Austin tilted his head when he noticed a man and a woman had run away from the scene.“Are you the doctor?”Biglang napayuko si Austin nang makita niya kung sino ang nagsalita. “Good evening, Chairwoman. Yes po. Ako po ang doktor na naatangang magdala sa pasyente sa hospital,” magalang niyang sagot.“Your name?” Doña Rehina asked.“Austin Sy po.” Pagkasabi noon ay agad na dinaluhan ni Austin ang pasyente. Agad siyang napaupo nang makita niya kung sino ang nakahiga sa sahig. "Tito Liam!”Nagkunot ng noo si Donya Rehina. ‘He knows the patient.’Mabilis na tsinek ni Austin ang vital signs ni Liam. "His vitals are fine. Go ahead. Put him in the ambulance,” utos niya. Hindi nakaligtas sa mga mata niya ang posisyon ng mga binti nito. ‘Someone was here before we came.’“Dr. Austin, please ensure the safety of that man,” Donya Rehina ordered.“Makakaasa po kayo, Chairwoman.” Nag-aalangan si Austin na magtanong kay Donya Rehina kung may iba pa bang naunang nagkita sa pasyente bago ito dumating
“Nagmamakaawa ako sa inyo, huwag niyong gawin sa akin ‘to. Ibibigay ko na ang shares ko sa company. Hahayaan ko na kayong magmahalan…huwag niyo lang akong ilibing ng buhay.” Halinhinang tinapunan ng tingin ni Lia Reed sina Owen Ashton at Kiana Reed. “Please. Kia, we're family. Owen, we've been together for five years! Let me go!” Matapos matuklasan ni Lia ang affair ng kaniyang fiancé at adopted sister ay nagsunod-sunod na ang kamalasan sa buhay niya. Kiana did everything to kick her out of her own family. Owen told the media that she cheated on him after they lost their daughter. And now, they’re about to bury her ALIVE! “Parang awa niyo na! Pakawalan niyo na ako! Kamamatay lang ni mommy! Hindi kakayanin ni daddy kapag nawala aga—” "Oh! Really? Pinalayas ka na nga ni daddy, nasasabi mo pa rin ‘yan? Listen, I prepared something for you, my dear sister.” Kiana smiled before she got her phone. She played an audio file. "Puro na lang kamalasan ang dala ni Lia sa pamilya natin! Ma
“Finally, gising na po si Dra. Lia!" sigaw ng isang nurse matapos niyang dali-daling tumakbo patungo sa may pinto para tawagin si Dr. Austin, ang pinakamatalik na kaibigan ni Lia.Naiwan ni Dr. Austin na bukas ang pinto ng silid ni Lia. Mula sa katapat na silid ay naroroon si Leon. Nakasandal siya sa may pintuan at tahimik na nakamasid sa babaeng muntik nang mamatay sa kaniyang mga bisig kagabi! “Hey, what are you feeling? Do you know who I am?" Bakas sa mga mata ni Dr. Austin ang pag-aalala sa kaniyang kaibigan. Napahawak sa kaniyang noo si Lia. Napapikit siya nang makaramdam siya ng kirot mula sa sugat na natamo niya dahil sa insidente. Sobrang sakit ng ulo niya at halos wala siyang maalala kung hindi ang mukha ng mga taong naging dahilan kung bakit nanganib ang buhay niya. “Hey, Lia. Are you fine?” "I'm…I'm not fine but I'm going to be fine. Thank you for your concern, Austin. I mean, Dr. Austin,” Lia said. Marahang umupo si Lia at nagmulat ng kaniyang mga mata. Pilit ni
“Did I hear it right? You want me to marry YOU?" Kumurap nang ilang beses si Lia. Nasa bisig pa rin niya si Leon. “Yes para matigil na ang pangungulit sa akin ni lola. I need someone who can marry me and I thought, it will be good if you become that someone. Lola loves a young woman in white uniform with a stethoscope on her shoulders. You will definitely surpass her standards an—” "Wait. Stop talking.” Marahang ibinaba ni Lia si Leon. Natulala siya ng ilang minuto. "I can't believe this is happening to me. I thought it only happens on tv. After being buried, now, some stranger is offering me a flash marriage,” she murmured. Umupo nang maayos si Leon sa sahig at tumingin nang diretso sa mga mata ni Lia. "Ayaw mo ba? If you have conditions, just tell me. I'm a billionaire and I don't mind spending a fortune with my lady. I—” “Shut. Your. Mouth, old man.” Windang na windang na si Lia sa mga nangyayari. Pansamantala niyang nakalimutan ang kaniyang ama dahil sa sinabi ng lalaki.
“Daddy, totoo ang sinasabi namin ni Owen. Patay na ang anak mong si Lia. Bakit ba parang ayaw mong maniwala?” natatawang turan ni Kiana habang nagsasalin ng tsaa sa tatlong tasa. “Hindi totoo ‘yan. Alam kong nagbibiro lang kayo ng Kuya Owen mo. Hangga’t wala akong nakikitang bangkay ng anak ko, hindi ako maniniw—” Napalunok si Liam Reed nang biglang tumabi sa kaniya ang ampon niyang anak na si Kiana. Marahan nitong ibinaba sa mesa ang hawak na tasa at saka hinimas-himas ang kaniyang binti. “Daddy, pinalaki niyo ba akong sinungaling ni mama?” Tahimik lang na nakasandal sa pader si Owen habang humihigop ng tsaang tinimpla ni Kiana. Umiling si Liam. Nangingilid na ang kaniyang mga luha. Ngayon lamang siya nakaramdam ng pagsisisi sa lahat ng mga ginawa niya sa anak niyang si Lia. Kung loloobin man ng tadhana na muli niyang makapiling ang anak ay nais niyang bumawi rito. Alam niyang napakasakit ng mga salitang binitiwan niya rito bago pa man ito mawala sa paningin niya pero alam din ni
‘Lia? Pinatay na namin siya ni Owen. Imposibleng makaligtas pa siya sa lalim ng hukay na ‘yon. Isa pa, walang nakakaalam ng lugar na pinaglibingan namin sa kaniya kung hindi kami ni Owen. Hindi kaya…’ Marahang nilingon ni Kiana ang kaniyang kasintahan. Namilog ang kaniyang mga mata. ‘Hindi kaya may inutusan si Owen na magligtas kay Lia dahil mahal pa niya ang babaeng ‘yon?’Nagsalubong ang mga kilay ni Owen nang makita niya ang ekspresyon ng mukha ni Kiana habang nakatitig sa kaniya. ‘Anong problema ng isang ‘to? Ginawa ko naman nang maayos ang ipinagawa niya sa akin! We kidnappéd and killed Lia. Kung nakaligtas man siya, hindi ko na kasalanan ‘yon. Hindi ko na kasalanan na pinaboran siya ng pagkakataon at ng nasa Taas. Bakit ang sama ng tingin ng isang ‘to sa akin?’Tila nag-uusap sa pamamagitan ng kanilang mga mata sina Kiana at Owen. Kapwa sila dismayado at kinakabahan sa nangyayari. Huminga sila nang malalim at saka magkasabay na nilingon ang direksyon kung saan nakatingin si Liam
"Hindi. Okay lang na magpakasal na kayo kahit hindi pa natin nakikita ang bangkay ni Lia. We shouldn't delay our partnership Mr. Ashton. Kailangang-kailangan na nating maumpisahan ang mga nakalatag na mga proyekto. Lia’s not around anymore so Kia will handle everything.” Pinunasan ni Liam ang kaniyang mga luha. Hindi niya maintindihan kung bakit tuloy pa rin sa pagpatak ang mga luha niya. Marahil ay tama nga si Kiana. Nakakaramdam lang siya ng pagsisisi at pangungulila sa kaniyang anak. ‘Lia, patawarin mo si daddy. Patawarin mo ako kung hindi kita napalaki ng maayos at kung hindi kita natulungan. Hindi ko pa alam ang mga detalye kung bakit ka namatay pero sana naman, hindi mo kinuha ang sarili mong buhay. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag nalaman kong nag suicidé ka. Nais pa sana kitang kausapin kung bakit palagi mo na lang sinasaktan at pinagsasalitaan ng masasakit na salita si Kiana. She's been good to you. Marahil ay nagseselos ka na sa kaniya dahil pinapaburan ko siya madal
Parehong tahimik sa loob ng sasakyan sina Lia at Leon.‘I can't believe na hanggang dulo, si Kiana pa rin ang papaburan ni daddy. He handed her the company without a second thought. He still believes all the words that came out of her mouth. Maybe, Kia lied to me. Hindi naman niya siguro lalasunin si daddy dahil hindi ito sagabal sa mga plano niya at sumusunod ito sa mga gusto niya. Maybe, she told me that because she wants to torture me even more. Daddy, how can you believe a stranger over your own daughter? Bakit ang lambot ng puso mo pagdating kay Kiana? Bakit hindi mo pinapakinggan ang mga paliwanag ko bago ka mamili ng kakampihan sa aming dalawa ni Kiana? Bakit…B-bakit mas mahal mo pa ang ampong babaeng ‘yon kaysa sa tunay mong anak?’Pasulyap-sulyap si Leon sa tahimik na si Lia. Sigurado siyang malalim ang iniisip nito. Nais niya sanang basagin ang katahimikan pero mas pinili na lamang niyang mag focus sa pagmamaneho.‘Bakit ba si mommy pa ang nawala? Napaka-unfair ng mundo sa a
Austin tilted his head when he noticed a man and a woman had run away from the scene.“Are you the doctor?”Biglang napayuko si Austin nang makita niya kung sino ang nagsalita. “Good evening, Chairwoman. Yes po. Ako po ang doktor na naatangang magdala sa pasyente sa hospital,” magalang niyang sagot.“Your name?” Doña Rehina asked.“Austin Sy po.” Pagkasabi noon ay agad na dinaluhan ni Austin ang pasyente. Agad siyang napaupo nang makita niya kung sino ang nakahiga sa sahig. "Tito Liam!”Nagkunot ng noo si Donya Rehina. ‘He knows the patient.’Mabilis na tsinek ni Austin ang vital signs ni Liam. "His vitals are fine. Go ahead. Put him in the ambulance,” utos niya. Hindi nakaligtas sa mga mata niya ang posisyon ng mga binti nito. ‘Someone was here before we came.’“Dr. Austin, please ensure the safety of that man,” Donya Rehina ordered.“Makakaasa po kayo, Chairwoman.” Nag-aalangan si Austin na magtanong kay Donya Rehina kung may iba pa bang naunang nagkita sa pasyente bago ito dumating
“Matagal pa ba ang ambulansya? Dalhin na lang kaya natin si papa sa pinakamalapit na hospital.” Hindi mapakali si Lia. Maya’t-maya niyang tsinetsek ang pulso ng kaniyang papa. She couldn’t even breathe well. Hindi niya mapapatawad ang kaniyang sarili kapag nauwi sa stroke o heart attack ang kalagayan ng kaniyang papa. May sakit kasi ito sa puso.“Hindi tayo p’wedeng umalis. Don’t worry, the ambulance is already on its way here. Walang mangyayaring masama sa kaniya kaya kumalma ka.” Lumingin si Leon sa paligid. Inaabangan niya ang kaniyang kaibigang doktor pero ni anino nito ay hindi pa rin niya makita. Napatingin siya sa kaniyang cell phone nang bigla iyong tumunog. Nagtext ang kaniyang kaibigan. “Hindi raw maaasikaso ng kaibigan kong doktor si papa pero naibilin na raw niya ang tungkol dito sa isa sa mga kabaro niya. Siya na lang daw ang magpapaliwanag ng nangyari kay papa kapag nagkaroon na ito ng malay,” seryosong turan niya.“Anong tawag mo kay papa?” Sa dami ng mga sinabi ni Leon
Napahinto si Lia sa paglalakad nang marinig niya bigla ang boses ng kaniyang ama. “P-papa?” bulong niya. Tumigil din agad si Leon. Tiningnan niya si Lia. “What’s wrong, wifey?” “Parang narinig ko ang boses ni papa,” tugon ni Lia. Nagdalawang isip pa si Leon kung tatapikin niya ang likuran ni Lia pero ginawa niya rin naman. “Namimiss mo lang siguro ang papa mo kaya naririnig mo ang boses niya. Sa kabila ng lahat ng ginawa niya sa’yo, hindi mo maitatanggi sa akin na nag-aalala ka pa rin sa kaniya.” “He’s still my father. Wala namang perpektong magulang tulad ng wala ring perpektong anak. Ang ipinagtataka ko, napakalinaw ng boses niya. Parang…parang nasa malapit lang siya.” Napahawak si Lia sa kaniyang dibdib. Tila nagsisikip iyon. Masama ang loob niya sa papa niya pero mahal pa rin naman niya ito. Akala niya ay kaya niya itong tiisin, nagkamali siya. “A-Anak, b-buhay k-ka…” “Did, d-did you hear that? I can really hear his voice,” Lia said. Kumunot ang noo ni Leon. May narinig d
“Kiana, Owen, sagutin niyo ang tanong ko!” Kuyom ang mga kamao ni Liam habang hinihintay ang pagbuka ng bibig ng dalawa.“Daddy, may autopsy report na mula sa mga pulis kaya alam na namin kung ano ang ikinamatay ni Lia.” May kinuhang papel si Kiana mula sa kaniyang bag. Ibinigay niya iyon sa kaniyang ama-amahan. “Here. You can check it.”Nakatingin lang si Liam sa papel na hawak ni Kiana.“Tito, alam kong malungkot ka ngayon dahil sa pagkamatay ni Lia pero nais kong sabihin at ipaalala sa’yo na hindi ka nag-iisa. Kiana and I are grieving too,” singit ni Owen.Tumaas ang dalawang kilay ni Jake at napangiti siya ng lihim. Madaling sabihin na nagluluksa ang isang tao pero mas makikita iyon sa ikinikilos nito.“Daddy, maniwala ka naman sa akin. Alam kong nasulsulan ka na ng mga kaibigan ni Lia. Don’t believe them. Malaki lang ang galit nila sa akin, daddy. Mas paniniwalaan mo pa ba sila kaysa sa akin?” Itinuro ni Kiana ang papel na nasa kamay ni Liam. “Read that. Kasama na rin diyan ang f
“Did you like the dress recommendation?" Leon asked while driving. Kagagaling lang nila ni Lia sa clothing store branch ni Diana sa Riverdale. Ngayon ay patungo na sila sa restaurant kung saan gaganapin ang kanilang family dinner.“Okay naman. It looks well on me but…”Tumaas ang kilay ni Leon. "But?”"It's too expensive and I'm not comfortable wearing it. Hindi ako sanay sa ganitong style.” Pilit hinihila ni Lia pababa ang dress. Above the knee kasi iyon tapos pitis na pitis pa sa kaniya."You wanna hear the truth?” Leon couldn't help but glanced at Lia. Her beauty shines more on that dress. Napapapakagat na lang siya sa kaniyang labi kapag napapatingin siya sa asawa niya."Don't say it. Kontento na ako sa judgement ko. Ayokong marinig ang sa'yo.” Umayos ng upo si Lia. Ang batok niya ay nanlalamig maging ang kaniyang mga binti. Kinakabahan siya sa mga mangyayari. Higit sa lahat, hindi niya magawang tingnan ng diretso si Leon sa mga mata nito. Ibang-iba ang hitsura nito kumpara kanina
“Wow!"Napatawa ng mahina si Lia sa sinabing iyon ni Leon. “Gulat na gulat talaga, uncle?" nang-aasar na sabi niya.Biglang nag-iba ang ekspresyon ng mukha ni Leon. “Stop calling me uncle or else…”“Or else what?" Lia said while laughing."Or else, I will kiss you,” Leon warned.Biglang tumahimik si Lia. Ang ngiti sa labi niya ay unti-unting naglaho. Binalot ng kaba ang kaniyang buong sistema. Napalunok siya dahil pakiramdam niya ay biglang natuyo ang kaniyang lalamunan. Tumikhim siya.“Ba-bagay ba sa akin ang new hairstyle ko?" pag-iiba ni Lia ng usapan.Tumango si Leon. “You look prettier." Kumunot ang noo niya nang mapansin niya ang maliit na nunal sa itaas ng labi ni Lia. “That’s new. Did you…”"Aha. For a new look. Dapat masanay ka nang Ria ang tawag mo sa akin at hindi Lia. Anyway, after this ba ay pupunta na agad tayo sa restaurant?” tanong ni Lia.Umiling si Leon. "Pumunta muna tayo sa clothing store ni Diana para makapili ka ng nais mong isuot mamaya. Kung nahihirapan kang pu
“K-Kuya, k-kanina ka pa ba riyan?" nahihintakutang sambit ni Owen. Takot siya sa panganay niyang kapatid lalo at ayaw na ayaw nitong sinasagot-sagot niya ang kanilang ina.Umikot ang mga mata ni Kiana. ‘Umurong na naman ang buntot ng duwag.’“Kararating lang." Napatingin si Jake kay Kiana. "Conservative dress doesn't look good on you.”"Y-you! H—-"“Huwag ka nang kumontra, Kiana.Dalawa na kaming nagsasabi ng anak ko." Bumeso si Guadalupe kay Jake nang lumapit ito sa kaniya. “Akala ko hindi ka makakadalo ngayong gabi. What happened?"“Someone saved me tonight, mama, so here I am. Akala ko ba hindi rin kayo makakapunta ni papa?" kunot-noong turan ni Jake.“Sa tingin mo ba eh papayag si mama na wala kami ng papa mo? She cancelled our business meeting with the Thompsons." Ipinatong ni Guadalupe ang kaniyang isang kamay sa balikat ni Jake. “Why did you invite this woman, Owen? I want Lia, not her."Napapikit sa inis si Owen pero agad din siyang nagmulat. "I told you, mama, patay na si Lia.
Kabanata 21“How do I look?" Nakasuot ng modernong Filipiniana si Kiana kaya hindi siya mapakali sa kaniyang hitsura. Hindi siya sanay magsuot ng ganoong klase ng damit. Kung hindi lamang sinabi ng kaniyang fiancé na si Owen na ganoong klaseng style ang nais ng lola nitong si Donya Rehina ay hinding-hindi siya nito mapapagsuot ng ganoong klase ng kasuotan.“You're stunning and alluring as usual, babe. No need to ask about that," may pagmamalaking tugon ni Owen. Inilahad niya ang kaniyang kamay kay Kiana para alalayan itong lumabas ng sasakyan. "We're twenty minutes early. I'm sure naririto na rin ang family ko. Mas takot silang ma late kaysa sa akin eh.”"Mukhang gustong-gusto ng lola mo ang babaeng napangasawa ng uncle mo,” mahinang sabi ni Kiana habang naglalakad patungo sa entrada ng restaurant kung saan sila maghahapunan."Bakit mo naman nasabi?” kunot ang noong tanong ni Owen."Ikaw na rin mismo ang nagsabi sa akin, hindi ba? Ngayon lang kayo dinala ng lola mo rito sa pinakamahal
“Nandito na tayo," anunsyo ni Austin nang itinigil niya ang sasakyan.Matapos magtungo sa apartment na tinutuluyan ni Lia ay nagdiretso na sina Austin, Kira at Liam sa chapel na tinutukoy nina Owen at Kiana. “Hindi pa rin ako makapaniwalang wala na si Lia. Hindi ko na dapat siya iniwan nang araw na ‘yon. Hindi na sana ako nagpauto sa kaniya na kailangan nga niya ng tubig. Kung hindi lang ako naging malambot, buhay pa siguro siya ngayon," puno ng panghihinayang na turan ni Austin. Hinilot niya ang kaniyang sintido. Nais niyang lumuha pero pinigilan niya dahil kasama nila ang ama ni Lia. Tinapik ni Kira ang likod ni Austin. “Wala kang kasalanan sa nangyari. Walang may gusto nito. Huwag mong sisihin ang iyong sarili, Doctor Austin," aniya sa malambing na tinig. “Mali na umasa pa akong buhay pa ang anak ko. Tanggap ko na noong sinabi sa akin nina Kiana at Owen na wala na si Lia eh. Mas lalo lang sumakit ngayon dahil nagkaroon ako ng kahit katiting na pag-asang walang katotohanan ang bi