daddy. Nakapag-travel na sila sa maraming bansa pero first time nila ngayon rito sa Canada. I suddenly miss my grandma. I wish she is still here with us. It's Fall season. Sobrang ganda ng mga puno! The maple tree's leaves are varying from green, yellow, orange, red, scarlet, to brown color. Marami ring nagkalat na dahon sa paligid dahil mahangin. "Sis, isa pang take!" reklamo naman ni Darren ang narinig ko sa kabilang banda. Janna is his photographer. Todo pose naman si Darren. "Paki-ayos ng mukha, please!" natatawang utos sa kanya ni Janna. "Yehey!" Tumili si Lilac kasabay ng paghuli niya ng mga dahon na nalaglag. Ang cute niya! Ginaya siya ni Blake at tumawang-tuwa silang mag-ama bumabagsak ang mga dahon sa ibabaw nila. Maya-maya ay lumapit si Blaze sa kanila at gamit ang scarf ay tinakpan niya ang ibabaw ng ulo ni Lilac para hindi niya makita ang mga dahon. "Tito Blaze!"
CHAPTER 84: RINGBumuntong hininga ulit ako. Pang-ilan na 'to pero hindi naman gumagaan ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko, lahat ng effort ko ay mapupunta lang sa wala. Instead of surprising Blake with a ring, I will be surprising him with a bad news. Sobrang seryoso ni Blaze kanina. I don't wanna believe him but what if? What if totoo? "Hay!" bulong ko sa kawalan. I'm alone in our room. Hindi ko kayang lumabas. Nagpa-iwan muna ako rito para makapag-isip. "Love, hindi ka pa gutom?" It's Blake. Naglalambing siya. Yumakap pa siya sa bewang ko at pinakiramdaman ang tiyan ko habang nakasandal siya sa leeg ko. Then I heard a growl not in my stomach when silence filled our room. Mabilis akong humiwalay sa yakap niya at hinarap siya. "Hindi ka pa kumain?" nag-aalalang tanong ko sa kanya. I can't even call him with our call sign because of guilt from what Blaze have just told me. Pakiramdam ko ay napakapabaya kong girlfriend. Paano pa kapag naging asawa ko na siya? Parang hindi ko deserve
CHAPTER 83: PROPOSAL"You're ruining my birthday again!"Yes, her 16th birthday is coming. I've been there when she was 14 but sadly missed her 15th as they had an intimate family trip to China. I can't miss her sweet sixteenth celebration now so here I am again! Hindi ko alam kung natutuwa ako na close ang pamilya namin o hindi. Obviously, my grandfather from my dad's side and Dahlia's grandmother from her mom's side are playing cupid for Dahlia and Blaze. But I won't let them end up together. Not when I exist in the same country as theirs. Tulad ngayon, sinadya kong tabihan siya sa plane para hindi sila magtabi ni Blaze. Never in her wild dreams."Brat!" I uttered but then she slapped my arms. A chuckled escaped my mouth. "Is that all your strength? What a baby!" I teased her even more. Annoying her makes me happy. Her expression is so funny! But ofcourse, that's not the real plan. Teasing her is just a way of catching her attention. I want to make her happy too. I will take ca
CHAPTER 82: HIS POVIs there a timeline on how long should a person move on from something? Ten years have past. I'm still alive but not living, just barely... surviving. Sobrang hirap! Pakiramdam ko, nasama akong namatay kasama ni mama ng gabing iyon. And maybe, I couldn't move on because almost everynight, I can see her crying in my dreams. Sobrang dilim ng mundo ko simula no'n! And worse, my dad on the other hand had his new family with another woman and they even had a child. How hard can my life be so fucked up, right? I didn't just lose a mother but also a father. They said money can buy hapiness but no matter how much I work hard and earn a thousand of dollars even in a young age, I couldn't be contented. I couldn't even smile sincerely. But not until, He gave me a white flower Dahlia which represents a new beginning."I told you I'm on my way!" I gritted my teeth and ended my step mother's call before she can even say a thing. My dad is rushing me to be home just to fucking
CHAPTER 81: DNA TEST"What happened, Dahlia?" Kalmado na ang lahat sa bahay nang dumating bigla si Blake. Kaagad akong lumapit sa kanya at sinalubong ang yakap niya. "We're okay now. I'm sorry, late kong nasagot 'yong tawag mo kanina," sinserong paliwanag ko. His bodyguard told him what happened. Siguro ay nag-alala siya kaya bumyahe siya agad pauwi rito. "You're not answering my question, love," may halo pa ring pag-aalala ang boses niya at sinuklay ang buhok ko. "Gusto kong malaman kung anong buong nangyari."Isinandal ko ang sarili sa kanya at nanatiling nakayakap sa batok niya. "Blaze gone mad. Sinira niya 'yong laptop after hearing the truth about his real mother and what happened to Valentine and their unborn child," pagki-kwento ko at huminga ng malalim. "Nasugat siya. Siya lang. Wala nang nasaktan na iba," dagdag ko nang maalala ang nangyari kanina."Don't you dare hurt her, Blaze!" sigaw ko at malaki ang mga hakbang na lumapit sa kanila. Kahit takot sa kanya at sa mga bub
CHAPTER 80: MAD"Love!"Napakurap ako at napatingin kay Blake nang tawagin niya ako. "Yes?" tanong ko at pilit na ngumiti. "What are you thinking, hmm? Lutang ka! Kanina pa kita tinatawag," nakangusong dagdag niya kaya mahina akong natawa. "Medyo inaantok na kasi ako," pagsisinungaling ko sa kanya at ngumiti sabay ayos ng upo mula sa pagkakasandal sa headboard ng kama niya.I'm overthinking and scared of the fact that there's a possibility it's Blaze who got me pregnant. At ayaw ko no'n! Si Blake ang gusto kong daddy ni Lilac.Yumakap ako sa kanya nang sumampa siya sa kama at sumandal sa dibdib niya. "Sorry, love," dagdag ko dahil nagsinungaling ako sa kanya. I love him but I lied coz I feel like this is not yet the time for him to know about that. Masyado na siyang maraming iniisip. Saka na siguro kapag okay na 'yong kaso ng mommy niya kay Beatrice o kapag handa nang magpa-DNA test na si Lilac para kay Blaze."It's okay, love. I just got worried a bit," malambing na sagot niya at
CHAPTER 79: LUKSO NG DUGO "Tito Blaze!" Kaagad na tumakbo si Lilac palapit kay Blaze na siyang mag-isang kumakain sa dining room. Alas sais pa lang ng umaga. Maagang nagising si Lilac kaya bumaba na kami. Si Blake naman at Evekiel, tulog pa rin. "Good morning po!" masiglang bati ni Lilac sa kanya at umakyat siya sa upuan na nasa tabi ni Blaze. "Good morning," bati ko rin sa kanya at tinabihan si Lilac dahil malikot siya at baka malaglag. "Yeah," bored na sagot ni Blaze kaya napangiwi ako. Iyong anak ko naman, malaki pa rin ang ngiti. "Let's eat na rin po, mama! I want cereals!" "Ingay ng anak mo," pabulong na ani Blaze. He sounds irritated. But can't he appreciate Lilac even just for a little? Gusto niya siyang sabayang kumain dahil ayaw ni Lilac na lonely ang tito Blaze niya. "Kawawa ka raw kasi," masungit na pagtatanggol ko sa anak. "E 'di isang linggo pala akong magtitiis d'yan?" Umiling pa siya at sinulyapan ang anak ko na nakatingin sa akin dahil kumuha ako ng milk sa