"This is why he was against our love," Ronald commented."But what kind of father is he? Is he really your father?" he asked, curious and questioning."I can't answer that; he's the only one who can," I replied, glancing around to make sure no one was nearby.Sa mga kahon, may nakita kaming mga armas—iba't ibang uri ng baril, kutsilyo, at granada. Halatang dito nila iniimbak ang mga ito dahil hindi na nila gaanong ginagamit ang lumang gusali. Naglakad ako patungo sa isang pintuan. Gumamit ako ng flashlight dahil sa sobrang dilim.Mga tunog lang ng daga ang naririnig ko. Kagaya ng una naming nakita, mga kahon din ang naroon. Maaaring armas din ang laman. May nakita akong cabinet kaya lumapit ako. Binuksan ko ito at ang mga lumang dokumento sa loob ay mga transaksiyon ng pagbebenta ng mga bata at babae."Human trafficking," nasambit ko habang isa-isang binabasa ang mga pahina.Habang inililipat ko ang mga pahina, may narinig akong natapon. Daga pala ang may gawa. Nakita kong kulay putin
Kinabukasan, tumawag ang kaniyang ama at narinig ko silang nag-uusap. Mukhang hindi maganda ang pinag-uusapan nila, at nararamdaman ko bigla ang panlulumo at galit dahil sa mga narinig ko. Ngunit patuloy pa ring ipinapaliwanag ni Ronald ang hirap ng aming sitwasyon ngayon.Bumalik na sa kwarto namin si Ronald, bakas pa rin sa mukha ang galit. Huminga ito nang malalim at umiling. Marami na kaming pinagdaanan, ngayon pa ba kami susuko? Hindi matapos-tapos ang gulo kong dala, pero imbes na iwan ako, sa gitna ng kaguluhan at panganib, sinamahan niya akong lumaban!"What's wrong, darling?" I asked, and he gazed up at me."I had an argument with my dad," he replied simply, his voice low."Oh, that's tough," I commented, seeing his expression."I don't want to lose you, so I would never agree with him," he stated. My eyes widened, and I approached him, giving him a hug.He kissed my forehead. "We won't split up, okay?" I assured him and he nodded.He gazed into my eyes, cupped my cheeks, and
After that long, wild ride last night, I found myself covered with a black blanket wrapped around my body as I slept in his arms, my hand resting on his chest. His face looked so innocent as he slept peacefully.Naramdaman kong gumalaw siya at gumawa ng tunog kaya mabilis kong ipinikit ang mga mata ko. Narinig ko ang malalim niyang paghinga. Pagmulat ko ng mga mata ko, napansin kong nakapikit na siya kaya dahan-dahan akong bumangon. Pero hinila niya ako pabalik hanggang sa nakita kong iminulat niya ang mga mata niya. "Going somewhere?" nakangiti niyang tanong at inihiga ako ulit sa kanya.He gently tucked a strand of my hair behind my ear. "Just making sure you were still here," I murmured, my breath caught in my throat at the longing in his eyes."You really do?" he asked, my heart skipping a beat at the longing in his eyes. He couldn't take his eyes off me, and the corners of his mouth turned up in a gradual, heartwarming smile."I am," I breathed, as his fingertip traced the cur
Ronald's informants had notified him that my father was doing everything to find me. He even said that my father was trying to impose a threat to our lives. Well, he doesn't need to do that because he's been the biggest threat in our lives for a very long time. The rest of the operations will be handled by our mobsters and the assassins.It's actually been years since he haunted me like this, just for money. Some of what he did still replays in my mind, over and over again. Ronald is the only one who can make me feel calm and safe.Nakita ko ang mga kasambahay na naglilinis dito sa attic. May isang kama lang doon, at may mga sofa sa gilid. May mga gamit rin na nakalagay sa isang aparador, pero hindi nila alam kung ano iyon. May mini cabinet din malapit sa kama. At sa harapan ng mismong kama ay may bilog na bintana. Parang ginawang storage room na lang ito dahil medyo maalikabok na rin ang paligid, pero maganda pa rin naman tingnan."Have you seen, Ronald?" I asked my voice a little ti
Inutusan muli ni Ronald ang kaniyang mga tauhan para magmasid sa lumang gusali na iyon, habang ang iba naman ay sinusundan kung saan naroon ang sakim kong ama. Naglagay sila ng tracking device sa mga sasakyan nila ng hindi nila napapansin. Nagpanggap rin sila na naglilinis ng kotse para lang makapaglagay ng maliliit na cameras sa loob ng kotse ng hindi sila nakatingin.Ronald's phone rang while he was walking towards the sofa. "Hello?""Boss, Mr. Dayron went to the bar which is already empty," I heard the voice of his mobster updating him.My mobster walked in from behind me. "What's wrong?" he queried, noticing my expression."Nothing," I softly replied."Just keep an eye to him," Ronald instructed him.His mobster spoke again from the phone line, "I will, and do we need to signal the assassins to kill him?" his mobster asked."I decided not to involve them in this operation," Ronald responded to his mobster, and it seemed he had a better plan now."Oh, you maybe have a more better i
Pinapasok niya kami sa loob ng malaki at eleganteng bahay niya. Red bricks ang gamit sa mismong bahay, may anim na bintana ito—tatlo sa itaas at tatlo sa ibaba. Pagkapasok namin, agad niya kaming iginiya sa hagdanan at umakyat kami. Nauna siya sa paglalakad. Sa pangalawang palapag, naglakad kami papunta sa pangalawang kwarto. Maraming susi ang nakasabit sa malaking bilog na bakal kaya hinanap muna niya ito bago binuksan.His office was beautiful. The walls were white, and a brown wooden table sat in the center. A Lapizo study lamp illuminated the left side of the table, where some documents were placed. On the other side were more papers. He sat in a black leather office chair."So, we're ready to discuss this matter, shall we?" he asked formally, his fingers pressed together beneath his chin.Ronald walked toward the black executive chair in front of the politician. The politician grinned evilly, a glint in his eyes suggesting a plan was afoot. What was he up to?"I should have asked
"Your father," the governor said, circling him, "is the most cruel of all evils. And if you ever need help, you can find me at the Capitol.""I know," I whispered, the words catching in my throat, "He might even be ready to trade his soul for money." The admission felt raw, a painful truth laid bare between us. My voice trembled slightly as I recalled how desperate he was for wealth."He underestimated a woman like you," he said softly, his voice a gentle caress against the upset inside me. The memory of his cruel disregard for my feelings, the sting of his betrayal, threatened to overwhelm me. Yet, beneath the pain, a tiny bit of pushback started to grow."He knew him better," I breathed, the words filled with a mix of sadness and a new understanding. Isang malalim na kalungkutan ang bumalot sa akin, ngunit sa loob nito, isang tahimik na lakas ang nagsimulang mamukadkad. Ang kanyang pananaw, bagama't malupit, ay nagpapaliwanag ng landas pasulong."He's dangerous," he said serio
Nanlaki ang mga mata namin nang makita ang police mobile sa side mirror, sumusunod sa amin. Napatingin ako sa likod, ang sirena ay umuugong nang malakas, hinahabol kami nang walang tigil. Sinabihan namin ang driver ni Ronald na mas pabilisin pa ang takbo ng sasakyan. Pagkatapos ng dalawang daang metro, sinabihan namin siyang iligaw ang mga pulis. Paano nangyari 'yon?Nakita ni Ronald sa side mirror na inilabas ng pulis ang ulo at kanang braso niya. Nagsimula na siyang magpaputok sa sasakyan namin. Walang pag-aalinlangan, ginaya ni Ronald ang kilos, ang ulo at kaliwang braso niya ay lumabas sa kanang bintana, at isang ulan ng bala ang lumabas mula sa kamay niya. Nang akmang babarilin na siya ng pulis, binawi ni Ronald ang kanyang katawan, yumuko ng bahagya para umiwas sa papasok na bala."Maaaring may nag-aabang na sa atin sa bawat rotang pupuntahan natin," I said, my voice laced with worry."Then, we need to ask for backup," Ronald responded, his voice a low growl of anger."Ano ang
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito.Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob.Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid.My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me.Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong nakita ang
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments.Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko.His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist."What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin."Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa.Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, naman ayos lang
Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan.Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan.Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak.Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga tumatakbo sa isipan ko.--INSIDE---Pagka
When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his family, but my family is more powerful than his, wit
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe
Kagagaling lang namin sa bahay ng city governor at tulad ng inaasahan ay sinalubong agad kami ng anak naming si Niccoló kasama ang ibang mga tauhang narito sa bahay. "Kamusta naman ang operasyon?" agad na tanong niya. "Okay naman po, Dad." "You should lead them properly," he uttered sternly. "You are allowed to violence againts the members who can't keep their loyalty." He stated, grinding his teeth emphasizing his words. "Ginagawa ko naman lahat ng sinasabi mo, Dad." Magalang niyang tugon kaya tinguan na lang siya ni Ronald. Nilagpasan na namin ito at binigyan ko siya ng huling sulyap bago kami nagtungo sa hagdan. Umakyat kami ng hagdan at dumiretso agad sa kwarto naming dalawa. He twisted the doorknob and pushed in, he went inside first and I followed him. Pagkapasok ay agad niyang ibinababa lahat ng mga hawak niyang gamit sa sahig at nagtanggal ng coat na suot niya sabay sukbit sa brown ns stick na nasa gilid niya. Sobrang seryoso ng ekspresyon niya at hindi ko mabasa ku
Even though, Ronald is no longer the mafia boss he still lead the organization and teaching our son how to lead well. Leading an organization is not an easy obligation and responsible. Sometimes the thugs would not listen to you if you have no idea to lead them. You should show dominance and sometimes violence in front of the thugs or mafia members. Nagsimula si Ronald sa obserbasyon kung saan ang aming anak na si Niccoló ay titingnan kung paano siya nakikipag-ugnayan, gumawa ng desisyon at ang kanyang istilo ng pamumuno na kinabibilangan ng pagdalo sa mga pulong ng mafia, pagsaksi sa mga negosasyon at pagmamasid kung paano niya nilulutas ang gulo. "You should have a discipline," Ronald muttered in firm voice. "I am guiding you to take a new step, son and I want you to continue my legacy and control over our criminal organization." He included as he observed him. "I know, Dad." "Niccoló you're a man now. It's time." Niccolò nodd and his eyes fixed on his father. "I'm ready, D
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T