Kabanata 3: "Persistent"

Because of an emergency, she urgently went back to manila. She's nervous and scared, She run through the doctor's office without knocking. 

"Doc! How is he?" Tumayo ang doctor at sinalubong siya. Isinuot nito ang lab coat at lumabas ng opisina. 

"Honestly he's not in good condition, he seizure 2 times earlier." Sumunod siya siya sa doctor na labis ang pag-aalala. 

"What do you mean Doc?"  She doesn't know what to expect, she doesn't want to lose him. 

"Your Grandfather was dying Miss Fontana." Hindi niya nagustuhan ang sinabi ng Doctor. Sumilip siya sa loob ng intensive care unit  at nakita niyang naka apparatus na naman ang Lolo niya. 

"Months or days? I couldn't say, he's fighting Miss. Fontana. Your grandfather was fighting." Tears escape through to her eyes. 

"Thank you Doc. Don't give up yet." Hinawakan niya sa kamay ang doctor bilang pagpapasalamat. Umalis na ito at nanatili siya sa labas. 

Nagbihis siya para makapasok sa loob ng ICU. Suot ang mask ay umupo siya sa tabi ng kanyang lolo. 

"Lo? Wake up Lolo, I'm here your beautiful princess." She cupped her grandfather's face with so much pain and pity. 

"A-apo." Sumagot ang matanda sa kanya kaya niyakap niya ito. 

"Don't die yet Lolo, please don't. I already found the land you ask me find for you." Maingat niyang hinawakan ang kamay ng matanda at inilagay sa pisngi niya. 

Ngumiti ang matanda sa kanya na mas nagbigay ng lakas sa kanya para gawin ang isang bagay upang makuha ang lupa. 

"N-nahanap mo na ba?" Umiling si Kennedy subalit pinanatili niya ang ngiti sa labi niya. 

"H-hindi pa po. Namatay na po ang may ari ng Lupa. It was all left to his son. But don't worry Lolo I'm doing everything to own the land so I can start the search." Ngumiti naman ang matanda sa kanya. 

"Nahanap mo na ba?" Muling tanong ng matanda sa kanya. 

"Lolo, mala--" 

"Nahanap mo na ba ang lalaking mamahalin mo?" Naputol ang sasabihin niya dahil sa tanong ng Lolo niya. 

"Bago ako mamatay, gusto ko munang makita ka sa piling ng taong mamahalin ka ng tapat." Napayuko siya sa sinabi ng Lolo niya at ang unang pumasok sa isipan niya ay si Miles. 

"M-may lalaki na po akong natitipuhan kaya lang. Ayaw niya po sa'kin." Natawa ng kaunti ang Lolo niya sa nasabi. 

"Huwag kang susuko Apo, ang tunay na mandirigma hindi sumusuko kahit buhay niya pa ang kapalit." Tumango siya sa sinabi ng Lolo niya. 

"Huwag po kayong mag-alala, makikilala niyo na po siya. Pangako Lolo, malapit na." Tumagal ng ilang sandali ang pag uusap nila ng matanda bago siya nagdesisyon na lumabas na. 

Nakahinga siya ng maluwag na makitang bumubuti na ang lagay ng nito habang kausap siya. 

"Butler Doming, Stay here. Bantayan mo ang Lolo ko." Seryoso niyang pahayag sa may katandaang lalaki na katabi niya. 

"Makakaasa po kayo Lady K." Yumuko ito sa kanya bago siya umalis. Sumalubong ang apat na babaeng matapat na nagsisilbi sa kanya. 

"Kamusta po ang lagay ng Grandmaster?" Tanong ni Star sa kanya ng pumasok siya sa kotse. 

"Hindi maganda ang lagay niya. Star and Spade, Maiwan kayo rito. Someone wants my Lolo dead. Protect him silently and check all the list of person who entered the ICU today." Tumango ang dalawang babae sa kanya bago lumabas sa kotse. 

"Let's go back in Laguna. I need to deal with that guy tonight." While on the road, Kennedy search for some ways how to seduce a man thinking maybe she needs it. 

'That man is a knight, he has a sword and I must do what it takes to be. Just for him to marry me.' 

"We can kill him if you want Lady K." Umiling siya sa suggestion ni Silver sa kanya. 

"I won't do my usual by hook or crock. Let's deal with him nicely. He's in vain because of his father's loss." Tumango tango naman sila sa sinabi ko. 

"Stay here, I'll handle it on my own." Pinababa niya ang dalawa sa hotel at pumasok siya sa driver's seat. 

"Lady K?" She saluted to them before driving the car away. 

The road was rough do she needs to take it slowly, pagkarating niya ay inihinto niya ang kotse sa gilid ng kalsada. 

She sigh before going out in the car. Naglakad siya ng ilang metro bago marating ang tapat ng gate ng bahay ni Miles. Nakapatay ang lahat ng ilaw sa loob at mukhang walang tao. 

"Miles! I know you hear me!" She shouted again while staring in the house. 

"Let's talk! Please! Hear me out please!" tila nakikipag usap siya sa kawalan at walang sumasagot sa kanya. 

Hindi niya inaasahan ang pagbuhos ng ulan. It was too late to run back in the car, she's wet already. 

"Miles! I really need this chance with you! Talk to me please! " She shouted back again. 

Still no response, the sky was too dark and she's getting cold already. 

"Miles!!" She scream his name but still nothing has happened. Miles didn't came out. 

Hinayaan niya ang ulan na bumuhos sa kanya at tiniis niya ang malamig na simoy ng hangin na kasabay ng ulan. 

"Miles!! Let's talk please!" She shouted again and waited for his response. 

She had a little hope when the lights on from the second floor. Bumukas ang bintana at sumilip roon ang binata. 

"Umalis kana! Ayokong makita ka! Umalis kana Miss!" Sigaw nito pabalik sa kanya. 

"Hindi hindi ako uuwi hangga't hindi mo ako kinakausap!" Sigaw niyang muli pabalik kay Miles. 

Isinara nito ang bintana at nakita niyang umilaw ang unang palapag. Lihim siyang napangiti nang hindi siya nito matiis. 

Lumabas si Miles at nag bukas ng payong. Kunot noong tumingin sa kanya ang binata at napapailing itong binalot siya ng kumot. 

"Hawakan mo." Utos nito sa kanya na hawakan ang payong. Tinanggap niya at mabilis siya nitong binuhat papasok sa loob ng bahay. 

Ibinaba siya ni Miles sa sofa na nakaharap sa chimney. Binuhat nito ang apoy para mainitan siya. 

"Dito ka muna." Tumango siya at yumakap sa kumot. 

Nang makaalis si Miles ay tumayo siya at tinanggal ang butones ng polo. Inihulog niya sa sahig ang damit ganon din ang bra. Isinunod niya ang fitted skirt at ang pang-ilalim niya. 

Walang natirang saplot sa katawan niya. Binalot niya ng tuwalya ang sarili at tinupi ng maayos ang damit niya. Muli siyang umupo sa sofa at hinintay si Miles na bumalik. 

Natigilan pa ang binata na makita siyang nakabalot. Bumaba ang tingin niya sa mga damit na hinubad ni Kennedy. 

"Wala kang pagpipilian kundi isuot ang damit ko." Inilahad ni Miles ang damit at short niya para kay Kennedy. 

Tinanggap ito ni Kennedy at hindi siya nag alinlangan na alisin ang tanging tuwalya na nakabalot sa kanya. 

Nanlaki ang mga mata ni Miles nang matitigan niya ang makinis at magandang katawan ng binibining kaharap. 

Tila naimprinta sa utak niya ang harapan nito. Napalunok siya sa nakita at mabilis na tumalikod. 

"Bilisan mong magbihis at huwag mo ng uulitan yan." Isinuot ni Kennedy ang maluwag na short subalit nakakunot ang noo niya sa sinabi ni Miles. 

"What?" 

"Yung maghubad sa harap ng lalaki. Wala ka bang kahihiyan sa sarili mo?" Natawa siya sa patanong na sagot ng binata sa kanya. 

"Pasensiya na, nasanay akong ganito sa harap ng mga katulong." Tinapik niya na ang likod ni Miles ng matapos siyang magbihis. 

Nakahinga ng maluwag si Miles dahil walang bumakat sa binibining kaharap.  Hindi niya mapigilang mamangha sa dalaga dahil bumagay rito ang malaki niyang damit. 

Tila mas magandang tingnan ang Binibini, Hindi ito nagreklamo sa suot niya at prente pa itong umupo sa sofa na parang ito ang may ari ng bahay. 

Seguro nagkamali siya ng akala sa kanya na may kaartehan ito sa katawan. 

"Kung nandito ka para sa--" 

"Maganda ba ako oo o hindi?" Natutop niya ang bibig sa tanong ni Kennedy sa kanya. 

"Anong klaseng ta--" 

"Marry me Miles, that's the only way for you to have it back." Pag-iiba nito sa usapan. 

"Ganon ba talaga ang tingin mo sa pagpapakasal? Magpapakasal ka para sa benepisyong makukuha mo?" Natigilan si Kennedy sa sinabi ng binata sa kanya. 

"Ano ba ang halaga ng kasal para sa'yo?" Miles sigh before looking back to her. 

"Love and commitment." Tanging sagot niya sa dalaga. Ngumiti naman si Kennedy sa sinabi ni Miles. 

"Then marry me, I'll use my wealth to pay the tax and we both share to this land." Tumaas any kilay ng binata sa kanya. 

"Marami pang ibang lupa dyan, bakit ba gustong gustong bilhin ang lupa ng ama ko?" 

"Maganda ang lugar na to para pagtayuan ng farm." Tanging sagot niya kay Miles. Hindi niya maaaring sabihin ang totoong dahilan. 

"At kung papayag ako sa gusto mo, alam mong wala akong ibabayad sayo." Ngumiti si Kennedy sa kaunting pag asa na sinabi ng binata sa kanya. 

"Yes you can pay me. Bayaran mo 'ko ng love. That's the only thing that I don't have in this world. Deal?" Nagulat si Miles sa sinabi niya. 

Hindi siya makapaniwala sa pagiging deretso ng binibini. Hindi ito nagbibiro dahil nakikita niya sa mga mata nito na nagsasabi ng totoo. 

"Hinding hindi ako magpapakasal sayo kahit daanin mo ako sa mas marahas na paraan na alam mo" 

"Masyadong mahalaga ang pag-ibig hindi yon basta basta ibinibigay o ibinabayad." Bumuntong hininga siya sa sinabi ng binata sa kanya. 

Wala na siyang pagpipilian kundi ang maging marahas. 

"Ayoko sanang gawin 'to pero kung hindi kita madadaan sa pagsuyo. Magiging marahas na ako." Tumayo siya at itinulak ang dibdib ni Miles sa sofa. 

Umupo siya sa kandungan ng binata at pinagtagpo ang labi nila. Itinulak siya ni Miles subalit inasahan na ni Kennedy ang gagawin nito. 

Ipinulupot niya ang mga kamay niya sa leeg ng binata at mas idiniin ang sarili niya. Tumayo si Miles para ihiga siya sa sofa pero hindi niya pa rin maialis ang binibini na tila linta kung kumapit sa kanya. 

Gumulong sila sa sahig at nakahanap naman ng pagkakataon si Miles na alisin ang mga kamay ni Kennedy. 

"Nababaliw kana ba babae? Ikaw na ang pinakabaliw na babaeng nakilala ko." Umawang ang bibig ni Kennedy sa sinabi ni Miles sa kanya. 

"I'm just giving what you prefer to." Seryoso niyang pahayag rito. Tumitig sila sa isa't at isa at napahilamos naman ng mukha si Miles. 

"Kapag pinagpatuloy mo pa ang kabaliwan mo, mapipilitan akong maging marahas sayo." Ngumiti siya sa sinabi ni Miles sa kanya. 

"Pakakasalan mo na ba ako?" Hindi niya na alam kung ano ang gagawin sa hinihiling ni Kennedy sa kanya. 

"Hindi mo talaga ako titigilan?" Umiling siya sa tanong ni Miles. "Pipilitin kita hanggang sa mapapayag kita." Bumuntong hininga siya at binuhat si Kennedy paupo sa sofa. 

"Mahirap bang intindihin na ayaw ko?" Tumitig si Kennedy sa kanya na tila sinusuri ang mukha niya. 

"Mahirap bang intindihin na kailangan ko ang lupa mo." Tumayo si Miles at hinarap ng maayos si Kennedy. Hindi niya alam kung bakit desperada ang babae sa gusto nitong mangyari. 

"Walang espesyal sa lupa, Kaya tumigil kana." Iniwan niya na si Kennedy at umakyat siya sa hagdan patungo sa Ikalawang palapag. 

"I won't stop not until you said yes." Hindi niya namalayan ang pagsunod ni Kennedy sa kwarto niya. 

"Hinding hind--" 

"Then I have no choice baby boy." Lumingon si Miles kay Kennedy ng marinig niya ang pagsara ng pinto sa kwarto niya. 

Bumaba ang paningin niya sa walang saplot na katawan ng dalaga. Tinakpan niya ang mga mata at tumalikod. Tila may tumigas sa pagkatao niya ng makitang muli ang hubog ng pagkababae ni Kennedy. 

"Bakla ka ba kaya ayaw mo sa'kin? Ang totoong lalaki hind--" 

"Magdamit ka hangga't may respeto ako sayo." Natigilan si Kennedy sa sinabi ni Miles pero lihim siyang napangiti dahil umeepekto ang pang aakit niya. 

"Do you really think your respecting me because you don't want see my naked body?" Nang aakit niyang tanong kay Miles. 

"Magagawa kitang titigan ng ganyan pero hindi ko magawang tagalan. Kaya magbihis ka." Umupo si Kennedy sa kama ni Miles at tumingin sa buong kwarto. 

"Hmm Nice room, can I sleep here like this?" Binuksan ni Miles ang mga mata niya at dismayadong nakita ang binibini na walang saplot. 

"Oo na! Oo na! Pakakasalan na kita basta magbihis ka lang dahil ayokong gumawa ng kasalanan!" May malawak na ngiti si Kennedy na pinulot ang mga damit at nagbihis sa harap ng binata. 

"By the way Mr. Miles Fernando Blanco, I'm Kennedy Fontana. Your future wife." 

Napasabunot naman ng buhok si Miles at pumasok sa banyo. Hindi siya makapaniwala sa kakulitan ng babaeng nagpakilala sa kanya. 

'Ang babaeng yon, tila dinala ako sa impyerno.'  

•Clove_Verry•