KABANATA 5

Hindi maiwasang sulyapan ko si Neon na ngayon ay nababalot ng kakaibang aura, he's been like this for a month now. Kahit lagi kaming magkasama ay pakiramdam ko ang layo-layo niya sakin, kaya kahit ayaw ko ay di ko maiwasang pagdudahan ang kilos niya.

"Are you okay baby?" I asked him as I put the glass of fresh orange juice on the center table.

Mabilis niya akong tinignan at nginitian bago tumango, hinapit niya ang maliit kong beywang tsaka niya ako pinaupo sa kaliwang hita niya.

"Why'd you ask?" Tanong niya sakin ng mas higitin niya pa ang katawan ko padikit sa katawan niya tsaka niya ako tatlong beses na hinalikan sa pisngi bago niya ipinatong ang kanyang baba sa aking balikat.

"Wala naman, you looked stressed." Sagot ko agad.

"I was stressed, but when I went here I became at ease." Tugon niya sakin na ikinangiti ko, ang pagdududang nararamdaman ko kanina ay biglang napawi dahil sa mga sinabi niya.

Nag-umpisa siyang halikan ang balikat ko hanggang sa gumapang ang halik niya sa leeg ko patungong panga hanggang sa makarating iyun sa aking labi kaya mabilis kong sinalubong ang halik niya.

I opened my mouth to give him more access and then I move my body so I can face him, mabilis akong umupo paharap sa kanya tsaka ko inangkla ang mga braso ko sa leeg niya upang mas mapalalim pa ang halik na pinagsasaluhan namin, I can feel his hand moving inside my blouse until he reach my soft breast, he started to palm it making me moaned.

Naging madali kay Neon ang paghawak sa dibdib ko dahil wala akong suot sa loob nun, he started to encircle his fore finger into my hard n*pples whilst we continue to kissed torridly. He was about to removed my blouse when his phone rang, nung una ay hindi pa namin iyun pinansin ngunit hindi natigil ang pagtunog nun kaya napilitan kami ni Neon na maghiwalay, mabilis niyang inabot ang cellphone nya na nakapatong sa ibabaw ng center table tsaka niya sinilip ang caller. Pansin ko agad ang pag-iiba ng itsura niya ng makita kung sino ang tumatawag, binalingan niya ako ng tingin tsaka apologetic na ngumiti sakin.

"Will take this call, baby." Saad niya bago ako masuyo at parang batang binuhat paalis sa ibabaw niya upang paupuin sa couch.

Tumango na lang ako kahit sa kaloob-looban ay nakakaramdam ako ng inis. I feel so hot and I want more of what we've started. Pinagmasdan ko lang si Neon na mabilis na lumabas sa unit ko na ikipinagtaka ko, kapag may tumatawag sa kanya noon ay hindi naman siya lumalayo sakin pero ngayon ay kakaiba. Hindi lang sya dumistansya, lumabas pa talaga sya sa unit ko na para bang ayaw niyang ipaalam ang magiging pag-uusap nila ng caller.

I was getting confused as the minutes goes by... Halos mag twenty minutes na pero hindi pa din nabalik si Neon sa loob kaya nagdesisyon akong sundan siya, paglabas ko ay nakita ko siya hindi kalayuan sa unit ko nakatalikod siya kaya hindi niya agad napansin ang presensya ko , dahan-dahan ang ginawa kong paglapit kaya unti-unti kong narinig ang malutong niyang pagmumura.

"That f*cking Russo, I already told him that I don't want his f*cking name! I don't want to be his heir!" Matigas niyang saad sa kausap sa cellphone. "No! I know what he's doing and I'm not going to accept that f*cking position!" This time I could feel his rage. "Tell him to f*ck himself and find another man that will take his position!" And with that he ended the call, huli na para bumalik ako sa loob ng unit dahil agad siyang humarap sa direskyon ko. Kitang-kita ko ang galit sa mga mata nya pero agad din yung naglaho ng makita ako.

"K-kanina ka pa diyan?" Utal niyang tanong na para bang natatakot siya na may narinig ako.

"Kakalabas ko lang, twenty minutes ka na kaseng wala kaya nag-alala ako." Mabilis kong sagot, pinagpapasalamat ko din na hindi man lang ako nautal ng sabihin ko iyun.

Bumuntong-hininga siya tsaka ako mabilis na nilapitan at inakbayan. "Sorry baby, we are facing lots of problems lately." Sagot niya tsaka hinalikan ang tuktok ng ulo ko. Nang makapasok kami sa unit ay agad ko siyang hinarap tsaka tinignan diretso sa mga mata nya. I want to make sure that he's not hiding something from me, pansin ko ang pagiging mailap nun kaya't napabuga ako ng marahas na hangin. I was about to confront him when his phone rang again which he answered immediately.

"Hello..." Pagkasagot pa lang sa tawag ay agad na siyang namutla at walang salitang pinatay niya iyun.

"I-im sorry, Castidy. There's an emergency I need to go." Mabilis niyang sabi, he cupped my face and give me a light kissed. He didn't even wait for me to responsed and just walked away making me stunned.

"N-neon." Pagtawag ko ng makahuma ako sa biglaang pag-alis niya, mabilis at malalaki ang hakbang ko ng habulin siya. "Neon!" I shouted his name out of anger.

Hindi ko na kaya ang trato niya sakin these past few weeks, I need to know why he is acting like this. Kung bakit lagi siyang balisa at kung bakit bigla-bigla niya akong iniiwan in the middle of our talks, cuddles and moments. I need answer, I need peace. What he is doing to me is making me overthink.

Mabilis siyang huminto dahil sa pagtawag ko sa kanya, kunut-noo niya akong nilingon. "I'm in hurry, Castidy." Hindi pa din nawawala ang pagkakaunot noo niya ng sabihin niya yon, nakaramdam ako ng sakit nang tawagin niya ako sa pangalan ko at hindi sa endearment niya sakin.

"I just want to know what is wrong with you? You've been acting weird lately Neon." Mabilis kong sabi bago ako humakbang palapit sa kanya.

"Nothing is wrong Castidy, I just need to go, let's talk later okay." Anito tsaka sa pangalawang pagkakataon ay hindi ako hinayaang makapagsalita at basta lang mabilis na lumakad palayo sakin tsaka sumakay ng elevator.

Tulala akong nakatayo lang doon na kahit ilang segundo na ay nanatili pa din akong nakatingin sa kawalan. Pagak akong napatawa tsaka napailing sa nangyare, masama ang loob ko ng pumasok akong muli sa unit at pabagsak akong umupo sa couch. Nahagip ng mga mata ko ang fresh orange juice na hindi man lang nainom ni Neon.

Naiiyak ako sa inis dahil wala man lang akong nakuhang sagot sa kanya, pakiramdam ko ay may itinatago siya sa akin and I am starting to doubt everything.

We've been together for months now but he never told me the three words I yearned to hear, ako din naman hindi ko pa sinasabi yon dahil pakiramdam ko ay hindi pa ganun kalalim ang feelings ko kay Neon pero nag-uumpisa na akong pagdudahan ang relasyon namin lalo na sa ipinapakita niya ngayon.

Sawa na ba siya sakin dahil nakuha na niya ako? Or am I just overthinking?

Halo-halo na ang nararamdaman ko, the pressure of becoming the next CEO and then this. Hindi ko na alam kung pano ko pagsasabayin ang lahat, board directors are even against me because I am a woman. Wala silang tiwala sa kakayahan ko kaya hanggang ngayon ay hindi ko pa din matake over ang kumpanya. Dad is pressuring me to do more even though I am doing my best tas dumagdag pa sa isipin ko ngayon si Neon na kakaiba na ang ikinikilos.

I take a deep breath to calm my raging emotions, walang mangyayare kung magpapadala ako sa emosyon ko ngayon.

Nagdesisyon akong tumayo upang magtungo sa kwarto ko, I need to sleep. Ilang araw na akong madaming iniisip at pagtulog lang ang tanging paraan para maging payapa ako, I took the sleeping pills my doctor prescribed when I talked to him last week, I feel at ease when I lay on my soft bed until I doozed off.

Umaga na ng magising ako, ang unang bumungad sakin ay ang sunud-sunod na pagtunog ng cellphone ko. Inabot ko iyun mula sa aking bed side table tsaka tinignan kung sino ang tumatawag.

Baby's Calling....

Huminga ako ng malalim at nag-isip kung sasagutin ko ba yun or hindi at dahil mas lumamang ang inis na nararamdaman ko sa kanya ay agad ko iyung inignore hanggang sa ito na mismo ang magpatay ng pagtawag.

Chineck ko ang call history at ganun na lang ang gulat ko ng makitang 88 missed call iyun. Mabilis din pumasok ang magkakasunod na text na isa-isa kong binasa.

'Hey baby, can I call you?' That text was sent last night.

"I'm sorry to leave you behind, it was an emergency." Ilang segundo lang ang pagitan ng pangalawang message nito sa nauna.

Isa-isa kong binuksan iyun at paulit-ulit na pagso-sorry lang ang natatanggap kong message mula dun hanggang sa hindi na yata talaga siya nakatiis at tumawag na.

Halos mahulog ko ang cellphone ko ng muli iyung tumunog, napabuntong-hininga ako tsaka ini-slide ang answer button pagkasagot ko nun ay agad nagsalita si Neon.

Nagsususmamo ang boses niya nang magsalita. "I'm sorry baby, are you still mad at me?" Aniya sa kabilang linya.

Tumikhin ako para alisin ang bikig na nasa lalamunan ko. "Yes." Walang gatol na sagot ko, ayokong magpanggap na okay lang ang ginawa niya sakin kagabi dahil hindi ako impokrita. Dinig ko ang pagbuntong-hininga niya bago muling magsalita.

"Can we at least talk personally? I'm outside your unit." Nasa boses niya pa din ang paglalambing at pagsusumamo.

Hindi ako kumibo at basta ko na lang pinatay ang tawag pero agad din naman akong bumangon mula sa pagkakahiga at lumabas sa kwarto ko, tinungo ko ang main door upang buksan iyun.

Agad akong sinalubong ng mahigpit niyang yakap ngunit hindi ko siya niyakap pabalik. I want him to know that I'm still annoyed.

Tinulak ko siya palayo sa katawan ko tsaka ko siya tinalikuran upang tunguhin ang couch tsaka walang imik na umupo doon, tinignan ko lang kung pano nya isara ang pinto ng unit at parang batang lumakad palapit sakin.

There's a visible regret on his handsome face. "Talk." Tipid kong sabi.

Nang tuluyan siyang makalapit sakin ay agad siyang lumuhod sa harapan ko at masuyong hinuli ang kamay ko tsaka iyun hinalikan. "I'm sorry baby, it was really an emergency."

"I know that it was an emergency." Madiin kong saad. "Karapatan ko naman sigurong malaman kung anong klaseng emergency yan hindi ba?" Inis kong pakli tsaka ko inagaw ang kamay ko sa pagkakahawak niya sakin.

Muli siyang umiling kaya sinamaan ko sya ng tingin.

"Kung ganun pala anong silbe ng pag-uusap natin?"

"Please baby, I went here because I'm so stress with everything. Wag mo muna akong awayin." Pakiusap niya sakin pero pinili kong tigasan ang puso ko.

"At anong tingin mo sakin stress ball?" Inis kong saad tsaka tumayo mula sa pagkakaupo, naiinis na naglakad ako patungong kusina agad naman akong sinundan ni Neon at niyakap mula sa likuran.

"Baby..." Pagod ang boses niya ng sabihin iyun. "Okay fine I'll tell you now." Anito bago bigyan ng magaang halik ang leeg ko. "My Father was shot last night." Pagkasabi pa lang niya nun ay agad ko siyang hinarap.

"What!?" Bulalas ko.

He sighed. "He's okay now."

"But why? I-I don't understand." Umiiling kong sabi.

Hindi ko maintindihan kung bakit binaril ang ama nya at kung bakit hirap siyang sabihin sakin iyun kagabi.

"Business issue, the gunman is already at the prison so nothing to worry now."

"Bakit hindi mo agad sinabi?"

"Because I know how stressed you are at ayokong dagdagan pa ang alalahanin mo, nang masiguro kong okay na si Daddy ay agad na akong nagtungo dito to say sorry." Paliwanag niya pa. "Bati na tayo please, I don't want you to be mad at me." Malambing niyang sabi tsaka niya hinapit ang maliit kong bewang padikit sa katawan niya.

"Kung sinabi mo agad kagabi edi sana nasamahan kita." Sagot ko.

"Kaya nga hindi ko sinabi sayo kase alam kong ayan ang gagawen mo, masyado ka ng pagod, you are pressuring yourself too much Castidy alam mo ba yon? You need to rest, baby."

"Nakapagpahinga na ako Neon. I slept well last night." Sagot ko na mabilis ikinakuknot-noo niya.

"You took a sleeping pills?" Asked he, halos mag isang linya ang kilay niya .

"Kelangan." Sagot ko.

"Hanggang kailan yan prinescribe ng doctor mo?"

"Less than four weeks. Isa pa ilang weeks na akong walang tulog I need peace lalo pa kagabi naiinis ako sayo and I don't want to overthink so I decided to take it..." Paliwanag ko, mabilis lumamlam ang mga mata niyang nakatingin sakin bago bumuntong-hininga tsaka hinaplos ang malambot kong pisngi.

"You are enough, Castidy." Aniya kaya sa isang iglap ay biglang gumaan ang namimigat kong pakiramdam, mabilis niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko tsaka ako hinalikan pero agad ko ding iniwas ang mukha ko ng maalala kong kakagising ko lang pala.

"I haven't brush my teeth." Saad ko ng takpan ko ang bibig ko.

"And so?"

"Baka bad breath ako." Mabilis kong sagot.

"Kanina ka pa nagsasalita ngayon ka lang na-concious? Tsaka wala naman akong naamoy." Agad namula ang mukha ko dahil sa sinabi niya kaya agad kong hinampas ang dibdib niya dahil sa pagkapahiya.

"Stop teasing me Neon." I said.

Mabilis niyang tinanggal ang pagkakatakip ng kamay ko sa aking bibig, ilang segundo lang ay ang bibig na niya ang nakalapat mula doon, he slapped my butt cheek making me gasped in shocked. Kinuha niya ang pagkakataong iyon para maipasok niya ang dila niya sa bibig ko na ikinaungol ko naman. Kusang umangat ang mga braso ko patungo sa kanyang batok tsaka ako gumanti ng halik sa kanya, nawala ang hiyang nararamdaman ko ng mas lalong palalimin ni Neon ang halik na iginagawad sakin, our fiery kissed lasted for minutes before our lips parted.

"O diba hindi ka bad breath." Mabilis umigkas ang kamay ko para suntukin ang matigas niyang dibdib ng umpisahan nanaman nya akong asarin na ikinatawa niya ng malakas bago ako yakapin ng mahigpit.