Share

KABANATA 90

Hindi ko na napigilang umiyak ng umiyak dahil sa hindi ko mapangalanang emosiyon. Natatakot ako. Iyon ang nangingibabaw sa akin. Hindi ako nilubayan ni Tito sa loob ng CR at dinaluhan niya ako hanggang sa ako ay tumahan na sap ag iyak. Hindi naman sa hindi ako masaya para sa nakuhang balita, I am not just yet ready for it. Ni hindi pa ito napupunta kailan man sa aking isipan tapos nangyari na lamang ng biglaan.

I know I need to accept it. But fuck, ano na ang mangyayari sa buhay ko? This is so hard…

“Don’t worry, that’s a blessing, Marianna… may dahilan kung bakit s aiyo binigay iyan,” alo ni Tito sa akin habang yakap yakap ko siya.

Hindi na ako umiiyak at hinang hina na ako. Siguro ay naubos ko na lahat ng mga luha ko kaya ngayon ang tanging nagagawa ko na lamang ay ang matunganga. Hindi pa rin makapaniwala sa nangyari.

“Eyes on me, Marianna… we will support you no matter what, I will suppor

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status