The entire place was filled with sudden noise after every one of them— well aside from Waky, Warren, and Chase, burst out laughing.Sino ba naman kasing hindi matatawa sa tanong na iyon ni Paopao?“Grabeng tanong iyan, ha? Baka isipin ng dalawang fafable na ito na minamanyak ko sila at pinagnanasaan.” tila nahihiyang saad ni Waky. “Baka ma jombag pa ako ng wala sa oras. Mahirap na. Marami pa akong pangarap at ayoko pang masira ang beauty ko!”Sukat doon ay bigla na namang napahagalpak ng tawa ang magkakaibigan. Only this time, it was louder. Imbis na intindihin at tigilan na lang ang ginagawang pambubuyo kay Waky ay tila lalo lang silang nagkaroon ng gana na gatungan pa ang asarang sinimulan ni Paopao.“You’re all crazy as hell.” walang emosyong saad ni Warren. Panandaliang natahimik si Ezaiyah maging ang mga kasama niya. But that silence didn’t last for long dahil halos segundo lang ang lumipas ay muli na naman silang nagkatawanan at nagkasigawan pa nga. And it was because of Chase.
Hindi na alam ni Chase ang mararamdaman dahil sa nangyayari ngayon sa paligid niya.Kung hindi siya nagkakamali ay mag alas tres na ng madaling araw. They're still on the sea side. Wala silang ginagawa dahil karamihan sa kanila ay tulog na rin at ang iba naman ay gising nga pero nag aagaw naman na nag kamalayan bunga ng sobrang pagkalasing.Even Chase felt the same. Gustung gusto na ring pumikit ng mga mata niyang namimigat na. He's trying his best to keep himself awake for the sake of… Ezaiyah.Yeah, the crazy woman Ezaiyah. The bigmouth Ezaiyah. Si Ezaiyah na nahihirapan na nga siya sa kalagayan niya ay lalo pa siyang pinapahirapan. Mahimbing na mahimbing nang natutulog ito habang ang ulo ay nakasandal sa balikat niya. Halos dalawang oras na rin mula nang makatulog ang dalaga at sa simula pa lang ay sa kanya na ito nakasandig.Walang pinagkaiba sa nangyari noong nasa isla sila at tumaob ang sinasakyan nilang bangka. She was unconscious and he had no choice but to save her despite o
Ezaiyah woke up the next morning feeling swollen all over. Which for her is just understandable.Hindi naman kasi lingid sa kaalaman niya ang nangyari noong nakaraang araw. She had fun together with her friends. Hindi rin lingin sa kanya na naparami ang inom niya nang araw na iyon kaya inaasahan na rin niya ang matinding pananakit ng katawan na maaari niyang maramdaman kinabukasan.At hindi nga siya nagkamali.Bahagya niya pa lang na naididilat ang mga mata niya ay naramdaman niya na agad ang pagguhit ng kirot sa ulo niya. Masakit din ang katawan niya na para ba siyang pagod na pagod at bugbog na bugbog. Maging ang dibdib niya ay may kakaiba ring sakit. And when she said chest, it meant more than just the chest itself. She meant the… well, her pair of mountain with cherries on top. Basta. Maging ang maselang parte niya na nasa pagitan ng mga hita niya ay may kung anong kirot din na— wait. Bakit masakit ang mga dibdib ko at ang… ang… oh, my gosh!Kung kanina ay bahagya lang na dilat an
It's been hours since Ezaiyah drove Chase out of the main bedroom.Mula roon ay sa music room na siya nagtungo at hindi na muli pang lumabas doon. He stayed there— thinking about everything that just happened.Batid niya na lasing siya nang nagdaang gabi, pero hindi rin niya maipagkakaila na natatandaan niya lahat ng nangyari bago, habang, at pagkatapos nilang magawa ang bagay na iyon.He was about to leave and go back to his designated room which is the music room, when Ezaiyah suddenly pulled him in. Kaya imbis na mapatayo at makalayo ay lalo pa siyang napalapit dito. He even fell straight on top of her.Pagkatapos noon, pinilit niya pa ring makalayo ulit. But he was caught off guard when she hugged her tight.“A-Am I not enough? H-Hindi ba ako kamahal mahal? B-Bakit lagi na lang nila akong iniiwan? I-I… I tried my best naman to love and trust them full. P-Pero parang hindi pa rin sapat. N-Nandito pa ako pero parang wala naman na ako kung ituring nila. T-They only love me for what I
The following days, Chase didn't stop initiating a talk with Ezaiyah.Lahat na lang ng paraan ay sinubukan niya na. Naroong sinundan niya ang babae kahit hanggang sa kwarto pa nito. He literally begged for her to talk to him. Maging ang pasasalita ng mag isa sa labas ng kwarto nito ay ginawa na rin niya kahit pa batid naman niyang hindi ito nakikinig sa kung anumang pinagsasasabi niya.Iyon nga lang, sa kabila ng lahat ng pagkukusa niyang iyon ay wala pa ring nangyari. He still didn't get Ezaiyah to have a word with him again. Ayaw pa rin siya nitong harapin. There were times that they are about to be in one place. Pero nahahalata niya na ito na mismo ang umiiwas sa kanya. Bagay na wala naman siyang magawa upang pigilan dahil kitang kita sa dalaga ang determinasyon nitong iwasan siya. She's like willing to give and do everything. Anything except from talking to him again and facing him like before.Kaya bago pa man siya tuluyang mawalan ng dignidad ay napagpasiyahan niyang tigilan na
It took days before Ezaiyah finally made up her mind--- siya na ang magkukusang makipag usap ulit kay Chase.It was her who drove the man away, anyway. Maraming beses na rin naman itong lumapit sa kanya to initiate a conversation. Siya lang talaga ang umiiwas at aware naman siya na kamalian niya iyon. But she will going to correct that some sort of mistake she did. Siya naman ang lalapit sa sa binata. At gagawin niya na iyon ngayon mismo.She went first to the music room but sadly, Chase is not there. Katatapos lang ng may kalakasang ulan at may kalaliman na rin ang gabi ng mga oras na iyon. Ezaiyah also knew that it was freezing cold outside. Pero hindi siya nagpahadlang doon. Bumaba pa rin siya para lang tingnan at malaman ang kinaroroonan ng lalaki. Hindi siya makakatulog kung hindi niya pa ito makakausap ngayon at kung hindi pa sila magiging malinaw sa isa't isa.So, with her wearing nothing but a thin night gown, she went off. Paglabas niya pa lang ay dumampi na agad sa balat ni
Maraming beses pang nagtangka si Ezaiyah na kausapin si Chase pero halatang wala itong balak na pagbigyan siya. Ni ang makinig nga sa kanya ay parang ayaw na ayaw na nitong gawin.Hindi niya naman ito masisi kung ganoon man ang inaakto nito. She also know that she swore to herself that she won't give up trying to explain herself to him kahit pa ipagtulakan siya nito palayo. Pero sa ginagawa nito ngayon at sa diretsahang ipinaparamdam nito sa kanya ay parang gusto niya nang bawiin ang sinabi niyang iyon sa sarili.He also has this kind of aura that shouts 'once I said something, it is final'.Damang dama niya na rin ang pagmumukhang tanga dahil sa ginagawa niyang pagpilit na kausapin ito. You deserve that, though. Ganiyan din naman ang pinaramdam mo sa kanya noong nagpipilit siyang kausapin ka and you kept on ignoring him."Chase, kausapin mo na kasi ako. Please lang! I am telling you, hindi ako aalis dito hangga't---""Eh, 'di huwag kang umalis. You can stay here any longer. Wala nama
Ezaiyah couldn't believe herself after she heard everything from Chase's side.Hindi siya makapaniwala. Ni hindi niya ma imagine na nangyayari ang mga bagay na kinuwento nito sa kanya."It was you who provoke me that night, princess. Kaya nangyari ang mga hindi dapat nangyari."Pakiramdam niya ay nabingi siya. And yet, she tried her best to speak."P-Pero paano?" halos pabulong niyang tanong.Chase sighed deeply."It was nearly three a.m. when we finished drinking. The majority of us were asleep. Kasama ka na roon. It was cold outside and you were trembling because of the strong wind. Medyo masakit na rin ang balikat ko noon 'cause your head has been there for since like three hours. Siyempre, lasing na rin ako noon. At pagod. So... I thought of bringing you to your room. I have no other intention of doing that rather than my wants to see you rest well. I carried you up to your room. My plan was to put you in bed and go back to the music room afterwards. O gisingin sila Warren para ma