KALOKOHAN MO MULLER 😂😂😂
BLYTHE JULIANNA (ACE)..."Hey! Wait! Makinig ka muna sa akin, sweetheart bago ka magalit," awat nito sa kan'ya at pilit na hinuhuli ang kan'yang kamay para hawakan."At anong gusto mong gawin ko? Matuwa sayo? Hayop ka! May girlfriend ka na pala pero ang lakas ng loob mong hingin sa akin na maging girlfriend mo! Para sabihin ko sayo ay wala pa akong naging boyfriend at hindi kita hahayaan na lokohin lamang ako!" nanggigigil na sabi n'ya kay Luke. Parang gusto n'yang tirisin si Luke ng mga oras na iyon."Listen, sweetheart! Hindi kita niloloko at wala akong balak na lokohin ka," awat nito sa kan'ya at nakikita n'ya sa mga mata nito na gusto nitong magpaliwanag. Nagbuga s'ya ng hangin at umalis mula sa kandungan nito. Hindi naman s'ya nito pinigilan at hinayaan na makalapit sa kabilang upoan."Explain!" matigas na utos n'ya sa lalaki habang ang mga mata ay nasa unahan. Narinig n'ya ang pagbuga ng hangin ni Luke at nakita n'ya rin sa gilid ng kan'yang mga mata ang pagkamot nito sa ulo na
BLYTHE JULIANNA (ACE)... "Are you okay? May tama ka ba ng bala?" nag-aalala na tanong ng lalaki sa kan'ya. "Nahhh! I'm fine! They messed up your car, Luke. Next time, use a bullet proof one, it's more convenient and safe for you!" sabi n'ya sa lalaki at hindi napansin ang hitsura nito habang nagmamaneho at igting ang mga panga. "For fvcking sake, you are bleeding Julianna!" natigilan s'ya ng bigla s'ya nitong singhalan. Agad na kinapa n'ya ang kan'yang katawan at nakapa n'ya ang kan'yang braso na basa. At ng silipin n'ya ito ay nakita n'ya na puno ng dugo ang kan'yang kaliwang braso. "Fvck!" mahinang mura n'ya dahil hindi n'ya man lang napansin na nasugatan pala s'ya sa braso. Nilingon n'ya si Luke at nakita n'ya na sobrang dilim ng mukha nito at hindi n'ya alam kung saan ito galit. "I'm sorry, I stained your car seat," paghingi n'ya ng paumanhin dito. "Damn it! I don't care kung anong uri ng dumi ang ilagay mo sa sasakyan ko, huwag lang ang dugo mo, Julianna dahil makakapatay
BLYTHE JULIANNA (ACE)... Hindi s'ya nakahuma hanggang sa makapasok sila sa loob. Dahan-dahan at puno ng pag-iingat na ibinaba s'ya ni Luke sa sofa. "Stay here at kukuha lang ako ng gamot at panlinis sa sugat mo," bilin sa kan'ya ng binata at agad na umalis para kumuha ng panlinis. Nakasunod lamang ang kan'yang tingin sa likod ng binata at hindi n'ya napigilan ang makagat ang labi dahil napakatikas talaga ni Luke kahit nakatalikod. Nagpakawala s'ya ng hangin at inayos ang kan'yang pagkakaupo. Bahagya s'yang napangiwi ng maramdaman ang hapdi sa kan'yang braso. Ngayon ay napagtanto n'ya na may sugat talaga s'ya. At mabuti na lang dahil natalian n'ya ng elastic band na nakuha n'ya kanina sa compartment ng sasakyan ni Luke. Tumigil ang dugo ngunit namaga naman at nagkulay ube ang kan'yang balat. Kitang-kita ito dahil sobrang puti at mamula-mula ang kulay ng balat n'ya. Hindi naman nagtagal at bumalik si Luke bitbit ang isang first-aid kit na malaki. Inilapag nito ang naturang kit sa
BLYTHE JULIANNA (ACE)..."K-Kiss me," hindi n'ya alam kung saan galing at kung paano lumabas ang mga katagang iyon sa kan'yang bibig."My pleasure, sweetheart," sagot nito at agad na siniil s'ya ng isang mapusok na halik sa labi na agad n'ya namang tinanggap at ginantihan ng walang pag-alinlangan.Mariin n'yang ipinikit ang kan'yang mga mata ng maramdaman ang init mula sa labi ni Luke. Pakiramdam n'ya ay agad na nawala ang lahat ng sakit at hapdi sa kan'yang sugat ng mga oras na iyon.At hindi n'ya din namalayan kung gaano na sila katagal na naghahalikan ng binata. Nataohan na lamang s'ya ng kumalas si Luke sa kan'ya para lumanghap sila pareho ng hangin.Kinakapos na pala sila ng hininga ngunit hindi n'ya iyon alintana dahil ang kan'yang buong atensyon ay nasa mga halik ni Luke. Ngunit lihim din s'yang nadismaya ng maputol ang kanilang paghahalikan.Hindi lumayo sa kan'ya ang lalaki bagkus ay idinikit nito ang noo sa kan'yang noo at ang tungki ng kanilang mga ilong ay nagkikiskisan."
BLYTHE JULIANNA (ACE)... Dumiretso s'ya sa kanilang hideout matapos s'yang sunduin ng isa sa kan'yang mga taohan. Ayaw n'yang umuwi sa kan'yang penthouse dahil alam ni Luke ang bahay n'ya. Ayaw n'ya itong makita dahil masakit pa rin sa kan'ya ang naging sagot nito sa kan'ya kanina. Hindi n'ya lubos maisip kung bakit s'ya pumasok sa ganitong sitwasyon. Ngunit bilib pa rin s'ya at proud sa kan'yang sarili na kahit ganito na katindi ang nararamdaman n'ya kay Luke ay nakuha n'ya pa ring makapag-isip ng maayos at mailayo ang kan'yang sarili sa bagay na hindi n'ya dapat ginagawa. Ngunit sa loob-loob n'ya ay masakit talaga. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakaramdam s'ya ng ganito at ito din ang kauna-unahang pagkakataon na nasaktan s'ya dahil sa isang lalaki. Naisip n'ya tuloy ang sinabi sa kan'ya ng kapatid na si Dos. Na masakit ang magmahal at ngayon ay naintindihan n'ya na ang mga kapatid kung bakit nababaliw ang mga ito sa mga babaeng minahal. Talaga naman palang nakakabaliw a
BLYTHE JULIANNA (ACE)...After a few days na pagmumokmok sa hideout ay nagpasya s'yang bumalik sa kan'yang trabaho at sa pagkakataong ito ay ibinuhos n'ya ang lahat ng kan'yang atensyon sa trabaho.Kailangan n'ya ng tapusin ang kan'yang misyon sa La Car's para makapagpahinga na din s'ya kaagad. Balak n'yang huwag munang tumanggap ng trabaho pagkatapos nito at naisip n'yang magbakasyon muna sa kanilang hacienda para makapag relax.Hindi pa rin s'ya umuuwi sa kan'yang penthouse at sa hideout nanatili ng ilang araw. Kahit ngayon na gusto n'ya ng magtrabaho ay sa hideout n'ya pa rin pinili na manatili.Inilabas n'ya ang kan'yang laptop at binuksan iyon. Naghintay s'ya ng ilang segundo para tuloyang bumukas ang laptop. At ng sa wakas ay bumukas na iyon ay agad s'yang nag browse para sa trabaho na gagawin n'ya.Ngunit hindi pa s'ya nakapasok ng tuloyan ay bigla namang tumunog ang private line n'ya sa messenger at nakita n'ya ang pangalan ni Pickles.Nag-isip muna s'ya ng ilang segundo kung
BLYTHE JULIANNA (ACE)... Ginawa n'ya ang lahat para makapag focus sa kan'yang trabaho. At nagpapasalamat s'ya na nagtagumpay naman s'ya sa kan'yang plano. Nagawa n'yang suriin ang kabuoan ng La Car's at na memorya n'ya ang pasikot-sikot ng loob nito. At ng araw ding iyon ay natapos n'ya ang lahat. Kasunod nito ay ang pagpasok n'ya sa loob ng La Car's para kumuha ng mga ebedensya. Madali lang sa kan'ya ang ganitong gawain ngunit kahit ganon ay kailangan n'ya pa ring mag-igat sa kan'yang mga kilos. Naghanda na s'ya sa kan'yang mga gamit. Lahat ng mga gagamitin n'ya ay inilagay n'ya sa isang duffel bag. Lumabas na s'ya ng hideout ng masiguro na kumpleto na ang kan'yang mga gamit. Dumiretso s'ya sa kan'yang sasakyan at inilagay sa likuran ang kan'yang duffel bag. Umalis din agad s'ya ng maayos na ang lahat. Binaybay n'ya ang daan patungo sa La Car's ngunit balak n'ya na sa kabilang building mananatili at hindi mismo sa building ng La Car's. Gabi na at madilim ngunit hindi pa ito an
BLYTHE JULIANNA (ACE)... "L-Luke!" tawag n'ya sa pangalan nito. Hinablot naman s'ya ng binata at idinikit sa pader at kasabay na binaril ang kalaban na nasa likoran n'ya kanina at hindi n'ya napansin dahil nagulat s'ya ng makilala na si Luke ang lalaking humablot sa kan'ya. Hindi s'ya sinagot ni Luke bagkus ay hinila s'ya nito patungo sa isang maliit na pinto na isa palang lagusan patungo sa labas. Matagumpay silang nakaalis sa lugar dala-dala ang mga ebedensya. Sakay sila sa motor ng binata at nakaangkas s'ya rito habang mabilis ang pagpapatakbo ni Luke sa naturang motor. Mahigpit s'yang nakayakap sa bewang ni Luke and she feels secured. Pakiramdam n'ya ay ligtas s'ya sa mga kamay ng binata. Wala silang imikan at tahimik lamang sa byahe hanggang sa makarating sila sa isang bahay na sa hinuha n'ya ay isang rest house sa ibabaw ng burol. Iba ito sa bahay na pinagdalhan sa kan'ya noong nakaraan na nasa gitna ng gubat. Nauna s'yang bumaba at sumunod naman ang lalaki. Hinawakan s'ya n
BLYTHE JULIANNA…Pangatlong linggo niya na sa bahay ni Luke at wala naman siyang naging problema. Malaki din ang ipinagbago ni Leon sa loob ng tatlong linggo na siya ang nag-aalaga dito. Nagkaroon na ng laman ang pisngi ng kaniyang anak at madalas na rin itong ngumingiti. Ayon sa mga kasama ni Luke sa bahay ay ibang-iba na si Leon ngayon kaysa noong hindi pa siya kasama nito.Tunay nga ang kasabihan na iba talaga kapag ang ina ang kasama ng anak. Naisip niya na sana kung noon pa sila magkasama ni Leon ay baka hindi na aabot sa ganito ang sitwasyon ng kaniyang anak.Sa loob ng tatlong linggo ay wala siyang narinig mula kay Luke. Hindi ito nagparamdam sa kaniya at kahit tawag ay wala siyang natanggap mula sa lalaki. May kaunting pag-alala siya na nararamdaman ngunit ng maalala kung paano ito naka survive kay kamatayan noon ay nawawala ang pag-alala niya rito.Kilala niya si Luke at alam niya na hindi ito ordinaryong tao lamang. Matalino ito at higit sa lahat ay kayang-kaya nitong magpa
BLYTHE JULIANNA…Napalunok siya ng laway dahil pakiramdam niya ay nanunuyo ang kaniyang lalamunan. Inipon niya ang natirang lakas at habang may katinuan pa siya at itinulak si Luke. At dahil hindi iyon inaasahan ng binate ay wala na itong nagawa ng itulak niya ito palayo.“May misyon ako noong nakaraang araw. Iyon ang araw na dinala niyo si Leon sa hospital. At dahil tumawag si Lea at alam ko na tungkol kay Leon ang itinawag nito ay hindi na ako nag-isip pa na mapahamak. Sinagot ko ang tawag at tamang-tama naman na may kalaban kaya natamaan ako sa tiyan,” mahabang salaysay ng lalaki sa kaniya.Nakaramdam siya ng pang-uusig ng konsensya ng marinig ang sinabi nito. Siya ang nag-utos kay Lea na tawagan ito kaya siya ang dahilan kung bakit ito nabaril.“Misyon? Hindi ba at head ka na? Bakit nasa misyon ka pa?” nakataas ang kilay na tanong niya rito para pagtakpan ang guilt na nararamdaman. Nagbuga ito ng hangin at napatingin sa kawalan.“Ganon talaga ang buhay, Ace. Hindi porke’t mataas n
BLYTHE JULIANNA…“Damn! That’s enough, Julianna!” parang nahihirapan ang boses na utos sa kaniya ni Luke. Dali-dali niyang tinapos habang nanginginig ang mga kamay na tinakpan ng malinis at bagong gasa ang sugat ng lalaki.Hindi niya kasi naiwasan na masanggi ng kaniyang kamay ang bukol sa gitna ng mga hita ni Luke na agad na ikinamura ng huli. Dahil na rin siguro sa halo-halong nararamdaman ay hindi niya na namalayan kung saan sumanggi ang kaniyang kamay at nataon pa talaga na sa bukol ng lalaki.“I’m sorry!” nahihiya na paghingi niya ng paumanhin dito. Hindi ito sumagot ngunit nakita niya ang paglambot ng mukha ng lalaki ng tumingin sa kaniya. Pagkatapos malinis ang sugat ni Luke ay pumasok siya sa banyo at nag-lock ng pinto. Isinandig niya ang kaniyang likod sa malamig na tiles at napatingala sa kisame.“Fvck! Ano bai tong ginagawa ko? Hindi dapat ako nagpapakita ng karupokan ko sa lalaking ito dahil walang kasingsama ng ugali nito,” lihim na kastigo niya sa kaniyang sarili habang n
BLYTE JULIANNA…“Demonyo ka! Walang puso!” nangangalaiti sa galit na mura niya sa binata.“Yes, I am Ace!”Nanggigil siya sa sagot ng lalaki sa kaniya at mas lalo pang nag-init ang kaniyang ulo na hindi niya napigilan ang kaniyang sarili na tawirin ang pagitan nilang dalawa at walang pag-alinlangan na sinuntok sa tiyan si Luke.“Fvck!” malutong na mura nito ng maramdaman ang sakit mula sa kaniyang kamao.“You deserve it asshole!” gigil na sabi niya sa lalaki na hawak-hawak pa rin ang tiyan na nasaktan. Tinalikuran niya din ito pagkatapos at bumalik sa kama ng kanilang anak. Hindi niya na nakita pa ang matalim na tingin sa kaniya ni Luke at kahit siguro makita niya ito ay wala pa rin naman siyang pakialam.“Damn it!” narinig niyang muli ang pagmumura nito kaya nilingon niya na ang lalaki at ganon na lang ang panlalaki ng kaniyang mga mata ng makita na may dugo sa damit nito sa bandang tinamaan ng kaniyang kamao.Hindi na siya nag-isip pa ng kung ano-ano. Tinawid niyang muli ang pagitan
BLYTHE JULIANNA…Pagkatapos ng sagutan nilang dalawa ni Luke ay inihatid siya nito sa rancho ng kaniyang abuelo. Wala na siyang lakas para makipag-away dito kaya nagpatianod na lamang siya ng ihatid siya ng lalaki.Nanghihina siya sa kondisyon nito para makuha ang anak ngunit hindi siya susuko ng ganon-ganon na lang. Para kay Leon ay gagawin niya ang lahat para makasama ito. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na may anak na siya. Kung paano nangyari iyon ay kailangan niyang alamin, kaya naman pagdating niya sa bahay ay agad niyang tinawagan ang kaniyang ina para alamin ang lahat.“Ace, anak?” bungad ng ina sa kaniya. Nagpakawala muna siya ng isang malalim na hininga bago nagsimulang magsalita.“Nay!”“Yes anak, it’s me. Kamusta ka na diyan? Bakit ka napatawag, anak?”“Paano ako nagkaroon ng anak nay? Ano ang mga nangyari ng wala akong malay sa hospital? Bakit hindi niyo sinabi sa akin ang totoo? Bakit walang may nagsabi sa akin na nagka-anak na pala ako? Bakit niyo inili
BLYTHE JULIANNA…“Because Leon is yours, Julianna. Leon is our son!”Pakiramdam niya ay binuhusan siya ng isang drum ng malamig na tubig sa kaniyang narinig. Ilang segundo siyang hindi nakahuma at natulos lamang sa kaniyang kinauupoan.Pati yata ang kaniyang utak ay namanhid ng mga oras na iyon. Alam niya sa kaniyang sarili na may kakaibang nararamdaman na siya kay Leon ngunit ang kumpirmahin ni Luke mismo ang kaniyang hinala ay kakaiba ang dating sa kaniya.Mas masahol pa ito sa tunog ng bomb ana sumabog. Nararamdaman niya ang panunuyo ng kaniyang lalamunan at kahit anong lunok niya ng laway ay wala siyang malunok ng mga oras na iyon.“Julianna? Are you okay? I’m sorry kung sa ganitong pagkakataon ko sinabi sayo ang lahat,” narinig niyang sabi ni Luke sa kaniya. Doon niya lang din napansin na tumigil pala ang sasakyan na sinasakyan nila at ng ilibot niya ang kaniyang tingin sa paligid ay napagtanto niya na nasa masukal na bahagi sila ng daan.“Baby?” tawag ulit sa kaniya ni Luke. At d
BLYTHE JULIANNA…“Sweetheart? Are you inside? Naririnig ko ang boses mo diyan sa loob. Who are you talking, Luke?” pareho silang natigilan ng lalaki ng marinig ang boses ng babae nito na nasa labas ng silid na kinaroroonan nila.“Damn it!” malutong na mura ni Luke at naihilamos ang palad sa mukha. Pinagkrus niya ang mga braso sa kaniyang dibdib at taas ang kilay na tinapunan ng tingin si Luke.“Mukhang problemado ka sa fiancée mo Muller!” puno ng pang-uuyam na sabi niya sa lalaki.“You don’t know what you are talking, Julianna!” matigas na sagot ng lalaki sa kaniya.“Really? Well…, hindi iyan ang nakikita ko sayo Muller,” dagdag niya pa ngunit agad ding natigilan ng inilang hakbang lamang ni Luke ang pagitan nilang dalawa. Nakorner siya ng lalaki at hindi agad nakahuma ng ikulong siya ni Luke gamit ang dalawang braso nito. Halos magdikit na din ang kanilang mga mukha ni Luke dahil sa sobrang lapit nito.Naaamoy niya din ang mabangong hininga ng lalaki na kung hindi niya napigilan ang k
BLYTHE JULIANNA…“No! she didn’t kidnap my son, Inid. Nagpaalam siya sa akin ng kunin niya si Leon sa bahay, nagulat siya at napaawang ang kaniyang lab isa sinabi ni Luke. Ipinagtanggol siya nito mula sa babae at aaminin niya na hindi niya inaasahan ang bagay na iyon na gagawin ng lalaki sa kaniya.Nagsalubong ang kilay ng babae ng marinig ang sinabi ni Luke. Kita sa mukha nito na hindi ito makapaniwala sa narinig mula sa lalaki. Lihim na tumaas ang kaniyang kilay dahil hindi niya alam kung ano ang trio ni Luke sa buhay ng sabihin iyon sa babae.“What? Ipinaglatiwala mo sa kaniya ang anak natin? Bakit, Luke? Sino ba siya? Huh?” bulalas ng babae sa lalaki. Lihim siyang nagulat ng marinig ang sinabi nito na anak nito si Leon. Parang may kung anon a bumara sa kaniyang lalamunan ng mga oras na iyon. Pakiramdam niya ay parang may matalim na bagay na tumarak sa kaniyang puso sa narinig.No! Ayaw niyang tanggapin na ang babae ang in ani Leon. Hindi niya matanggap! Lihim niyang naikuyom ang k
BLYTHE JULIANNA…Napag-alaman niya na may karamdaman si Leon at iyon ay ang mahina ang puso nito. May mga pagkakataon daw talaga na dumarating sa bata na bigla na lamang ito nangingisay at nagkulay-ube ang labi.Ayon din sa tumingin dito na doctor ay kailangan ng heart transplant ni Leon ngunit dahil sae dad nito ay ayaw pa ng ama dahil isang malaking risk para sa bata. Masyado pang mahina ang katawan ni Leon para sa transplant at baka hindi kakayanin ng katawan ng bata.Inilipat ito sa isang pribadong silid at siya mismo ang nagbabantay kay Leon. Naaawa siya sa sinapit at mga pinagdadadaan nito. Masyado pa itong bata para makaranas ng ganitong sakit.Umalis muna si Lea at Susan para umuwi. Inutosa niya ang dalawa na kumuha ng mga gamitb nila para may magamit siya habang nagbabantay kay Leon. Naupo siya sa tabi ng kama nito at buong ingat na ginanap ang maliit na kamay ng bata.“You are very strong, honey. Alam ko na lumalaban ka sa buhay and because of that ay napahanga mo ako. Hmmmm