"Baby?" Kinawayan ko si Neon ngunit nanatiling malayo ang tingin niya kaya't inulit ko ang ginawa ko ngunit ganun pa din, wala pa din siyang reaksyon sa presensya ko.
"Neon?" I called his name and patted his shoulders, he blinked several times before he smiled widely when he finally recognized my presence. "Kanina pa kita kinakawayan at tinatawag but you are preoccupied, napapadalas kang ganyan." Puna ko sa kanya ng umupo ako sa upuan na nasa harapan niya. He asked me to go on a date with him in Bloem Restaurant, balak niya nga sanang sunduin ako but I refused at sinabihan ko na lang siyang mauna na dito. "Ilang linggo ka ng ganyan, I am worried Neon." I said before touching his face. "I'm fine baby." "Tungkol pa din ba to sa nangyare sa Daddy mo?" I asked him. Kumurap siya bago tumango. "Akala ko nahuli na ang gumawa?" "He's in jail now." "But you're still worrying." I conclude. "Just don't mind me Castidy." Flat niyang tugon kaya't nakaramdam ako ng kaunting pagkirot sa dibdib ko ng sabihin niya iyun sakin. "I don't want to talk about this again." I looked at him straightly and I can see how serious he is when he said that. Binawe ko ang kamay kong humahaplos sa pisngi niya. "M-masama bang mag-alala ako?" I asked confused Bumuntong-hininga siya tsaka niya hinuli ang kamay kong nasa ibabaw ng lamesa at binigyan ng magaang halik iyun. "I'm sorry." "Masyado na ba kitang napapakielaman?" Tanong ko pa, baka nasasakal na siya sakin kaya lumalamig ang pakikitungo niya sakin? Or am I just overthinking? "No, baby... I'm so sorry." Muling paghingi nya ng tawad, at para hindi na humaba ang lahat I looked at him and just nodded but a part of me was still hurt with the actions he did. Neon was the only person I let in, he is my first in everything. Ito din siguro ang dahilan kung bakit ang clingy ko sa kanya dahil sa kanya ko lang naramdaman ang bigyan ng importansya. Nung sumulpot siya sa buhay ko months ago my boring days becomes exciting, kaya nga hinahanap-hanap ko ang presensya nya at natagpuan ko na lang ang sarili kong inaabangan ang bawat pagparada ng sasakyan niya sa harapan ng company until I decided to give him a chance. We ate silently until we finished eating, hindi katulad nung mga naunang buwan na sobrang sweet naming dalawa. Nung mga unang buwan kung saan puro nakakakilig na salita ang ibinabato niya sakin, this day is different. He is slowly drifting away and I can feel it but I chose to be silent. "Hindi na kita ihahatid paakyat ha." Nakagat ko ang labi ko ng sabihin nya yon sakin, kasalukuyang nakaparada ang sasakyan niya sa harap ng condominium na tinitirahan ko. Pasimple akong napahawak sa skirt na suot ko para doon ilabas ang sama ng loob ko sa kanya dahil sa sinabi niya. "B-bakit? Usually naman hinahatid mo ako hanggang sa unit ko then you'll stay there until midnight." Pinilit kong hindi mahaluan ng tampo ang tono ng boses ko. "Kelangan ko kaseng bumalik sa office." Tugon niya sakin. I'm starting to doubt him, noon naman ay nagagawan niya ng paraan ang lahat pero bakit ngayon ay hindi na? "G-ganun ba?" Malungkot kong saad. "Don't worry baby, after I finish everything I'm all yours." He said smiling, he pulled me and kissed me on my lips. Tumango ako tsaka masama ang loob na bumaba sa kotse niya. Ni hindi niya hinintay ang pagpasok ko sa loob at mabilis niya lang pinaandar ang kotse niya, ang luhang pinipigilan ko kanina ay kusa ng tumulo habang pinagmamasdan ko ang pag-alis niya. Ang mahinang pagluha ko ay unti-unting naging hikbi hanggang sa halos takpan ko na ang bibig ko para lang hindi umalpas ang iyak ko, I am not overacting right? Valid naman siguro itong nararamdaman ko? He's been like this for weeks now, ang layo niya kahit magkalapit lang kami at nasasaktan ako dahil doon. Hanggang sa loob ng unit ko ay iniiyakan ko pa din ang ginawa ni Neon sakin, nakatulog na lang ako sa pag-iyak hanggang sa magising ako kinaumagahan ay ramdanm ko pa din ang sama ng loob ko sa kanya kaya I called my secretary to informed her that I am on leave today. Wala pang ilang minuto matapos kong tawagan ang secretary ko ay agad namang tumunog ang cellphone ko, nang silipin ko ang caller it was Daddy. Walang ganang kinuha ko iyun at sinagot. "Hey, Daddy." "Where are you?" Ang naging pambungad niya kaya hindi maiwasang naparolyo ang mga mata ko, ni hindi man lang niya ako kinamusta. "In my place." I said flatly. "Your secretary told me that you are on leave today, is that true?" Galit niyang tanong sakin. "That's true Daddy, I'm sick." Pagsisinungaling ko. "You know that we have an important meeting today with the board of directors, d*mn it!" Nasapo ko ang ulo ko ng marinig ko iyun. How could I forget that? Sh*t. Eto nga pala ang araw na inaantay ko, to let them see how capable I am to be the next CEO. "I thought I could trust you to handle this company but I was wrong, you dissapoint me again Castidy." Ang huling saad niya sakin bago niya patayin ang tawag. Mabilis kong tinawagan ang secretary ko nang masagot niya iyun ay agad ko siyang binulyawan. "Why didn't you remind me that I have a meeting with the board of directors!?" Galit kong turan sa kabilang linya. "N-niremind ko po kayo kagabi Ma'am, hindi ko naman po alam na hindi niyo narinig dahil po nagmamadali po kayong umalis kagabi. I also emailed you and sent a message to you this morning regarding it." Paliwanag niya kaya't napahilot ako sa sentido ko sa sobrang inis na nararamdaman ko. "D*mn it! Ano ngang oras ang meeting agenda?" I cursed while asking. "Nine o'clock am, Ma'am." Sagot niya kaya't agad akong napasilip sa wall clock ko at napabuga ng marahas na hangin ng makita kong alas otso pa lang. I still have time to go there and do what I need to do. "I'll be there before nine, prepare everything." I said before ending the call. Dali-dali akong kumilos, wala akong sinayang na oras. I need to be there in time, this is my last chance and I need to impress them. Nakasalalay sa meeting na to ang lahat, ilang buwan ko ding pinagpuyatang gawen ang presentation ko kaya hindi dapat ako pumalpak ngayon. I need to set aside my feelings and problems with Neon and let the powerful and smart side of me be in charge today. This is my only hope, I need to be the next CEO. Kung papalpak ako ngayon at hindi magugustuhan ng board of directors kung pano ko sila haharapin siguradong lahat ng pinaghirapan ko ay mapupunta sa wala, at posibleng hindi ko na talaga makuha ang posisyong iyun. Muli kong sinilip ang sarili ko sa salamin, I looked at my reflection and saw a dashing established woman. Napangiti ako, I look intimidating and I'm loving it. I was about to grabbed my handbag when my cellphone rang. I tried to ignore the call but his name caught my eyes. Nawala ang ngising nakapaskil sa labi ko ng maalala ko ang nangyare kagabi. Walang gana kong inabot iyun tsaka in-slide ang answer button. "Hello?" I answered emotionless. "Hey baby... Pwede mo ba akong puntahan? I'm in a hotel here in Makati." Ang bungad niya na agad ikinakunot ng noo ko. Why is he in Makati? "I have an important meeting to attend today, Neon," I said flatly. I even stopped myself from questioning him why he's in Makati right now. "B-but I'm sick." Saad niya na biglang ikinaalarma ko. "What?" Ang pilit kong itinatagong emosyon ay biglang lumabas sa sinabi niya. Bigla akong nataranta at hindi alam kung anong uunahin. "I stayed here last night because I can't drive anymore... Kagabi pa ako andito. I fell asleep and I just woke up." Mahinang saad niya sakin. "Tell me the exact location." I said, worry consumed my entire being. Hindi ko alintana ang meeting na nag-aantay sakin dahil mas napokus ako sa sinabi ni Neon. He is sick and he needs me today, nang nakuha ko ang location niya ay wala akong sinayang na sandali. Nang makarating doon ay dumiretso lang ako sa elevator at pinindot ang 16th floor tsaka tinungo ang room number na sinabi niya sakin. I knocked twice before he open the door. He looks so tired when I looked at him. Dali-dali ko siyang nilapitan tsaka ko kinapa ang noo nya. "Are you still sick?" Alalang tanong ko habang kinakapa ko ang noo at leeg niya. "I took a medicine," sagot niya tsaka niya ako hinila papasok sa loob ng hotel room. "How are you feeling now?" Tanong kong muli habang nagpapahila lang ako sa kanya patungo sa kama. "I am fine I think." Nakangiting hinarap niya ako ng parehas kaming makaupo doon kaya naman naiinis na hinampas ko ang dibdib nya. "You made me worried. Akala ko ba babalik ka sa opisina? Paanong napadpad ka dito sa Makati?" Tanong ko sa kanya. "I'm actually trying to finish everything, may dadaanan lang sana ako when I feel sick and sleepy kaya nagdesisyon akong magcheck in na muna." "Sana tinawagan mo ako kagabi." "No. Gabi na yon, ayokong ipahamak ka." mariin niyang tugon. "I have my car Neon." paalala ko sa kanya na ikinailing niya. "I still don't care." "E bat mo ako tinawagan ngayon?" "Because I want to be with you, I want you to baby me." Malambing niyang sabi kaya't agad akong bumigay, ang inis na nararamdaman ko sa kanya ay nawalang parang bula. Wala na din sa isip ko ang meeting na kelangan kong daluhan mamayang alas nuwebe dahil mas importante sa 'kin ngayon ang mapuntahan at maalagaan si Neon. Kung ano man ang kahihinatnan ng ginawa ko ngayon ay bahala na, alam ko din naman na last chance ko sana yon para patunayang kaya kong pamahalaan ang kumpanya pero dahil sa ginawa ko ngayon malabo ng makuha ko ang tiwala nila. Gaya nga ng inaasahan ay sunud-sunod na tawag ang natanggap ko mula sa secretary ko na pilit kong hindi pinansin. Mag-aalas dose na when I check my phone sakto namang ang pangalan ni Daddy ang nakaregister na caller doon, sinulyapan ko saglit si Neon na ngayon ay muling nakatulog sa kama matapos ko siyang mapakain at inom ng gamot kanina. "Daddy...." I said in my low tone, umupo ako mula sa pagkakahiga tsaka umupo sa paanan ng kama patalikod kay Neon. "I want to inform you that Katana will be the next CEO." Walang prenong saad niya kaya't nakagat ko ang labi ko. "W-what?" Agad kumirot ang dibdib ko ng marinig ko yon mula sa labi ni Daddy. I know that this is all my fault, ang tagal kong pinaghandaan ang lahat pero sa isang iglap ay nawala sakin ang lahat. "Katana save the meeting agenda from an untrustworthy woman like you, and I already announced it to the board of directors and they were happy to know that Katana will take over that position." After he said that he hung up. I expected this pero masakit pa din pala kapag narinig ko mismo kay Daddy ang lahat. Kung tutuusin he could actually assigned me to take over that position after the current CEO announced his retirement. Kagat ang labing tulala lang akong nakatingin sa cellphone ko bago ko muling sulyapan si Neon na mahimbing pa ding natutulog. I am such a disappointment indeed, pero wala akong makapang pagsisisi sa ginawa ko. Nanghihinayang oo pero pagsisisi wala, pinagpalit ko ang lahat ng pinaghirapan ko para mapuntahan ko si Neon, am I foolish? Am I stupid? Was this worth it? I was drowned with my own thoughts when suddenly I felt Neon's little kisses on my shoulder blades. I bit my lips as I closed my eyes to grasp the tingling sensation. This is what I need right now, a pleasure that only Neon can give. My heart is tightening because of dissapointment with myself but it suddenly changes into excitement when Neon started to kiss me to my neck up to my jaw then to my parted lips. "Neon...." I moaned his name, he immediately grabbed my body and gently lay me on the soft mattress as he removed my dress together with my bra in a span of a time. I arched my body when I felt him sucking my right nipple... I closed my eyes firmly while savouring this pleasurable moment of my life. I moaned when I felt his hand touching the top of my underwear while he was rubbing my still covered vagina. I bit my lip. "Please Neon." Pakiusap ko sa kanya. Dumilat ako tsaka ko siya tinignan. "Please what, baby?" He asked teasingly as he pinched my right n*pple while he continued rubbing my covered sensitive part. "Put it inside me, now." I said breathing heavily. "Sure." He chuckled as he obeyed my command. Mabilis niyang ibinaba ang suot kong panty matapos niyang gawen iyun ay isinunod niya ang suot niyang boxer shorts. Wala siyang sinayang na sandali at mabilis na siyang pumatong sakin, he positioned himself in between my parted legs. He held his shaft and guided it inside my core, but before he put it inside, he teased me first by rubbing his erect manhood on my cl*t. I moaned and gripped his shoulders. "D-don't teased me baby, put it inside now." Kagat ko ang labi ko dahil sa pagpipigil ng ungol, this is what I need. A pleasure to forget that I was a loser. He stopped then he looked at me and kissed me afterwards. Kasabay ng paghalik niya sakin ay ang mabilis niyang pagpasok. Napaarko ang likod ko dahil sa sarap na naramdaman ko sa unang ulos niyang iyun. Mabilis ang naging pagkilos niya sa ibabaw ko. His thrust went deeper and harder as time went by. "Ahhhh... ohhhh..." Hindi ko na alam kung saan ko pa ibabaling ang ulo ko dahil sa kakaibang sarap na ipinapalasap niya sakin. Hindi lang isang posisyon ang ginawa namin dahil ngayon nga ay nakatalikod na ako sa kanya habang siya naman ay nasa likuran ko. Nakasuporta ang dalawang kamay ko para hindi ako tuluyang mapadapa habang siya naman ay pisil-pisil ang pang-upo ko at bewang ko. Hindi ko na rin mabilang kung pang-ilang beses na akong nilabasan, hindi ko na alam kung anong oras na. Masyado kaming nakakulong sa makamundong pagnanasa, wala na din akong pakielam kung may makarinig man sa malakas at halos pasigaw kong ungol. Ang maingay na salpukan ng aming mga katawan ay nagsilbi pang musika sa aking pandinig. "Neon.... Neon.... Neon." I keep chanting his name. Mahigpit kong nahawakan ang kumot ng maramdaman ko nanaman ang kakaibang sarap na naiipon sa tiyan ko. "B-aby, I'm cumming." Anunsyo ko. Nanginig ang buong katawan ko ng labasan ulit ako, I breathed heavily and shouted when Neon thrust rougher. Bawat ulos niya ay pawang madiin, tanda na malapit na siyang labasan. Namimigat na ang talukap ng mga mata ko dahil sa sobrang pagod. Patuloy ang ungol ko sa bawat labas-masok niya hanggang sa parehas nga kaming napaungol ng punuuin ng mainit niyang katas ang pagkababae ko. Bumagsak ang buong katawan ko sa kama habang siya naman ay bumagsak sa likuran ko. We're both panting, maya-maya ay naramdaman ko nang umalis siya sa ibabaw ko. Binuhat niya ako para ayusin ang paghiga ko tsaka siya tumabi sakin. Kinumutan niya ang buong katawan namin tsaka niya ako maayos na ipinahiga sa braso niya, I smiled and hugged him tight. "Neon." I called him. "Hmm?" He asked humming, he's softly touching my hair. "I love you..." Ramdam ko ang paninigas niya ngunit hindi ko iyun pinansin at nagpatuloy pa. "Choosing you over that d*mn position is much worth it " Untag ko bago ko ipinikit ang namimigat na talukap ng mga mata ko. Hindi ko na hinintay kung magre-responsed ba siya sa sinabi ko o kung tatanungin ba niya ako sa sinabi ko dahil isang minuto lamang ang binilang bago ako tuluyang makatulog. Naalimpungatan ako sa biglaang pagbangon ni Neon mula sa kamang hinihigaan namin, pupungas-pungas na tinignan ko siya. I looked at him confused. "What's happening baby? May nangyare ba?" Agad akong nakaramdam ng kaba dahil sa biglaang pagbangon niya, baka kase may nangyare nanaman sa Daddy niya, bahagya akong umupo kahit medyo makirot pa ang ulo ko dahil sa biglaang pagkagising. Umiling siya tsaka walang emosyong tinignan ako. "Bihis ka na." Utos niya sakin bago niya pulutin ang mga undergaments ko at ibinigay sakin. Nagtatakang tinignan ko siya ng mapansin kong wala siyang kibo habang nagbibihis, I grabbed my phone and looked at the time when I realized that it's 7 o'clock pm, natapos kami ng mga alas dos ng hapon at mahigit limang oras pala akong nakatulog dahil sa matinding pagod. "May problema ka ba?" Tumayo ako, ni hindi ko alintana na wala akong saplot ni isa sa katawan. Hindi na rin naman ako nahihiya sa kanya because he already saw my body countless times, we even do it several times in a different day, time and position. "Wala." Malamig ang boses niya na mas lalong ikinakunut-noo ko. Lumapit ako sa kanya tsaka ko hinawakan ang pisngi niya para ng sa ganun ay mapilitan siyang tignan ako. "Tell me, baby." Masuyong utos ko na ikinailing niya. "You're not feeling well hmm?" malambing ko pang tanong habang patuloy hinahaplos ang pisngi niya na ikinailing nya. Iniwas niya ang mukha niya sakin tsaka siya lumayo ng bahagya at nagpatuloy ulit sa pagbibihis. Nag-uumpisa na akong mainis sa asta niyang ito pero pinanatili ko na lang ang bibig kong tikom. Ayokong awayin siya ngayon, ayaw kong sabayan kung anuman ang emosyon niya ngayon dahil siguradong parehas lang kaming sasabog. Nakamasid lang ako sa bawat kilos niya hanggang sa matapos siyang magbihis, nangunot ang noo ko habang pinagmamasadan ang pinagkakaabalahan niya. Ganun na lang ang pag-awang ng labi ko ng may inabot siya sakin. "H-ha? What's this?" Utal kong tanong kasabay ng mabilis na pagdagungdong ng dibdib ko. "Tanggapin mo." Sa halip ay aniya. He cleared his throat then he spoke again. "Let's end this Castidy. Wag na ulit tayong magkita." "W-what? I-I don't understand Neon." naguguluhang tanong ko. Bago ako matulog we are okay, we even made love countless times. "Accept this Castidy," muli niyang saad kaya't napakurap-kurap ako. I am trying to read his emotions but to my dissapointment I can't.... "Are you for real?!" Hindi mapigilang sigaw ko. "And what's that? Are you trying to pay me?" Tanong ko kahit alam ko namang ayun talaga ang rason ng pag-aabot niya sakin ng cheque. When I accidentally looked at it I saw that it was blank. "A payment for letting me have you, put any amount I don't mind." ang walang emosyon niyang sabi sakin. "A-are you f*cking real Neon?!" Hindi mapakaniwalang bulalas ko. He's paying me because I let him f*cked me? What the hell? Anong tingin niya sakin, high class prostitute? Hindi siya sumagot at basta kinuha na lamang ang kamay ko, inilapag niya sa palad ko ang cheque tsaka mabilis humakbang palayo sakin at walang pasabing lumabas ng hotel room ng hindi man lang ako nililingon. I left here dumbfounded, tulala akong nakatingin sa pintong nakasarado ngayon. Biglang nanikip ang dibdib ko at parang sirang plakang nagpaulit-ulit ang sinabi ni Neon sa akin. Anong ibig niyang sabihin? Natuptop ko ang labi ko ng ngayon lang nag sink in ang ginawa sakin ni Neon. The blank cheque in my hand fell as well as my tears.Malakas na tumama ang palad ni Daddy sa muka ko na ikinabaling ng ulo ko pakanan, ramdam ko ang hapdi at pamamanhid ng pisngi ko dahil sa ginawa niyang iyun pero hindi man lang ako nagreact sa nangyare at pinanatili ko lang ang malamig na tingin ko sa kanya."What a shame!" Dumagundong ang boses niya sa kabuuan ng mansyon namin... Sa sulok ng mga mata ko ay nakita ko ang step mother ko na matagumpay ang ngiti habang nakatingin sakin.So this is the reason why they suddenly called me and asked for my presence here in our mansion, to confront me with my pregnancy that I just learned recently. I don't know where they got the pregnancy kit and the printed sonogram that are now scattered on the floor, but who cares? Lahat naman nalalaman nila. "Noon pa man malandi ka na talaga no? Iharap mo sakin ang lalaking nakabuntis sayo, Castidy!" Marahas ang mga binibitiwang salita ni Daddy pero nakakapagtakang hindi man lang ako nasaktan sa halip ay matapang ko pa siyang hinarap.Kahit masakit ang
Isang bagay lang ang pinagsisisihan ko noon at ayun ay ang pagsuko ko ng katawan ko sa lalaking hindi ko akalaing yuyurakan lang ang dignidad ko bilang isang babae. Feeling ashamed, I walked away from everything and now after years... The broken pieces of myself got fixed with the help of my new beginning... My Son. "One, two, thwee." Natawa ako ng bigkasin ni Castiel ang word na three habang ipinapakita niya sa akin ang tatlong daliri niya. "It's three honey." Pagko-correct ko sa maga-apat na taong gulang kong anak. I'm teaching him in advance para kung sakaling mag-aral na siya ay madali na lang sa kanya ang matuto at mag adjust. "I alweady said that, it's thwee nga po." Giit nito na mas lalo kong ikinatawa. Nangunot ang noo niya habang pinagmamasdan akong tumawa. "Stop making fun of me, Mimi." Aniya sakin bago niya pinagcross ang mga malilit niyang braso sa ibabaw ng kanyang d
Mataman akong nag-iisip habang sine-serve ko ang alak sa isang table dito sa loob ng bar na pinagta-trabahuhan ko ngayon. Wala nga sana akong balak pumasok ngayon pero nanghinayang talaga ako sa salary na maari kong makuha at sa mga tip na din kaya't kahit punung-puno ng ngeative thoughts ang utak ko ay pinili kong iwanan yon sa bahay at pinilit mag-focus simula pa kanina.Nasa pangangalaga ng aking kaibigan ang anak ko ngunit hindi ko pa din maiwasang mag-alala lalo na't naiisip ko si Neon at kung ano ang maari niyang gawen.I saw how his eyes sparkled with too much anger, and how he claimed my son. It seems like he's really sure that Castiel is his even without having any proof at all.I heaved a deep sigh then I compose myself and serve a bucket of beer on one of our usual costumer. I gave them a big smile as I greet them nicely. "Hello, Mr. Choi." Magalang akong yumukod tsaka ko inilapag sa lamesa ang bucket of beers na in-order nila.Mr. Choi is a usual customer, minsan ko na rin
"Castidy Indayyy!!" Napamulagat ako sa maingay na boses ni Omorfos na gumising sa pagkakatulala ko. "Andito kana sa kanto niyo pinara na kita, shoo ka na." Napalinga-linga ako ng sabihin niya iyun, nasapo ko ang noo ko ng ma-realize kong andito na nga ako. "Hala oo nga, babye na at pasenya na din manong." Paumanhin ko dahil mukang ang tagal kong napatulala dahil kita sa reaksyon ni Manong ang pagkainip sakin. Bumaba ako na medyo namumula ang mukha dahil sa nangyare. Ang makitang muli si Neon ang siyang nakakapag pa occupied ng dating peaceful kong utak. Bakit ba kase nagkita pa kaming muli? Binabalik ng pagkikita namin ni Neon ang ala-ala ng nakaraan namin. This is bad for me. "Salamat nga pala Beatriz sa pag-aalaga kay Cast ha." Pagpapasalamat ko sa kaibigan ko na lagi kong pinapakiusapang magbantay kay Castiel these past few days. Nasa probinsya kase si Nana Manda na siyang kasa-kasama namin at taga pag-alaga ni Castiel, she was my Nanny since I was a kid and when Daddy di
I glanced at our house once more, huminga ako ng malalim para kahit papano ay gumaan ang bigat sa dibdib ko. Hindi ko akalaing ganto kabilis kong lilisanin ang bahay na puro magagandang ala-ala namin ni Castiel. Halos hatinggabi na ng magpasya akong umalis, Neon gave me twenty hours to tell him the truth but I refused to follow his orders kaya nga heto ako at bitbit ang natutulog na si Castiel habang sa kanang kamay ay hila ko ang luggage kung saan naglalaman ng konting damit naming mag-ina.Hangga't wala pang pinanghahawakan si Neon ay aalis na kami. Ayaw kong dumating sa punto na kunin sa akin si Cast. Hindi ko iyun kaya, ikamamatay ko kapag nawala ang anak ko.I decided to leave this house and give up my job for the sake of my peace of mind.Habang naglalakad ako ay unti-unting bumagal ang bawat paghakbang ko ng may maaninag akong tao na nakatayo at nakasandal sa kotse saglit kong binalewala iyun at nagpatuloy sa paglalakad pero napakurap-kurap ako at hindi ako halos makahinga ng
"Wala man lang bang tao dito?" Kunut-noong tanong ko ng bumaba ako upang magtungo sa kusina, Castiel is still sleeping kaya iniwan ko muna siya sandali ng makaramdam ako ng pagkauhaw after ng naging pagtatalo namin ni Neon kanina. No one's around in this big mansion and it's scary as fuck. "Where do you think you're going." I almost jumped in shock when I heard his voice. Nakakagulat naman kase ang biglaang pag sulpot ng damuhong ito mula sa likuran ko, I didn't even hear his footsteps. "Kitchen?" Tanong kong hindi man lang siya hinaharap. "Still a kitchen." He said making my eyes roll. "That's funny, next." Sarcasm filled my voice. I heard him sigh. "Can we talk without fighting?" Mababa ang boses niyang tanong sakin. Huminga ako ng malalim tsaka ko siya hinarap. "FYI hindi kita inaaway." "But you are sarcastic everytime you open your mouth," sagot niya sakin. "Kase pang bobo ang mga tanong mo, at isa pa kung ayaw mo ng away i-uwe mo na kami Neon." I saw how his jaw
Nanatili pa ding nanlalaki ang mga mata ko sa nangyare. I thought it was a dream, but seeing Neon in front of me wearing boxer shorts only and smiling devilishly at me makes me want to bump my head on the wall of this room. "Hi there sweetheart." He greeted me happily. "Did you enjoy my tongue and fingers?" Tanong niya pa sakin dahilan para manliit ako sa sarili ko, naramdaman ko pa ang pamumula ng pisngi ko pero hindi maari ang ganto, so when realization hit me really really hard I hastily kick his shoulder and grab the blanket so I can cover my lower body. "Gago ka!" Galit kong mura sa kanya, ngayon ay nakasalampak na sya sa sahig dahil sa ginawa kong pagsipa. Nakangiweng tinignan niya ako habang hinihimas-himas nya ang nasaktang balikat. "Why did you do that?" Galit din nyang tanong sa akin kaya napalunok ako dahil sa nakakatakot niyang anyo. Tinapangan ko ang sarili tsaka ko sya galit na sinagot. "You take advantage of me." May diing sabi ko na ikinatawa niya ng pagak. Tum
"MAY I know exactly when are you planning to take us home?" Diretsong tanong ko kay Neon ng tuluyan kaming makapunta sa kusina, hinarap ko siya at pilit kong ipinokus ang mga mata ko sa mukha niyang wala man lang emosyong mababakasan. His eyes bore into mine while shooking his head. "I'm not planning Castidy." sagot niya sa mariin na pagbigkas. I looked at him and tried to dig deeper into his emotions but to my disappoinment I can't read him. "Wala kaming buhay dito Neon! Months from now Castiel will be in nursery and he was excited about the thought of him going to school and meeting new friends!" Aniko pa. Hindi pwedeng ikulong niya kami dito, hindi ako papayag! Just a day with him but it feels like we've been here for months now, I feel suffocated with the thought of us living on the same roof together. "Could you please give me some time to bond with my own son. You already stole my four years where I should have been taking care of him, you chose to be selfish!" Sagot niy
"MARRY me..." Napakurap-kurap ako at hindi ko maintindihan ang sarili ko ng marinig ko ang sinabi ni Neon sakin. Biglang para akong nabingi, at walang emosyon na nakatingala lamang ako sa kanya, isang minuto rin ata ang itinagal ng blanko kong pagtitig bago ako mag react. Binigyan ko siya ng pilit na ngiti tsaka mabilis kong tinuyo ang luhaan kong mukha bago paulit-ulit na umiling. "Ayoko." Matigas kong saad. "Bakit kelangan kitang pakasalan?" Tanong ko dahil hindi ko maunawaan kung ano bang pumasok sa isipan niya, bakit kelangan kasal ang maging daan para hindi niya kunin sakin si Castiel? We both hate each other, it's been weeks since our path crossed and we never stopped cursing and throwing hurtful words towards each other so I don't know why he just casually said that. Hindi kami okay at hindi na kami magiging okay matapos ang mga nangyare samin. "That's the only way for you to be with Castiel." Anitong halata sa tono ang pagbabanta. Dahan-dahan akong tumayo mula sa pagkakal
I WOKE up early, I can't sleep well last night. Namamahay siguro ako kaya kahit anong pikit ko ay hindi magtuloy-tuloy ang tulog ko, isang dahilan na rin siguro na hindi ako sanay na walang katabing Castiel. After what happened last night Castiel requested that he'll be sleeping next to Neon at hindi naman ako ganun ka heartless para hindi siya pagbigyan lalo pa at nakikita kong sabik siya sa kalinga ng ama na medyo ikinalulungkot ko din talaga, sinubukan ko naman talaga para sana bago siya magkaisip ay makakagisnan niya si Neon pero iba siguro talaga ang plano samin ng tadhana. Bumangon ako mula sa kama at dumiretsong banyo para maghilamos at magsepilyo pagkatapos nun ay nag desisyon akong pumunta sa labas. Naweweirduhan padin ako sa mansyon na 'to, masyadong malaki pero miske isa ay wala akong makitang tao dito. Malinis naman itong tignan at halata din namang alaga lalo na ang parteng garden na nakita ko mula sa silid namin ni Castiel ng sumilip ako kahapon pero dalawang araw na
"MAY I know exactly when are you planning to take us home?" Diretsong tanong ko kay Neon ng tuluyan kaming makapunta sa kusina, hinarap ko siya at pilit kong ipinokus ang mga mata ko sa mukha niyang wala man lang emosyong mababakasan. His eyes bore into mine while shooking his head. "I'm not planning Castidy." sagot niya sa mariin na pagbigkas. I looked at him and tried to dig deeper into his emotions but to my disappoinment I can't read him. "Wala kaming buhay dito Neon! Months from now Castiel will be in nursery and he was excited about the thought of him going to school and meeting new friends!" Aniko pa. Hindi pwedeng ikulong niya kami dito, hindi ako papayag! Just a day with him but it feels like we've been here for months now, I feel suffocated with the thought of us living on the same roof together. "Could you please give me some time to bond with my own son. You already stole my four years where I should have been taking care of him, you chose to be selfish!" Sagot niy
Nanatili pa ding nanlalaki ang mga mata ko sa nangyare. I thought it was a dream, but seeing Neon in front of me wearing boxer shorts only and smiling devilishly at me makes me want to bump my head on the wall of this room. "Hi there sweetheart." He greeted me happily. "Did you enjoy my tongue and fingers?" Tanong niya pa sakin dahilan para manliit ako sa sarili ko, naramdaman ko pa ang pamumula ng pisngi ko pero hindi maari ang ganto, so when realization hit me really really hard I hastily kick his shoulder and grab the blanket so I can cover my lower body. "Gago ka!" Galit kong mura sa kanya, ngayon ay nakasalampak na sya sa sahig dahil sa ginawa kong pagsipa. Nakangiweng tinignan niya ako habang hinihimas-himas nya ang nasaktang balikat. "Why did you do that?" Galit din nyang tanong sa akin kaya napalunok ako dahil sa nakakatakot niyang anyo. Tinapangan ko ang sarili tsaka ko sya galit na sinagot. "You take advantage of me." May diing sabi ko na ikinatawa niya ng pagak. Tum
"Wala man lang bang tao dito?" Kunut-noong tanong ko ng bumaba ako upang magtungo sa kusina, Castiel is still sleeping kaya iniwan ko muna siya sandali ng makaramdam ako ng pagkauhaw after ng naging pagtatalo namin ni Neon kanina. No one's around in this big mansion and it's scary as fuck. "Where do you think you're going." I almost jumped in shock when I heard his voice. Nakakagulat naman kase ang biglaang pag sulpot ng damuhong ito mula sa likuran ko, I didn't even hear his footsteps. "Kitchen?" Tanong kong hindi man lang siya hinaharap. "Still a kitchen." He said making my eyes roll. "That's funny, next." Sarcasm filled my voice. I heard him sigh. "Can we talk without fighting?" Mababa ang boses niyang tanong sakin. Huminga ako ng malalim tsaka ko siya hinarap. "FYI hindi kita inaaway." "But you are sarcastic everytime you open your mouth," sagot niya sakin. "Kase pang bobo ang mga tanong mo, at isa pa kung ayaw mo ng away i-uwe mo na kami Neon." I saw how his jaw
I glanced at our house once more, huminga ako ng malalim para kahit papano ay gumaan ang bigat sa dibdib ko. Hindi ko akalaing ganto kabilis kong lilisanin ang bahay na puro magagandang ala-ala namin ni Castiel. Halos hatinggabi na ng magpasya akong umalis, Neon gave me twenty hours to tell him the truth but I refused to follow his orders kaya nga heto ako at bitbit ang natutulog na si Castiel habang sa kanang kamay ay hila ko ang luggage kung saan naglalaman ng konting damit naming mag-ina.Hangga't wala pang pinanghahawakan si Neon ay aalis na kami. Ayaw kong dumating sa punto na kunin sa akin si Cast. Hindi ko iyun kaya, ikamamatay ko kapag nawala ang anak ko.I decided to leave this house and give up my job for the sake of my peace of mind.Habang naglalakad ako ay unti-unting bumagal ang bawat paghakbang ko ng may maaninag akong tao na nakatayo at nakasandal sa kotse saglit kong binalewala iyun at nagpatuloy sa paglalakad pero napakurap-kurap ako at hindi ako halos makahinga ng
"Castidy Indayyy!!" Napamulagat ako sa maingay na boses ni Omorfos na gumising sa pagkakatulala ko. "Andito kana sa kanto niyo pinara na kita, shoo ka na." Napalinga-linga ako ng sabihin niya iyun, nasapo ko ang noo ko ng ma-realize kong andito na nga ako. "Hala oo nga, babye na at pasenya na din manong." Paumanhin ko dahil mukang ang tagal kong napatulala dahil kita sa reaksyon ni Manong ang pagkainip sakin. Bumaba ako na medyo namumula ang mukha dahil sa nangyare. Ang makitang muli si Neon ang siyang nakakapag pa occupied ng dating peaceful kong utak. Bakit ba kase nagkita pa kaming muli? Binabalik ng pagkikita namin ni Neon ang ala-ala ng nakaraan namin. This is bad for me. "Salamat nga pala Beatriz sa pag-aalaga kay Cast ha." Pagpapasalamat ko sa kaibigan ko na lagi kong pinapakiusapang magbantay kay Castiel these past few days. Nasa probinsya kase si Nana Manda na siyang kasa-kasama namin at taga pag-alaga ni Castiel, she was my Nanny since I was a kid and when Daddy di
Mataman akong nag-iisip habang sine-serve ko ang alak sa isang table dito sa loob ng bar na pinagta-trabahuhan ko ngayon. Wala nga sana akong balak pumasok ngayon pero nanghinayang talaga ako sa salary na maari kong makuha at sa mga tip na din kaya't kahit punung-puno ng ngeative thoughts ang utak ko ay pinili kong iwanan yon sa bahay at pinilit mag-focus simula pa kanina.Nasa pangangalaga ng aking kaibigan ang anak ko ngunit hindi ko pa din maiwasang mag-alala lalo na't naiisip ko si Neon at kung ano ang maari niyang gawen.I saw how his eyes sparkled with too much anger, and how he claimed my son. It seems like he's really sure that Castiel is his even without having any proof at all.I heaved a deep sigh then I compose myself and serve a bucket of beer on one of our usual costumer. I gave them a big smile as I greet them nicely. "Hello, Mr. Choi." Magalang akong yumukod tsaka ko inilapag sa lamesa ang bucket of beers na in-order nila.Mr. Choi is a usual customer, minsan ko na rin
Isang bagay lang ang pinagsisisihan ko noon at ayun ay ang pagsuko ko ng katawan ko sa lalaking hindi ko akalaing yuyurakan lang ang dignidad ko bilang isang babae. Feeling ashamed, I walked away from everything and now after years... The broken pieces of myself got fixed with the help of my new beginning... My Son. "One, two, thwee." Natawa ako ng bigkasin ni Castiel ang word na three habang ipinapakita niya sa akin ang tatlong daliri niya. "It's three honey." Pagko-correct ko sa maga-apat na taong gulang kong anak. I'm teaching him in advance para kung sakaling mag-aral na siya ay madali na lang sa kanya ang matuto at mag adjust. "I alweady said that, it's thwee nga po." Giit nito na mas lalo kong ikinatawa. Nangunot ang noo niya habang pinagmamasdan akong tumawa. "Stop making fun of me, Mimi." Aniya sakin bago niya pinagcross ang mga malilit niyang braso sa ibabaw ng kanyang d