Hi Naku Red!
Red Point of view. Ng makita ko si Chyrll na umiindak i sa waiting shed ay tumigil ako sa pagmamaneho. Bumaba ako kahit malakas ang ulan. Nilapitan ko ito na sumasayaw parin. Inalis ko ang headset nito sa kanyang tainga, nagulat ito sa akin. Inis na inis ito sa akin. Ayaw din nito magpahatid sa akin kaya may naisip ako. Kinausap ko ang lolo ni Jeran na taxi Driver na kung pwede ay maarkila ko mona ang taxi nito na pinapasada. "Okay lang hijo. Ganyan din ako nong kabataan ko, lahat gagawin ko mapansin lang ako ng babaeng mahal ko." Sabi ni lolo. "Salamat po, lo. Pero atin atin lang po ito ha, huwag mo po sana magkukwento kay Jeran o kahit na sino sa mga kaibigan ko. At lalong lalo na kay Szarina bulinggit." Sabi ko kay Lolo. Mapang asar pa naman ang mga yon kaya sekreto ko lang itó. Sumakay na ako ng taxi, pagkatapos ko magpaalam kay lolo. Gusto ko ng tumawa ng hindi ko tinatanggap ang pera na inaabot sa akin ni Chyrll dahil hindi ito makapaniwala na piso lang ang baba
Chyrll point of view. "Dalawang linggo na lang ay flight ko na patungong Las Vegas, Nevada." "Sigurado ka ba, kapatid, na doon mo ipagpapatuloy ang pag-aaral mo?" malungkot na tanong ni Rasselle sa akin. "Bakit naman biglaan ang pagpapasya mo?" "Kapag doon ko pinagpatuloy ang pag-aaral ko bilang isang International Criminal Law, mas marami pa akong matutunan," paliwanag ko kay Rasselle upang mas maunawaan ako nito. "Ang sabihin mo, gusto mo lang umiwas kay Red," nakanguso na sagot nito sa akin. "Hindi ah, alam mo naman ang pangarap ko diba? Kaya huwag ka ng magtampo sa akin, sege ka iiyak na ako dito. At saka hindi si Red Simon ang dahilan ng pag-alis ko." Paliwanag ko pa. "Mamimiss kase kita, alam mo naman na ikaw lang ang palaging nandito sa tabi ko. Kaya, hindi mo maiaalis sa akin ang makaramdam ng lungkot." Ani pa ni Rasselle. "Tatlong taon lang naman ako don, at kapag bakasyon naman ay uuwi din ako dito. Kaya, magkakasama parin naman tayo noh. "Lahat na lang umaali
3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma
Chyrll Point of view Kulot! Kulot! Mukhang puwit ng kaldero! 'Yan ang bansag sa akin, ng mga batang kalaro ko noong bata pa ako. Happy go, lucky. Ako, si Chyrll Palermo Araneta, 19 year old. Anak ako ni Police General Wilson Araneta sa ibang babae. Rochelle Medina, siya naman ang asawa ng aking ama. Carlyn Araneta, 19 year old, ang kapatid ko sa ama na mortal kong kaaway, everyday, everywhere. Ang lahat ng kilos o galaw ko ay pinapakialaman niya, siya ang human cctv ni Daddy sa akin, taga report kung ano ang ginagawa ko, kapag wala siya. Bago pa lamang daw na magkasintahan si Mommy at Daddy noon ay nagkaroon ng bachelor party ang isa sa mga kaibigan ni Daddy at nakagawa daw ito ng kasalanan kay mommy, at nagbunga ito. Naghiwalay sila ni mommy dahil ang babaeng nabuntis pala ni Daddy noon ay anak pala ng kaibigan ng lola ko. Buntis din ang aking ina noong maghiwalay sila ni Daddy, pero mas pinili na lamang nito ang ilihim dahil wala din naman daw mangyayari, kaya ang edad n
Chyrll. "Sherely, nasaan ang senyorita Chyrll mo?" Rinig kong tanong ni Daddy sa personal maid ko, na hinahanap ako. "Kasama po ni ma'am Merie Sir, pumunta po sila sa pool, may kukuhanin daw po doon si senyorita." Magalang na sagot ni yaya kay Daddy. Lagot ito sa akin mamaya, sabing payungan ang mga bagong tanim ko na halaman. Ang tigas din ng ulo ng isang 'to. "Hinahanap ka ni Tito Wilson, hindi kaba diyan lalabas sa pinagtataguan mo?" Tanong ng pinsan ni ate Carlyn. Isa pa itong babae na ito, pakialamera din. Kung si ate Carlyn ang human cctv ni Daddy, itong si Merie naman ang human cctv ni Ate Carlyn kapag wala ito dito sa mansion. Ang sarap lang nilang pagbuhol buholin. Nakakulong na nga ako dito sa mansion, bantay sarado parin ako. Sa daming bantay na tauhan ni Daddy na naka paligid sa buong labas ng mansion, makakatakas pa ba ako, pwera na lang kung gamitan ko sila ng pampatulog. "Pakitawag nga Sherely, dahil may sasabihin lang ako sa kanya." Utos ni Daddy, mabait si Dadd
Chyrll Point of view. Sa pangtatlong sundo sa akin ni Sherely ay wala na akong nagawa kundi ang lumabas na lamang ng theater room kung saan ako kanina dumiritso ng iwanan ko sila Daddy sa aking silid. "Gusto nila ng gulo, okay simulan natin ang laro na gusto ninyo, matira matibay sa atin kung sino abg magwawagi." Hindi na ako nagbihis pa, walang emosyon na tumungo ako kung nasaan ang mga bisita ni Daddy. Salubong ang kilay ni Daddy ng makita ako nito, at ang mukha naman ni Rochelle ay hindi maipinta. Tumayo si Daddy at lumapit ito sa akin. Hawak nito ang aking kanang braso. "Pinapahiya mo ba talaga ako, ha. Chyrll!?" Nagtitimpi na bulong sa akin ni Daddy. Narinig ko naman na humihingi ng pasensya si Rochelle sa mga bisita nila. "Hindi ako magpapakasal sa lalaking 'yan Daddy. Ito ang gusto ninyo diba? Pwes magtiis kayo." Walang emosyon na sabe ko. Pabalang kong binawi ang aking braso at nilampasan ko si Daddy at naglakad palapit sa mga bisita. Nakita ko naman ang tinutuko
Chyrll point of view. "Saan ang punta mo Chyrll? Sinabi ko na saiyo na hindi ka aalis ng mansion na ito!" Nagagalit na sabi sa akin ni Daddy ng maabotan ako nito na palabas ng mansion. Napahinto ako sa aking paghakbang, hindi ko alam na gising na si Daddy ng ganitong oras. Humarap ako dito. "Hindi mo ako mapipigilan Daddy. Gusto mo akong maikasal sa lalaking hindi ko naman mahal, tapos hindi mo pa tinupad ang naging kasunduan natin, kaya ano pa ang ginagawa ko dito sa puder mo?" Sagot ko kay Daddy. Buo na ang desisyon ko, aalis ako ng mansion na ito. "Jace, huwag ninyong hahayaan na makalabas ng gate yang senyorita ninyo." Utos nito sa dalawang security guard na naka bantay sa gate. "Dad, pabayaan n'yo na ako sa buhay ko. Hindi na ako masaya dito na kasama kayo, palagi na lang impyerno ang buhay ko dito. Nagsasawa na ako, gusto ko ng piece of mind." Sagot ko kay Daddy. "Hindi... Jace, kunin mo ang maleta nv senyorita mo at ibalik mo sa silid niya." Utos parin ni Daddy. Hi
Chyrll Point of view Nagtataka ang mga empleyado ko ng makita nila ako. "Oh bakit, nagulat kayo saakin? Daig n'yo pa ang nakakita ng multo" Tanong sa ko sa kanila. "Pasensya na po ma'am, Chyrll. Ang sabi po kasi sa amin ni ma'am Carlyn nagkaroon ka daw po ng bulutong sa katawan kaya hindi ka daw po nakakapunta dito." Hinging paumahin sa akin ni Clarisse at ng tatlo ko pang empleyado, gusti ko sanang magbawas ng isa, kaso naisip ko kawawa naman, dahil sa kanila lang umaasa ang kanilang pamilya. "Okay, lang Clarisse. Hindi naman ako galit, at huwag kayong maniniwala sa ate kong yon, dahil may sayad yon sa utak. Kapag tumungo pa yon dito, hingan n'yo ng bayad, kahit na sino sa pamilya ko ang nagawi dito. Hindi na sila libre dito." Sabi ko sa limang empleyado ko. "Masusunod po, ma'am Chyrll." Sabay-sabay nilang sagot sa akin. Bumalik na sila sa trabaho nila, ako naman ay kinausap ko ang security guard ko. "Hoy Kieran Santos." Tawag ko, si Daddy ang naglagay ng security dito
Chyrll point of view. "Dalawang linggo na lang ay flight ko na patungong Las Vegas, Nevada." "Sigurado ka ba, kapatid, na doon mo ipagpapatuloy ang pag-aaral mo?" malungkot na tanong ni Rasselle sa akin. "Bakit naman biglaan ang pagpapasya mo?" "Kapag doon ko pinagpatuloy ang pag-aaral ko bilang isang International Criminal Law, mas marami pa akong matutunan," paliwanag ko kay Rasselle upang mas maunawaan ako nito. "Ang sabihin mo, gusto mo lang umiwas kay Red," nakanguso na sagot nito sa akin. "Hindi ah, alam mo naman ang pangarap ko diba? Kaya huwag ka ng magtampo sa akin, sege ka iiyak na ako dito. At saka hindi si Red Simon ang dahilan ng pag-alis ko." Paliwanag ko pa. "Mamimiss kase kita, alam mo naman na ikaw lang ang palaging nandito sa tabi ko. Kaya, hindi mo maiaalis sa akin ang makaramdam ng lungkot." Ani pa ni Rasselle. "Tatlong taon lang naman ako don, at kapag bakasyon naman ay uuwi din ako dito. Kaya, magkakasama parin naman tayo noh. "Lahat na lang umaali
Red Point of view. Ng makita ko si Chyrll na umiindak i sa waiting shed ay tumigil ako sa pagmamaneho. Bumaba ako kahit malakas ang ulan. Nilapitan ko ito na sumasayaw parin. Inalis ko ang headset nito sa kanyang tainga, nagulat ito sa akin. Inis na inis ito sa akin. Ayaw din nito magpahatid sa akin kaya may naisip ako. Kinausap ko ang lolo ni Jeran na taxi Driver na kung pwede ay maarkila ko mona ang taxi nito na pinapasada. "Okay lang hijo. Ganyan din ako nong kabataan ko, lahat gagawin ko mapansin lang ako ng babaeng mahal ko." Sabi ni lolo. "Salamat po, lo. Pero atin atin lang po ito ha, huwag mo po sana magkukwento kay Jeran o kahit na sino sa mga kaibigan ko. At lalong lalo na kay Szarina bulinggit." Sabi ko kay Lolo. Mapang asar pa naman ang mga yon kaya sekreto ko lang itó. Sumakay na ako ng taxi, pagkatapos ko magpaalam kay lolo. Gusto ko ng tumawa ng hindi ko tinatanggap ang pera na inaabot sa akin ni Chyrll dahil hindi ito makapaniwala na piso lang ang baba
Chyrll. Ang dami naming tawa ni Rasselle dahil kay Marian. Iniwan namin ito sa isang botique. Ngayon naman ay pumasok kami ni Rasselle dito sa botique ni Issa, ang dami ngayong mga new limited edition na mga bags at sapatos ngayon dito. Ang mall na ito ay pag-aari mismo nila Kuya Eutanes, pangalawa ito sa malalaking sikat na shopping mall dito sa ka Maynila-an. Ang mall nila Aria ang pinakamalaki dito at sikat na sikat na puntahan at pasyalan ng mga tao dahil sa kakaibang ambiance nito ayon sa survey. Tanaw namin si Marian sa labas dito sa loob ng botique. Hinahanap kami nito hanggang sa makita kami na pinapanuod siya, tumakbo kaagad ito sa amin, at hindi nito napansin na ang entrance ng malaking botique ni Issa ay naka revolving door. Paikot-ikot lamang ito. Hinatak ko ang kamay ni Marian palapit sa amin dahil nahihilo na ito. "Hoy, lumapit ka nga sa akin!" Tawag ni Marian sa isang salelady ni Issa dito sa botique. "Yes ma'am. Ano pong kailangan mo sa akin?" Magalang na tanong
Chyrll Point of view Sa wakas may taxi nang tumigil sa aking harapan. Makakauwi na ako, nangangawit at sumasakit na talaga ang paa at puwit ko dito kakaupo at tayo dito sa waiting shed. May pinakita sa akin ang taxi driver na isang sulat sa isang papel na laminated at may nakasulat ditong " Ma'am san po kita ihahatid?" Basa ko sa nakasulat. Kibit balikat na lang ako, pipe seguro. "Sa Redstone Marcos Residences (RMR) Boni Avenue Manong." Wala sa mood kong sagot sa taxi Driver. Hindi alam ni Chyrll na ang VIP Unit na regalo sa kanya ng kaniyan ama ay pag-aari pala ng lalaking iniiwasan niya. At hindi din alam ni Chyrll na ang driver ng taxi ay si Red. Hinanap ko ang phone number ni Aria at dinialed ko ito.. Ilang ring ay sinagot ni Aria ang tawag ko. "Hello, kapatid." Sagot sa kabilang linya. "Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa kapatid, pwede bang ipaalbularyo mo yang kuya mo. Sinasapian na yata yon ng masamang ligaw na espirito o ng engkanto, lakas ng amats ng kuya mo."
Chyrll Point of view Wala akong masakyan, hindi ko matawagan si kuya Arnolfo dahil pinag bakasyon ko muna ito dahil wala naman na kaming pasok. Umuwi ito ng probinsya nila. Sa condo ko ako ngayon nakatira, regalo sa akin ni Daddy. Sa condo mona ako ngayon, para hindi na si Red pumunta ulit sa mansion ni Daddy para hindi na ito mangharana ng ganuong kaaga. Sira ulong lalaki na iyon, sumabay pa sa pagsikat ng araw ang pagharana niya. Akala ko tuloy ng araw na iyon ay pasko na dahil napakalakas ng volume ng speaker nito ng dala. At mabuti na lang din hindi na ako kinulit pa ni Daddy harapin ko si Red non. Tulog is life kaya ako ngayon. Bihira na ako gumimik dahil inuna ko mona ang aking pag-aaral kaysa ang lumandi ako. Kaya ang lahat ng lalaking nagtatangkang manligaw sa akin noon ay binasted ko. At ito namang si Lance, hindi nadadala sa akin, kahit ilan beses ko ng pinahiya ay patuloy parin ang pangliligaw na ginagawa. Nakatayo ako ngayon dito sa waiting shed habang nag-aabang ng
Chyrll Point of view. Mahaba man ang taon na hinintay ko, nagawa ko parin na matapos ang Pre-law course na gusto ko. Tatlong taon na lang bubunuin ko, matutupad at magiging ganap na akong abogada! Kakatapos lang ng graduation namin. Ngayon ay magkasama kami ni Rasselle at ni Marian dito sa bar. Gusto namin e celebrate ang aming pagtatapos. Hindi man kami kumpleto ngayon ang mahalaga ay dumalo sila ng graduation namin. "Kapatid, grabe ang sasarap ng mga boys na sumasayaw sa stage." Humahangang turan ni Rasselle. "Baliw ka, magalit niyan saiyo si Rage. Alam mo naman ang lalaking 'yon masyadong seloso." Sagot ko naman. "Seloso nga, tinatago naman ang relasyon sa ibang tao. Mga kaibigan nga walang kaalam-alam na sila na, naku po Rasselle kung ako sainyo hiwalayan mona yang si Rage habang maaga pa, kaysa umasa ka lang na saktan ka niya." Sabi naman ni Marian. "Pumunta ba tayo dito para pag-usapan ang lovelife ko. Huwag ka ngang ampalaya diyan Marian, hindi ka lang crush ng crush
Red Simon Point of view. Bumuga mona ako ng hangin bago ako lumakad palapit sa tapat mismo ng gate ng mansion nila Chyrll. Kaya ko ito. Isa akong Marcos, at nanalaytay ang dugong Celedonio sa mga ugat ko. Hindi ako uuwing hindi ko nasusungkit ang isang makislap na bituin sa langit. Bituin na naglalaman at nagbibigay liwanag sa aking mga pangarap. Kinuha ko ang speaker at microphone, sinalang ko ang kantang Ligas na tingin. Tumingin mona ako sa aking relo, kung anong oras na. Pagtingin ko ay, 5:55 am na. Seguro naman ay gising na sila ng ganitong oras. Pumikit mona ako ng aking mata, at saka ko ulit minulat at inumpisahang kumanta. Paro-paro sa aking tiyan Naglalaro 'di mapigilan Nauutal kahit 'di ka kausap Lumalayo kahit 'di kaharap Ooh bakit ba hanggang dito lang ang Dulo ng aking hakbang Lapitan ka'y malabo kaya hanggang Nakaw tingin lamang ako Pinagmamasadan ang bawat ikot mo Ligaw tingin lang ba ako Habang kumakanta ako, naalala ko ang mga araw na gust
Red Simon Point of view. Bago ako pumasok sa aking opisina ay dumaan akong muli sa Chyselle Coffee Shop. Gusto kong kausapin si Chyrll, alam kong huli na at ilang buwan narin ang lumipas. Gusto kong humingi sa kanya ng tawad sa mga nasabi ko sa kanya noon. Ng matanaw kong naglalakad si Chyrll papasok sa University ay bumaba na agad ako ng kotse ko. "Chyrll, pwede ba tayong mag-usap." Pakiusap ko agad. "Pwede, naman. Pero ano naman yong pag-uusapan natin?" Tanong nito sa akin. Ang laki na ng pinagbago niya, hindi na katulad ng dati kapag nakikita ako ay nagniningning ang kanyang mga mata, ngunit ngayon ay tila nagbago na. "Pwede bang sumama ka sa akin, at don tayo mag-usap." Pakiusap kong muli. "Pasensya na Red, hindi ako makakasama dahil ilang araw na akong absent. Saka bagsak ako sa lahat ng subjects ko, kailangan kong bumawi. Kung hindi naman importante yang sasabihin mo sa akin, sa ibang araw na lang. O kaya naman ay dito mona lang sabihin, bawal na talaga akong umabsent
3rd Person "Ano'to?" Tanong ng kapatid ni Chyrll sa ama na si Carlyn ng ilapag nito ang isang papel sa tapat mismo ni Chyrll habang kumakain ito ng almusal. "Pwede ba kumakain ako." Wala sa mood na sagot ni Chyrll sa kanyang ate. "Kinakausap kita Chyrll, kaya huwag kang bastos! Ipaliwanag mo ang lahat ng 'yan sa amin?" Napipikon na sabi ni Carlyn sa kapatid. Sa inis ni Chyrll ay hinampas nito ang ibabaw ng lamesa kaya natapon ang mango juice sa ibabaw at sa sahig. "Hindi mo ba nakikita na kumakain ako? O talagang sinasadya mo lang na inisin ako ngayong umaga!?" Napipikon na pagsagot ni Chyrll sa kapatid nito na hindi na makapagtimpi sa ate Carlyn nito. "Tumigil na kayo! Hindi ba kayo nahihiya na magbangayan? Nasa harapan tayo ng pagkain, bigyan n'yo naman ito ng respeto." Pagsita ng kanilang ama sa dalawa pero hindi parin tumigil ang dalawa sa pagbabangayan. " Oh! Bakit ako nakasama? Ang pagsabihan mo lang ay 'yang paborito mong anak na nagmamagaling, nanahimik akong kuma