Ronald decided to take me out and take me to the restaurant which was owned by one of his associates. His associate took us inside without people in the restaurant getting suspicious and drawing attention to us. Inside, there's also a table and chair just like how it appears outside.
"I have organized this and asked him to make this for you," said Ronald, smiling. "I'm sorry if I wasn't the one who made this, I was just busy dealing with my personal stuff," he explained and planted a kiss at the top of my forehead. "It's okay, I understand," I replied. He pushed backward a chair for me so I can sit before he went to the left chair and pushed backward a chair for himself. There's a musician playing a romantic violin for us and at the center of the table there's a flower vase containing roses, and a lit candle. Hinintay namin ang i-se-serve na pagkain para sa amin. Nang saktong ilalagay na sa mesa namin ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma ng pagkain. Napangiti ako ng makita ko kung ano iyon. “Chicken Marsala is one of our specialty, so enjoy the food,” sabi ng waiter. Napansin ko rin na inilapag nila ang iba't-ibang uri ng masasarap na pagkain kabilang na ang Braciole at Pappardelle with White Bolognese. Napatingin ako sa kaniya at tinigan siya sa kaniyang mga mata. Agad naman itong nag-iwas ng tingin at tila pinipigilan nitong ipakita ang nararamdaman niya sa gabing ito. Inilapag rin nila ang inumin namin na Iced fruit teas at sparkling water. Sinadya niyang mag-order ng non-alcoholic drinks dahil nga buntis ako at dala-dala ko sa may sinapupunan ko ang batang magdadala ng pangalan niya. “Thank you for these delicious foods,” nakangiti kong sambit sabay kuha ng plato at binaliktad ito Kinuha ko na rin ang kutsara at tinidor, saktong kukuha pa lang sana ako ng pagkain ng nilagyan niya bigla ng Braciole ang plato ko kaya palihim na lang akong napangiti. May mga nagbabantay pa rin siyang tauhan sa paligid namin at nakamasid lang ito kasama ang mga tauhan ko. Tumikhim naman ang associate niya. “Enjoy the night, boss.” Nakangiti niyang sambit sabay talikod at umalis. "You can eat all you want for you to be healthy and for our baby," sambit nito sa akin kaya tinanguan ko na lang ito. "Just tell me, if you still want more food," dagdag pa nito at kinuha ang sparkling water sabay higop rito. "I appreciate this, Ronald," I said, a warm smile spread across my face. The food was delicious, and his thoughtfulness touched me deeply. He glanced up, a slow smile playing on his lips as he swallowed his food. "You're welcome, la mia regina," he said, his voice deep and warm. His eyes held mine, a warmth spreading through me as they stayed on my face. He reached for a napkin, his fingers brushing against mine as he pulled it from the dispenser. With a gentle touch, he wiped a bit of food near my lips, his thumb pausing there for a moment before he pulled away. Habang tumatagal ang pagtugtog ng musikero sa violin, parang pakiramdam ko parang kaming dalawa lang ang narito. Nagsisimula na namang bumilis ang tibok ng puso ko at ang pakiramdam na tila ba may kuryenteng dumadaloy sa buo kong katawan. Parang may isang pulang tali na nagkokonekta sa aming dalawa na tila ayaw kong putulin at hayaan na lang habang buhay na matali ako sa lalaking nasa harapan ko ngayon. "How's the operation you were doing?" I asked, so he paused for a moment. "It's all fine," he replied. "We also did smuggling to gather more weapons since the arm dealer doesn't want to sell firearms and other strong knife weapons we can use," he explained and took a plenty sip of his drink. "Oh, you're doing well then," I responded, and his eyes gazed up to me. "But doesn't he report you to the police?" I asked, and his expression became serious. "He will keep his silence at the eternity of his life," he uttered seriously. "And can we stop talking about these matters please?" he asked, so I nodded. "We should talk on how we will going to take care of the baby and how could I keep you away from your father," he suggested and stood up from his seat, planting a warm and gentle kiss on my forehead. "Yeah, you're right," I said, forcing a smile that felt tight and unnatural. My cheeks burned, and I could feel the heat spreading up my neck. "I want this night to be romantic, so I guess we should talk about our love because we are on the darker side of love, la mia regina." He uttered that, a wave of dizziness washed over me. I didn't want to be a weak woman,but my knees felt shaky and I could felt like I could pass out. "Are you okay?" he asked gently, it was evident in his voice that he was concerned. He even touched my hand and placed his hand on my forehead to check if I had a flu or something. I was unable to speak, and it seems I had lost words again. I was speechless. "Yes, I am fine, and you know I am just thinking about something, and maybe we should enjoy the rest of the night." I said, my voice a soft whisper that barely reached his ears. The words felt strangely distant, like they were coming from someone else. His smile spread across his lips and face, a bright light in the darkness. Every time he touched my hand, he was around, my heart hammered against my ribs, a worried drumbeat in my chest, shouting his name repeatedly. His eyes were like stars shining brightly in the darkness, and his lips were like a warm and soft pillow that I'd always love to touch with mine. His lips tasted come il mio. I love the way his touched making my heart pounded fasterRonald gazed into my eyes, and his eyes wanted to tell me something. "I want you to know that you're the only one I can trust," he begins, his voice husky. "I am willing to take care of you and for the baby you're carrying," Ronald continues, his voice a whisper. "I am willing to keep you away from your father," dagdag niya, at inabot niya ang mga kamay ko habang unti-unting dumapo ang labi niya sa balat ko.I was surprised by what he just said. “I appreciate that,” a smile gracing across my lips. “But I want to ask something from you?”His eyes held my gaze. “Just tell me and I will answer it,” sagot niya kaya huminga ako ng malalim.I needed to lie so he wouldn’t notice that I secretly asked my mobsters to investigate him. “I-I feel so overwhelmed because it seems like we met before, we have known each other for a long time and sometimes there’s a vivid picture in my mind and I’m with this man in the past. Back then, he looks like you.” I told him, and I saw his shock expression.
Kinabukasan, pagkamulat ng mga mata ko ay napansin kong nasisinagan na ako ng araw. Dahan-dahan akong bumangon at napatingin sa paligid hanggang sa nasulyapan ko ang pagkain at isang baso ng gatas sa kaliwa ko na nakapatong sa maliit na kabinet. Napangiti na lang ako ng maisip na galing ito kay Ronald hanggang sa bumukas bigla ang pinto. “Good morning, darling.” Pambungad bati nito sa akin at dahan-dahang naglakad papunta sa'kin. “Good morning,” nakangiti kong balik bati sa kaniya. "This means a lot to me," I stated, and he walked towards me. He sat beside me and he grabbed my waist. "My pleasure, my lady, and it is one of my responsibilities," he replied. Sumandal ako sa balikat niya at biglang may lumabas sa memorya ko ngunit malabo. Paulit-ulit itong lumabas sa isipan ko at ‘tila ba may gustong ipahiwatig sa'kin. May isang lalaki ang malabo ang mukha ngunit parang parehas sila ng pigura ni Ronald. “Ayos ka lang?” nag-aalalang tanong niya. “Oo, ayos lang ako,” pilit na ngiti
Napansin ko ang bigla nitong pagpasok sa loob ng bahay ngunit siya lang mag-isa at hindi kasama ang mga tauhan nito. Kadalasan kasi ay nakikita kong nakasunod sa likod nito ang mga tauhan niya.“Where's my wife?” narinig kong tanong niya sa tauhan niya.“Nasa loob siya sir, mabuti pa siguro at puntahan mo na lang.” Tugon naman ng tauhan niya na may kasamang kilos ng kamay.“Airah, my wife?” pagtawag nito sa akin.Agad naman akong naglakad papunta sa kaniya ng marinig ko ang boses nito. “Yes, dear?” nakangiting tanong ko naman.“I just wanted to check on you,” he said, his voice filled with worry. “Are you feeling okay? Anything different with the pregnancy?”I smiled, trying to reassure him. “Hmm, just a little migraine, but I'm fine.”He didn't look convinced. “Are you sure? You look a little pale.”“I'm okay, really,” I said, reaching for his hand. “It's just a migraine. It will pass.”He sighed, settling his hand lightly on my hair. “Just let me know if you need anything, okay? Any
Nagpaalam si Ronald sa akin dahil may aasikasuhin lang daw itong inportanteng bagay. Palabas na siya kaya bumalik siya sa pisngi ko, nagulat ako ng lumuhod siya sabay halik rin sa tiyan ko. Inilagay niya rin ang tainga niya malapit sa tiyan ko. “Daddy loves you so much, baby, and don’t worry about mommy because your daddy will take care of her.” Sambit nito kaya napangiti ako. Dahan-dahan siyang tumayo mula sa pagkakaluhod sabay baling sa dalawang tauhan niya. “If something happens to them, you’re going to be dead meat,” mariin niyang sambit at turo sa mga tauhan niya. “Ingat ka and drive safely,” sabi ko kaya kumaway siya sa'kin para magpaalam na. Naglakad na siya palayo hanggang sa makarating siya sa sasakyan niya. Pinagbuksan siya ng pintuan ng kaniyang tauhan at pinagsarahan rin ng makapasok na ito. Sumama ang anim niyang mga tauhan sa kaniya at napansin kong mas hinigpitan pa nito ang seguridad dito sa mansiyon niya. Mukhang may kinakaharap siyang problema at ako naman a
Napansin kong lumapit sa kaniya ang kasambahay niya at ng saktong titingin na siya sa direksyon ko ay agad kong isinara ang pintuan. Narinig ko ang pag-akyat ng kasambahay kaya mabilis naman akong humiga sa kama. Narinig ko ang pagpihit nito sa siradura at dahan-dahang pagbukas ng pinto. Nagkunwari akong kanina pa nakahiga at nagmumuni-muni muna sa paligid. “Ma'am, bumaba na raw po kayo at mauna nang kumain,” magalang niyang sabi. Agad naman akong bumangon at umikot para harapin siya. “Ayos lang, hintayin ko na lang siya.” Nakangiti ko namang tugon pero nag-aalala siyang napatingin kay Ronald sa baba. “Pero ‘yun po kasi ang sabi ni sir at baka isipin ni sir na hindi po nasunod ang utos niya,” sabi nito at napalunok bigla. “Sige, bababa na ako.” Malamig kong tugon kaya pilit siyang ngumiti. Umalis siya sa harapan ng pinto para makadaan ako. Sumunod naman siya agad sa paglalakad at pababa ng hagdan. Sa tingin ko ay alam nito kung paano siya magalit kaya hindi na ako magtataka
Kinabukasan, pagkababa ko ng hagdan ay agad kong napansin ang madami niyang tauhan sa sala. Lumapit sa akin ang isa sa mga tauhan ko. Napakunot-noo ako kung bakit ‘tila aalis na naman siya.“Anong nangyayari dito?” nagtatakang tanong ko. “Aalis na naman ba siya?” kunot-noong dagdag tanong ko.“Miss, Airah, hindi siya aalis pero ang sabi ng associate nila ay may gagawin daw silang operasyon mamayang gabi,” paliwanag niya.“Anong klaseng operasyon?” nagtatakang tanong ko."I guess, it's murdering someone," he replied. An evil smile graced my lips. "Ooh, I missed doing that," I replied. "Soon enough, you can do that again but not now since you were pregnant," he reminded me. "Yeah, I know," I replied to him. Dumating si Ronald at pumalakpak siya para kunin ang atensyon nilang lahat kaya umikot silang lahat para harapin siya. Napansin ko na umalerto silang lahat at tumayo ng tuwid."Kill him, at exactly 6:30 am and make sure that no one will know about this," he declared. "Go to his e
Habang natutulog pa lang ako ay agad akong may nakapa na kung ano kaya agad akong nagmulat ng mga mata ko hanggang sa mapagtanto kong mukha lang pala ni Ronald iyon. Nagising akong magkayakap kaming dalawa sa kama at wala rin akong ideya kung paano nangyari ‘yon dahil nauna akong natulog kagabi.Saktong babangon na sana ako ng hinila ako nito pabalik sa kama. Inisip kong baka nanaginip lamang ito pero nang sinubukan kong bumangon muli, ay hinila ulit ako nito pahiga sa kama.Dahan-dahan kong inaalis ang kaniyang kamay mula sa pagkakahawak, nagulat ako ng mas humigpit pa ang pagkakahawak nito sa akin. Niyugyog ko ito dahil sa inis na nararamdaman ko.“Huwag mo nga akong asarin,” inis kong sambit at sinampal ang kamay nito.Napapansin ko na sumisilay ang ngiti sa kaniyang mga labi at kasabay naman no'n ang pagmumulat niya ng kaniyang mga mata. “Saan ka pupunta?” tanong nito sa kagigising na boses.“Doon sa labas, maghahanda ng agahan.” Tugon ko sa kaniya pero ngumisi lang siya at hinila
Iniwan namin ang pitong taong gulang na anak namin sa mga kasambahay. Sabay kaming sumakay sa kotse habang minamaneho ng kaniyang tauhan. Nakasuot siya ng itim na suit habang ako ay pulang dress. Ipinatigil ni Ronald ang sasakyan sa harapan ng isang restaurant.Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang matandang nagagalit na dahil patuloy pa rin nila akong hinahanap sa mga nakalipas na taon. Senenyasan niya ang associate na pumasok sa loob habang may recorder ito na kung saan nakakonekta sa hawak ni Ronald. Kapag binuksan na niya ang recorder na iyon ay maririnig namin lahat ng mga usapan nila.Nang makapasok na ang associate nito ay kinausap niya ang isang pang associate nila. Walang iba kundi ang may-ari ng restaurant at manager nito. Pumayag silang magpanggap siyang waiter para malaman kung ano ang pinag-uusapan nila.“Sana hindi sila pumalpak,” komento ni Ronald habang pinapanood niya ang mga ito sa ‘di malayuan. Hindi naman ito gaanong malayo pero nanatili pa rin ang pagpapanggap n
DEXTER LAZIO'S P.O.V. Ngumisi lang ako at binalewala ang pagbabanta nito sa akin at hinawakan ang nguso ng baril niya na dahilan ng mas lalong pagkainis nito sa akin. "Bakit hindi mo ako subukang patayin ngayon?" pang-aasar ko sa kaniya. Nararamdaman ko na ang paggalaw ng daliri niya habang paunti-unti niyang pinapagalaw ito patalikod sa gatilyo ng baril hanggang sa narinig ko siyang tumawa sa likuran ko na ikinabigla ko. "I'll give another chance," sambit nito sa akin. "Stay away from my family and I will let you go or this is the end of your happy days. Now choose, your choose will be my gun's command." Tumatawa nitong wika na parang bang nang-aasar nito. My knuckles whitened and the rage erupted from my chest. "Do you think I would fall in your trap?" sambit ko sa kaloob-looban ko. Naramdaman ko ang paghakbang pa nito palapit sa akin, " Choose one and let's assumed that I'm your genie," mapagbantang bulong nito sa akin. Bumigat ang paghinga ko sa hindi ko malamang dah
RONALD NAVARRA'S P.O.V. I secretly followed Dexter. I gestured to my mobster to bolt to the other side before he noticed anything. Dexter really acts like he owns this villa, which belongs to my wife. My eyes widened when I saw those men walk out of the villa. The audacity of this man really made my blood boil. He really has no shame in doing this on his previous boss's property?My jaw tightened when I saw him attempting to use the black, sleek car. "Damn this bastard!" I cursed under my breath.Narinig ko siyang nagsalita, "Siguraduhin niyong malinis ang trabaho."Naikuyom ko ang mga palad ko dahil sa narinig at alam ko na kung saan papunta ang sinabi niyang 'yon. Halatang may pinaplano talaga siya at humigpit na rin ang pagkakahawak ko sa baril na parang bang may nagtutulak sa akin para paputukan na agad siya ng baril. Sa isip-isip ko ay baka may iniwang utos ang matandang Mr. Dayron na 'yon bago siya mamatay at sa tingin ko ay 'yon ang ginagawa niya. Is that his one last wish be
DEXTER LAZIO'S P.O.V. This is actually insane since I couldn't imagine that she would be back to visit this villa. It's been a year since she took a last visit there, and I thought I could live inside her father's fortune. She's indeed a heiress, but that thing was only granted once her father died in her bare hands. Her emotions drove her to kill even her own father. Unfortunately, that's a biggest sin, but on the other side, her manipulative father also wanted to do the same thing to her. Magulo ang mga pangyayari at minsa'y hindi na ito maintindahan pero kailangan pa ring unawain ito. Ang kaniyang ama ay nag-iwan ng testamento ngunit hindi niya pa ito nadidiskobre. Ang huling testamentong iyon ay mahirap paniwalaan at baka isipin nilang gawa-gawa ko lang ito. Hindi ko rin naman kailangan 'yon kaya mas minanuti ko na lang sunugin. Wala rin namang saysay iyon dahil may asawa at anak na siya. Hindi naman ako nabaliw na nang tuluyan katulad ng kaniyang ama. Huminga ako ng mal
THE DAYRON'S VILLA8:56 PMVISITING THE OLD FAMILY ESTATEAIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V.Naisipan kong bisitahin ang lumang villa ng pamilya namin dahil matagal na rin akong hindi nakapunta rito. Pagdating pa lang namin doon ay agad kaming huminto sa harapan nito at napansin naming nakabukas ang gate kaya ipinasok na lamang namin ang dala naming sasakyan.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ay napansin kong parang ang linis pa rin nito at wala man lang nagbago. Napatingin ako sa itaas at parang may nakita akong kanina kaya ginusot-gusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako.Naglakad ako paakyat sa maliit na hagdan bago tumungo sa pintuan.I twisted the doorknob and noticed that it's open. "This is really weird," I commented.I walked over inside the house and darted around the surroundings. Every old piece of furnitures was still here, and the books cluttered in the mini cabinet in the corner."What's wrong?""Nothing, my love."Nagtungo ako sa magkabilang direksyon
RONALD NAVARRA'S P.O.V. My wife has everything she wants: the mansion, the villa, multiple properties, all from her father. We are a mafia family fighting for the principles we believe in, and I hope the next generation, passed down to our son, will continue to lead this legacy I will soon leave. Sa ngayon ay pupunta na naman kami ng port kung saan dadaong ang mga malalaking barko. Ang isa sa mga barkong dadaong doon ay ang kliyente namin na bibili ng mga alak at iba pang illicit goods na nais nilang bilhin. 2 HOURS LATER Nakatanggap kami ng tawag na dumaong na ang kanilang barko hanggang sa nakita na namin silang naglalakad papunta sa direksyon namin. Sinalubong naman namin sila at sinabihan kaming sa loob na lang ng barko gagawin ang transaksiyon. Ang barkong iyon ay pagmamay-ari ng pinuno nila sa grupo. Naglakad kami patungo sa loob ng barko at ini-lock nila ang pintuan nito para walang makapasok. Tinungo namin ang lugar na may mga lamesa at upuan para doon ilatag ang ka
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito. Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob. Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid. My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me. Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong naki
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments. Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko. His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist. "What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin. "Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, nama
AIRAH JHOANNE NAVARRA'S P.O.V. Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan. Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan. Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak. Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga t
BUSINESS OPERATIONS NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his fam