KABANATA 92

“You will study, okay. Hindi ko hahayaan na hindi ka makapag aral sa taong ito kaya maaga rin tayong pupuntang Santa Ana dahil para hindi kayo mahuli sap ag aaral.” Aniya niya sa amin sa kalagitnaan ng pagkain namin sa hapag kanina.

Iyon ang namutawi sa aking isipan hanggang sa nasa airport na kami. I feel so blessed. Hindi ko talaga inakala na ganoon ang mga plano ni Tito para sa amin at ngayon pa lamang ay nag iisip na ako ng paraan upang matustusan ang kaniyang tulong sa amin. And what my plan is that tutulong ako sa kaniyang agency bilang isang modelo kapag naipanganak ko na ang aking anak.

Tumingin ako sa labas ng bintana habang kami ay nasa taas na. Kita ko ngayon ang mga maraming ilang sa buong Maynila. First time namin ni Ana na sumakay ng eroplano at nagpapasalamat naman ako na hindi ako sumuka at pati na rin si Ana. Tuluyan ko na talagang iiwan ang lahat at pinapangako kong gagawin ko ang lahat upang bigyan ang anak ko ng magan