Lumingon siya sa akin saglit ngunit natuon muli ang kaniyang tingin sa harapan. He then smiled afterwards. “Hindi lamang sa kaniyang mukha niya ikaw ay nagmana pati na rin sa ugali ng Mama mo, Marianna. Pati rin ikaw Louisianna, I envy your mother because she raised you two well,” mangha niyang sinabi sa amin.
Napangiti ako dahil sa kaniyang sinabi bago lumingon kay Ana na nasa backseat. Binigyan niya ako ng ngiti na akin din namang sinuklian. Mahaba haba ang byahe patungong Maynila. Doon kami patungo ngayon bago kami lilipad patungong Santa Ana. Iiwan daw kasi ni Tito itong sasakyan na ito sa bahay niya sa Maynila at kapag nakarating na kami roon bukas ay doon muna kami ng isang araw siguro upang mamahinga at ipakita na rin sa amin ang kaniyang kompanya. Mamayang madaling araw pa lamang kami makakarating doon. Sanay naman na daw siyang magbyahe ng matagal dahil ginagawa niya raw ito tuwing pumupunta siya sa bahay niya sa Santa Ana dahil nga mag isa lang naman
Nailagay naman namin lahat ng gamit namin doon at hindi na kami bumalik sa parking lot pagkatapos noon at tama nga ang hinala ko na mataas ang kinalalagyan na palapag ng condo ni Tito. Nasa tenth floor ito! Nagpasalamat si Tito binigyan pa ng tip ang lalaki dahil sa pagtulong niya sa amin habang ako naman ay natuon ang atensiyon sa buong condo ni Tito. It was so nice! Manghang mangha kami ni Ana sa ganda ng condo ni Tito. It was mix of white and gold theme that looks his condo more expensive. Well, I bet this condo is really damn expensive! “Tito, ang ganda ng condo mo!” manghang sinabi ni Ana sa may kitchen habang ako naman ay nanatili sa malawak na sala niya. Napahalakhak si Tito na nasa pintuan pa lamang at kakasarado niya pa lamang ito. “Masyado kang mabait, Ana!” sigaw ni Tito pabalik sa kaniya. Napatawa kami dahil sa kaniyang sinagot. “Totoo, Tito. Ang ganda po ng condo mo,” sabi ko hab
Hindi ko na napigilang umiyak ng umiyak dahil sa hindi ko mapangalanang emosiyon. Natatakot ako. Iyon ang nangingibabaw sa akin. Hindi ako nilubayan ni Tito sa loob ng CR at dinaluhan niya ako hanggang sa ako ay tumahan na sap ag iyak. Hindi naman sa hindi ako masaya para sa nakuhang balita, I am not just yet ready for it. Ni hindi pa ito napupunta kailan man sa aking isipan tapos nangyari na lamang ng biglaan. I know I need to accept it. But fuck, ano na ang mangyayari sa buhay ko? This is so hard… “Don’t worry, that’s a blessing, Marianna… may dahilan kung bakit s aiyo binigay iyan,” alo ni Tito sa akin habang yakap yakap ko siya. Hindi na ako umiiyak at hinang hina na ako. Siguro ay naubos ko na lahat ng mga luha ko kaya ngayon ang tanging nagagawa ko na lamang ay ang matunganga. Hindi pa rin makapaniwala sa nangyari. “Eyes on me, Marianna… we will support you no matter what, I will suppor
Kumain kami sa isang magandang restaurant na sinabi ni Tito ay paborito niyang kainan ito. I am not familiar with the name but what I saw earlier is the name of this restaurant is Starbucks. I take note of that in my mind with those things that my Tito loves. Dito raw siya laging nag kakape or chilling out like that and I like it here. Pagtingin ko pa lamang sa mga pagkain nila ay natatakam na agada ko sa chocolate cake nila. I don’t know why, I never been in love with sweets like chocolate pero ngayon ay parang pakiramdam ko ay gusto ko ang lahat ng iyon. “Maren, what do you like?” tanong sa akin ni Tito ng kami ay nasa counter na. “Tito, I want the chocolates one and this too,” natatawa at nahihiya kong sinabi sa kaniya. “Oh, okay! What else? It’s alright!” sabi niya sa akin kaya ikinatango ko iyon dahil gusto ko pang kunin iyon nakita kong isang chocolate cake sa gilid dahil natatakam tala
“You will study, okay. Hindi ko hahayaan na hindi ka makapag aral sa taong ito kaya maaga rin tayong pupuntang Santa Ana dahil para hindi kayo mahuli sap ag aaral.” Aniya niya sa amin sa kalagitnaan ng pagkain namin sa hapag kanina. Iyon ang namutawi sa aking isipan hanggang sa nasa airport na kami. I feel so blessed. Hindi ko talaga inakala na ganoon ang mga plano ni Tito para sa amin at ngayon pa lamang ay nag iisip na ako ng paraan upang matustusan ang kaniyang tulong sa amin. And what my plan is that tutulong ako sa kaniyang agency bilang isang modelo kapag naipanganak ko na ang aking anak. Tumingin ako sa labas ng bintana habang kami ay nasa taas na. Kita ko ngayon ang mga maraming ilang sa buong Maynila. First time namin ni Ana na sumakay ng eroplano at nagpapasalamat naman ako na hindi ako sumuka at pati na rin si Ana. Tuluyan ko na talagang iiwan ang lahat at pinapangako kong gagawin ko ang lahat upang bigyan ang anak ko ng magan
I am glad that our meeting with each other turns well. They are all friendly and kind at ituturing talaga kaming pamilya. Kaya pala gustong gusto ni Tito rito dahil tignan mo nga naman ang kaniyang pamilya rito sa Santa Ana! Ang babait lalo na kay Lola. I never felt having a Lola, kami ni Ana dahil maagang namatay ang magulang nila Mama at Tito kaya ganoon and ganito pala sa feeling ‘yung may Lola. Ang sarap sarap sa pakiramdam. I feel so love and happy right now. Hindi ko alam kung bakit ganito ang aking nararamdaman, madali akong maging emosyonal. Siguro ay part ito sa aking pagbubuntis. Pagkatapos din ng dinner na iyon ay nag inuman muna sila Tito at Manong Mario at iba pa habang kami naman ni Ana ay pinatulog na lalo sa akin. Kailangan ko raw magpahinga dahil malamang napagod ako sa byahe. Hindi na ako nagprotesta dahil ramdam na ramdam ko nga ang antok sa akin na noon kaya natulog na lamang kami. Hindi ko pa nalilibot ng husto ang Mansion ni Tito at sa sa
Two months have passed by and what I can tell is, I did a great job. Nag aaral na si Ana at ako naman ay nandito sa Mansion lamang ni Tito at nag aaral din. Those passed months, is the best of my life. Kita na ang laki ng aking tiyan at sobra akong naninibago rito. I have different routine rin dahil sa aking baby. Minsan hindi ako makatulog at parang may gusto akong gawin pero hindi ko naman alam kung ano iyon. I struggled in that paste a lot, but I am bearing it naman. Also, may mga gusto rin akong kainin ngunit hindi ko mawari kung ano iyon and my emotions are being exploded like, I am expressing too many emotions like joy, sadness like that. Naiintindihan ko naman kung bakit ako ganoon, it must be part of my pregnancy. Mahirap siya at hindi iyon ganoon kadali para sa akin. Because I struggled a lot with my pregnancy. Kailangan kong mag ingat araw araw and within nine months. Hindi pa rin naman mawawala ang takot sa akin dahil first time ko lang ito. Sobra a
Nagtungo kami pagkatapos sa akin sa kwarto ni Ana at ‘tsaka siya tinawag. Pagkatapos ay sabay sabay na rin naman kaming bumababa mula sa itaas. Ang aking ginagawa lamang sa aking cellphone na binigay ni Tito ay ginagamit ko lamang iyon para sa pagtawag sa kaniya. Iyon lang ngayon ang silbi ng cellphone na ibinigay niya. Wala naman kasi akong pagkakaabalahan doon at hindi rin naman akong masyadong mahilig ngayon. Kumain kami ng tahimik gaya ng aming nakadalasan at kung matyempuhan ni Tito ay minsan tumatawag siya habang kami ay kumakain pero ngyon ay natapos na kami lahat lahat at ‘tsaka lang siya nakatawag noong nasa sala na kaming lahat at kasalukuyang nanonood sa harapan ng TV. “Maren huwag kang makulit! Alam mong maselan ang iyong pagbubuntis!” galit na sab isa akin ni Tito sa Ipad ni Ana. We are doing video calling and he is currently in his condo while eating. Kakauwi niya lang daw galing trabaho at sobrang he
She is very healthy. Nakuha niya ang kaniyang mata sa kaniyang ama but over all ay sa akin na nagmana. Hindi ko rin maiwasang isipan ang kaniyang ama sa tuwing tinitignan ko siya. What is the point of showing her to him, though? That’s all just a play. Pinaglaruan lang ako kaya hindi niya deserve makita ang anak ko. Also, I don’t want to get disappointed again to him. Alam ko naman ng wala siyang tunay na nararamdaman sa akin and all of that is just a lie kaya expect it, it is useless to show him my daughter if in the first place hindi niya rin naman ito paninindigan. Ako pa ang nagdusa sa kanilang ginawa sa akin but I won’t ever regret that Leona came into my life. she change me, she makes me alive again and I am so blessed with her. “Marianna why don’t you model in your Tito’s company?” tanong ng isang kaibigan ni Tito sa aking tabi. Narinig ng lahat ng kaibigan niya iyon at sabay sabay silang napatingin sa akin