KABANATA 85

That night run so fast. Hindi nagising si Mama at doon na kami ni Ana natulog sa hospital. Pumunta rin si Ate Avon gaya ng kaniyang sinabi sa gabing iyon noong nakauwi na si Lhara. Hindi ako nakatulog ng maayos dahil binbantayan ko si Mama. Tulala lamang ako most of the time at kinukwestiyon kung bakit nangyayari ito sa buhay ko.

Hindi ko alam kung ipapaopera ko ba si Mama dahil alam kong wala kaming sapat nap era pangbayad sa mga gastusin dito sa hospital at mula ngayon na ay pinoproblema ko na ang ibabayad dito sa kwartong ito at mga nagastos kahapon. Kusang tumulo ang luha ko sa aking pisngi habang pinagmamasdan ngayon ang buwan mula sa bintana ng hospital. Si Ana ay mahimbing na ang tulog at ang alam ko ay dis oras na ng gabi. Hindi ako makatulog dahil sa mga problema. Hindi ko rin alam kung anon a ang mangyayari sa buhay namin, sa buhay ko. Napatingin ako kay Ana na natutulog ngayon sa sofa. Kailangan kong maging malakas para sa kaniya at sa Mama ko pero