Share

Chapter 3

last update Last Updated: 2024-10-20 12:36:10

Sa maiksing panahon na magkasama kaming dalawa ay paunti-unti nang nahuhulog ang loob ko sa kaniya. Sinusubukan ko namang pigilan pero hindi ko kayang labanan ang damdamin ko.

Tuwing sinusubukan ko itong pigilan ay hindi ako mapakali. Hindi ako matahimik na tila ba gusto ko itong ilabas at iparamdam sa kaniya ang tunay na nararamdaman ko.

“Airah,” biglang pagtawag ni Ronald sa pangalan ko.

Nasa living room ako, umikot ako para harapin siya. “Bakit?” nagtatakang tanong ko ngunit nginitian lang niya ako. “Bakit nga?” pagtatanong ko muli.

"Hmm, breakfast is ready," he uttered in a soft voice. "We'll be going to have your training today as promised," he added before he left me here in the living room.

Pumunta na agad ako sa kusina at pagkarating ko doon ay nagulat ako dahil iba't-ibang masasarap na pagkain ang nakahain sa mesa. Narito rin ang dalawa nitong kasambahay at nakatayo malapit sa mesa.

“Ma'am, may kailangan pa ba kayo?” nakangiting tanong ng isang kasambahay sa harapan ko.

"Nothing, you can leave now," I coldly respond, and they nodded, went straight to the door.

Kinuha ko na ang tinidor na nakabalot sa tissue at ang kutsilyo. Ini-slice ang pork roast na inihanda niya para sa akin sabay subo sa bibig ko. Malinamnam at masarap naman ang lasa nito.

Napansin ko rin na may spaghetti meatballs at Lasagna sa lamesa. Mayroon ring Italian espresso coffee sa gilid ng kinakain kong dish. Tinikman ko ito at matamis naman ang lasa, dahil rin siguro ‘to sa coffee creamer na nailagay.

Habang kumakain ako ay may tanong na paulit-ulit gumugulo sa isipan ko gaya ng kung sino ba talaga siya?

“Bakit parang pakiramdam ko ay nakilala ko na siya dati?” tanong ko sa sarili.

Pagkatapos kong kumain ay agad kong tinawag ang dalawang kasambahay nila para iligpit ang mga pinagkainan ko. Hindi ko na nagawang kainin ang iba dahil nawalan na ako ng gana. Mukhang wala silang alam tungkol sa kanilang amo.

Pagkalabas ko sa pinto ay nagulat ako ng mabangga ako sa kung sino kaya paunti-unti akong nag-angat tingin. “Tara na, at hinihintay ka na rin doon ng mga tauhan mo,” walang emosyon niyang sambit.

Pilit ko siyang nginitian, “Oo, ito na,” maikli kong tugon.

Nararamdaman ko sa sarili ko na paunti-unting lumalalim ang pagkahulog ng nararamdaman ko sa kaniya. Tila ako'y natutunaw sa bawat tingin niya sa'kin at hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit gano'n ang nararamdaman ko.

Habang naglalakad kaming dalawa papunta sa training ground nila ay napansin ko na tila napakaseryoso nito ngayon. “May problema ba?” bigla kong tanong ko.

“Wala, pero kailangan mong mag-ingat,” panimula niya. “Ayon sa assets ko, hinahanap ka daw ng daddy mo,” pagpapatuloy pa nito sa sinasabi niya.

“Huwag kang mag-alala hindi naman kita ipapahamak,” sagot ko.

Ngumisi siya, "I didn't say anything like that," he coldly uttered. "What I am saying is you should be careful because you cannot hide forever," he seriously added.

May punto rin naman siya at makalipas ang ilang minuto naming paglalakad ay nakarating na rin kami sa training ground nila. Kompleto lahat ng pasilidad na mayroon siya dito sa kaniyang mansiyon.

“Miss, Airah!” Kaway sa akin ng isa kong tauhan.

Ngumiti ako ng pilit at kinawayan ito pabalik. "How do you want me to practice you?" he asked, so I turned my attention to him.

"It's up to you," I coldly replied.

Naglakad kami palapit sa mga puting mesa kung saan nakalagay ang iba't-ibang klase ng baril at mga head phones na may malapad na salamin. Nakasabit ang mga target habang paunti-unti itong lumalapit.

Kinuha niya ang baril at itinuro sa akin ang tamang paghawak. Pagkatapos no'n ay dahan-dahan niyang inilagay ang headphone na may malapad na salamin sa akin. Pumunta siya sa likod at hinawakan ang mga kamay ko bilang pag-alalay.

I feel his soft and warm hands. "This is how you handle the gun," he stated as he directed my hands to the target. "Just keep your attention on the target," he added.

Mas hinigpitan pa nito ang paghawak sa kamay ko habang dinidirekta niya ang mga kamay ko sa mismong target dahil palapit na ito sa direksyon namin. Inilagay niya rin ang kaniyang daliri sa gatilyo ng baril at kinalabit ito.

"That's how you shoot the target," he stated to me and removed his hands away from mine. He clicked the button for the target that fastened the sample target came back to its position and stopped moving.

I nodded, "Okay, thanks." I shortly replied.

Umikot ako para harapin siya, pero kinuha lang nito sa akin ang baril na hawak ko. Napatingin siya sa akin at nagtama ang aming mga mata. Hanggang sa naramdaman ko na lang biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

“What?” tanong niya ng mapansing nakatitig ako sa mga mata nito.

“N-Nothing,” napailing-iling at napakurap-kurap.

“Hmm, do you want to say something?” nagtatakang tanong niya. “Sabihin mo na,” dagdag pa niya.

“N-Nothing,” nauutal kong tugon.

He bent his fist and placed it on the table. "Okay, try it yourself how to shoot," he handed me the gun with a full clip of bullets and pointed to another target in the second row.

I pulled backwards the gun hammer and focused on the target as it slowly approached towards me. "Okay, I am going to shoot this target," I uttered and pulled the trigger.

He stopped the target and saw where the bullet went by, if it was in the center or in the side.

"One more, almost in the middle."

Sinunod ko ang sinabi niya at muling ikinasa ang baril. Nag-focus ako sa target at tinignan ito ng maayos mula sa malayuan hanggang sa tinutok ko na ang baril sa direksyon ng target.

I pulled the trigger and released the bullet inside the gun until I heard a loud sound from the bullet I released. He walked towards me again and checked where the bullet went. After he checked, he smiled towards my direction and gave me a thumbs up. "I will train you more, it goes in the middle so you did great," he stated, walking back towards me.

“Thank you,” nakangiti kong tugon.

"Just rest, and I will train you tomorrow in combat training where you can protect yourself. It seems I have an important agenda for today," he explained, staring at his ringing phone.

"Okay, you have nothing to worry about," I replied, forcing a smile.

I signaled one of my mobsters, and he quickly approached me. "Follow him, and I want you to tell me his every move. It seems there's something he's hiding from me," I stated, and he listened to what I was asking him to do.

"Don't worry, we'll take care of it," he responded, looking at the surroundings before turning his attention back to me.

"That's good," I replied, and he just gave me a nod.

Umalis na ang apat kong tauhan para gawin ang ipinag-uutos ko. Hindi ko rin alam kung bakit ganito na lamang kalalim ang kuryosidad ko sa kaniya lalo na't sa bawat oras na lumilipas ay mas lumalalim pa ang nararamdaman ko.

Lumapit sa akin ang ilan sa mga tauhan niya at pinayuhang pumasok na sa loob ng mansiyon at makapagpahinga na. I glanced at my mobsters so they walked towards me and followed me walking towards inside the mansion. There are a lot of surveillance cameras here so those mobsters I asked should be more careful.

After a few minutes passed, I received a call. "Hello, Miss Airah, it seems Mr. Navarra went to your old grandmother's mansion that she left before she went abroad," the caller said.

I paused for a second, my mind racing after hearing those words. "What do you mean?" I asked, and he fell silent for a moment.

"It seems there's something important left there," he replied.

"Okay, just keep investigating him."

"I'll update you later, Miss Airah, and we'll go find out what it is," he added and hung up the phone call.

His mobsters keep eyeing me while my mobsters just behave because they don't like how they glanced at me. I signaled them to stay out of trouble since we are in someone's estate, not in my estate.

"Just don't mind them boys," I stated, and they gave me a nod.

Nakatanggap muli ako ng tawag mula sa tauhan ko, "We almost got caught, Miss Airah, but we got the information you need from the old drawer of your grandma's cabinet," he informed me. "Maybe you should contact her and ask her regarding this because it seems Mr. Navarra has authorized the use of this property," he added, which surprised me.

"I will, but for now, you should head back here right now before he catches you," I commanded.

"We will, Miss Airah." He replied and hung up the call.

I will just need to wait for them and get the result that I want to know, but this isn't the end of the investigation about him.

Nakaupo ako ngayon sa living room habang nakabantay sa akin ang apat kong tauhan. Ang iba sa mga tauhan ko ay sumama sa tauhan ni Ronald habang nililibot ang paligid.

I heard the gate open outside and I knew it was them, my mobsters. I quickly ran towards the main door and opened the door knob until I saw a black luxurious car. Ronald allowed us to use his car as long as we took care of it.

Ipinarada na nila ito at pagkaparada nila sa garahe ay agad na bumaba ang pintuan ng garahe. Naglakad sila papunta sa akin at sinundan ako papunta sa loob.

"We found an envelope, Miss Airah," one of my mobsters handed it to me. "It contains information about him, the letter from your grandma and your pictures together," he explained, which raised my eyebrow.

"What? But how?" I asked because I had no idea.

"We also don't have an idea, Miss Airah, but based from your pictures, you look so close together," he commented, and I looked at each of the pictures.

It seems like there's something in these pictures, information, and about the letter from my grandma. I took the letter out of the envelope and read it, which surprised me. I also saw some medical records that stated that I had amnesia.

Related chapters

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 4

    "What's this all about? Why did Ronald hold my hand and we look so close together?" I asked, still confused about it. "Why didn't he even tell me about it?" "Maybe, it's time to ask him or you should call your grandma since she left a letter for you," my mobster suggested. I took a deep breath. "My grandma wouldn't answer it," I replied. "Also him, so we should do something that he must confess it himself," I stated my idea. "No, let him confess, Miss Airah." My mobster suggested so I glanced up to him. "Okay, that's a good idea," I replied. “Labis lang ang pagtataka ko dahil wala siyang sinasabi sa akin tungkol dito,” komento ko habang nakatingin pa rin sa mga larawan, medical records at ang sulat na iniwan ng aking lola. Napatingin ang tauhan ko sa likod niya nang mapansing biglang pumasok si Ronald kasama ang kaniyang mga tauhan sa pintuan. Malimit itong ngumiti sa akin kaya ngumiti ako sa kaniya ng pilit. Sumenyas siya at itinuro ang hagdan, "I'll rest," I heard him

    Last Updated : 2024-10-20
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 5

    Ronald decided to take me out and take me to the restaurant which was owned by one of his associates. His associate took us inside without people in the restaurant getting suspicious and drawing attention to us. Inside, there's also a table and chair just like how it appears outside. "I have organized this and asked him to make this for you," said Ronald, smiling. "I'm sorry if I wasn't the one who made this, I was just busy dealing with my personal stuff," he explained and planted a kiss at the top of my forehead. "It's okay, I understand," I replied. He pushed backward a chair for me so I can sit before he went to the left chair and pushed backward a chair for himself. There's a musician playing a romantic violin for us and at the center of the table there's a flower vase containing roses, and a lit candle.Hinintay namin ang i-se-serve na pagkain para sa amin. Nang saktong ilalagay na sa mesa namin ay naamoy ko kaagad ang mabangong aroma ng pagkain. Napangiti a

    Last Updated : 2024-10-25
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 6

    Ronald gazed into my eyes, and his eyes wanted to tell me something. "I want you to know that you're the only one I can trust," he begins, his voice husky. "I am willing to take care of you and for the baby you're carrying," Ronald continues, his voice a whisper. "I am willing to keep you away from your father," dagdag niya, at inabot niya ang mga kamay ko habang unti-unting dumapo ang labi niya sa balat ko.I was surprised by what he just said. “I appreciate that,” a smile gracing across my lips. “But I want to ask something from you?”His eyes held my gaze. “Just tell me and I will answer it,” sagot niya kaya huminga ako ng malalim.I needed to lie so he wouldn’t notice that I secretly asked my mobsters to investigate him. “I-I feel so overwhelmed because it seems like we met before, we have known each other for a long time and sometimes there’s a vivid picture in my mind and I’m with this man in the past. Back then, he looks like you.” I told him, and I saw his shock expression.

    Last Updated : 2024-10-26
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 7

    Kinabukasan, pagkamulat ng mga mata ko ay napansin kong nasisinagan na ako ng araw. Dahan-dahan akong bumangon at napatingin sa paligid hanggang sa nasulyapan ko ang pagkain at isang baso ng gatas sa kaliwa ko na nakapatong sa maliit na kabinet. Napangiti na lang ako ng maisip na galing ito kay Ronald hanggang sa bumukas bigla ang pinto. “Good morning, darling.” Pambungad bati nito sa akin at dahan-dahang naglakad papunta sa'kin. “Good morning,” nakangiti kong balik bati sa kaniya. "This means a lot to me," I stated, and he walked towards me. He sat beside me and he grabbed my waist. "My pleasure, my lady, and it is one of my responsibilities," he replied. Sumandal ako sa balikat niya at biglang may lumabas sa memorya ko ngunit malabo. Paulit-ulit itong lumabas sa isipan ko at ‘tila ba may gustong ipahiwatig sa'kin. May isang lalaki ang malabo ang mukha ngunit parang parehas sila ng pigura ni Ronald. “Ayos ka lang?” nag-aalalang tanong niya. “Oo, ayos lang ako,” pilit na ngiti

    Last Updated : 2024-10-26
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 8

    Napansin ko ang bigla nitong pagpasok sa loob ng bahay ngunit siya lang mag-isa at hindi kasama ang mga tauhan nito. Kadalasan kasi ay nakikita kong nakasunod sa likod nito ang mga tauhan niya.“Where's my wife?” narinig kong tanong niya sa tauhan niya.“Nasa loob siya sir, mabuti pa siguro at puntahan mo na lang.” Tugon naman ng tauhan niya na may kasamang kilos ng kamay.“Airah, my wife?” pagtawag nito sa akin.Agad naman akong naglakad papunta sa kaniya ng marinig ko ang boses nito. “Yes, dear?” nakangiting tanong ko naman.“I just wanted to check on you,” he said, his voice filled with worry. “Are you feeling okay? Anything different with the pregnancy?”I smiled, trying to reassure him. “Hmm, just a little migraine, but I'm fine.”He didn't look convinced. “Are you sure? You look a little pale.”“I'm okay, really,” I said, reaching for his hand. “It's just a migraine. It will pass.”He sighed, settling his hand lightly on my hair. “Just let me know if you need anything, okay? Any

    Last Updated : 2024-10-28
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 9

    Nagpaalam si Ronald sa akin dahil may aasikasuhin lang daw itong inportanteng bagay. Palabas na siya kaya bumalik siya sa pisngi ko, nagulat ako ng lumuhod siya sabay halik rin sa tiyan ko. Inilagay niya rin ang tainga niya malapit sa tiyan ko. “Daddy loves you so much, baby, and don’t worry about mommy because your daddy will take care of her.” Sambit nito kaya napangiti ako. Dahan-dahan siyang tumayo mula sa pagkakaluhod sabay baling sa dalawang tauhan niya. “If something happens to them, you’re going to be dead meat,” mariin niyang sambit at turo sa mga tauhan niya. “Ingat ka and drive safely,” sabi ko kaya kumaway siya sa'kin para magpaalam na. Naglakad na siya palayo hanggang sa makarating siya sa sasakyan niya. Pinagbuksan siya ng pintuan ng kaniyang tauhan at pinagsarahan rin ng makapasok na ito. Sumama ang anim niyang mga tauhan sa kaniya at napansin kong mas hinigpitan pa nito ang seguridad dito sa mansiyon niya. Mukhang may kinakaharap siyang problema at ako naman a

    Last Updated : 2024-10-29
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 10

    Napansin kong lumapit sa kaniya ang kasambahay niya at ng saktong titingin na siya sa direksyon ko ay agad kong isinara ang pintuan. Narinig ko ang pag-akyat ng kasambahay kaya mabilis naman akong humiga sa kama. Narinig ko ang pagpihit nito sa siradura at dahan-dahang pagbukas ng pinto. Nagkunwari akong kanina pa nakahiga at nagmumuni-muni muna sa paligid. “Ma'am, bumaba na raw po kayo at mauna nang kumain,” magalang niyang sabi. Agad naman akong bumangon at umikot para harapin siya. “Ayos lang, hintayin ko na lang siya.” Nakangiti ko namang tugon pero nag-aalala siyang napatingin kay Ronald sa baba. “Pero ‘yun po kasi ang sabi ni sir at baka isipin ni sir na hindi po nasunod ang utos niya,” sabi nito at napalunok bigla. “Sige, bababa na ako.” Malamig kong tugon kaya pilit siyang ngumiti. Umalis siya sa harapan ng pinto para makadaan ako. Sumunod naman siya agad sa paglalakad at pababa ng hagdan. Sa tingin ko ay alam nito kung paano siya magalit kaya hindi na ako magtataka

    Last Updated : 2024-10-30
  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 11

    Kinabukasan, pagkababa ko ng hagdan ay agad kong napansin ang madami niyang tauhan sa sala. Lumapit sa akin ang isa sa mga tauhan ko. Napakunot-noo ako kung bakit ‘tila aalis na naman siya.“Anong nangyayari dito?” nagtatakang tanong ko. “Aalis na naman ba siya?” kunot-noong dagdag tanong ko.“Miss, Airah, hindi siya aalis pero ang sabi ng associate nila ay may gagawin daw silang operasyon mamayang gabi,” paliwanag niya.“Anong klaseng operasyon?” nagtatakang tanong ko."I guess, it's murdering someone," he replied. An evil smile graced my lips. "Ooh, I missed doing that," I replied. "Soon enough, you can do that again but not now since you were pregnant," he reminded me. "Yeah, I know," I replied to him. Dumating si Ronald at pumalakpak siya para kunin ang atensyon nilang lahat kaya umikot silang lahat para harapin siya. Napansin ko na umalerto silang lahat at tumayo ng tuwid."Kill him, at exactly 6:30 am and make sure that no one will know about this," he declared. "Go to his e

    Last Updated : 2024-10-30

Latest chapter

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 83

    NAVARRA'S EXCLUSIVE BUILDING9:24 PMSanremo, ItalyCasino Area2nd floor Naglakad kaming dalawa papunta sa mga berdeng mesa kung saan naglalaro ng mga baraha ang lahat ng mga taong narito. May napansin akong kakaiba dahil ang isang lalaking narito ay parang hindi naman kasali sa kahit na anong mafia organization. Parang most likely sa mga drug syndicate group base sa hitsura at pormahan nito.Maraming mga naglalakihang chandelier sa gitna na nagliliwanag na parang isang anghel na nagdadala ng liwanag sa madilim na silid. Lahat sila dito ay halos dinadaya lang ang isat-isa para sa pera.There's no fair game in the world of criminals. They all used tricks to win, to get the money they craved. In the first game, they let their opponents win, but as the games went on, they'd use their tricks to cheat and get back the money they'd lost."Nice game, amico nostros," komento ng tauhan ni Ronald kaya halos napatingin lahat sa kaniya ang mga naglalaro ng baraha.Isang manlalaro ang lumingon

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 82

    Navarra's Exclusive BuildingVia del Porto — Underground Casino7:56 PMJanuary 4, 2025"Boss, what are we going to do now?" their second-in-command asked. Ronald, wearing a black fedora hat, sat in the red small sofa. "We'll do the money laundering as other mobsters we're working with to take down and captured Mr. Dayron," he replied, lighting up his cigarette. "What art? Where?" the second-in-command asked. "I heard from a source that there's a white truck containing the Renaissance art—Mysteries of Milan," he began. "That truck will be passing over Bologna Street, but you need to follow it until the driver is in a place with no crowds," he explained. "I warned you," he pointed at each of them with his index finger. "If you get caught, you'll be punished." The threat hung in the air. I walked toward him and sat on the rolled arm of the sofa beside him. He immediately placed his hand on my waist, glancing at his mobsters. His mobsters stood seriously before him, two meters away

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 81

    Ronald's whereabouts Nagpaalam si Ronald kanina na makikipagkita sa isang informant. Narinig ko ang usapan nila; dapat siguraduhin ng informant na walang nakasunod. Huminto si Ronald sa isang tahimik na eskinita na walang katao-tao sakay ng itim niyang sasakyan. Bumaba siya at pinasadahan ng tingin ang paligid, nagmamasid kung may tao.Ronald adjusted his coat and necktie, glancing at his Rolex. He waited, leaning against his car, his eyes scanning the surroundings. He heard a clinking sound—a nearby trash can.Soon, he spotted someone approaching. "Sorry for keeping you waiting," the informant said, getting out of his car."It's alright, I just arrived," Ronald replied as the informant walked closer."Give me the papers," Ronald instructed. The informant retrieved an envelope from his car.He handed the envelope to Ronald. "All the papers and agreements are inside."Ronald opened the brown envelope and read the first page. "This is insane," he commented, shaking his head."Money is

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 80

    Napakagulo na ng mundong ginagalawan naming dalawa. Hindi ko na alam kung saan hahantong ang lahat. Will our story be like other stories and movies, all tied up at the end? Will all the pieces of the puzzle fit together in the end? Sa magulong mundong ito, hindi na namin alam kung sino ang mga kakampi at sino ang dapat pagkatiwalaan."How's the operation... to gather more data on him? To take him down?" My voice was barely a whisper, the question staying in the air.Ronald's eyes moved quickly. A beat. Then, a slow kiss on my forehead. "Everything went well, darling." His calm tone made the tension feel stronger."Is there a new threat?" I asked, meeting his gaze. He stared back, his eyes steady."Maybe," he said, his voice softer now, "but we'll face it together." The attempt to lighten the mood felt heavy in the air."Ano? Pumapayag ka na bang masangkot si Niccoló dito?" tanong ko sa kaniya.Napaisip siya sandali. "Kapag handa na siya pero hindi pa ngayon," tugon niya.He's our only

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 79

    Kinabukasan, kahit tila ordinaryong araw lamang, mababakas ang tensyon sa hangin. Ang aming interaksyon, bagamat gaya ng dati sa panlabas na anyo, ay puno ng pinipigilang emosyon. Habang nagpapatuloy ang operasyon—ang pinagsamang puwersa ng kanyang mga tauhan at ng ilan sa akin—ay kapansin-pansin ang pagod sa mga mata ko. Ang pagnanais na mahuli ang aking sakim na ama, na burahin siya sa mundo, ay isang apoy na nag-aalab sa aking puso, ngunit ang takot sa panganib ay isang malamig na kamay na pumipigil sa akin.Hindi niya ako itinuturing na anak. Isang pamumuhunan lamang ako, isang produkto, isang bagay na maaaring ipagbili kung kailan niya naisin. Ang sakit ng katotohanang ito ay isang matinding bigat sa aking dibdib. Isang bagay na magagamit niya, at kapag wala na raw siyang pakinabang, basta na lang ipagkakait sa akin ang halaga ko. Ang galit ay isang bulkan na naghihintay lamang ng pagsabog."Dalhin niyo siya dito," ang utos ni Ronald sa kanyang tauhan sa cellphone, at ang boses n

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 78

    Pagkatapos ng pag-uusap namin kahapon, naayos na ang hindi pagkakaintindihan sa pagitan nating dalawa. Natatamaan na ng sinag ng araw ang mukha ko, at pagkahawak ko sa tabi ko, naramdaman kong wala siya roon. Iminulat ko ang mga mata ko. Bumangon ako at nakita kong wala nga siya.Ibinaba ko ang aking mga paa sa kama at naglakad palabas ng pinto. Lumapit ako sa handrails at tinanaw siya sa ibaba, pero wala siya roon. Nagdesisyon akong bumaba ng hagdan. Pagkababa ko, mabilis siyang hinanap ng aking mga mata."Where's Ronald?" tanong ko sa kasambahay."Ma'am, I guess he went to buy something," magalang na sagot ng kasambahay."Okay, then," tugon ko, at nagtaka bigla."La mia Regina!" Nagulat ako nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. Paunti-unti akong umikot para harapin siya.Napatingin ako sa hawak niyang bouquet ng mga bulaklak. "Para saan iyan?" tanong ko habang papalapit siya sa akin."This is for making you upset," tugon niya, sabay abot sa akin ng bulaklak.Nag-alangan ako

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 77

    Nagkakatigan kaming dalawa ng tauhan ko. Pasulyap-sulyap siya sa paligid, iniisip yatang may makakarinig sa amin. Pinagpapawisan siya, halatang kinakabahan. Pakiramdam ko'y nababalot ako ng isang malamig na takot, isang takot na hindi ko kayang ipaliwanag. Bumuntong-hininga siya, napapikit. Hinihintay ko pa rin ang sasabihin niya. Ang puso ko'y mabilis ang tibok, para bang sasabog na sa dibdib ko.“I’m sorry for telling you this but….” panimula niya, pero hindi na naman niya itinuloy. Nagdadalawang-isip pa yata. Bumigat ang pakiramdam ko. Ano kaya ang sasabihin niya? Parang may mabigat na bato ang nakadagan sa dibdib ko. “Your husband is not just planning to kill you but also to take over your father’s bankrupt business,” pag-amin niya sa wakas. Nanlamig ako. Hindi ko inaasahan ang mga salitang iyon. Parang may yelong dumadaloy sa mga ugat ko.Nagsalita ang isa ko pang tauhan. “Hindi namin alam ang pakay niya, ang tunay niyang dahilan.”“Siguro, bahagi lang ‘yon ng plano niya

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 76

    Naglakad ako palabas at pumunta sa handrails. Napansin kong may mga taong nagtitipon sa ibaba, at may pinag-uusapan. Sa hula ko, maaaring tungkol iyon sa mga target lists na nakita ko kahapon. Sinenyasan ko ang mga tauhan ko na sumali sa usapan, kaya naglakad sila palapit sa mga ito."Dapat ba akong makialam?" bulong ko sa sarili habang ang mga daliri ko ay nasa pisngi ko. Ang tensyon ay tila nakakapit sa hangin, mabigat at nakaka-engganyo. Ang bawat bulong at bawat kilos ay tila may sariling kuwento.I watched them, Ronald strolling toward the sofa, legs crossed, a smirk playing on his lips as he spoke. My breath caught. The code—the same code from yesterday—was there, plain as day. They were plotting something against the governor. Some of his men still eyed Ronald with suspicion, but his gestures, his expression… it was a silent command: observe.Their alliances? His motives? A puzzle with missing pieces. The deal—to help bring down my father—was still fresh in my mind. But the gov

  • Cosa Nostra Heiress   Chapter 75

    "Naiwan pala naming bukas ang pintuan," narinig kong bulong ng kung sino.Sinilip ko. Hindi ko siya kilala, kahit nakita ko na ang mukha niya. Kilala ko halos lahat ng tauhan ni Ronald… pero hindi siya. Sino kaya siya? Pamilyar ang boses, pero hindi ko matandaan kung saan ko narinig. Muli akong sumilip sa maliit na siwang ng pinto. Nakita kong nilock niya ito.Nang mapansin kong titingin na siya sa akin, mabilis kong isinara ang pinto. May naalala ako bigla—ang mga nabasa ko kanina."To save me?" Ang tanong ay muling sumagi sa isip ko. Muli kong binasa ang mga nakasulat.Biglang nag-flashback ang mga nakita ko kanina.Marami siyang itinatagong sekreto. Naiintindihan ko na ngayon ang sinabi niyang minsan kailangang may itago para protektahan ang taong mahal niya. Pero dahil sa mga nakita ko, mas marami pang tanong ang nabuo sa isip ko.Sa gilid ng whiteboard, may mesa. Nakakalat ang mga papel—mga plano marahil, pero wala siyang sinasabi sa akin. Ano ang balak niya? Hindi ko mabasa ang

DMCA.com Protection Status