"A slut." "Gago! Alam kong hindi ka bumibili ng babae!" "Tss! Just treat her!" I dismissed and walk out. I went to veranda and sip my drink. Am I too much? Nah, I only serves her right. She deserves it because she is the main reason why Serenity went missing. "I like your slut." I clenched haw and my hand turn into a fist after hearing Kael. She almost raped Scarlet. I wanna punch him for doing that. But I can't. I need him to look for Serenity. Alam ko kung gaano karami ang galamay niya para hanapin siya. Pero tangina, ilang taon na wala pa rin!"Let me have her tonight," dagdag niya nagtitimpi ko siyang hinarap."No," I firmly answered. Sa akin lang may kasalanan si Scarlet, ako lang dapat ang gagamit sa kanya."I'll search for Serenity. And for a month, I'll give it to you as free. Just let me fucking taste your slut."My mind went blank after hearing Serenity's name. Pumayag na lang ako basta dahil hirap na rin akong tustusan si Scarlet sa pagiging spoiled niya."Fine," I answ
Agad ko siyang pinutol dahil alam ko na ang ibabato niya sa akin na kasalanan ko. "I didn't rape her. Gusto niya iyon, tanungin mo pa siya!" "All right. But, hurting her, physically, is still a violence 'cause she's a woman! There's a law that protects them!" I groaned in frustration. "Gusto mo ba akong makulong? Sige lang, may pam-piyansa naman ako!" Napatigil ako ng kaunti nang may naisip para tapusin ang usapan. "At isa pa, tingin mo hahayaan ni Scarlet na makulong ako? Asa ka, Cleverio!" "Akala ko ba wala ka nang pera?" Kumunot ang noo niya. Bigla tuloy nawala ang pag-ngisi ko. Akala ko, panalo na ako. Nag-iwas ako ng tingin at umastang ayos lang ang lahat. "Well, I have work. I can still earnㅡah right!" Muli ko siyang hinarap nang may maalala. "One of the reason why I fuck her is to have money. Gusto nina dad na mag-unahan kami ni Androus na bigyan sila ng apo. At kapalit no'n, mas malaking pera ang makukuha ko sa Kompanya." "You wanna get Scarlet pregnant? Seriously, Lorcan
LJ's POV"Can you just wait for me outside?" I stared at Kyrous with a bored look. "Why? Ano bang gagawin mo at ayaw mong makita ko?" tanong ko at sinulyapan ang natutulog na prinsesa sa maluwag at komportableng kama. "I'll just say goodbye to her!" kahit pabulong ay damang-dama ko ang pagkagigil sa boses niya. "Why don't you do it in my presence?" pagpupumilit ko. Ano ba kasing problema kung maririnig ko ang sasabihin niya? Nahihiya ba siya? "Damn it, just leave!" siya na mismo ang tumulak sa akin palabas ng kwarto niya. Iritado ko siyang itinulak nang makalabas. "Fine! Fine! Fine!" Inayos ko pa ang medyo nagusot na polo dahil sa pagtulak niya sa akin. "Wait for me outside." Imbes na sundin sa labas, sa pinto ng kwarto niya ako naghintay. Tinignan ko ang relo sa palapulsuan ko at nakitang tatlong minuto na ang nakakalipas nang maghintay ako roon. Dahil sa pagkabagot, dahan-dahan kong pinihit ang pinto at tahimik na binuksan iyon. Agad na nahanap ng mga mata ko si Kyrous na na
Dumapo ang tingin ko kay Kyrous nang tanungin ito. "Have you decided when?" "One week," he answered that made my forehead creased. One week? Why don't he request for just days? Para mabilis na. "One week deadline is equivalent to three hours of playing the game. Also, there will be three parts of this match. The first one will be hand to hand combat only, for the second hour, you will be given a chance to spin the wheel and use a weapon to fight and for the last hour, you use any part of your body to attack or defend yourself to win. When you're still alive and kicking after three hours, then, congrats, Lorcan. You will be able to see your girlfriend within a week. But if not, then you may rest in peace." I swallowed hard after hearing Mr. Huglad's last words. On the contrary, Kyrous remains calm and proudly answered, 'yes', when he is being asked if he's ready. Pinalabas ako bago pa pormal na sinimulan ang laro. Hindi ko nakita kung sino ang makakatapat niya at kung ano ang mga b
"Kyrous..." I whispered and my knees broken down. Napasalampak ako sa sahig pero nanatili ang kamay kong nakahawak sa phone na nakatapat sa tenga. "Hindi naman kasalanan ni Kyrous. Minahal ko kasi siya kahit sila na ni ate," rinig kong pagtatanggol ni Scarlet sa kanya. Umiling ako at napalunok. "Scarlet, K-kyrous is..." Natigil ako nang kumirot ang puso ko. "Hmm? Hello, Love? Ano? Anong meron kay Kyrous?" "He's..." Huminga ako ng malalim at tumingala para kontrolin ang luhang nagbabadyang pumatak. Tangina naman kasi! Bakit pa sumuko si Kyrous? Sampung minuto na lang, e! Nang umayos ang kaninang nanlalabong paningin ko ay kumunot ang noo ko nang makita ang screen na nagkulay berde. "Congratulations," basa ko rito at may napagtanto. Hindi kaya... nanalo siya? "Ha? Bakit congrats? Love, 'di kita gets. Gising ka na ba talaga?" Ibinaba ko ang phone nang marinig ang pagbukas ng doorknob. Dali-dali akong pumasok roon at nakitang pati sa loob ay kulay berde ng mga ilaw. Agad kong nah
LJ's POV"Can't you be more gente?ㅡahhh!" he groaned as I pour alcohol on his fresh wounds. "Damn you, Cleverio!" "I thought your wounds on your face hurts when you're talking?" tanong ko, pagbabalewala sa pagmumura niya. Tinanong ko kasi siya kanina kung paano siya nanalo at ang sabi lang niya, ginamit niya ang taekwando skill niya kaya napatumba 'yong kalaban. Sabagay, malaki ang katawan ng kalaban niya kaya madali lang mapatumba. "Cause it hurts... fuck!" he groaned in pain again and glared at me as I cleaned him, roughly. Nang tumahimik siya ay nagpatuloy ako sa paglinis ng dugo sa likuran niya, iyon kasi ang lubhang nasugatan. "By the way, Scarlet called a while ago," pagkikwento ko para wakasan ang katahimikan. "What did she say?" walang emosyong saad niya. "About you... leaving." "Can you call her again?" Inilapag ko ang medical scissors na may bulak bago tumayo para kunin ang bandage. "Bakit hindi ikaw? Kita mong ginagamot kita." "My arms feels so weak, I cant." Bumu
"Oo. Kaya nga ako nag-stay kahit sinasaktan niya ako. Mahal na mahal ko 'yon! Kaya nga, natatakot ako, Love. Kasi paano ako kapag bumalik na si ate? Gustong-gustong ko nang makita si ate pero gusto ko pa ring makasama si Kyrous." Napatingin ako sa katabi ko nang tumayo ito at isinuot ang sando pati na ang coat. "Wait, Scarlet," paalam ko sa kausap at pansamantalang pinatay ang audio at video. "Where are you going?" "I'm now leaving. Please, take care of her. And thank you, Cleverio. See you! Don't miss me that much, huh?" nakangising pang-aasar nito bago ika-ikang naglakad. "Hey!" I called him but he doesn't make an effort to look back. I want to asked him something. But, maybe, next time. Tinignan ko si Scarlet mula sa screen bago ang likuran ni Kyrous na papalayo sa akin. Parehas sila. Parehas silang may sugat at base sa namumubig nilang mga mata, alam kong nasasaktan sila. Lihim kong sinundan si Kyrous. Hinintay kong makapasok siya sa Jaguar XF na tingin ko'y tinawagan niya p
"Wait, Love. Tapos na siguro 'yong wina-washing ko. Tinignan ko lang," paalam niya nang tumunog ang timer sa phone niya. Umayos ako ng upo at sinundan siya ng tingin. Nang makalayo siya ay nanlaki ang mga mata ko nang makita ang likuran niya. Sunod kong tinignan ay ang parteng inupuan niya. May marka ng dugo roon! Napalunok ako at tumayo para sundan siya sa laundry area. "Scarlet," tawag ko at nag-iwas ng tingin dahil nakatuwad ang puwesto niya habang kinukuha ang puting comforter mula sa machine. May kaliitan pa naman ang short na suot niya."Oh? Bakit, Love? May problema ba?" tanong niya dahilan para mapatingin akong muli sa kanya. Nakatayo na siya ngayon at abala sa paglipat ng nilbhan papuntang dryer. "Yeah. Uhm..." I only pointed the lower part of her body. "You have blood stain. You have your monthly period, I guess." "Ha?!" Nanlaki ang mga mata niya. Gano'n din ako. Bigla tuloy akong nakaramdam ng hiya. "Uhm, I'll just wait for you outside," paalam ko at nagmadaling lumaba