KABANATA 13

PROOVE 

Bandang alas kuwatro ay sinundo ang mga kasambahay na naglinis. Isang van ang sumundo sa kanila. Maiiwan sana ang dalawa pero sinabi kong sumama na sila sa kabilang Mansion at ako ang mag-aasikaso sa sarili ko dito at pumupunta naman si Nanay Guada tuwing araw.

"Sige na, ako na ang bahala, sabihan ko si ate Czarida..." 

"Hala, Ma'am," sabi ng head ng mga ito.

"I'm okay." I smiled.

"Kung ganoon Ma'am ay mag-iingat po kayo," sagot niya sa akin. 

Tumango ako at sinabihan ang driver na okay na. I wave my right hand in the air ng paalis na ang mga ito. Tinitigan ako ng head ng kasambahay mula sa bintana at kumakaway pabalik. Nang mawala sila sa paningin ko ay pumasok na ako sa loob. 

Umupo ako sa couch at saka pumikit. Parang pagod na pagod ako...

Pinasama ko pabalik ang dalawang maiiwan sana na kasama dito dahil baka mamaya ay mag-away na naman kami ni Sage ay matunghayan nila, ano nalang sabihin nila? Nag-aaway kami na parang mag-asawa?! Isapa, uuwi naman na ako ng Manila mamaya, hinihintay ko lang matapos ang meeting ni Sage. 

Sayang lang ang pagdadala ni ate Czarida ng mga pagkain. Speaking of her. I need to inform her na pina-uwi ko ang dalawang kasambahay nila. 

She left her contact information to me. Also she messaged me on my account kanina. 

"This is my contact information hija, I also message you on your social media." 

"Sige sige po...Thank you po, ate " 

I get my phone and message her.

Ako:

Hi ate, this is Yacinda, pina-uwi ko po silang lahat. Hindi rin po ako mag-tatagal dito.

I received a reply from her, agad-agad. 

Ate Sarih:

It's up to you, hija. I'll tell Kaixus na diyan umuwi pagkatapos ng meeting para may kasama ka. Mas magiging kampante ako if you have someone with you. Do you like to transfer here in the Playa, instead?

Ako:

No need ate, I'm fine here po. Thank you for the generosity.

Ate Sarih:

No problem, hija. I'll go to the meeting na, you take care and rest...

Ako:

Sige po. Thank you again.

Hindi nag-reply ang aking kausap. 

Papuntahin niya si Sage dito para may kasama ako pero ang hindi niya alam ay magkasama kami ng pinsan niya kagabi. Well, hindi naman siguro buong gabi dahil hindi ko siya naabutan sa tabi ko. Atleast he keep his promise. 

Umakyat akong muli sa rooftop at saka nahiga sa couch. Biglang naging makulimlim kanina at lumamig ang hangin. Na-engganyo ang aking katawan na mahiga dahil ramdam na ramdam ko ang pagod. I realized that I didn't have any day-off from work since the past two months. 

I dozed off at nagising na akong nasa kuwarto na ako. Hindi sa kuwarto ko kanina pero sa isang master's bedroom. Mag-isa lamang ako sa loob pero alam kong nandito na si Sage cause it's impossible for me to sleepwalked.

Gabi na ba? Bakit parang nakakarinig ako ng ulan? Nakabukas rin ang lamp kaya imposibleng may araw pa. 

I check myself on the mirror before going downstairs. Naabutan ko si Sage na nakapamewang habang may kausap sa phone. Parang basa ang kanyang pantalon at pati ang kanyang buhok. 

"Okay, just let me know, I might not be here later. No, I'll talk with them first thing in the morning tomorrow. Okay, ikaw na ang bahala then, keep me updated because I have to rush this one before I will leave. Also, make move before she go ballistic again..." 

Leave? Aalis siya? Saan siya pupunta? She? sino siya? Anong gagawin niya? May kaaway ba si Sage na hindi ko alam o di kaya ay nali-link sa kanya? Para akong news reporter na gustong alamin lahat pero pinigilan ko ang aking sarili.

Mind your own business, Yacinda! 

Nagsalita ako habang pababa sa hagdan. Alas siyete na pala ng gabi kaya pala nakabukas ang lamp. 

"What time will we go back to the city? I'll get ready na." 

Napalingon si Sage sa akin. Nasa huling tabla na ako ng hagdan at napahawak sa barandilya dahil sa mga titig niya na animo'y nakakita ng kalaban at gustong manakit. 

"There's a typhoon coming, can you atleast stay here until the typhoon passed by. It's not a good idea to go back now. Maybe tomorrow or the next day can do..." 

Umupo ito sa couch, pero hindi ako humakbang. Ayokong lumapit sa kanya. Pinunasan niya ang kanyang ulo. Tama nga ang hula ko kanina na basa iyon. Siguro ay kagagaling niya lang sa labas. 

Nagpumilit akong gumayak kami. Kung ayaw niya, I can drive by myself naman, siguro naman ay kaya ng waze ang daanan. I didn't feel any bumpy road noong papunta kami.

"No. I'll go back!" Pilit ko.

Yacinda, how will you feel ang sarap ng tulog mo matapos mong matuhog! One side of my mind, reminds me.

What the heck!

How vulgar are my thoughts, simula ng makasama ko siya.  

"Kung ayaw mo ako nalang mag-isa ang bumalik. I can drive. Just give me the key," utos ko sa kanya.

I don't know but I think I pushed a wrong button dahil tumayo siya at diretso sa bar counter bago nagsalin ng whiskey sa glass at inisang lagok bago tumingin sa akin na madilim ang kanyang anyo. 

He even smirked kaya medyo kinabahan ako kaya medyo ako sumiksik sa barandilya. 

"You really grew some fangs, already, huh? I said no."

Naglalakad siya papunta sa hagdan kaya bumaba ako at pumunta sa couch at umupo. 

Lumapit siya hanggang couch at yumuko. Pulang pula ang kanyang mga mata na parang walang tulog ng ilang araw. 

Nakipagtitigan ako sa kanya. I show him that I am not the Yancinda he can easily hypnotize as before. That I fight him enough for me to survive, I can make him bend his rule and kneel down on his knees, now. 

"Do wanna kill yourself, ha?!" he half-whispered but emphasizes each word. 

I inhaled sharply. Naaamoy ko ang alak galing sa hininga niya.

Ganoon kalapit ang mga mukha naming dalawa. 

Inalis ko ang dalawang kamay niya kaya tumayo ito.

Tumingala ako.

"Sino ba kasing nagsabi na dalhin mo ako, rito, ha, Sage?!" 

Napigti na rin ang aking pasensiya. Tumayo ako at itinulak siya hanggang sa maupo sa mahabang couch. I am satisfied. Nilagay ko ang aking dalawang kamay sa magkabilang bewang. 

"Sa hotel!!! Ang sabi ko, sa hotel mo dalhin hindi dito!!!" 

Sumigaw ako. Hindi ko napigilan ang aking sarili. This is the first time na nagmataas ako ng boses sa tanang buhay ko. It feels good. Pero hindi ko alam na pumatak ang mga luha sa aking mga mata hanggang sa napasinghot ako. Wala akong pakialam kung ano na ang lagay ko. Ang importante ay sinabi ko ang gusto kong sabihin. 

Mabuti nalang talaga at pina-uwi ko ang dalawang kasambahay na maiiwan sana dahil ayokong masaksihan nila ang ganito lalo na at hindi nila alam kung anong meron sa amin ng pinsan ng amo nila. 

Hinilamos niya ang kanyang dalawang kamay sa kanyang mukha at tumayo bago ulit pumunta sa bar counter at muling nagsalin ng alak sa glass at muling inisang lagok.

Ngayon ko lang siya nakita na ganito uminom, hindi ko pa siya nakikita na nalasing noon ng ganito, nakakapanibago. Muli itong nagsalin at ng iinumin na niya sana ay inagaw ko ang baso at saka inisang lagok ang laman. 

Uminit ang aking lalamunan pati ang aking mukha.

Walanghiya! Ang tapang ng alak!

Nilagay ko sa counter ang baso at nagbuhos ng konting alak at saka muling ininom bago ako tumingala sa kanya at nagkasalubong ang aming mga tingin. 

Dinuro-duro ko siya.

"Sa hotel, hindi dito!" bintang kong muli. "You have the guts to bring me here after fucking me in the middle of the road?!" 

Muling bintang ko. Tumikhim siya at saka inabot ang aking kamay. Kaya napatigil ako sa pagduro sa kanya.

"I can't risk your safety especially now... If you have photoshoot just ask them to come here. If you need a studio, the house is big enough. I can arrange some space at the Playa to be a studio for you... And you made love with me not fuck, Yacinda." 

Napanganga ako sa sinabi niya. What, Sage?! Made love?! Utot mo! You wanna trap me here with you?! Bakit hindi mo nalang pirmahan na ang divorce paper na pinadala ko sa'yo at lumayas ka sa buhay ko! 

Tumawa ako sa sinabi niya at pilit inabot ang kanyang tainga kahit na nakayakap na ako sa kanya. 

"You wanna be a good husband now, huh?" 

Tumingin ako sa kanya at saka pinagpatuloy na magsalita. I pursed and blink my eyes twice. Ngumiti rin ako dahil natatawa ako sa sinabi niya talaga. 

"Can you signed the papers that I sent you, instead? Hmnn?" 

Hindi ko na hinintay ang sagot niya at nilapit muli ang aking bibig sa kanyang tainga. I kiss and bite the side part of his left ear. 

I really hate it when I'm drunk. Para akong nakawalang bata na sabik na sabik ng cotton candy. 

"You can make it, right? You sign the papers, let's submit it and you don't have to worry about me anymore. We can do it, though... Uhmn.. the benefits if you really wanted it, it will be our little secret, dirty dirty secret. I'll be your dirty secret, but for now I wanna go back to Manila. Please, Sage...."

Muli kong inabot ang tingin niya upang makita ang kanyang reaksyon. 

His jawline become more sturdy and he is rolling his tongue. Averted his gaze and walk silently towards where I left the glass earlier. 

He drink the bourbon that he poured in one go at saka walang lingon-lingon na tumaas ng hagdanan. 

Iniwan ako ng walanghiya! 

Dahil ayaw magpatalo, ay sinundan ko siya hanggang sa room kung saan ako nagising kanina. Dito siguro siya natulog noong iniwan ako dahil sumalubong ang kanyang amoy. 

Isasara na sana niya ang pinto pero tinulak ko at pumasok. I locked the door and face him.

Nasa bed na siya at naka-upo. 

When I catch up my breathing lumapit ako sa tabi niya at saka nahiga. Naka-upo lang siya at tahimik. Nakasandal ang dalawang kamay sa bed at nakatingin sa kisame. 

I am so impatient and so bumangon ako saka na-upo sa kanyang hita.

Napatingin siya sa akin. Amused. 

"I met your cousin, Czarida... She brought some housemaids to clean the house and fixed the garden in the rooftop... She told stories about you," kwento ko.

Hindi ko alam bakit parang okay lang na sabihin ang mga iyon sa kanya. 

Well he is your husband, after all naman eh! 

Nagpatuloy ako sa pagkukuwento.

"She's your cousin's friend's daughter..." 

Hinuli ko ang kanyang mukha upang matitigan ko siya, mata sa mata. 

Nanlalabo ang aking paningin. Hindi ko alam kung bakit. Pero may nalasahan akong pait na dumaan sa aking bibig. 

When our eyes met, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. 

"Do you really believe that I did that to her? Kahit selos na selos ako hindi ko iyon magagawa sa kanya Sage... I didn't saw my grandmother because you didn't believe me, you believed that psychotic bitch!" paratang ko sa kanya. 

Baliw na kinakalantari mo! 

"You really hate me that much? Wala na ang kaisa-isang taong dahilan kung bakit ko pinagbubutihang mag-aral. Nilulunok ang mga sinasabi ng ibang tao sa akin sa paaralan... Tapos ngayon ayaw mong pirmahan iyong mga papeles? Huwag kang mag-aalala. I don't want any penny from you. I can make a living... A strip in front of the camera can make me live a life for few years." 

Umangat ako at bumagsak ang puwet sa study table sa bandang paanan ng bed. He cornered me and see me straight through the eye while his aura is dark. 

"Try it, Yacinda... You try it and I will punish you. Don't tease my patience..." 

"Huh?! Punish me? How, by trapping me here? Bringing me back to San Gabriel? Huh?! Making me food everyday? Us, fucking each other, everyday?" 

Inilapit niya ang kanyang mukha sa aking kanang tainga at bumulong.

"Those are not punishments, Honey, but when I do, you won't be able to wear these kind of dresses in a year," hinaplos ng kaliwang kamay niya ang aking puson at humuhugis ng pabilog habang nakatingin sa akin ng naka-ismid.

Medyo napalunok ako sa sinabi niya, that won't happen because I did my booster shot.

Speaking of booster shot. Inalala ko kung kailan ang next appointment ko sa aking OB-Gyne. That's supposed to be today!

Oh my goodness!

This is a bad idea... I really need to be in Manila tomorrow. 

Tinulak ko siya pero hindi manlang siya gumagalaw o napalayo. 

"That won't happen again!... I'm sobber enough!" pagmamalaki ko. 

Tumawa siya ng mahina at muling umupo sa bed. Ngayon ay tinanggal ang kanyang boots at saka nahiga sa bed habang nakasandal  sa headrest at nakalagay kanyang mga kamay sa likod ng kanyang ulo. 

He even smirks and teases me more.

"Giving a wifey duty now, hmnn?" 

I suddenly felt uncomfortable. Sinipat ko ang aking hitsura at tumingin sa kanya. 

"Bastos!" akusa ko. 

Nakataas pala ang aking dress hangang sa gitna ng aking hita at nakababa ang isang strap kaya kitang kita ang kalahati ng aking kanang dibdib...

Bumaba ako sa upuan at saka nagtungo sa pinto. Medyo nararamdaman ko na ang epekto ng alak na nainom ko. Binuksan ko ang pintuan at isinara ng malakas saka hinanap ang kwarto kung saan ako unang natulog. 

If I can't be back to Manila now, then sisiguraduhin kong makakaalis ako dito bukas ng umaga!

Lumalakas na ang ulan at hangin sa labas. May ilaw naman ang buong bahay kaya nakampante ako. 

I go straight to the shower room and showered. I also brush my teeth pero nalalasahan ko parin sa aking lalamunan ang lasa ng bourbon. 

I change into a nice white silk nighties at nahiga na. Wala na akong pakialam kay Sage. Isapa nahihilo ako dahil sa alak. Sana pala ay pinigilan ko ang aking sarili kanina. Napasubo tuloy ako! It's my first time to try a bourbon and will never try again. Ang pangit ng epekto. 

I was awaken because of a dream... It was really bad. Sinabayan pa ng malakas na hangin at ulan sa labas. After so many years ngayon lang ako nanaginip ng ganoon... 

That gruesome scene flashed right in front of my eyes like a flat screen tv. 

It was ten days after my birthday today. I didn't celebrate it because all the people are busy to what happened to sir Kaixus' girlfriend. Ayoko sanang pumunta pero pinilit ako ng Donya. She prepared it for the long time daw, I don't have to think of everything because she believes me. 

She booked me a ticket here in France at dito ko daw ako mag celebrate ng mag-isa ang hindi namin alam sumunod si sir Kaixus sa akin. Nagulat ako noong nakita ko siya sa lobby ng hotel kung saan ako naka check-in. 

Lumapit ito sa akin at saka walang sali-salita na hinila. 

Napatingin ako sa paligid. Ang alam siguro ng mga tao ay sweet kami dahil naka ngiti siya sa bawat tumingin sa amin. 

Hihilahin ko sana ang aking kamay mula sa kanya pero nahihiya ako sa mga nakatingin. They look sa happy that Kaixus is holding my hand but I feel the other way around. I wanna escape his hand. Masakit ang hawak niya sa akin.

Binuksan niya ang shotgun door ng isang Ferrari at pinaupo ako. Mabilis pa sa alas kuwatro na nakapasok siya sa driver's seat at pinaandar ang sasakyan. Ilang oras kaming nasa daan hangang sa pumasok ang sasakyan sa isang kalsada na puno ng pine trees na nakahilera. Malawak na lupain ang aming nadaanan puro ubas. 

Ilang sandali pa ay tanaw ko ang isang Mansion. Pumarada kami sa harap at saka ako pinababa ni Kaixus. 

"You're relaxing while she six feet under!" akusa niya agad sa akin.

Napaatras ako.

Humakbang siya palapit sa akin at muling kinuha ang aking kamay. Pumasok kami sa loob at saka niya ako binitawan. 

"You are that desperate huh?!" 

Lumapit ito sa akin at saka ako hinawakan sa magkabilang balikat. 

"If you will get what you want, will gonna stop? I can let you bear my name if you really wanted it so bad!" muling akusa niya sa akin. 

May tinawag siyang pangalan at may isang matandang lalaki dumating. May dala itong papeles at nilapag sa center table. 

"You signed it. After that you can do whatever you want. Just don't ever show yourself to me..." 

Tinignan ko ang mga papel pero ni wala akong maintindihan sa nakasulat...

It's all in French. 

Pinirmahan ko iyon isa-isa gamit ang isang fountain pen na nasa gilid ng mga papel. Ilang pahina iyon. Hinanap ko ang aking pangalan at doon pumirma. Kailangan ko rin daw ng thumb mark kaya sinunod ko ang sinabi ng matanda hangang sa matapos kong pirmahan ang lahat ng pahina. Sumunod na pumirma ay si Sage. Seryoso siya habang tahimik akong nakatingin sa kanya. Nang matapos niyang pinirmahan ang lahat ng iyon ay kinuha ng matanda mga papeles at saka umalis patungo sa maindoor. Tumingin ako sa kanya at ngumiti ito sa akin at pumikit. Para bang sinasabihan ako na walang problema at okay ang lahat. 

Nang tuluyang makaalis ang matanda ay nagsalita si Kaixus.

"You can get half of my inheritance and do whatever you want... the marriage certificate might be available tomorrow... Bahala kana magtanong kung saan iyon kukunin."

Nagulat ako sa narinig mula sa kanya. 

"Marriage certificate?" 

Tumingin ako sa kanya at hinuli ko ang kanyang tingin.

"Why there is a marriage certificate? What does it have to do with me?" 

Tumingin ito ng matalim sa akin.

"You just signed a marriage contract... You're dream is finally coming into life, Señorita!" 

He spit the word 'Señorita' in a very sarcastic way. 

Hinarap ko siya ng mabuti. 

"Sage... Why did you do that?!"

Buhos ang mga luha na hinuli ko sa aking kamay ang kanyang mukha at pinilit na nakipagtitigan sa kanya. 

"You cancel it... Please... Hindi ko naman gusto ang apelyido mo eh,... Bakit mo ito ginagawa..." 

Akusa ko sa kanya. Hindi ko napigilan ang aking mga luha. 

I am not desperate to have your surname, Sage. I even tried my best to just bleed my heart because I know you will never look at me how the I look at you...  

"Wala na siya. Wala kang kaagaw... You can go on with your vacation here... Ipapakuha ko ang mga gamit mo sa hotel... I'll talk with Mama." 

"What are you talking about?" 

Hindi niya ako sinagot bagkus ay naglalakad pa punta sa sasakyan. 

Pinigilan ko siya ng akmang bubuksan niya ang pinto ng sasakyan. 

"Ano pa bang kailangan mo... I'm busy I need to go back to the Philippines. If only I wasn't late, Sabby shouldn't be laying straight down..." Aniya.

I sob because of what he said...

Niyakap ko siya mula sa likod. I lost all my strength because of the last words that comes from his mouth. 

I didn't do that, Sage. Please... maniwala ka naman sa akin, kahit isang beses lang... Hindi ko iyon ginawa sa kanya...

"Wala akong kasalanan..." Sumbong ko sa kanya. 

Tinanggal niya aking mga kamay na nakayap sa kanya at saka tuluyang pumasok sa loob ng kanyang sasakyan.

Kumatok ako sa bintana ng magarang sasakyan niya pero hindi niya ako pinagbuksan. Pina-atras niya iyon at saka pinasibad paalis. Naiwan akong nakatayo at nakatanaw sa kanya habang papalayo siya ng palayo. 

"I didn't did it to her... You knew it... I thought you believed me..." 

Bulong ko habang nagsilaglagan ang aking luha... 

Why can't you believe me just once, Sage? Why did you made me bear your name if you hate me to death? Leaving me alone in front of your huge Mansion with picturesque scene. Turning your back like I'm just nothing. 

Ngumisi ako.

That moment, I promised to myself that I will be stronger that I need to be strong to survive... To give back. 

"Let's go home, Yacinda... Proove him that you can survive without his surname. Live as you are. Just Yacinda Sy and never let the world know that out of naivety, you are a Yacinda Montiel today..." I stuttered, wiping every tears that ruined my light make-up.