Chapter 3: Complications

Kinabukasan ay nagising si Glory na wala na sa tabi niya si Ralph ngunit may sulat itong iniwan sa bedside table niya.

“Thank you My Love, for giving me a chance to stay the night with you. It was wonderful. I really had a great time. Let’s do that more often from now on. I love you,” — Ralph

Napangiti siya at napakagat labi dahil hanggang ngayon ay ramdam niya pa rin ang labi nito sa labi niya. Tinignan niya ang cellphone niya at bumungad pa rin ang text message nito na nag so sorry dahil maaga itong umalis at nagpaliwanag sa kanya na may meeting pa raw kasi sila ni Renzo, bigla niyang naalala ang schedule niya at makikipag meeting rin pala siya kay Joaquin kung kaya’t dali dali siyang napatayo at nagbihis. 

Pansin niya na ang paghalata ng tiyan niya kung kaya’t nagsuot siya ng itim na dress na medyo maluwag upang hindi iyon mahalata. 

DELA VEGA CORP. 

“Oo, yun na lang siguro, nag send na rin ako ng quotation sa kanila at approved na kaya simula na ng construction next week, may idadagdag ka pa ba, Glory?” tanong ni Joaquin ngunit tila lumilipad ang isip ng kanyang dating kasintahan kung kaya’t pinisil niya ang kamay nito. 

“Yes?” tanong ni Glory na nagulat pa. 

“Ang sabi ko, may idadagdag ka pa ba?” tanong ulit ni Joaquin. 

“Ah, wala na, okay na iyon,” saad ni Glory. 

“Okay sige, dismissed,” saad ni Joaquin sa mga ka meeting, kaagad na nagpaalam si Renzo, kasama ang ibang mga investors nila, palabas na rin sana si Glory ngunit pinigilan siya ni Joaquin. 

“Hey, talk to me,” saad ni Joaquin na hinigit ng marahan ang braso niya. 

“Tungkol saan, Joaquin,” saad ni Glory na napabuntong hininga, 

“Hindi mo pa rin sinasabi noh?” tanong ni Joaquin. 

“Ang alin?” tanong ni Glory. 

“Sinasabi ko na nga ba, hanggang ngayon hindi pa rin alam ni Ralph ‘yang ipinagbubuntis mo, my God Glory, bakit ba ayaw mo pang sabihin?! Natatakot ka ba na baka hindi niya panagutan ang bata? Sa pagkakaalam ko biyudo naman iyon si Ralph at may isang anak lang sa una niyang asawa,” saad ni Joaquin na tila hinihilot ang sintido. 

Hinatak niya si Joaquin sa gilid upang wag itong marinig ng mga kasamahan.

“Wag ka ngang maingay! Baka may makarinig sayo,” saad ni Glory na luminga linga pa sa paligid na tila naalarma sa pinagsasasabi ni Joaquin. 

“Glory naman! Paano na ‘yang batang dinadala mo? Hahayaan mo na lang ba maging bastardo yan? Kinakausap kita ngayon dahil concern lang ako,” saad ni Joaquin na tila sumasakit ang ulo sa kanya. 

“Joaquin please, I can take care of myself, please wag na wag mong sasabihin kay Renzo lalo na kay Ralph,” nagmamakaawang saad niya kay Joaquin. 

“But Glory, ang hirap naman niyang pinapakiusap mo sa akin, kawawa naman ‘yang bata, si Samantha nga noong itinago sa akin ni Samuel hirap na hirap din siya eh,” saad ni Joaquin na alalang alala. 

“Please, mapapahamak si Ralph pag nalaman niya, remeber Enrico? My psychotic husband?! Pinagbantaan niya ako, papatayin niya si Ralph!” napahagulgol ng iyak na saad ni Glory kay Joaquin. 

Kaagad na napayakap si Joaquin dito. 

“Sige na, tahan na, hindi ko sasabihin pero titignan ko kung anong magagawa ko para makatulong ako sayo, gago talagang Enrico yan,” saad ni Joaquin. 

“Salamat Joaquin, pero malaking tulong na ang pananahimik mo, wag kang mag alala… kaya ko na ‘to, kilala mo naman ako eh, kayang kaya kong solusyunan ang problema ko ng mag isa kahit noon pa, ayoko na rin makabigat sayo baka kasi mamissinterpret pa ni Samantha ang pagtulong mo sa akin,” saad ni Glory. 

“Sigurado ka ba talagang iyon lang ang tulong na kailangan mo? Pag meron pa ay sabihin mo lang sa akin,” saad ni Joaquin. 

“Sige, iyon lang muna sa ngayon, maraming salamat sa pag intindi, Joaquin,” saad ni Glory at saka lumabas na ng board room. 

Nakaisip na kasi siya ng paraan para tuluyan na siyang layuan ni Ralph, alam niyang risky iyon pero iyon lang ang naiisip niyang paraan. 

Kinausap niyang mabuti ang OB niya na tulungan siya na itago ang records niya, ipinaliwanag niya rin ang tungkol sa kanila ni Enrico at Ralph. Nang malaman iyon ng OB niya na si Dra. Mendez ay hindi ito nag atubiling tulungan siya, nagpagawa siya rito ng fake abortion consent form. Nilagdaan iyon ni Glory at nilagyan ng stamp na approved na.

One week silang hindi nagkita ni Ralph pagkatapos ng gabing pinagsaluhan nila dahil parehas silang busy sa kani kanilang mga trabaho. Bagama’t same department lang sila ay magkaiba naman ang project nila kung kaya’t wala silang tyansang magkita. Tinatawag tawagan lang ni Ralph si Glory ngunit minsan, sa sobrang abala ni Glory ay hindi rin naman niya nasasagot ang tawag. 

Sa buong one week na iyon ay umikot ang buhay nila sa mga projects, meetings, pag close ng deals, site visits at oculars, mas doble ang hassle non kay Glory dahil buntis siya ngunit kahit ganon ay tinitiis niya pa rin dahil kailangan niyang kumita ng pera upang makapag ipon sa panganganak niya at sa pang araw araw na gastusin niya. Wala siyang ibang inaasahan kundi ang sarili habang si Ralph naman ay nasasabik na sa muli nilang pagkikita kung kaya’t pupuntahan niya na ito ngunit nang papasok na siya sa kotse niya ay may biglang yumakap na babae mula sa likod niya, napalingon siya sa gulat. 

“Hi baby!” bati ng babae na may malapad pang ngiti sa kanyang magandang mukha. 

“Luz? What are you doing here? Akala ko nasa States ka?” tanong ni Ralph. 

Luz is his ex-girlfriend from the past. 

“I came back for you Ralph, I came back to marry you,” saad nito na tinulak siya sa gilid ng kotse niya, nasa harap niya na ngayon si Luz, naamoy niya ang mabangong hininga nito at napatingin siya sa magandang hugis ng labi nito. 

“Marry me? Nasisiraan ka na ba?” tanong ni Ralph na pilit na nilalayuan si Luz. 

“But your wife is already dead right? It means that we’re meant for each other, I love you Ralph, let’s get married,” saad ni Luz na tila ayaw sumuko. 

“Luz, wag ka ngang padalos dalos, alam mo jetlag lang ‘yan, mukhang dumiretso ka dito at hindi ka pa nagpapahinga, buti pa ay ipahinga mo ‘yan,” saad ni Ralph ngunit lumilingkis na ang mga kamay ni Luz sa kanya at niyayapos siya nito, amoy na amoy niya ang mabangong halimuyak ng perfume nito. 

“But I’m not tired or delusional Ralph, I want you for the rest of my life, please, let’s get married, we are meant to be,” saad pa ni Luz na sumampa sa kanya at ipinulupot ang mga binti sa kanyang bewang. 

“I miss you already, Baby,” saad pa nito at saka siya dinampian ng halik ngunit iniwas ni Ralph ang mukha niya at pilit niyang inaalis si Luz mula sa pagkakalingkis sa kanya, para kasi itong ahas na gusto siyang tuklawin. 

“Luz, I have to go, may meeting pa ako,” palusot ni Ralph pero ang totoo ay pupuntahan niya si Glory. 

“Then take me with you, please Daddy, let’s fuck hard in your car, I want to feel your cock inside me,rawr!” saad pa nito na tuwang tuwa sa ginagawang kalokohan. 

“Luz, get off of me now! Hindi ako nakikipagbiruan sayo! May importante pa kong gagawin!” mariing saad ni Ralph. 

“More important than me? Your future wife? Hmp! Killjoy!” singhal ni Luz na binitiwan si Ralph at umalis sa pagkakasampa niya rito. 

“Matagal ng tapos ang lahat sa atin Luz,” saad pa ni Ralph na iiling iling at nakakunot ang noo ngunit gwapong gwapo pa rin ito. 

“But I’m here now, I came back for you, let’s come back together, don’t you love me anymore?” tanong nito na masama ang loob kay Ralph. 

“Luz, minahal kita pero… I’m sorry, hanggang doon na lang iyon and besides I have a new girlfriend now,” pag amin ni Ralph sabay pasok sa kanyang kotse. 

“What?! Who’s that girl?! Pinagpalit mo na ako?! How dare you?!” singhal ni Luz na pilit binubuksan ang nakalock na pinto ng kotse ni Ralph, sinara pa nito ang bintana, ngunit kinalampag pa rin siya ni Luz. 

“Hey! Hindi pa tayo tapos mag usap! Ralph! Get back here!” singhal niya na inis na inis ngunit pinaandar na ni Ralph ang kotse nito. 

***

Samantala, pauwi na si Glory nang may bigla siyang naramdaman na pumisil sa kanyang pwet, kinuha niya ang bag at akmang ipanghahampas sa lalaki at nagulat siya ng makita niya na si Enrico iyon na ngingisi ngisi. 

“Fuck you, Enrico! Hindi ba’t sinabi ko na sayo na tigilan mo na ako?!” singhal ni Glory na galit na galit. 

“Oh I won’t stop until I make your life miserable, Sweetheart,” saad pa ni Enrico na matalim ang tingin sa kanya. 

Kakagaling niya lang sa site visit at kukuhanin niya na sana ang kotse niya ng hipuan siya nito. 

“Anong ginagawa mo dito sa site huh?!” 

“Bakit?! Relax baby, I’m not following you, may usapan din kami ni Atty. Santillan kaya ako nandito,” saad ni Enrico. 

“Pag hindi ka pa tumigil tatawag na talaga ako ng pulis!” singhal pa ni Glory. 

“Fine! Tawagin mo kahit sino, eh tutal nagpagalaw ka na rin naman sa iba, I want my share too, after all, your body is mine baby,” saad ni Enrico at saka sinunggaban ng halik si Glory. 

“Ughm! Bitiwan mo ako! Walang hiya ka! Bastos!” singhal ni Glory na nagpupumiglas. 

“Wag ka ng magmatigas! Alam kong gusto mo rin!” nanggigigil na saad ni Enrico at isinandal si Glory sa kotse. 

“Bitiwan mo ako! Tuloooong!!!’ sigaw ni Glory ngunit tinakpan ni Enrico ang bibig niya at saka itinaas ang suot niyang dress at isinilid sa kanyang panty ang isang kamay nito. 

“You want it right? Huh? You fucking whore! Papatayin ko sa harap mo ‘yang lalaki mo, tandaan mo yan! Hinding hindi ka magiging masaya Glory, pangako ‘yan!” pagbabanta ni Enrico na humalakhak habang nilalapastangan ang pagkababae ng dating asawa. 

Hindi na siya makapiglas at tumutulo na rin ang luha niya. Sa isip niya na lang siya humihingi ng tulong at nananalangin na sana ay may tumulong sa kanya. 

“Hey!” singhal ng isang lalaki, mabilis ang mga pangyayari at nabitiwan siya ni Enrico dahil sa lakas ng pagkakasuntok sa kanya ng isang lalaki, pagtingin niya ay si Joaquin pala iyon. 

“Joaquin?” saad ni Glory na hindi makapaniwala na naroon ito. 

“I’m sorry, kakarating ko lang dito sa site, sa phone nalang tayo mag usap, sige na, umalis ka na!” saad ni Joaquin. 

Sinunod naman siya ni Glory at dali daling pumasok sa kotse nito at umalis na sa lugar na iyon. 

Nanginginig siya sa takot ngunit nagawa niya pa ring makapagmaneho, nang makaalis siya sa lugar na iyon ay naihinto niya ang sasakyan sa may gilid at inayos niya ang sarili niya. Pagod na pagod na siyang umiyak tuwing magkakaharap sila ni Enrico kaya pinahid niya ng marahas ang namuong luha sa kanyang mukha, nag suklay siya ng buhok at nag retouch ng kanyang make up at saka nagmaneho na ulit na para bang walang nangyari kahit pa nanginginig pa rin ang buong katawan niya sa ginawa ni Enrico kanina. 

***

Mahaba naman ang pasensya na naghihintay si Ralph na umuwi si Glory sa Condo Unit nito, napasandal siya sa pinto at dinial ang number ni Glory sa cellphone niya, kanina niya pa kasi pinipindot ang doorbell ngunit wala namang nagbubukas sa kanya. 

“Glory… pick up my call please,” saad niya sa sarili habang nakatingin sa cellphone ngunit maya maya ay sumulpot na si Glory na kakauwi lang, napansin nito ang nagri ring niyang cellphone kung kaya’t kinuha niya ang cellphone sa bag niya ngunit pinatay na ni Ralph ang tawag ng makita niya si Glory.

“Glory, you’re back! I miss you already, baby,” saad niya rito ngunit hindi siya pinansin ng dalaga at nag dire diretso lang na pumasok sa Condo Unit nito. 

“Glory, wait!” saad ni Ralph na kaagad sinundan si Glory papasok ng Condo nito at saka niya sinara ang pinto. 

“Glory, it’s a beautiful day today, lumabas naman tayo oh, mag date tayo.. Kahit saan lang,” saad niya ngunit hindi pa rin siya pinansin nito bagkus ay kumuha ito ng pitsel at nagsalin ng tubig sa glass na baso at ininom.

“What’s wrong Sweetheart? Bad mood ka ba ngayon?” tanong ni Ralph, dahan dahang ibinaba ni Glory ang baso. 

“Nagpunta ako sa ospital last week,” saad ni Glory.

“Bakit? Okay ka lang ba? Na busy kasi ako sa panibagong project namin ni Renzo last week eh kaya hindi ako nakakapunta sayo, sorry,” saad ni Ralph sa sinserong mga mata. 

“Ralph, buntis ako,” simpleng saad ni Glory ngunit naghatid iyon ng pagkagulat kay Ralph. 

Napaatras si Ralph at tila pilit na inirerehistro sa isip niya ang mga sinabing iyon ni Glory. 

“Magkaka baby na tayo Glory? Totoo ba?! Magkaka baby na tayo? Magiging daddy na ako?!” tuwang tuwang tanong ni Ralph kay Glory ngunit wala man lang emosyon si Glory, pinagmamasdan niya lang ang masayang reaksyon ni Ralph. 

“Thank you Glory, thank you! Hindi mo alam kung gaano mo ako pinasaya ngayon, sobrang saya ko Glory!” saad ni Ralph na kaagad siyang niyakap ng mahigpit. 

Hindi inaasahan ni Glory ang yakap na iyon, iyon ang klase ng yakap na gusto niyang maramdaman habangbuhay ngunit alam niya sa sariling hindi pwede… dahil siguradong mailalagay niya sa peligro ang buhay ng lalaking pinakamamahal kapag itinuloy pa nito ang ugnayan nila. 

“Hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon, sobrang saya ko Glory, magkaka baby na tayo, finally!” saad ulit ni Ralph ngunit kumalas si Glory sa pagkakayakap dito at saka may kinuhang isang papel sa bag nito. 

“Sabihin mo sa akin, anong gusto mo? Babae ba o lalaki? Kung mamili na kaya tayo ng mga gamit ng baby?! I can max out my cards right now for baby essentials!” saad pa rin ni Ralph na masayang masaya ngunit hindi si Glory.

“Tignan mo muna ‘to,” saad ni Glory na inabot ang papel kay Ralph. 

“Ano ‘to Love?” tanong ni Ralph na binuklat kaagad ang nakatiklop na papel na inabot ni Glory sa kanya.

Bumungad kay Ralph ang isang abortion consent form, nakalagay doon na pinirmahan iyon ni Glory at tapos na ang isinagawang abortion. Napawi ang lahat ng saya niya at tila gumuguho ang mundo niya sa harap ni Glory, she killed their baby. Wala na. Nabitawan niya ang kapirasong papel na iyon na dahilan ng kanyang pamimighati.

“Bakit? Sabihin mo… paano mo nagawa sa akin ‘to?! Bakit mo ginawa iyon, Glory?! Bakit?!“ saad ni Ralph na hinawakan ng mahigpit ang magkabilang braso ni Glory habang niyuyugyog niya ito, hindi na mapigilan ni Glory ang sakit na nararamdaman niya ngayong nakikita niyang nagdurusa sa harapan niya si Ralph at tila pumapatak na rin ang mga luha sa mga mata niya. 

“Ayokong lumaki ang anak ko na walang kinikilalang ama,” palusot ni Glory ngunit hindi iyon tumatalab kay Ralph. 

“Walang ama?! Makitid ba yang utak mo?! huh?! Handa kong panagutan yan, Glory pero anong ginawa mo? Sinayang mo! Sinong nagbigay sayo ng karapatan na gawin iyon, huh?! Sino?!” nanggigigil na saad nito, sa galit ay naitulak niya si Glory sa kama nito. 

Hinablot niya ang magkabilang panga ni Glory gamit ang malakas niyang kamay at tila nanggigigil na pinisil iyon. 

“Ralph, nasasaktan ako,” saad ni Glory na humahagulgol na ng iyak, napahawak siya sa tiyan niya ng mga oras na iyon dahil baka mapano pa ito at hindi naman talaga totoong ipinalaglag niya ang kambal niya. 

Mahal niya si Ralph at isa iyong napakagandang regalo at biyaya sa buhay niya kaya iingatan at poprotektahan niya iyon kahit anong mangyari. 

“Napakasama mo Glory! Ito tatandaan mo, huh, simula ngayon pinuputol ko na ang ugnayan nating dalawa, wala kang konsensya, pati batang walang kamuwang muwang pinatay mo! Kinasusuklaman kita!” galit na galit na saad ni Ralph at saka marahas na binitiwan ang panga niya at lumabas ng condo unit niya. 

Naiwan na naman siyang luhaan at napahagulgol ng iyak. Galit na galit si Ralph sa kanya at gumuguho ang mundo nito, doble para sa kanya ang sakit na nararamdaman. Hindi niya iyon gusto ngunit iyon na lamang ang naiisip niyang paraan upang putulin ang ugnayan nila sa isa’t isa. Nakahinga siya ng maluwag kahit papaano dahil sa isiping hindi na masasaktan ni Enrico si Ralph ngunit nasasaktan siya sa paglayo nito sa kanya. 

Patawarin mo ako, Ralph, hindi ko sinasadya, sadyang naiipit lang ako sa sitwasyon… sana balang araw maintindihan mo na pinoprotektahan lang kita… dahil mahal na mahal kita.