Kasalukuyan akong naglalakad sa loob ng sa palagay ko ay isang palengke. Madaming nakahilerang mga stall sa magkabilang gilid ng daan na gawa sa kahoy. Madami ring nagkalat na mga tao sa daan, ang iba ay nakasuot noong katulad ng kay Marchessa, parang pang pulis, ang ibang lalake ay nakasuot ng pang-kawal at 'yong iba ay nakasuot ng normal nilang kasuotan.
I walked out from Ryleigh kanina dahil sa inis ko. I understand he's their prince but if he wants respect he should make sure he's worthy of it. Respect is not something you demand, it is something you earn!
And now, I don't know where to go. My life has been a mess since I came here. May part sa akin na gusto ng umalis dito but meron ding part na gusto kong alamin kung sino ba talaga ako at ano ako. I'm contemplating. If I were to discover my true identity I must go to University of Trealvale but how can I get there? Sumasakit na ang ulo ko. I better look for Ryleigh now.
I was about to turn around when I bumped into an odd looking woman with a pointed hat, like those hats that's worn by witches and she has a distorted nose too. May dala dala siyang basket na nakasukbit sa kaliwa niyang braso. She's looking at me intently with her yellow-coulored-eyes. May kinuha siyang something sa loob ng basket, kinuha niya ang palad ko at inilagay doon ang isang gold brooch na may kulay red na bato na pinagigitnaan ng dalawang phoenix.
"Hindi ko po ito bibilhin, ale." pahayag ko, assuming she's selling it to me.
Kinuha niya ulit ito sa akin, akala ko ay babawiin na niya ito talaga pabalik but to my surprise, inilagay niya ito sa kanang bahagi ng damit ko malapit sa d****b.
"Hindi ko po talaga bibil—" naputol ang pagsasalita ko nang bigla na lang siyang naglaho sa harap ko.
Okay... what was that? Ilang beses akong kumirap para mahimasmasan ako, naghahallucinate ba ako? Tinignan ko ang damit to check kung andun talaga 'yong pin and it was there! Holy cricket! Hindi ko na nagugustuhan ang mga nangyayare sa akin. I'm very spooked out!
"Ahh!" napatili ako sa gulat at takot nang may humawak sa braso ko. Baka ito 'yong ale kanina!
"Ako lang ito.." Napalingon ako sa nagsalita at nakahinga ng maluwag nang makitang si Ryleigh lang iyon. Bakit ba siya biglang sumusulpot nalang kung saan saan? Aatakihin ako sa puso dahil sa kaniya eh!
"Kanina pa kita hinahanap. Pasensya na pala sa mga nasabi ko kanina. Binilhan na kita ng mga notebook at libro, bibili pa tayo ng uniporme." pahayag niya at isinukbit ang braso niya sa braso ko at hinila ako sa isang tindahan na mukhang boutique. Biglang nawala ang pinto nito nang makalapit kami dito pero bumalik din nung nasa loob na kami. Wicked...
Nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Punong-puno 'to ng iba't-ibang klaseng damit. Lumapit si Ryleigh sa isang damit na naka-suot sa mannequin. It has white longsleeves, nakapatong dito ang kulay blue na sleeveless coat na may manipis na white double-stripe at hanggang tuhod ang haba, dark green ang collar nito at may buttons na kulay gold. Ang palda nito ay kulay dark green na mas mahaba sa coat at may blue na belt. Meron din 'tong neck tie na blue with white stripes na pa-slant at sa button ng collar nito ay may nakalagay na badge ng school.
"Eto na ba 'yong uniform sa University of Trealvale?" tanong ko kay Ryleigh habang hinahawakan ang tela ng damit.
Tumango siya at nagsalita, "Pero sa mga Narconian lang ang unipormeng 'to at magkakaiba ang kulay depende kung saang abode ka nabibilang. Sa mga taga-Water's Abode ay kulay dark blue, sa Fire's Abode ay dark red, sa Earth's Abode ay brown at sa Air's Abode naman ay light blue." pagpapaliwanag niya.
"Bakit kulay green 'to?" tanong ko habang tinuturo ang uniform sa harap namin.
"Hindi ko alam.. Ayan na lang ang bilhin natin sayo dahil hindi pa natin alam kung saang abode ka nabibilang." sabi niya at kumuha ng dalawang pares na nakasabit sa tabi at kumuha din siya ng para sa kaniya na kulay dark blue.
"Sigurado ka ba?" tanong niya. I nodded as response at nag-aalinlangan niya naman 'tong inabot.
Nandito na kami sa counter at nakapila upang bayaran ang mga pinamili namin. After five minutes turn na namin. Ipinatong ni Ryleigh ang mga uniform sa wooden table namin, sa kabilang side ng table ay nakatayo ang isang matandang babaeng may kulay dark yellow na mata at nakasuot ng cloak, may kinuha siyang stick— wand! sa bulsa ng cloak niya at winasiwas ito sa ere at itinapat sa mga damit. Naglabas ito ng kulay puting ilaw at bigla nalang naging bilog na metal na mas maliit sa palad ko ang kaninang mga damit.
"Pindutin niyo lamang ito," anya at itinuro ang isa pang bilog na nakausli dito, "At babalik na ulit 'to sa dati." pagpapatuloy niya.
That's actually cool! Kung may ganiyan lang sa mundo ko dati, shopping would be a lot easier! We need this on earth!
"Wala na ba tayong ibang bibilhin?" tanong ko kay Ryleigh.
"Wala na. Sa University of Trealvale na ang tungo natin."
Sa wakas.
Wala akong ginawa kung hindi ang sundan si Ryleigh kahit saan siya pumunta. Looks like she knows the way naman. Nakatayo kami ngayon sa kabilang dulo ng tulay na punong-puno ng nyebe, maski ang mga puno't halaman ay kulay puti narin sa dami ng nyebeng nakatabon dito dahil sa pag-ulan ng nyebe. Sa kabilang bahagi ng tulay ay wala ako ibang makita kung hindi mga puno at halaman.
Bago pa man kami makalagpas ng tulay ay may apoy na dumaan sa gilid ko at muntik ng masunog ang buhok ko.
Who the fuck did that?!
Agad kong hinugot ang espada sa likod ko at lumingon sa pinanggalingan n'on. Si Ryleigh naman ay nakahawak sa lalagyan ng tubig na nakasukbit sa kaniyang bewang.
Paglingon ko ang sumalubong sa akin ang isang lalake na mas matangkad sa akin at may lagpas tengang itim na buhok na may iilang hibla sa unahan na kulay red at nakapusod ang likod. Mabilis kong itinutok ang espada ko sa kaniyaang leeg, tinaas niya ang dalawa niyang kamay sa ere na parang sinasabi niya na wala siyang gagawing masama at gulat na tinitigan ako gamit ang kulay red niyang mga mata.
"Whoah! Milady! Hindi magandang basta basta ka na lang nanunutok ng espada!" bulalas niya habang nakangisi.
"At magandang magpalipad ng apoy? You almost burned my hair!" singhal ko sa kaniya.
Buti na lang at hindi tumama sa buhok ko 'yon. Siraulo siya!
"Nag-eensayo lang naman ako binibini." pagdidipensa niya pero hindi maalis ang ngisi sa kaniyang labi. Jerk.
"Sino ka?" tanong sa kaniya ni Ryleigh na ngayon ay nasa tabi ko na at hinawakan ang braso ko, she motioned me to put my sword away but I didn't. What? Only to let him attack us again? No.
"Ang pangalan ko ay Lucian, Lucian Magnus. Nanggaling ako sa Division II ng Irvaicean, sa Fire's Abode." pagpapakilala niya. Bumaling siya sa akin at itinuro ang espada ko using his lips.
"Pwede mo na bang ibaba 'yang espada mo, binibini?"
Unti-unti kong binaba ang espada ko kasabay n'on ang paghinga ng maluwag ni Lucian. As soon as I put my sword away I drove my fist into his nose. He gasped from my sudden attack.
"Tanisha!" sigaw ni Ryleigh at hinawakan ang braso ko.
"What was that for?" hindi makapaniwala niyang tanong habang hinihimas ang ilong niya.
"That is for almost burning my hair." sabi ko at sinamaan siya ng tingin.
"Hindi ko naman intensyong sirain ang maganda mong buhok." pagadadahilan niya at hinaplos ang buhok ko habang nakangisi.
"Tanisha!" sigaw ulit sa akin ni Ryleigh nang akmang susuntukin ko ulit si Lucian.
"Ang mainitin naman ng ulo ng kasama mo." ani niya kay Ryleigh at sabay silang tumawa. Eh kung pag-untugin ko kaya sila?
"Oo ganiyan talaga 'yan, masanay na tayo haha! Nga pala, ako si Ryleigh sa Division IV ako galing at 'yong masungit na 'yon, siya si Tanisha."
Sino daw masungit? Ako?!
"Saang abode ka nanggaling?" tanong sa akin ni Lucian.
I just rolled my eyes at them at saka isinukbit ulit ang espada ko sa likod at tinalikuran na sila.
"Sa mundo ng mga mundane siya nagmula at hindi pa namin alam saang abode siya nabibilang. Kaya kami andito ay para alamin 'yon." narinig kong pagpapaliwanag ni Ryleigh.
"Wala pang kahit sinong mundane ang nakapasok dito dahil mahigpit 'yong ipinagbabawal, siya pa lang ang una."
"Oo pero isa siya sa atin kaya walang problema. Sa mundo ng mga mundane lang siya lumaki at wala akong ideya kung paano 'yon nangyare."
Will they stop talking about me? Andito lang ako hello! Kung makapag-usap sila akala mo wala 'yong pinag-uusapan nila dito.
"Sa University of Trealvale din ba ang punta niyo?" tanong sa akin ni Lucian habang humahabol sa mga hakbang ko. Hindi ako sumagot kaya si Ryleigh na ang sumagot ng oo. Ayoko siyang kausapin, naiinis ako sa mga ngisi niya. 'Yong tipong galit ka na tapos tuwang tuwa pa siya. Tch!
"May alam akong short-cut," sabi ni Lucian.
Napalingon agad ako sakaniya nang marinig ko ang salitang short-cut, "Kung tatalon tayo sa building, kalimutan mo na." madiing turan ko. Na-trauma na ako sa mga short-cut short-cut na 'yan.
"HAHA! May short-cut bang kailangang tumalon sa gusali?" tanong niya ng natatawa.
"Believe me, there is." sagot ko at tinapunan ng masamang tingin si Ryleigh na ngumiti lang sa'kin.
Nagkibit-balikat lang si Lucian at may inilabas na maliit na bote mula sa bulsa niya.
"Binili ko 'to sa isang Wrucudian sa may Dredmore." anʼya at iniabot sa akin ang bote na may laman sa loob na kulay green. I don't know exactly what it is.
"Wrucudian?" tanong ko.
"Ayun yung tawag sa mga naninirahan sa Dredmore. Sila 'yong gumagawa ng mga potion at iba pa, sila din ang gumagamit ng mga spells bilang mana nila." pagpapaliwanag ni Ryleigh.
"You mean witch, right?" kumunot ang noo n'ya sa tanong ko.
"Ha? Ano ang witch?" tanong ni Lucian.
"Nevermind." Nakalimutan kong nasa ibang mundo pala ako at iba ang alam nila sa alam ko.
Binalik ko na kay Lucian ang boteng ibinigay niya sa akin. Nagliwanag ito nang kaniyang buksan at isinalin n'ya ang laman nito sa kan'yang kamay at lumutang ang kulay green na ilaw sa palad niya.
Inilagay niya ang isa niya pang kamay sa taas nito at pagkuwan ay pinakawalan ito sa harapan namin at nag-korte 'tong pintuan.
Hindi na dapat ako nagugulat sa mga ganitong bagay but I AM!
"Ayan na ba 'yong University of Trealvale?"
Sinilip ko ang loob at may mahabang daan sa loob n'on at sa dulo nito ay may malaki at mataas na gate.
"Ayan na nga. Ang portal papunta sa University of Trealvale. Halika na, ladies first." sagot ni Lucian at iginiya ang kamay niya sa harap ng pintuan.
Papasok talaga kami diyan?
Naglakad si Ryleigh sa harap ng pintuan at walang ano-ano'y bigla siyang tumawid at andoon na siya sa may tulay.
Tumingin sa akin si Lucian at tinanguan ako, "Ikaw na, binibini." Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko at tumitig lang sa portal.
"Don't tell me you are scared, milady." pahayag ni Lucian ng nakangisi at parang nangaasar pa.
Nakakabwisit talaga 'tong lalaking 'to. Bakit ba namin kasama 'to?! If only I could tear his mouth off his face, I would!
"Who said I am?" I raised my brow at him at diretsong naglakad sa portal kahit kumakabog ang d****b ko. Pagkapasok ko ay sumunod na sa akin 'yong kupal at nagsara na 'yong portal.
Tinahak na namin ang malawak at mahabang batong tulay papunta sa gate ng University of Trealvale. May mga matataas na batong poste sa mga gilid nito na may apoy sa tuktok at ito namang kupal namin na kasama ay itinaas ang kamay niya doon at mula sa poste ay napunta 'yong apoy sa kamay niya at pinagluruan 'yon. Pasikat talaga.
Pero ako kaya... anong kaya kong manipulahin?
Nakarating na kami sa harap ng gate. Nakakalula ang taas nito at wala ako makitang kahit na anong pinto. Gate tapos walang pasukan? How are we suppose to enter this gate?
"So pano tayo papasok diyan?" tanong ko sa kanila habang tinuturo 'yong gate. Nag-tinginan lang silang dalawa at nagkibit-balikat. Great. Just great. What now? Tatayo na lang kami dito for who knows how long?
"AHH!"
Mabilis kong hinugot ang espada mula sa likod ko nang marinig kong sumigaw si Ryleigh. Paglingon ko sa kinaroroonan niya ay may matandang nakatayo sa harapan niya na may hawak na wand at may ilaw sa dulo nito. Anong gagawin ng matandang 'yon? Napatakbo ako kay Ryleigh at tinutukan ng espada 'yong matanda.
"Ang hilig mo talagang manutok ng espada. Ibaba mo 'yan, milady." anʼya Lucian at hinawakan ang blade ng espada ko.
"At ang hilig mong makealam."
"Ija, kung maaari lang ay ibaba mo na 'yang espada mo. Hindi mo gugustuhing patayin ang gatekeeper ng unibersidad ng Trealvale." pahayag ng matanda sa mahinahon na tono.
Damn. He's the gatekeeper? Akala ko may gagawin siyang masama kay Ryleigh..
Ibinaba ko na ang espada ko at isinukbit ulit sa likod ko at nahihiyang nginitian 'yong matanda.
"HAHA! Muntik mo pang saktan 'yong gatekeeper!"
"I didn't know he was the gatekeeper!" I shouted at Lucian saka bumaling kay Ryleigh, "Ikaw naman! Bakit ka kasi sumigaw?" tanong ko sakaniya.
"Eh kase.. bigla nalang siyang sumulpot sa harapan ko. Sino bang hindi magugulat d'on?" sagot niya habang nagkakamot ng ulo at alangang nakangiti.
"O'sya, mga ijo at ija. Kung maari ay ipakita niyo sa akin ang sulat niyo galing sa aming unibersidad."
Binuksan ko ang bag ko at kinuha 'yong sulat sa loob at ganoon din ang ginawa nila Ryleigh. Iniabot na namin sa gatekeeper ang mga sulat at saglit niya 'tong tinitigan at ibinalik ulit sa amin.
"Magsi-lapit kayo sa akin," the gatekeeper said. Lumapit kami sa kaniya paikot. At itong bwisit na kupal ay sinisiksik ako. Sa inis ko ay siniko ko siya at natatawang lumayo siya sa akin. Kupal talaga.
"Muforpus Infecactum." sambit ng gatekeeper habang iwinawasiwas ang hawak niyang wand.
Napahakbang ako paatras nang biglang umilaw ang tinatapakan namin at may kung ano-anong symbol ang lumabas doon. Napahawak ako sa kamay ni Ryleigh at napapikit nang humangin mula sa baba at parang may pwersang humahatak sa katawan ko sa kung saan.
"Milady, buksan mo na ang mata mo." narinig kong turan ni Lucian.
"Tanisha.." tawag sa akin ni Ryleigh at ginalaw ang kamay niyang na hawak ko.
Buhay pa ba kami?
I slowly open my eyes and let go of Ryleigh's hand. Sumalubong sa akin ang nakangising mukha ni Lucian. The least thing I want to see.
"You should have seen your face, milady. You look really scared HAHA!" anʼya at tumawa ng malakas. Pinaningkitan ko siya ng mata at lalo lang lumakas ang tawa niya. Bwisit talaga 'tong lalaking 'to!!
Sinipa ko ang tuhod niya dahilan para mapaluhod siya sa lupa. Serves you right, jerk. Dapat pala sinipa ko siya down there para mas masakit.
"Aw! Milady! Mapanakit ka!" d***g niya at tumayo sa pagkakaluhod niya. Napalingon ako kay Ryleigh nang bigla siyang tumawa ng malakas. What's so funny..
"HAHA! Ang kulit niyo talagang dalawa." anya at hindi pa rin tumitigil sa pagtawa.
"Bagay kami, hindi ba?" asked Lucian while wiggling his brow. I grimaced at his question.
"Oo, bagay na bagay. Hindi ba, Tanisha?"
"I always have a sword strapped to my back, remember that next time you say those words again." pahayag ko sa matigas na tono.
Kami? Bagay? Bagay na patayin ko siya pwede pa.
"Halika na nga." anʼya Ryleigh at isinukbit ang braso niya sa braso ko.
Tinahak namin ang tuwid na daan at nang makalampas na kami sa malaking fountain ay bumungad sa amin ang napakadaming estudyante na nakakalat sa paligid at sa unahan nito ay may stage na nakalutang sa ere na may limang upuan, ang isa sa gitna ay mas malaki kumpara sa apat.
Maya maya pa ay may dumating tatlong babae at dalawang babae, ang dalawa sa kanila ay naka-suot cloak. Umupo sa gitnang upuan 'yong babaeng may kulay pulang mata. Napakunot ang noo ang noo ko nang makilala ko ang isa sa kanila. Si professor Silvanus, 'yong nagtanong sa akin kung for sale daw ba ako.
"Maligayang pagdating sa aming unibersidad mga mag-aaral ng University of Trealvale," pagbati ng babae na may kulay brown na buhok at mata.
"Kung maari lamang ay pumila sa kanan ang mga Wrucudian sa tabi nito ay ang mga Sarzon at sa huli ay ang Narconian. Mga Narconian mauuna ang mga taga-fire's abode, sunod ay ang water's abode, Earth's abode at air's abode. Pakibilisan ang kilos, students." utos nito at saka pumalakpak ng tatlo.
Saan naman ako pupunta? Fuck.
"Tanisha.. paano ka?" nag-aalalang tanong ni Ryleigh.
"Oo nga, milady. Saan ka pipila?" tanong naman ni Lucian.
Hindi ko alam! Bwisit.
"Bahala na. Pumila na kayo." Imbis na pumila they just looked at me with worried face.
"Aalis kayo o ako kakaladkad sa inyo papunta sa pila niyo?" pagtataray ko. Gumana naman dahil umalis na sila at pumunta sa pila nila.
Nakapila na ang lahat habang ako ay naiwan dito sa gitna.
"Ikaw. Ija na nasa gitna, pumila ka na."
Dumiin ang pagkakahawak ko sa strap ng espada ko sa kaba ko. All eyes are on me.
"Hindi ko alam kung saan ako pipila." pahayag ko.
Kumunot ang noo niya at tumaas ang kilay, "Ang Wrucudian ay doon, sunod ang Sarzon at Narc—" pinutol ko ang pagsasalita niya. Alam ko naman 'yon ang problema hindi ko alam kung saan ako nabibilang sa mga 'yon.
"Hindi ko alam kung saan ako nabibilang."
They all gasped in disbelief. Tumayo ang babae na nakaupo sa gitnang upuan at tumabi sa babaeng kumakausap sa akin ngayon.
"Ano ulit ang sabi mo, binibini?" tanong ng babaeng may pulang mata.
Mga bingi ba sila? Kailangan paulit-ulit? Parang pinagsisisihan ko ng pumunta pa ako dito.
"Hindi ko alam kung saan ako nabibilang." pag-uulit ko.
Tinitigan niya lang ako at saglit na umalis. Pagbalik niya ay may dala dala na siyang tray na may lamang bato, tubig at kandila. Bumaba siya ng stage at pumunta sa harap ko.
"Subukan mong pagalawin ang kahit na ano dito." pahayag niya.
Itinapat ko ang kamay ko sa bato at ginawa ko ang ginawa dati ni Ryleigh sa kamay niya at walang nangyare ganoon din sa tubig. Bakit ba ako sumasakay sa mga kalokohang 'to, hindi naman talaga nila ako ka-uri baka nagkamali lang si Elizabeth sa pagtapon sa akin dito.
Iniabot ng babae ang tray sa katabi niya at itinira lang ang kandila. Hawak niya sa kaniyang kaliwang kamay ang kandila at itinapat niya naman ang kanang kamay niya sa apoy at lumipat 'to doon. Kinuha niya ang palad ko at ipinagsaklob ang aking kamay at ang kaniyang kamay na may apoy. Ang akala ko ay mapapaso ako pero wala akong naramdaman. Tinanggal na niya ang kaniyang kamay. Hindi makapaniwalang napatitig ako sa palad ko. Nakalutang doon 'yong apoy!
"Isa kang Narconian. Pumila ka na sa pila ng fire's abode. Huwag kang mag-alala. Thou canst master thy mana." anʼya nang nakangiti.
Wala sa sariling naglakad ako papunta sa pila. I can't believe what just happened..
"So you're one of us," Lucian whispered in awe.
"Nakapila na ba ang lahat?" tanong ng babae na may kulay brown na mata na hanggang ngayon ay hindi ko pa alam ang pangalan. We all answered yes in chorus."Mabuti. Ngayon ay magsasalita na ang ating Headmistress. Mag bigay galang kay Headmistress Fryia." hudyat niya at tumayo na 'yong babaeng may kulay pulang mata at sabay sabay kaming yumukod."Magandang araw, students. Maligayang pagdating sa Unibersidad ng Trealvale. Katulad ng ibang unibersidad, we also have rules thee must abide. We forbid thee to use thy mana against your fellow students not unless it is instructed by an authority for studying purposes. No shape-shifting within the school premises except it is part of the school's activity and clothes must be worn at all times. You heard me, Sarzons?"Sino namang siraulo ang maglalakad sa school ng nakahubad.. Tsaka ano daw?"Shape-shift?" I whispered."Ang mga Sarzon ay may kakayaha
Nakaupo kami ngayon sa mahabang upuan sa loob ng council's office. Katabi ko 'yong dalawang bruha but we're keeping distance from each other but despite of the distance they are still constantly giving me death glares. As if naman masisindak nila ako sa ganiyan. Dukutin ko eyeballs nila eh.Tumikhim si Acheron kaya napatingin kami sa kaniya. He enthroned himself at the chair behind the table, he leaned back and crossed his arms over his chest."Who started the fight?" direstong tanong niya."Siya!" sabay na sagot nung dalawang bruha habang nakaturo sa akin.What did I expect? Of course sasabihin nilang ako ang nagsimula. I rolled my eyes skyward from irritation."Totoo ba 'yon?" tanong ng lalaking may kulay pulang buhok at mata na nakaupo sa kaliwa ni Acheron."Would you believe me if I say it's not?" I asked as nonchalantly as I could."No." kalmado pero
"First years, change into your combat suits before proceeding to the battle field," anunsyo ni Professor Silvanus.Naglakad na ang lahat papunta sa kani-kanilang mga dorm at hindi ko alam kung saan ang akin. Kahapon kase ay sa iisang malaking kwarto lang kami pinatulog, parang hospital ward na maraming double deck na kama. Hindi pa raw kase nila naayos kung sino sino ang magkakasama sa iisang kwarto. Para sa mundong may mahika, ang bagal ng sistema nila."Tanisha.. Wala na daw kwarto para sa'yo." My eyes flickered with confusion. Ano daw sabi niya? Ako? Walang kwarto? Saan ako matutulog?!"Are you serious?" I choked out, almost inaudible.She pursed her lips, trying to contain her laughter. I narrowed my eyes at her when she started laughing hysterically. Damn this woman."Biro lang hehe. Nasa akin na ang susi," anya habang winawagayway 'yong susi sa ere."Ki
"Stand right in the middle," utos ni Lucian.Nandito kami ngayon sa likod ng isang building which is tago sa mata ng iba. We don't want anyone to see us doing what we are about to do. I know what you are thinking folks! It's not what you think it is. We ain't gonna do dirty things alright? That's a big NO. Nandito kami para turuan niya akong mag-fire manipulate. We skipped our Herbology class that's why we hid ourselves in the sight of everyone and I don't mean literally.Naglakad na ako at tumayo sa spot na itinuro ni Lucian. He's setting up a torch— a big ass torch one meter away from me."So what do I do now?" I asked with my hands on my waist. He's taking too long."Saglit, malapit na akong matapos, milady," sambit niya ng hindi man lang ako tinatapunan ng tingin. He's too engrossed on what he's doing."And.. there, I'm done. Miss me, milady?" anya habang naglalakad palapit sa ak
I woke up feeling a little dizzy. I opened my eyes and my sight faded into focus. The first thing I saw was the ceiling of our dorm. How did I get here? Ang huli kong naaalala ay nahimatay ako pagtapos kong tumilapon sa may puno.Tatayo na sana ako pero may kamay na humawak sa noo ko at pinahiga ulit ako. I'm surprised I didn't feel any pain at all, sa pagkakaalala ko ay may sugat ako doon mula sa pagkakabagok ko sa bato."Magpahinga ka pa, milady."Napatingin ako sa nagsalita at kinapa ang noo ko. Walang sugat... how come?"Ginamot ka noong isa niyong kasama sa silid," sambit ni Lucian nang mapansin ang pagkalito sa mukha ko."Nasaan sina Ryleigh?" tanong ko nang makitang kami lang dalawa ang nandito sa kwarto. What is he even doing here? Bawal ang mga lalake sa dorm ng mga babae."Nasa klase nila," sagot niya habang nangingialam sa mga gamit ko."Don't touch my things, okay? And why are you even here? Are you not supposed to be in c
"Acheron?! Oh god! Ikaw lang pala 'yan? Why do you have to scare me like that?! And how the fuck did you get in here without even opening the door?!" sigaw ko nang makita kung sino 'yong nanghila sa akin kanina. Yes. You heard it right. It's Acheron, the cold-blooded prince."I'm trying to save you so shut up," ani niya na parang naiirita na. At siya pa talaga may ganang mairita ha? Eh ako nga itong tinakot niya! Akala ko kung sino na iyon. At ayan nanaman po siya sa kaka-shut up niya. Hindi na ata mawawala sa kaniya ang shut up eh. Favorite word ha."Do I look like I need to be saved?!" singhal ko sa kan'ya. Well.. I need to be saved but not by him! Ayokong magkaroon ng utang na loob sa kumag na 'to. Nagkibit-balikat siya at nag simula ng maglakad papunta sa may pinto. At talagang iiwan niya lang ako dito ah! Bwisit.Nang makarating na siya sa pinto ay muli niya akong nilingon. "Sigurado kang ayaw
"Partners."Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa kamay ko at kinagat ang kaniyang pang-ibabang labi. "Let's sealed this with a kiss.""What the fuck Acheron?!" Agad kong binawi ang kamay ko sa kaniya at umatras. Wala sa sariling napatingin ako sa labi niya pero agad ko ring iniwas. Pakiramdam ko ay umakyat na sa mukha ko lahat ng dugo ko sa katawan. Kung ano ano kasing sinasabi ng siraulong 'to!Biglang sumeryoso ang mukha niya at tumingin sa paligid. "Let's talk somewhere else," an'ya habang lumilingon-lingon pa rin sa paligid. Why? May iba bang tao dito bukod samin? Lumingon lingon din ako pero wala namang ibang tao."H..hoy teka! Bakit kailangan pa nating mag-usap?! Bukas na lang!" Hatak hatak na niya ako ngayon papunta sa likod ng building. What the hell? Anong gagawin namin sa mapunong lugar na 'yan.."You are not the type of girl I want to get laid with.""Pervert! As
Nagising ako nang maramdaman kong may kung anong tumutusok sa pisngi ko. Pagmulat ko ay ang seryosong mukha agad ni Acheron ang nakita ko. Nakatayo sya ngayon sa gilid ko at may hawak hawak na stick na siyang ginagamit niya upang ipangtusok sa pisngi ko. Ano nanaman bang problema ng cold-blooded prince na 'to? Naiinis na tinabig ko ang kaniyang kamay at tumayo na mula sa pagkakahiga ko."The test will start within thirty minutes. Wear this. I'll see you at the arena," anunsyo niya at saka inabot sa akin ang isang battle suit. Look at this guy, dinala-dala ako dito tapos iiwan lang ako hindi man lang ako antayin para sabay na kami pumuntang arena. What a gentleman. Note the sarcasm."What? Do you expect me to carry you all the way to arena?" tanong niya sabay irap. Baklang 'to may pa-irap-irap pa."No! Lumayas ka na nga!" sigaw ko habang tulak tulak s'ya papunta sa pinto. Tulak ko kaya 'to dito? Mataas-taas din 'to
I never knew this day would come. It was delayed, but it did come. Parang kailan lang nang pinapanood ko siyang lumakad sa altar patungo sa ibang lalake, ngunit ngayon heto siya at naglalakad patungo sa akin.After the explosion that day I thought we were done for. I thought she overdid it again, and bursted into flames. I thought I'm gonna have to mourn for her death for the second time. But then the sky cleared, someone with dark wings was carrying Tanisha on his arms—he was Vhuther, he said—the deity of death. He saved her. He saved us and killed the thief.I'm trying my best not to tear up when my eyes laid at my beautiful wife. I waited for this for years. After Lucian died, I never made any move in respect of his death. Nagsimula lang akong manligaw pagkaraan ng tatlong taon—with the help of my son and Lucian's daughter."Naiyak ka na.." rinig kong bulong sa akin ni Donovan na nakatayo sa gilid ko."Parang hindi ka umiyak nang ikas
It has been four hours since the disappearance of Mikayla and Ace. Everyone is frantic with worry, especially my son and Donovan who arrived minute after he was informed of what had happened. They sent out mudguard tropes all over Trealvale in command of Ryleigh. We've decided not to bring this problem to the Emperatrice as she already have quite a handful of problem of her own. We are determined to solve this on our own before the Battle Royale tomorrow. "Could it be that he kidnapped Mikayla?" I asked. Donovan glared at me. "My son would never do such thing!" "I'm just listing out the possibilities," I defended. "He can teleport, and according to my son they disappeared. Tell me why shouldn't I be suspicious of your son?" I added. "Don't.." Ryleigh pleaded as she gripped tightly on Donovan's arms, keeping him from attacking me. I may be crossing out of line here, but at least I'm being thorough. For some reason I couldn't read Ace's mind since we me
Matapos mag-usap ng mag ama ay kanila ng dinaluhan sina Mikayla at Ace sa may sala. Naabutan nilang nakasubsob ang mukha ni Mikayla sa kaniyang mga kamay habang si Ace naman ay nakatayo sa gilid nito at marahang tinatapik ang likod nito. "Her eyes," Ace mouthed.Naalarma si Atticus at nagmadaling lumapit kay Mikayla at iniluhod ang isang tuhod, "Miks.." aniya sa dalaga. Nakakunot ang noo nito nang mag-angat siya ng tingin. Nagtataka sa ngalang itinawag sa kaniya ni Atticus."Kulay asul na ang mga mata ko.." wika ni Mikayla habang ang mga luha sa kaniyang mga mata ay nagbabadya nanamang tumulo. Dumapo ang mga mata ni Atticus sa nanginginig nitong kamay at kinuha ito pagkatapos ay ikinulong sa kaniyang palad."We'll be in haste," paniniguro niya bago sumulyap sa kaniyang ama."Matutuloy ba bukas ang Battle Royale?" biglaang tanong ni Ace.Sinipat siya ng tingin ni Acheron na parang kinikilat
Napaigtad si Atticus mula sa kaniyang pagkaka-upo nang lumagabag ang pinto at iniluwa nito ang hinihingal na si Ace na sapo sapo ang kaniyang dibdib."What was that?!" sigaw ni Mikayla na humahangos pababa ng hagdan.Tamad na tumayo si Atticus at hinarap si Ace, "Muntik ka nanaman bang mahuli ng pinagnakawan mo?" mapambintang na tanong kaagad niya dito. Ang paalam kasi nito sa kanila ay makikibalita lang ito kung saan gaganapin ang unang paligsahan pero heto siya ngayon at mukhang may ginawa nanamang hindi maganda."Hi—hindi.. Teka.. Hi..hihinga lang a—ko," hirap na hirap na bigkas niya habang sapo sapo pa rin ang dibdib at nakatungo."Ganito.. Kanina nagpunta ako sa may—plaza! At alam niyo ba ang nalaman ko?!""Ano?" bagot na tanong ni Atticus at Mikayla.Inirapan sila ni Ace at saka mahinang hinampas ang kanilang mga braso. "Magkunware naman kayong interesado kayo," ani nito."Oh my god! Hala, ano 'yon?!" eksaherad
Acheron's Point Of ViewNamayani ang katahimikan habang lulan kami ng isang kar'wahe patungo sa himpilan ng Emperatrice. Inihahanda ko na ang aking sarili sa muli naming pagkikita ni Tanisha. I wonder what her reaction will be once she sees me. Will she be happy? Because I know I would be."Bakit ba hindi na lang tayo mag-teleport papunta doon? Don't tell me you're losing your touch?" inip na tanong ko kay Donovan na naka-upo sa tapat niya at akap-akap sa isang bisig si Ryleigh. Inalis ko ang tingin ko sa kanila dahil sa pagka-inggit. Sana'y lahat, hindi ba?"Huwag mo naman masyadong ipahalatang excited kang makita si Tanisha," pang-aasar nito. Inismiran ko lang siya. Excited? More than anything, I'm scared. But yes, there's a little excitement."May proteksyon ang himpilan ng Emperatrice, hindi basta basta makakapasok doon—kahit na ako," pagpapaliwanag niya.
Hindi na mabilang ni Acheron kung ilang buntong-hininga na ang kaniyang pinakawalan simula nang itinapon siya dito sa kulungan. Madilim dito, at saradong sarado. Pakiramdam niya ay anu-mang oras mauubusan na siya ng hangin. Ngunit higit sa kaniya ay mas nag-aalala siya sa kaniyang anak at kay Mikayla. "Ilabas na ang bandido at iharap sa hari!" rinig niyang sigaw ng tao sa labas ng selda niya. Hindi niya talaga alam kung bakit siya napagkamalang bandido. Dahil ba sa suot niyang balabal sa mukha? Dahan-dahang bumukas ang pinto, at sa wakas ay nakakita na rin siya ng liwanag. "Halika na!" marahas siya hinatak patayo ng isa sa mga bantay at tinanggal ang kadenang naka-gapos sa kaniyang kamay. Napangiwi siya ng bumalakit ang hapdi sa kaniyang pala-pulsuhan dahil sa higpit ng pagkakatali sa kaniya. Nakatungo lamang siya habang hatak-hatak siya ng dalawang kawal, panaka-naka rin siyang itinutulak ng mga ito tuwing nahuhuli siy
Third Person's Point of View Halos mabingi ang mga tao sa sunod-sunod na pagsabog. Nagmamadali silang magtago sa kani-kanilang mga tahanan nang maaninag nila ang parating na mga kawal ng kaharian ng Dredmore na may bitbit-bitbit na mga armas. "Natagpuan ko na sila!" anunsyo ng isa sa kanila pagkatapos ay itinuro ang nag-iisang karwahe na naglalakbay sa himpapawid. Wala namang inaksayang panahon ang mga kawal at nagpakawala sila ng mana patungo sa karwahe dahilan para mawalan ng kontrol ang nagpapatakbo nito, at unti-unti itong bumagsak. Kani-kaniyang silong ang mga kawal sa bubong nang makitang malapit na itong bumagsak sa lupa, at tuluyan na nga itong bumagsak. Nagkalat ang pira-pirasong parte ng karwahe at sa gitna nito ay may tatlong tao na nababalot ng yelo. Ang isa sa kanila ay naka-akap ang mga bisig sa dalawa. Pinalibutan sila ng mga kawal, habang nakatutok ang mga armas nila dito na para bang sila ay isang pangan
"Mikayla," tawag ko kasabay ng pagkatok ko sa kanilang pinto. I went straight to her house after my argument with my father. I've made up my mind. I'll bring her to Trealvale with me. Pwede namang ako na lang mag-isa ang bumalik sa Trealvale ngunit iniisip ko kung paano si Mikayla. She doesn't know how to control what she possess. She might unintentionally hurt someone and as someone who went through that—I don't want her to go through it too.Nang makailang katok na ako at hindi pa rin ako pinagbubuksan ng pinto ay minabuti ko nang umakyat sa bintana ng kaniyang silid. Nakabukas naman 'yon kaya't walang hirap akong nakapasok.Naabutan ko siyang mahimbing na natutulog. Marahan kong tinapik ang kaniyang balikat upang gisingin siya. "Mikayla.." tawag ko sa ngalan niya.Pinanood ko kung paano unti-unting dumilat ang kaniyang mga mata hanggang sa nanlaki ito sa gulat. "What the hell?!" bulyaw niya bago siya nahulog sa ka
Atticus' Point Of ViewI grabbed every clothes in my locker and searched for sunglasses. I can't go out there with my eyes like this. I still can't believe what happened. For years, I've been trying to bestow one of my elemental mana to a mundane but it never worked. They always end up dead. Why work now? Most certainly, why her?I glance at her. She's seating at one of the wooden benches inside the locker room with her eyes glued to her trembling hands. She must have been so shocked. Of course, she is. I would too if I am the mundane and that happened to me."Wear this," I said and threw my shirt and jersey short at her.She looked at me as if she was trying to kill me with a death glare. "Bakit kailangan pang ibato kung pwede namang iabot? Wala talagang manners," she whispers under her breath though I can still hear her then she stormed out of the locker room and paved her way inside the shower