LOGINShare
Daisy His Remedy 14 "Calm"
Last Updated:
2024-10-31 22:53:00
sweetjellyMaraming salamat sa mga bagong reader, at sa mga nagbigay ng gems. Sana naman may mag-rate din at magbigay ng feedbook sa book.
Related chapters
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 15 "Althea"
As a nurse, I’d trained myself to set aside personal feelings when it came to my patients. Today was no exception, kailangan kong e-assist si Althea. Yes, siya ang nakita kong nakahiga at walang malay sa stretcher. Hindi ko ipagkakaila na galit pa rin ako sa kanya. But ang galit na ‘yon, hindi pwedeng maging hadlang sa tungkulin ko. Matapos ang sandaling pagkabigla at pagkatulala, nilapitan ko na siya, nagtanong ng ilang impormasyon sa medics na naghatid sa kanya. At saka sinimulan na ang paggamot sa kanya. I focused on what needed to be done, na parang walang hidwaan na nangyari sa amin. I cleaned her wound, applied the necessary dressings, and monitored her vital signs.Nag-instruct naman ang doctor na kailangan niya mag-undergo CAT scan. Hindi man gano’n kalubha ang sugat niya, pero dahil ulo nga ang napinsala, matindi ang pagdurugo, kaya kinakailangan pa rin ang test para masigurong maayos ang lagay niya. Ngayon ay sinimulan nang tahiin ng doctor ang sugat niya, at ako, alert
Last Updated : 2024-11-02Daisy His Remedy Daisy His Remedy 16 "Brief Moment"
ONSEWhen I got the call that Althea had been in an accident, I didn’t hesitate. I cut short my conversation with my client and offered a brief apology. Thankfully, naintindihan naman ng client kung bakit kailangan kong umalis agad. I left without a second thought. Gusto ko na agad makita si Althea. Gusto kung alamin ang lagay niya.Habang papunta ako sa hospital, my mind was a whirlwind, my heart pounding in my chest. Parang nanlalamig ang batok ko. Takot na takot sa kung ano ang datnan ko. Nawalan daw kasi ng malay si Althea. I prayed. Paulit-ulit akong nagdasal sa diyos na sana hindi siya malubha. Sana okay siya. I wasn’t a religious man, but right then, I found myself reaching out to something greater, hoping it would keep her safe.As soon as I arrived at the emergency room, kaagad hinanap ng mga mata ko si Althea, nagtanong sa nurse na nasalubong ko kung nasaan siya. Then I finally found her on a stretcher, unconscious.I hurried to her side, taking her hand in mine. Awang-awa
Last Updated : 2024-11-02Daisy His Remedy Daisy His Remedy 17 "Imaginary"
Para akong natuod sa biglaang tanong ni Althea. Parang tumigas ang dila ko, at nag-lock ang panga ko. Hindi ko na mabuka ang bibig ko. Gusto kong sumagot; gustong magpaliwanag. Pero paano? Ano ang sasabihin ko? Maniniwala rin ba kaya siya sa kung ano ang isasagot ko, o magagalit lang siya at aawayin ako? Mapaklang tawa ni Althea ang bumasag ng katahimikan—tawang alam kong may bahid na inis at selos. Hinawakan ko ang kamay niya, at sasagot na sana ako, but she pulled away na awtomatikong nagpatikom sa labi ko. “You know what? Don’t bother answering. Kitang-kita naman sa mukha mo—you’re happy to see her. Laglag panga ka nga kanina.” Her voice carries an edge of sarcasm. Napabuga ako ng hangin. Sabi na nga ba. Alam ko na kung saan patungo ang usapang ‘to. Kaya nga nag-aalangan akong sumagot dahil alam ko na kahit anong isasagot ko, magagalit pa rin siya. Mamasamain pa rin niya. “Althea,” I reached for her hand. Sinubukan ko pa rin na lambingin siya. Hinaplos-haplos ko rin ang kam
Last Updated : 2024-11-03Daisy His Remedy Daisy His Remedy 18 "Alone"
Sa kabila ng nakakapagod na trabaho, napapangiti pa rin ako, at dahil ‘yon kay Vincent. Ang saya niya kasing kasama. Hindi ko alam kung paano niya nagagawa, sa tuwing kasama ko siya natatanggal ang pagod ko. Ngayon nga ay parehong hindi mawala ang ngiti namin habang paminsan-minsan na sumusulyap sa isa’t-isa. Magkahawak kamay na para bang, we were in our own little world, sinusulit ang oras na magkasama kami. But ang masayang moment namin ay nahinto dahil sa nakikita namin ngayon. Saglit pa kaming nagkatinginan ni Vincent. May lalaki kasi, hindi kalayuan sa amin, nakaluhod at parang naninigas ang katawan. His hands braced against the pavement as if the weight of the world rested on his shoulders. Hindi namin kita ang mukha niya dahil nakayuko siya, at parang nahihirapan siyang huminga. Nagkatinginan kami ni Vincent at sa tingin lang, nagkasundo kami na tulungan ang lalaki. Kahit out na kami sa trabaho, bilang mga nurse, dala-dala pa rin namin ang ugali na tumulong sa mga nangangai
Last Updated : 2024-11-04Daisy His Remedy Daisy His Remedy 19 "Sorry"
Sandaling napako ang paningin ko kay Sir Onse. Hindi ko nagawang itago ang gulat sa sinabi niya. He wanted to talk... alone? I glanced over at Vincent, who was clearly displeased by the request, a faint frown creasing his brow. I gave him a look—a quiet plea for understanding, asking for permission na pagbigyan ko si Onse sa hiling niya. Vincent, though reluctant, nodded. “I’ll wait in the car,” mahinahon nitong sabi, pero hindi maipagkakaila na may bahid ng tampo ang boses niya.Sinundan ko pa ng tingin ang bawat paghakbang niya. Nagi-guilty kasi ako. Dapat kasi, lalayo na ako kay Onse. Pero heto, isang request niya lang, pumayag na ako. He’d been so patient with me, so understanding, and yet here I was, caught between the past and the present.Mahinang tawa ni Onse ang nagbalik ng attention ko sa kanya. It was a bitter laugh, almost mocking sound. Kung kanina ay lungkot at parang nasasaktan ang tingin niya, ngayon ay parang galit na. “Ang close n’yo na,” sabi niya, his tone sharpe
Last Updated : 2024-11-04Daisy His Remedy Daisy His Remedy 20 "Closure
Ako ang gumamot. Masakit. Tahimik kong inulit ang salitang sinabi niya na hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Hindi ko nakakalimutan ang mga sinabi niya noon; si Althea ang buhay niya; hindi maghihilom ang sugat sa puso niya. Hangga’t hindi bumalik si Althea. Tapos ngayon, sinasabi niya na ako ang gumamot? Si Althea ang gamot niya, at kung nasasaktan man siya ngayon, hindi ako ang dahilan. Pinili niyang tanggapin ang babae na pinagtaksilan siya noon, kaya siya nasasaktan ngayon. “Daisy, kailangan kita…”Mapakla akong tumawa. Nag-flashback sa akin lahat. Ang unang beses na nakita ko siya sa bahay ni Charmaine, hanggang sa muli naming pagkikita sa kasal naman ni Charmaine. Ang friendship at closeness na nabuo namin no’ng nawasak ang puso niya. Tama rin naman siya, may ambag ako sa paggamot ng sugat sa puso niya. But standing here now, the reality was undeniable: ang dami ng nagbago. And the gap between us felt too wide to bridge.I looked at him intently, searching his e
Last Updated : 2024-11-05Daisy His Remedy Daisy His Remedy 21 "Vincent"
Abot tainga ang ngiti ni Vincent, at nagniningning rin ang mga mata niya habang walang kurap na tumitig sa akin. Ngayon ang kamay niya ay marahang humaplos-haplos ang pisngi ko na sumabay sa dahan-dahang paglapit ng mukha niya sa akin, at masuyo akong ginawaran ng halik. It was brief but warm, filled with the kind of tenderness I knew he’d been holding back. In the few months we’d been together, I hadn’t allowed him this close, dahil kay Onse. At ngayong tuluyan ko nang tinapos ang kahibangan ko sa kanya, itutuon ko naman ang buong atensyon ko kay Vincent. Gusto kong iparamdam sa kanya na siya na ang gusto kong makasama, at hindi na si Onse.“Daisy, salamat, binigyan mo ako ng pagkakataon na mahalin ka,” sabi niya, matapos niya akong gawaran ng halik, pero hintuturo niya ay banayad namang humaplos sa labi ko. Nginitian ko siya ng matamis. “Salamat sa paghihintay, sa pagbibigay oras na iparamdam sa akin na mahalaga ako—na mahal mo ako." Matamis na ngiti at halik sa labi naman ang sa
Last Updated : 2024-11-06Daisy His Remedy Daisy His Remedy 22 "Trust"
ONSE"Bakit ngayon ka lang bumalik?" Matinis na boses ni Althea ang sumalubong sa akin pagpasok ko ng kwarto. Dahil sa gulat, hindi agad ako nakasagot. “Kanina pa ako naghihintay, Onse!" she shouted. Though her fury startled me, nanatili naman akong kalmado. Without a word, I set the takeout box on the table beside her, at saka umupo sa gilid ng kama niya. Siya naman, matalim ang tingin sa akin.“Bumili ako ng pagkain para sa’yo,” I said softly, hoping na humupa na ang galit niya.“Bumili ng pagkain? Three hours kang nawala, Onse. Tapos bumili ka lang ng pagkain?” Hinampas niya ang balikat ko na hinayaan ko lang “Ang sabihin mo, nakipagkita ka sa malanding si Daisy!” Naipikit ko ang mga mata ko. Ayon na naman ang walang katapusang accusation niya. I could see the insecurity in her eyes that often fueled these outbursts.Maya maya ay naikuyom ko na lang ang kamao ko. Gusto kong kontrahin ang mga sinasabi niya. Gusto kong sabihin, how exhausting her constant suspicions were. Kaya lang
Last Updated : 2024-11-07
Latest chapter
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 72 "Sense Of Satisfaction"
Ang sunod kong naramdaman ay yakap na ako ni Onse. Hinaplos-haplos na nito ang likod ko."Don't let her leave," utos nito sa mga guard na agad namang sumunod at hinarang si Althea. Ayaw nito pahawak, pinagtatampal ang kung sinong hahawak sa kanya na sinabayan pa ng malulutong na mura. Bukod sa mga guard, may ibang mga tao rin na humarang sa kanya. Ang iba ay minura rin siya at pinagduduro. Nakasakit nga raw, siya pa ang matapang.Hindi sa lahat ng panahon ay papabor sa kanya ang sitwasyon.Hindi lahat, mabubulag sa panlabas niyang ganda. Ngayon ay wala siyang lusot. Maraming nakakita sa kabaliwang ginawa niya. Dahil sa selos na wala sa lugar, maraming nadamay at nasaktan. Hindi man malubha ang mga sugat na natamo, pero malaking perwisyo naman ang dulot sa kanila.“Call the police now," utos ni Onse with authority. His eyes fixed firmly on Althea, na ngayon ay itinakip na ang bag mukha. May kumukuha na rin kasi ng mga larawan at video. Mapapailing ka na lang talaga sa bulok na ugali
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 71 "Wave Of Fury"
Matapos ang tension na naganap sa courtroom at banta ni governor kahapon na nagpakaba sa akin ng husto, nag-decide si Onse na ‘wag munang pumasok. Sasamahan niya raw ako, babantayan, hanggang mawala ang takot ko, pero focused niya, sa phone pa rin.Tahimik ko lang siyang pinagmamasdan, nagbabasa nga ako ng nobela, pero mata ko naman nakapako sa kanya. Ang gwapo ‘e. He was so effortlessly captivating, even when he wasn’t trying. Kaya lang, kainis na hah. Kanina pa ako rito sa harap niya, at malamig na nga ang kape na tinimpla ko para sa kanya, pero hindi niya pa rin ako tinapunan ng tingin. I cleared my throat, hoping to catch his attention. Pero wala talaga. Napasimangot tuloy ako, at pabagsak na sumandal sa armrest. “Onse…” tawag ko sa kanya. He looked up, his expression instantly softening into a smile that made my heart skip. Ito ako, tatampo-tampo pero agad namang dumadagundong ang puso, simpleng ngiti niya lang. “Hmm?” ‘Yon lang ang sagot niya, pero ang lambing na. Tumayo rin
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 70 " Court Hearing"
Onse was finally discharged from the hospital. Hindi pa rin siya magaling, medyo kinakapos pa rin siya sa hininga, pero nagpupumilit siya na lumabas na para sa kaso na dahilan kung bakit siya napahamak. “Onse, matulog ka na.” Katabi ko na siya sa kama, kaya lang tutok pa rin siya sa laptop. Heto nga at panay na ang papansin ko, tigilan niya lang ang ginawa. “Maya maya matutulog na ako," sagot niya. Sindali niya lang akong nilingon tapos balik na naman ang mukha niya sa laptop. Kahapon pa siya nakalabas ng hospital, pero puro trabaho na ang inaatupag niya. Madalas niya ring kausap si Danreve. Medyo asar na nga ako. Pati kasi ang landiin ako, hindi na niya nagawa. Nakahain na ako sa harapan niya, pero sa trabaho naman ang focus niya—sa upcoming court hearing, at gaya ng narinig ko kanina sa kausap niya sa phone, walang makapagpigil sa kanya na pagbayarin ang may sala. “Onse, bukas na ang court hearing, dapat ay magpahinga ka ng maaga. Matulog ka na. Paano kung lalala ang sakit mo…"
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 69 "Lock The Door"
Matapos sabihin ni Vincent ang hindi kaaya-ayang salita at mag-iwan ng matalim na tingin, agad na siyang lumabas. Hindi na nga ako nakapagsalita, napatulala na lang ako habang nakatingin sa saradong pinto. I couldn’t understand what had just happened. Ano ‘yon? Bakit niya ‘yon sinabi? Anong ibig niyang sabihin? At saka, anong karapatan niya na umakto ng gano’n? Sira-ulo ba siya? He was the one who had chosen to marry someone else, tapos siya pa ang galit? Naging loyal ako sa kanya. Kahit pa sabihing rebound ko lang, minahal ko pa rin siya. Nagiging totoo ako. Pigil akong bumuga ng hangin. Pinapakalma ang puso ko. Inis na inis ako sa kanya. Ayaw ko sanang magkaroon kami ng samaan ng loob, kaya lang mukhang malabo na ‘yon. Ilang ulit pa akong bumuga ng hangin. I tried to shake off the unsettling feeling na iniwan ni Vincent. Napalingon lang ako nang gumalaw si Onse. His hand brushed against mine. Ngumiti ako. Pinilit ko na ‘wag bumakas sa mukha ang inis ko. “Asawa ko…” sabi
Daisy His Remedy Author's Note
Thank you so much to everyone for taking the time to read this story. Your support means the world to me. I’d love to hear your thoughts, so please don’t hesitate to leave a comment and share your feedback. Your opinions and suggestions will help me grow and improve as a writer!
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 68 "Unspoken accusation"
Napakurap-kurap ako matapos sabihin ang salitang hindi ko pwedeng bawiin.Si Onse naman ay walang kurap na tumitig sa akin. Pinipilit niya ako na aminin, pero magugult din pala. Maya maya ay ngumiti naman siya. Matamis na matamis at saka nilapat nito ang isang kamay sa pisngi ko. Pinahid ang mga luha ko. “Daisy…” he whispered, his voice muffled by the oxygen mask still resting loosely over his mouth. Nangingislap na rin ang mga mata niya, kahit kinakapos pa rin sa hininga. Ako naman, pangalan ko pa lang ang sinambit niya, pero puso ko, nagwawala na. Tumatalbog-talbog sa loob ng dibdib ko. And before I could say anything else, he lifted the mask, letting it dangle around his neck and leaned forward. Before I knew it, his lips were on mine—gentle and unhurried, as if savoring every second.This time, I didn’t pull away. Napangiti pa ako habang tinutugon ang halik niya. But then I felt it—his breathing faltering. Kaagad kong hinawakan ang pisngi niya para awatin siya. “Onse, tama na…
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 67 "I Love You"
Parang may bumara sa lalamunan ko na hindi matanggal-tanggal kahit paulit-ulit na akong lumunok. Si Onse kasi na ayaw akong lubayan ng tingin. Mga mata niya na kahit inaantok at halatang may dinaramdam ay parang nanunukso pa rin, parang inaakit ako. Muli akong tumikhim, at saka inabot ang oxygen mask niya, adjusting it properly over his face. "You need this. ‘Wag mong alisin, para hindi ka mahirapan huminga," sabi ko, pinipilit na ‘wag mahalata sa boses ko na apektado ako sa mga titig niya. Kaya lang nang bitiwan ko ang mask, inalis naman niya ulit. A small, stubborn smile tugging at the corners of his lips. “Daisy…” malumanay nitong sabi. Hindi ako sumagot. Timitig lang sa mga matang parang pinapaamin ako. “I’m waiting, asawa ko." Ang lambing ng boses niya na para bang hinahaplos itong puso kong nag-aalangan pa rin na aminin ang nararamdaman ko. “Daisy, aminin mo na…" Ayon na naman ang boses nitong nanonoot hanggang puso ko. Magsasalita na sana ako, pero na agaw naman ang
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 66 "Admit It"
Onse remained unconscious when they moved him to the regular room.Nanatili ako sa tabi niya. Kaming tatlo ni Charmaine at Danreve. Sabay naming pinagmamasdan ang maputla nitong mukha na nagpapasikip sa dibdib ko. Gusto ko siyang gisingin, gusto kong makita ang ngiti niya, ang mga matang parang laging inaakit ako. Pero sa ngayon, gusto ko munang alamin ang dahilan ng aksidente, at kung bakit pinigilan ni Danreve na magsalita ang doktor kanina. Nagpaalam ako kay Charmaine na lalabas muna sandali, at pasimpleng sumenyas kay Danreve na sumunod sa akin. Kanina ko pa kasi siya gustong makausap, pero dahil kay Charmaine, hindi ko nagawa. Alam ko naman kasi kung bakit ayaw magsalita ni Danreve sa harap ni Charmaine, dahil sa nangyari sa pamilya nila noon. Kaagad ngang sumunod si Danreve. Now, in the quiet hallway, hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa. Agad na akong nagtanong. “What really happened to Onse?”Danreve hesitated for a moment. Bumuga pa ng hangin at malungkot na tumitig sa mga mata
Daisy His Remedy Daisy His Remedy 65 "I Love Him"
DAISY Kung kanina habang bumabyahe kami papunta sa firm ay panay pa rin ang lambing ni Onse, pumaparaan pa nga na humawak sa hita ko, ngayon ay nagtataka naman ako sa kilos niya na biglang nagbago. Biglang naging seryoso. Alam kong may mali. Hindi pwedeng bigla na lang siyang magbago ng walang dahilan. Pagbaba niya ng sasakyan ay biglang nag-iba na agad ang timpla niya. ‘Yong mga titig niya na parang inaakit ako, napalitan ng tinging nababalisa. Parang may kinatatakutan. Nalilito ako. Nagtataka. Pinipilit-pilit pa nga niya akong mag-stay, pero nang lalabas na sana ako, pinapaalis naman niya; hindi lang simpleng pinapaalis, tinataboy niya ako. Gusto ko pa sanang magtanong, pero sa nakikita ko sa mga mata niya, determinado talaga siya na paalisin ako. Kaya lang, pansin ko naman ang panay na paglingin niya. I followed his gaze, at kitang-kita ko ang anino ng taong nakakubli roon. Hindi ko alam, pero nang makita ang anino ng kung sinong lalaki, nakaramdam ako ng kaba. Utak ko
