Matapos ng pagkakaalala ni Ezaiyah sa mga nangyari sa kanya ay bigla na lang siyang natulala at tila panandaliang nawala sa sarili.Ni hindi niya namalayan na may mga sumaklolo pala sa kanya nang makita siyang umiiyak sa dalampasigan. Hindi rin niya alam kung paano nagawa ng mga ito na dalhin siya pabalik sa silid niya. They gave her a glass full of cold water. Kahit papaano ay nakatulong sa kanya ang lamig na dulot niyon para kumalma siya kahit kaunti.Huli na nang mapagtanto niya na ang tumulong at nagdala sa kanya pabalik sa silid niya ay sina Glady at Waky lang din."Ay, oo 'te! Jusme, akala namin kung napaano ka na roon sa tabi ng dagat! Sabi ko nga rito kay Glad na maghintay pa kami ng ilang minuto dahil baka bigla kang mag-evolve into a mermain, eh. 'Di ba?" malakas na bulalas ni Waky. Kahit hindi nito sabihin ng direkta ay alam niyang nagbibiro lamang ito para mapagaan pa lalo ang nararamdaman niya."Gaga! Ano'ng tingin mo kay Ezaiyah? Si Marina? Si Dyesebel?!" ganting saad na
Nang matapos kumain si Ezaiyah kasama ang bangkero ay nagpaalam itong babalik na sa kwarto para makapagpahinga.Pumayag naman siya dahil may plano na rin siyang gawin matapos ang pagkain nilang iyon. At ang planong iyon ay ang kausapin ulit sina Waky at Glad, o kung sino pa man na pwede niyang makausap para mas malinawan pa siya tungkol sa mga nangyari matapos niyang mawalan ng malay. Kung sino ang sumagip sa kanila, kung gaano sila katagal sa tubig, maging ang kung paano siya 'iniligtas' ng masungit na lalaki dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa sinasabi ng iba na ginawa ito.Ngayon ay nakaupo siya sa isang folding bed paharap sa karagatan. Hinihintay niya lang na matapos ang duty nina Glad bilang mga staff sa nasabing isla. The two both made a promise to her that they will tell her eveything they knew about the happenings. Iyon nga ay sa kapalit ng kondisyon na maghihintay siya hanggang sa matapos ang duty ng mga ito.Habang hinihintay niya ang dalawa ay pinags
Nang matapos kumain si Ezaiyah kasama ang bangkero ay nagpaalam itong babalik na sa kwarto para makapagpahinga.Pumayag naman siya dahil may plano na rin siyang gawin matapos ang pagkain nilang iyon. At ang planong iyon ay ang kausapin ulit sina Waky at Glad, o kung sino pa man na pwede niyang makausap para mas malinawan pa siya tungkol sa mga nangyari matapos niyang mawalan ng malay. Kung sino ang sumagip sa kanila, kung gaano sila katagal sa tubig, maging ang kung paano siya 'iniligtas' ng masungit na lalaki dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala sa sinasabi ng iba na ginawa ito.Ngayon ay nakaupo siya sa isang folding bed paharap sa karagatan. Hinihintay niya lang na matapos ang duty nina Glad bilang mga staff sa nasabing isla. The two both made a promise to her that they will tell her eveything they knew about the happenings. Iyon nga ay sa kapalit ng kondisyon na maghihintay siya hanggang sa matapos ang duty ng mga ito.Habang hinihintay niya ang dalawa ay pinags
After hearing all that Waky and Glad's version of the story, Ezaiyah can't help not to feel bad about the man who saved her. Mula kasi nang sungitan siya nito at nang makaramdam siya ng pagkapahiya dahil dito ay 'masungit' at 'arogante' na ang first impression niya rito. And she even begged for him to help her, right? Even before the boat sank entirely. Kung doon pa lang sana ay iniligtas na siya nito, eh, 'di sana, aware siya sa mga ginawa nitong 'heroic acts' para sa kanya. Hindi na sana siya nainis dito o kahit nagtanim man lang ng sama ng loob."Okay naman kasi talaga siya noong dumating siya rito. All that he asked from us was a cup of hot coffee. Pero matapos niyang sumama sa amin sa pagdala sa iyo sa clinic, noong nagpapahinga na siya sa labas, bigla na lang siyang nag-collapse at tumumba. Kaya iyon, siya ang pumalit sa iyo sa clinic ni Doc. Warren at hanggang ngayon ay nandoon pa rin siya. Araw-araw ko ngang hinihiling na sana ay doon ako ma-assign, eh. Dalawang hot na fafble
Chase has no idea how long he had been asleep. Ni hindi niya alam kung saan ba ang eksaktong lugar na kinatulugan niya o kung paano siya nakatulog. Basta ang alam niya lang, nakaupo siya sa isang bench na malapit sa dagat.And now, he's already in a room that is so unfamiliar to him.Nasaan na ba ako?Pinilit niyang subukan na bumangon. Pero ganoon na lang ang pagtataka niya nang tila may kung anong mabigat na bagay ang nakadagan sa kanang kamay niya. And when he looked at that particular direction, he almost lost his mind. May babae siyang kasama sa kwarto!Kung sinuman ang babaeng iyon ay isa lang ang sigurado niya— hindi niya kilala iyon. He stared at the girl as if he's trying to recognize who possibly is she. Pero bigo naman siya dahil nakasubsob ang babae sa gilid ng kama na kinahihigaan niya. Bukod doon ay nakaharang din ang mahaba nitong buhok na hindi pa nakatali. Such a messy girl.Binawi niya ang kamay niya na nadadaganan nito. Pero bago pa niya tuluyang maialis iyon ay mu
Sa kabilang banda, hindi naman maintindihan ni Ezaiyah kung ano dapat niyang maramdaman sa mga pagkakataon na iyon.She is so glad and happy knowing that Chase is already awake. Pero ang ginawa nitong pagsigaw sa kanya kanina ay nagdudulot din sa kanya ng pagkalungkot na may kaunti ring bahid ng pagkainis. Lalo pa at parang paulit-ulit niyang naririnig ang tinig nito na parang sirang plaka na kusang nagpla-play ng paulit-ulit sa utak niya."And who said that I care for that fucking thank you?! Me saving you doesn't mean that our connection is now okay. Saving isn't the word for it, anyway. I just did what I thought right. Hindi ko ginawa iyon dahil gusto ko. I am not asking for your appreciation, anyway. Kaya umalis ka na lang at huwag ka nang magpapakita pa sa akin kahit kailan.”"And who said that I care for that fucking thank you?! Me saving you doesn't mean that our connection is now okay. Saving isn't the word for it, anyway. I just did what I thought right. Hindi ko ginawa iyon
"What the fuck are you still doing here? Didn't I already warn you to not show your annoying face to me ever again?”Ang kanina nang kumukulong dugo ni Ezaiyah ay tila lalo lang nag-init pagkarinig niya sa sinambit na iyon ni Chase. Hindi rin ito pumalya na pagpantingin ang mga tainga niya dahil lang sa ilang salita na iyon."Hindi ba dapat ikaw ang tinatanong ko niyan? Why the hell are you still here? Hindi mo ba nakikita? Nakakaabala ka na, nakakasira ka na ng araw ng may araw.” inis niyang ganting saad niya rito."Oh, really? And who are you to dictate me on what should I do? Nanay ba kita?” tila nanunuya naman nitong saad sa kanya. He even smirked at her devilishly."Clearly, not. Hindi mo ako nanay. I don't even know who your mother is. But surely, we have one thing in common. At iyon ay ang pagkainis sa iyo. Kung gusto mo, pupusta pa ako, hindi ka mahal ng mama mo.”Unti-unting naglaho ang pagngisi nito at sunod niyang napansin ang pag-igting ng mga panga nito. Is that a sign th
Hindi mapigilan ni Ezaiyah ang mapangiti ng maluwang habang nakatitig sa mataas ng ceiling ng kwartong kinaroroonan niya. She's now laying on the top of a queen-sized bed.And yes, you can guess it. Imbis na sa music room ay sa bedroom na siya pinatuloy. And that poor Chase, ito na ang napunta sa music room imbis na siya.Well, he chose it anyway."Wait. What do you mean you missed music-tripping? Is that mean—”"Hindi na kita papatapusin but… yeah. I think, I already know your conclusion. Pagkaakyat na pagkaakyat ko sa kwarto, sisimulan ko na agad i-practice ang piano skills ko. Matagal-tagal na rin kasi mula noong huli akong nakatugtog, eh. So… medyo pagpasensiyahan mo na lang kung hindi mo gaanong magustuhan ang mga tugtog— or should I say, mga ingay na posibleng marinig mo. Also, gusto ko na ring i-take itong opportunity na ito para iinform ka at para makapag-advance na rin ako ng sorry sa iyo. May insomnia kasi ako kaya hindi ko basta-basta nakakatulog. So minsan, kapag hirap ako
17 years ago..."So, doon pala kayo nag meet ni Dad. How romantic. Parang iyong nababasa ko lang sa mga romance novels."Hindi na napigilan ni Ezaiyah ang mapahalakhak dahil sa naging reaksyon ng anak matapos nilang ikwento rito ang naging simula ng kwentong pag ibig nila.They named their daughter "Haliya", anyway. In Philippine mythology, her name means the "Goddess of the Moon"."For real. Kaya nga isa ang Isla Amore de Esperanza sa mga itinuturing namin na pinakamahalagang lugar para sa amin ng dad mo. If only we could bring you there." nakangiting sabi niya."You could bring me there anytime. Magpa sched tayo ng visit!" excited na turan ng anak.Nagkatinginan na lang sina Chase at Ezaiyah. Hindi kasi nila nabanggit sa anak ang tungkol sa 'dark side' ng islang iyon. Iyong tungkol sa 'sumpa' diumano na bumabalot sa isla."Alam mo anak, kahit gusto namin ng mommy mo na bumalik doon, sad to say wala kaming magawa. Wala tayong magagawa. Ikaw, you can visit that place soon someday, kap
6 months later...Pagkatapos ng maraming pagsubok, heto at nakakatayo pa rin kami.We're still at our best. We continue to live life. At sa ngayon, masasabi ko na lahat kami ay masaya na. Si Mama Haydie? She finally found her peace. At iyon ay ang magpaka ina ng todo sa kanila ng Kuya Zayne niya. She really did her best to keep up with everything that has lost to them within years. Tuluyan na rin nitong hindi na pinabalik pa ang mga kasambahay nila na dating sa kanila pa nananatili. Ito na kasi ang nag aasikaso sa kanila ng full time. There condition is still up, though. Na minsan sa isang linggo o buwan ay may pupunta pa ring mga trabahador sa bahay nila para kahit papaano ay pagaanin ang mga gawain doon.At ang Kuya Zayne niya, iyon at nakahanap na rin ng babae na nakatapat nito. 'Shane' ang pangalan. Nakakatawa lang dahil tugmang tugma ang pangalan ng dalawa. Zayne at Shane. Madalas nga niyang binibiro ang kapatid na marahil ay itinadhana talaga ito at ang babaeng naging nobya nito
"S-Si Chase pala. N-Nasaan si Chase? D-Did he... Did he come to see me? O-O tuluyan na niya akong tinalikuran?" Segundo na ang lumilipas ay hindi pa rin siya sinasagot ni Haydie. Maging si Zayne ay tahimik lang din.Dahil doon ay napaisip na siya na siguro nga ay iniwan na talaga siya ng tuluyan ni Chase.Gaga. Bakit ka naman niya iiwan? Eh, simula pa lang hindi naman na siya nag stay sa iyo? Napakagat siya sa ibabang labi niya.Bigla ay gusto na naman niyang umiyak. Hanggang ngayon ay hindi niya lubos maisip kung ano ba ang nagawa niyang mali sa lalaki at maging ang harapin man lang siya ay hindi nito makaya.She felt her tears near to burst. Suddenly, the door swung open. Nalipat doon ang atensyon hindi lang ni Ezaiyah, kundi maging sina Haydie at Zayne.Mula roon ay pumasok ang isang matangkad na lalaki. Nakaputing polo ito at slacks--- masyadong pormal para isang bibisita lang sa ospital. Pero hindi rin naman doktor.May dala itong malaking bouquet ng bulaklak na tumatakip s
Kahit gulung gulo na at kahit tila sobrang hirap na paniwalaan ng mga sinasabi ni Haydie ay pinili pa rin niya na makinig dito."The truth is... your dad and I... mas nauna naming makilala ang isa't isa. We're first, too, in having relationships. He was just eighteen back then and I was sixteen. Masyado kaming mapusok, maraming gustong subukan. At that time, we loved each other so much that we gave in to temptation. At the very young age of seventeen, I already got pregnant. I-Iyon ay kahit hindi pa kami kasal ng daddy mo." pagkwe kwento nito.Napakurap siya."W-Walang nasabi si Daddy sa akin na tungkol doon." aniya.Ngumiti ng tipid ang mama niya tsaka ito marahang tumango. "I know and I understand. Noong ipinagbubuntis ko ang unang anak namin, masaya naman kami. He was very happy that an angel came to bless our relationship. Kahit hindi pa kami kasal noon at kahit hindi rin alam ng mga magulang niya ang tungkol sa dinadala ko. They didn't even know our relationship. Hamak lang nama
Sa ikalawang pagkakataon ay muling nagising si Ezaiyah. At gaya ng nauna ay parang galing na naman sa malalim na pagkatulog ang pakiramdam niya.Pero imbis na sa malaparaisong lugar ay natagpuan niya na ang sarili niya sa isang puting puting silid na may apat na sulok. Maraming aparato ang nakakabit sa kanya. At higit sa lahat ay wala na roon ang mga magulang niya.Tuyung tuyo rin ang lalamunan niya na tila ba hindi siya nakainom o nakakain ng mga may ilang araw na.Then it her--- naaksidente nga pala siya. Malamang ay bunga ng pagkakaaksidente niya kaya siya nakatulog. Baka nga na coma pa siya.Kamusta kaya ang baby ko?Sa naisip niyang iyon ay agad siyang nakaramdam ng panic. Sinubukan niya ring abutin ang tiyan niya. Pero nang dahil sa mga nakakabit na aparato sa kanya ay hindi niya magawa iyon.Out of frustration, she cried.Doon naman ay biglang bumukas ang pinto ng kwarto kung nasaan siya.At dahil ayaw niyang mahuli siya ng kung sino mang bagong dating na umiiyak ay mabilis niy
Ezaiyah woke up from what seemed to be a very deep sleep.Nang imulat niya ang mga mata niya ay sinalubong siya ng napakagandang paligid. It was nature. Maraming malalagong puno sa paligid--- hitik sa bunga at mga bulaklak. Napakabango. Banayad din ang simoy ng hangin na tila ba ipinaghehele siya para makatulog ulit. Sobra rin ang liwanag doon, pero sa kabila noon ay hindi siya nasisilaw.Bunga ng kuryosidad ay nabangon siya. Tsaka niya lang napagtanto na nakaupo lang siyang nakatulog at ang tanging nagsilbing unan niya ay ang magkapatong niyang mga kamay na nasa ibabaw ng isang napakalinis at kumikinang pa na bato.Nasaan ba ako?Kung titingnan ang lugar, maihahalintulad niya iyon sa perpektong deskripsyon ng paraiso. Iyon nga lamang ay walang dagat. Ang meron lang doon ay batis na napakalinis kung saan matatagpuan ang ilang mumunting hayop na nagliliwaliw.Napangiti siya.Kung saan man siya naroroon ngayon ay isa lang ang tiyak niya--- masaya siya.Pero bakit ako napunta rito? What
"We're very sorry to let you know that she's in the emergency room right now. She had a car accident and we need someone related to her to come immediately." It's been an hour since Chase got that call. At isang oras na rin halos mula nang makarating siya sa ospital na iyon. Pero hanggang ngayon ay wala pa ring balita kung ano na ba ang lagay ni Ezaiyah. Nasa emergency room pa rin ito.Naiinis siya sa sarili niya na wala man lang siyang magawa para kahit papaano ay bumuti ang kalagayan nito. Nandoon lang siya, sa labas ng emergency room at naiinis sa sarili. Sinisisi niya ang sarili niya sa lahat ng nangyayari ngayon. Lalo na ang pagkasangkot ni Ezaiyah sa aksidente."Hello, excuse me. Do you know the woman inside by chance? Ikaw ba ang nagdala sa kanya rito sa ospital?"Napaangat ang tingin niya sa babaeng nagsalita. The woman even put her hand right on his shoulder.Maganda ang babae at halatang mayaman. Though she looks like in her late fourties. May kasama rin itong matangkad
Upon thinking, everything he had said to Ezaiyah earlier came running back to his mind.At ngayon na nahismasmasan na siya kahit papaano, parang bigla ay pinagsisisihan niya na ang mga sinabi niya rito kanina. Pero para saan pa nga ba? Huli na ang lahat.And you should thank yourself, anyway. Binakuran mo lang ang sarili mo. By that, hindi ka na masasaktan ulit ng malala. And so is she.Tama.Napagpasyahan niya na kalimutan na lang pansamantala ang ukol sa bagay na iyon. Kahit anong tungkol kay Ezaiyah. He has his own life to live, anyway. Mas makabubuti kung iyon na lang ang asikasuhin niya kaysa ang kung anu ano pang bagay. Muli niyang ibinaling ang atensyon niya sa kung anong ginagawa niya. That was when he realized that everything is almost done. Napatingin siya sa orasan at doon niya lang din napagtanto na halos sampung minuto na lang pala at uwian na rin.He immediately thinks of abrupt plans to kill his remaining time in the office.Inilibot niya ang paningin niya sa kabuuan
Just as when Ezaiyah thought that Chase would hit his head hard on a rock and suddenly felt even a bit of concern towards her once again, her expectations fell into nothingness. Again.Kaya matapos ang huling katagang binitiwan nito ay hindi na siya nagtangka na sumagot pa. Umalis na lang siya sa opisina ni Chase, mabigat ang loob.At hanggang ngayon na nagmamaneho na siya pabalik sa kanila ay halos paulit ulit pa ring bumabalik sa isip niya ang lahat ng naganap kanina. At lahat ng salitang binitawan sa kanya ng lalaki... paulit ulit din na tila naririnig niya iyon at paulit ulit din na pakiramdam niya ay sinasaksak siya.She came to his place with a happy and hopeful heart. Pero ngayon, wala na iyon. Ang tanging nararamdaman niya na lang ang bigat ng loob. And that happy and hopeful heart of hers before? Ayun, halos mapulbos na sa sobrang pagkadurog bunga ng ginawa ni Chase.Napahinga siya ng malalim.Hindi niya lubos maisip na magiging ganoon ang pakikitungo nito sa kanya. Oo, alam