Share

Kabanata 104

Author: Roxxy Nakpil
last update Last Updated: 2024-11-02 11:22:48

LOGAN POV

Sa waiting area ng ospital, habang nag-aalala ang mga tao sa labas ng operating room.

Pakiramdam ko ay nasa isang panaginip ako. Parang wala akong ibang nakikita o naririnig kundi ang mga salita lamang ni Amanda at ang laman ng aming pag-uusap kanina. Naalala ko na naman ang mga oras bago ipasok sa loob ng operating room si Amanda. Hindi mawala sa isip ko ang huling pag-uusap namin ni Amanda bago siya ipasok sa loob ng operating room. 

"Logan, ikaw ng bahala kay Matteo. Kahit anong mangyari wag mong pababayaan ang anak natin aah" nanghihingang sabi sakin ni Amanda.

Pinipigilan ko ang pagluha ko. "ano ka ba mahal, wag kang magsalita ng ganyan. Gagaling ka. Hindi ka mapapano" sagot ko naman sa kaniya.

"Basta, kahit anong mangyari mangako ka sakin. " lumuluhang sabi ni Amanda. 

"Mahal, maghihintay ako sayo. Okay! kahit anong mangyari ." Sagot ko sa kanya. "hindi ako mangangako dahil sabay nating aalagaan si Matteo hanggang sa pagtanda n
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 105

    LOGAN POV Para akong lutang na naglalakad paakyat sa aking silid pagdating ko sa aming bahay, tahimik akong dumiretso sa aking kwarto. Wala akong gana, ni hindi ko napansin na nasa sala pala sila Mommy. Dama ko ang bigat sa aking damdamin, hindi ko alam na nasaksihan pala iyon lahat ni Mommy. Nagulat na lang ako ng maya maya ay magbukas ang pintuan sa aking kwarto habang ako ay nakahiga at nag-iisip ng kung ano ano. Tahimik siyang naupo sa aking tabi. Napabalikwas ako ng bangon dahil sa pagkagulat ko kay Mommy. Pinahid ko ang luhang biglang pumapatak sa aking mga mata. "sorry Mommy, hindi ko po kayo napansin. Kanina pa po ba kayo? Kumain na kayo?" tanong ko kay Mommy, akma akong tatayo para sana ipaghanda siya ng pagkain ng biglang niya akong hilahin paupo sa aking kama. "okay lang ako anak, nag-aalala na kasi ako sa inyo. Binisita ko din si Matteo , nagdala ako ng laruan para sa bata para kahit papano ay maibsan ang pagkalungkot niya sa mga ngyayari. Dina

    Last Updated : 2024-11-03
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 106

    CHLOE POV:Sa waiting area ng ospital, nag-aalala si Riley habang nagmamasid sa akin na tila puno ng pag-aalala.Alam kong pinakalma ko si Logan at nagpakita ako ng kakaibang tapang sa kaniyang harapan pero ngayon ako itong hindi mapakali. Halos mapudpod ang aking sapatos sa kakapa-balik-balik ko sa paglalakad. Hindi ko maintindihan kung ano ang mararamdaman ko. Hindi ko alam kugn sakaling maging successful ang operasyon pano ko sasabihin kay Amanda ang tungkol kay Mommy at pano ko sya sasagutin sakaling tanungin niya ang donor ng kaniyang puso. Ang daming naglalaro sa aking isipan."Love, ang tagal na," sabi ko kay Riley, nanginginig na ang aking boses sa pag-aalala. "Natatakot ako. Ano ang mangyayari kung hindi siya makabangon? Pano kung hindi siya magising? Pano Love kung halimbawang hindi maging successful ang operasyon? Hindi ko alam Love," napapahagulgol ako ng sabi sa aking asawa habang nakasandal ako sa kaniyang dibdib."Love," sagot ni Riley

    Last Updated : 2024-11-04
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 107

    PROLONGUE: Pagdating nila sa ospital, diretso silang pumunta sa recovery room. Huminto si Logan sa harap ng pinto, at biglang bumigat ang kanyang dibdib. Hindi niya alam kung ano ang aasahan sa kanyang makikita. Ramdam niya ang pagod, kaba, at takot na baka hindi pa rin magising si Amanda o kung may makikita siyang pagbabago sa kanya. Hinawakan siya ni Mommy sa balikat. “Anak, nandito lang ako. Hinga muna tayo ng malalim, at tandaan mong kasama mo ako anuman ang mangyari.” Malalim na huminga si Logan, at saka dahan-dahang binuksan ang pinto. Sa loob, nakita niya si Amanda, nakahiga sa kama, tahimik at payapa ang mukha. Nakalagay ang ilang mga tubo at kagamitan sa paligid niya, ngunit ang mahalaga, nakikita ni Logan ang mahinang pagtaas-baba ng kanyang dibdib — hudyat na humihinga siya, na patuloy siyang lumalaban. Lumapit siya sa tabi ng kama ni Amanda, hinawakan ang kanyang kamay at marahang hinaplos ito. Naramdaman niya ang init nito, na tila nagbigay sa kanya ng pag-asa. “Hi,

    Last Updated : 2024-11-05
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 108

    LOGAN POVHabang nagpapahinga si Amanda sa ospital, alam kong ito na ang tamang sandali. Tumawag ako kay Chloe at Riley, at tinipon ko silang lahat dito, sa tabi niya. “Pasensya na sa abala Chloe, pero pwede ba kayong pumunta dito sa ospital importante lang isama niyo din si Matteo at ang triplets kung pwede lang!?” Mahinahon kong sabi“Bakit ? Anong ngyari kay Amanda?” Tanong sakin ni Chloe“Basta pumunta na lang kayo please!?” Sagot ko sa kaniya.“Kinakabahan naman ako Logan, pero sige papunta na kami diyan.” Tugon niya sa akin. Sa mga labi ko ay napangiti ako. Sumunod ko namang tinawagan ay ang Mommy ko. “Mommy, can you come in the hospital now?! Please! Wag ka ng magtanong kung bakit basta asahan ko kayo ni Daddy ngayon. “ sabi ko sa kaniya. Kagaya nila Chloe ay nagtataka din sila sa ngyari at kung anong meron kung bakit ako nagmamadaling papuntahin sila.Walang sinuman ang may ideya sa gagawin ko. Ang alam lang nila, naghihirap si Amanda sa kanyang pinagdaraanan lahat kami may

    Last Updated : 2024-11-06
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 109

    Nagsimula na ang seremonyas ng Pari , ang aming kasal ay simple pero binuo ng pagmamahal. Tuwang tuwa ang mga naging saksi sa aming pagmamahalan.Pagkatapos ng simpleng seremonya sa ospital, habang nakahiga si Amanda at hawak-hawak ko ang kanyang kamay, pinuno ako ng bagong pangako. Tumitig ako sa kanya, ramdam ko ang bawat pintig ng puso ko, at nagbuntong-hininga bago magsalita. Habang abala ang lahat, dumating na din ang pinadeliver kong pagkain at nagsimula ng magsalo salo ang lahat.“Mahal thank you! I love you” sabi ni Amanda sa akin. “Amanda,” bulong ko sa kanya, “hindi ito ang huling kasal natin.” Nakangiti kong sabi Napatingin siya sa akin, nagtataka, ngunit may halong saya sa kanyang mga mata. “Anong ibig mong sabihin?” tanong niya, kahit na tila alam na niya ang sagot. Hinawakan ko nang mas mahigpit ang kamay niya at nginitian ko siya, puno ng pag-asa at pangako. “Siyempre mahal , alam kong pangarap mo ding ikasal sa simbahan, sa harapan ng lahat ng kaibigan natin at m

    Last Updated : 2024-11-06
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 110

    KAYLINE POV Ang bilis ng tibok ng puso ko habang hawak-hawak ko ang manibela, ramdam ko ang excitement sa bawat rev ng makina. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong tumakas para magkarera, kahit na alam kong tutol si Mommy sa ginagawa ko. Pero ito lang ang nakakapagpawala ng stress ko. Ito lang ang bagay na parang nagbibigay sa akin ng kalayaan sa gitna ng lahat ng stress ko sa opisina. Ngayong gabi, alam kong kailangan ko ulit ng ganitong adrenaline rush para lang makalimutan ang bigat ng araw ko. Bago pa man ako makapagsimula tumawag na sakin si Mommy. "Hello anak, where are you? nasa race track ka na naman ba?" tanong niya sa akin "Mom, please hindi naman po palagi?!" pakiusap ko sa kaniya "hay Kayline bakit ba sa kinadami dami ng mamanahin mo sakin yan pang pagkahilig mo sa pa sa pagkarera." sagot naman ni Mommy, narinig ko ang kaniyang malalim na buntong hininga bago muling nagsalita. "okay sige , may magagawa pa ba ako. Basta mag-iingat ka." sabi pa niya. "thanks M

    Last Updated : 2024-11-07
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 111

    Nasa loob pa ako ng kotse, hindi makapaniwala sa nangyari. Napapahampas ako sa manibela, nararamdaman ko ang galit at inis na bumabalot sa akin. Paano nangyari ’yon? Paano ako natalo ng isang tulad ni Lucas? Sa unang pagkakataon, ako ang nagpa-iwan sa finish line, at hindi ko matanggap ang pagkatalo ko. Nakatingin ako sa rearview mirror, at nakita kong palapit na si Lucas, nakangiti pa, tila walang kasing yabang. Kalmado siyang lumapit at kumatok sa bintana ng kotse ko. Napilitan akong bumaba, at kahit gusto kong itapon ang ngiti niya pabalik sa kanya, pinili kong maging professional sports lang dapat. “Kayline,” sabi niya, kunot ang noo pero may taglay na ngiti sa labi. “Hindi ko akalaing darating ang araw na makakatikim ako ng pagkapanalo laban sa’yo.” “Sinwerte ka lang,” sagot ko, halos pinipigil ang inis sa tono ko. “Pero fine, isang laban lang naman ‘to. Huwag kang masyadong magpakasaya.” Nagtawanan ang mga nasa paligid namin na nakasaksi ng laban. Alam nilang bihira ak

    Last Updated : 2024-11-07
  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 112

    Saglit akong napaisip, pero sa kabila ng lahat, napabuntong-hininga ako ng may kaunting saya. “Nasa highway ako, malapit sa bridge na tinambayan natin dati.” Hindi nagtagal, may pamilyar na headlights ang tumigil sa tapat ng kotse ko. Bumaba si Lucas, nakangiti habang nilalapitan ako. Parang hindi makapaniwala sa pagkakakilala ko sa kanya ng lubos sa pagkakataong iyon. “Parang mabilis mo akong natunton, ah,” biro ko. “Siyempre naramdaman ng puso kong mangyayari ito,” biro niyang sagot pero may kakaibang lambing sa boses. Sa tingin niya, may isang emosyon na tila hindi niya kayang itago. Habang nagkakasarapan kami ng kwentuhan ni Lucas ay biglang may pumaradang isang sasakyan. Pagkakita pa lang sa akin ni Ivonne, kita na agad sa mga mata niya ang matinding pangmamata. Tila sinasadyang ipakita kung gaano siya nandidiri habang sinisilip ako mula ulo hanggang paa. Nang makalapit siya, ngumisi siya na para bang nang-iinsulto. “Well, well,” sabi niya, hinahagod ako ng tingin na tila

    Last Updated : 2024-11-07

Latest chapter

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 143

    5 Years LaterCHARLIE POVHindi ko inakala na ang buhay na minsan kong inakalang puno lang ng hirap, sakit, at kahihiyan ay magdadala sa akin ng ganito kagandang biyaya. Sa ngayon, kasalukuyan akong nasa sala ng aming bahay, pinagmamasdan si Liam, ang aming apat na taong gulang na anak, na abala sa kanyang mga laruan. Tumatawa siya habang pinapaikot-ikot ang maliit niyang laruang kotse.“Daddy, tingnan mo! Ang bilis ng kotse ko!” sigaw niya, puno ng tuwa.Ngumiti ako habang sinasagot siya, “Ang galing mo naman, anak! Ikaw na siguro ang pinakamabilis na driver sa buong mundo.”Narinig ko ang boses ni Janela mula sa kusina. “Charlie, kaya mo bang bantayan si Liam nang saglit? Inaayos ko lang ang tanghalian natin.”“Walang problema, mahal,” sagot ko habang lumapit kay Liam. Umupo ako sa sahig at sumali sa kanyang laro.Sa gitna ng paglalaro namin, hindi ko maiwasang mapaisip. Sino ba ang mag-aakala na ang dating Charlie na walang direksyon sa buhay ay magiging ganito kasaya? Noon, ang al

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 142

    Kinabukasan, matapos ang gabing puno ng emosyon, hindi ko mapigilang mapaisip sa mga sinabi ni Charlie. Sa lahat ng nangyari sa amin, ramdam ko ang lalim ng nararamdaman niya, pero hindi ko inakalang darating ang araw na magtatapat siya ng ganoong katapat. Habang abala ako sa trabaho, bigla siyang nag-text. " Pwede ka bang mag-half day ngayon? May importante akong gustong gawin kasama ka." "mag-Half day? Charlie, ang dami kong ginagawa! Anong meron?" reply ko sa kaniya "Secret. Please? Isa lang itong hiling ko ngayon. hayst ang hirap kapag lawyer ang sinusuyo, kailangan may defense palagi. Basta you will love it." sagot niya. Napangiti ako sa reply niyang iyon. Paulit ulit kong binabasa ang message niya sa akin. Alam kong mahirap tanggihan si Charlie. Sa huli, pumayag din ako, kahit medyo nagtataka kung ano ang iniisip niya. Sinundo niya ako sa opisina bandang tanghali. “Anong trip mo ngayon?” tanong ko, habang sumasakay sa kotse niya. Ngumiti siya, ‘yung tipong ngiti na lagin

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 141

    Sa mga susunod na linggo, mas lalo kong naramdaman ang kakaibang saya na dulot ni Charlie. Sa kada mag-uusap kami ay may kakaiba na siyang saya na dulot sakin. Alam kong hulog na hulog na ako kay Charlie mula sa mga seryosong bagay hanggang sa mga simpleng kalokohan . Si Charlie ang naging sandigan ko lalo na sa mga araw na sobrang bigat ng iniisip ko dahil sa mga kasong kapit ko. Gumagaan ang sandali kapag kasama ko siya. Isang gabi, habang naglalakad kami sa tabi ng ilog, napansin kong mas tahimik siya kaysa usual. Hindi ko na ito pinansin agad, iniisip na baka abala lang siya sa mga bagay na wala akong kaalaman. Ngunit nang makatawid kami sa isang tulay, tumigil siya at humarap sa akin. "Atty. Janela," sabi niya, "sabihin mo ng korny ako pero alam mo bang, hindi na ako sanay na hindi kita nakikita , parang ang tagal tagal ng isang araw kapag busy ka sa trabaho mo. I'm sorry, hindi ko intensyon na mahulog sayo, pero anong magagawa ko sa ganda mo ba namang yan. Pero wag kang mag-ala

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 140

    Mga ilang linggo ang lumipas matapos ang gabing iyon sa café. Bawat araw na lumilipas, nararamdaman ko ang kakaibang koneksyon na patuloy na tumitibay sa pagitan namin ni Atty. Janela. Hindi ko alam kung anong klaseng relasyon ang nagsisimula, pero isang bagay ang sigurado mas komportable ako sa kanya, mas lalo kong nakakilala siya at mas lalo ko siyang pinahahalagahan. Pakiramdam ko ay mas concern na ako sa kaniya ngayon hindi tulad noon.Tuwing magkikita kami, nararamdaman ko ang kakaibang saya. Puno ng kasiyahan ang bawat pag uusap namin , minsan seryoso, pero kadalasan ay puro kalokohan lang. Nakakagaan ng loob ang makasama siya, at sa mga pagkakataong magkasama kami, alam kong hindi kami nagmamadali.Isang araw, nagkaroon kami ng pagkakataon na magkasama sa isang business meeting. Habang tinitingnan ko siya habang nagsasalita sa harap ng mga kliyente, napansin ko ang gilas at tapang sa mga mata niyang puno ng determinasyon. Dati, siya ang tumulong sa akin sa pinakamasalimuot na b

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 139

    Habang naglalakad kami patungo sa kainan, naramdaman ko ang kakaibang saya na matagal ko ng hindi nararamdam. Hindi ko maiwasang mapansin ang mga maliliit na detalye tungkol kay Atty. Janela - ang mga buhok niyang medyo magulo dahil sa hangin, ang mga mata niyang medyo namumugto pa pero sumisinag ang taglay niyang kagandahan. May kakaibang aura siya, kahit malungkot siya ay malakas pa rin ang dating niya.“Okay lang ba sa’yo ’to?” tanong ko habang nagbabayad kami sa parking lot. “Medyo tahimik na lugar lang. Hindi ko alam kung ano ang gusto mo, pero atleast makalimot ka sa ginawa ng mokong na yun.”Nagngiti siya, pero may halong pag-aalangan. “Masaya na ako sa kahit anong lugar, Charlie. Gusto ko lang mag unwind. That bullshit. Sa dinami dami na ng kasong nakapitan ko kahit isa wala pang nagpa iyak sakin. Ang mokong lang palang yun ang makakaganito sakin. And for the record iniwan ako ng hindi ko man lang naipagtatanggol ang sarili ko."Naramdaman ko ang galit sa kaniyang puso kahit n

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 138

    CHARLIE POV Lumipas ang anim na buwan mula nang matapos ang annulment ko. Pakiramdam ko, unti-unti nang bumabalik ang kumpiyansa ko sa sarili. Mahirap ang naging proseso, pero sa wakas, nakakabangon na ako. Isang hapon, nagpunta ako sa paborito kong café para magpahinga. Simpleng plano lang - uminom ng kape, magbasa ng libro, at i-enjoy ang katahimikan. Habang nag-aabang ng order, may narinig akong argumento mula sa mesa sa likod ko. “Nakakatawa ka! Aanuhin ko ang isang Atty na sikat nga pero hindi ko naman mapakinabangan! Ni hindi kita makasama sa tuwing may gatherings ang mga tropa. Mas inuuna mo pa ang pesteng trabahong yan! Maghiwalay na lang tayo kung hindi mo kayang makisabay sa akin,” sabi ng lalaki, galit na galit. Napakunot ang noo ko. Hindi naman sa nanghihimasok, pero ang lakas ng boses nila para hindi mapansin. “Please! Be considerate! Huwag naman ganito! Wag mo kong papiliin. Mahal kita pero hindi ko kayang basta iwan ang trabaho ko. Maraming umaasa sa akin,” sagot n

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 137

    CASSANDRA POV Tumindig ang hukom mula sa kanyang upuan. “The court will now deliberate on the presented evidence,” aniya, at iniwan kami sa isang nakakabinging katahimikan. Tumigil ang oras para sa amin ni Charlie. Naririnig ko ang mahinang kaluskos ng mga papel at ang mga buntong-hininga ng iba pang tao sa loob ng korte, ngunit para sa akin, tila nasa ilalim kami ng tubig, malabo at mabagal ang lahat. Nakaupo lang si Charlie, nakatitig sa harap, pero alam kong halos pumutok ang kanyang dibdib sa kaba. Ako naman, nakaayos ang pagkakaupo, pinipilit magpakita ng lakas. Hindi ko siya maaaring saluhin kung makita niyang ako mismo ay basag. Ilang minuto pa ang lumipas na parang isang mahabang siglo bago bumalik ang hukom sa kanyang pwesto. Umupo siya at tumingin sa amin ng may bigat. “After reviewing the evidence presented,” aniya, “the court finds that there is substantial proof to merit the granting of the petition for annulment.” Hindi ko alam kung ano ang unang naramdaman ko—kal

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 136

    CHARLIE POV Ilang linggo pa ang lumipas, at dumating ang araw ng preliminary hearing para sa kaso. Pormal na pumasok sa courtroom si Sharmaine, kasama ang kanyang abogado. Napansin ko ang pagbabago sa aura niya - tila wala na siyang kumpiyansa tulad ng dati. Marahil alam niyang wala na siyang ligtas. Habang nagsasalita ang abogado ni Sharmaine, ipinakita nila ang argumento na hindi raw sapat ang ebidensya para makakuha ng annulment. Pero nang magsalita si Atty. Janela, dala niya ang lahat ng dokumento, testimonya, at pati ang leaked video na nagpapatunay ng pagtataksil sa akin ng aking asawa. Nang ipakita ang video, nakita kong napayuko si Sharmaine, habang ako naman ay nanatiling matatag. Tila sa mga sandaling iyon, unti-unting bumabalik ang dignidad na matagal na nawala sa akin. “Your Honor,” sabi ni Atty Janela, “this video is not just a breach of trust in a marriage. It is a public humiliation caused by the respondent’s actions. My client has suffered enough, and we believe th

  • Destined to be Mr. CEO’s Wife   Kabanata 135

    Ilang linggo matapos magsimula ang proseso ng annulment, isang tawag mula kay Atty. Janela ang nagbigay ng bagong hamon para kay Charlie. Kinakailangan nilang magkita ng kanyang dating asawa na si Sharmaine upang mag-usap ng ilang legal na aspeto ng kanilang kasal. Hindi ito maiiwasan, lalo na’t may mga dokumentong kailangang pag-usapan nang harapan. Sa araw na iyon, sinamahan ko si Charlie sa meeting place—isang neutral na opisina na pinili ni Atty. Janela. Tahimik si Charlie habang nasa biyahe. Ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya, lalo na’t matagal na niyang iniwasan ang ex-wife niya mula noong nahuli niya ito sa akto ng pagtataksil. Hindi ko naman siya masisisi dahil magmula naman nuon ay wala na siyang ibang nakarelasyonbukod sa kaniyang napang asawa. Nerd kasi itong si Charlie, although gwapo siya ay masyado siyang tahimik unlike Christopher na super walwal. HIndi ko kasi maintidihan sa kapatid kong to. Hindi mahilig pumorma, pati ang kaniyang buhok ay gusto niya yung mga

DMCA.com Protection Status