Sa ngayon ay kasalukuyang nagpapaimbestiga pa rin kami ni Ronald sa mga tauhan namin dahil ayaw pa rin tumigil ni daddy sa paghahanap sa akin. Bakit ba pilit niya kaming pinaglalayong dalawa? Hindi ko gustong paglayuin kami muli ng tadhana pero hindi ko alam kung ano ang mga susunod na mangyayari.“My queen, where are you?” pagtawag nito sa akin.Napangiti naman ako. “I'm here, darling.” Sagot ko naman."Let's go to the place that my family owns," he uttered. My eyes widened. "What?" "Don't worry, it's a private mall, and there's an uncrowded way where we are free to enter since your dad is busy looking for the girl he thought it was you," he seriously explained. "That's great news," I replied. "My father wanted to meet you and his grandson," he said, which made my heart pump faster, but I had a mix of emotions; excitement and nervousness. Makakalabas na rin kami at buti na lang dahil nagawan naman pala nila ng paraan. Nasa parking lot ngayon ang mga tauhan namin dahil patulo
Dahan-dahan itong umikot paharap sa amin habang nakaupo sa swivel chair. Ngumisi ito sa akin ng makita ako at nakita ko ang linyang peklat sa kaliwang mata niya. Nagulat ako at tila may bigla na lang lumilitaw sa aking ala-ala na hindi ko maintindihan. Tumayo ito at naglakad papunta sa direksyon namin."Oh, I didn't expect my son would bring you here." He said in a husky voice, circling around us. "Dad, you know my wife, right?" Ronald asked, his voice tight. "Yes,it is ," he replied, lighting a cigarette with a touch of his wrist. "Can you give us a minute alone?" he asked, his gaze sharp. Ronald glanced at the mobsters. "Let's go," he ordered, and they all followed. Ronald turned back to me, his eyes burning. "If he did anything to you, just tell me. I'll kill him right here in front of you, you hear me?" He said, his grip on my hands tightening. "But—" I started, but he cut me off, pressing his fingers against my lips. "No buts. I won't let anyone hurt my wife, not even my o
His father smiled evilly at me, and the way he gazed at me seemed scary. It also seemed that he was planning for something. He walked towards me, so I walked backwards, and fear shivers ran down my spine. My hands started trembling, and is this kind of some deception? Did his father trick us?“What are you supposed to do?” I asked, my voice trembling.“You will see,” he responded, threateningly.“Ronald, darling!” I shouted.“He won’t hear you,” he replied, glancing at the door, watching him trying to open the door lock.“Y-You are a traitor!” I yelled at him, my voice trembling. Tumawa siya ng malakas. “Hindi ko kayo trinaydor,” depensa niya.Ang bilis ng pintig ng puso ko dahil sa kaba at nanginginig na rin ang mga kamay ko. Kailangan kong makaisip ng paraan pero wala talagang pumapasok sa utak na kahit anumang ideya para makatakas. Napatingin ako sa pintuan at nakita kong sinusubukang sirain ni Ronald ang door lock.“Yes, you are!” Sigaw ko sa kaniya. “You are just like my father
“What a waste of time!” Pagdadabog ni Ronald ng makauwi na kami.Nilapitan ko siya at sinubukang pakalmahin ngunit mapapansin pa rin ang galit na nararamdaman niya. Hindi niya kasi inakala na hindi magiging maganda ang mangyayari. Tumunog bigla ang cellphone niya at nakita niyang ang ama niya mismo ang tumatawag. Imbes na sagutin ay denecline niya ang tawag.“Ayos lang,” mahina kong sambit kaya bumaling siya sa akin.He placed his hand on my shoulder. "No, my queen, that's not okay," he said, his voice calm. "He was my father, but I won't let someone harm you," he added and wrapped me in his arms. "Thank you darling for keeping me feeling secured," I replied and slowly embraced him. "It's a man's duty to protect his woman,” he stated, slowly pulling away his hug and using his finger, he parted the strand of my hair and put it behind my ear.Ibinaling niya ang atensyon niya sa tauhan niyang nasa harapan lang niya bago tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa. Naglakad sila palabas ng tauhan
Kinabukasan nga ay nagpaalam sa akin si Ronald na may kikitain siya. Isa daw itong senador at gusto niya daw malaman kung ano ang impormasyong sasabihin nito. Tuwing may hearing kasi sa senado ay sinasabi nito lahat kay Ronald ang nangyayari tungkol sa kaso. Minsan ng nasangkot ang pangalan nito at ang iba sa mga tauhan niya.Naiwan na naman kami dito sa mansiyon at sa dating bahay na tinitirahan namin dati ay hindi pa rin ligtas dahil maaari lang nila kaming balikan doon kapag gugustuhin nila.“Niccoló!” Tawag ko sa pangalan ng bata.“Yes, mommy?” sagot ng bata at tumatakbo papunta sa'kin."I noticed that you look sad, do you want something baby?" I asked, forcing a smile. "I want to go out and have fun outside of this place, mom." He responded, and I took a deep breath. "I'm sorry son, but your father will get furious and it's really dangerous." I uttered, apologizing again.Nakita ko ang pagkurba ng bibig ng bata. “Lagi na lang po,” malungkot niyang sambit.“Pasensya na talaga an
“Looks like my wife and son are having a good time,” komento niya habang naglalakad palapit sa amin. “What's going on?” he asked, a smile across his face. Binalingan namin siya ng atensyon. “Just some quality time,” nakangiti kong tugon. "That sounds good wife," he replied, couldn't get off his smile from his lips. He walked straight to me so I faced him and planted a kiss on my forehead. Our son quickly gave him attention so he walked towards him and gave him a kiss above his head. "How's my son doing?" tanong niya sa bata. "I'm doing well, daddy." Nakangiting tugon sa kaniya ng bata. "Your mom really made your day and this is good, doing simple things that make you happy even at once," he commented, and our son nodded as an agreement. "Kamusta naman ang lakad mo?" tanong ko. "Maayos naman," sagot niya. May mga informants kasi ito na galing sa politika at mayroon rin sa mga police kung saan ay nakakatanggap siya ng mga impormasyon na kailangan niya. May mga bagay k
Kinabukasan ay nagkaroon ng malawak na imbestigasyon at pagbabantay para sa galaw ng aking sakim na ama. Ang mga tauhan ni Ronald at informants nito ay madalas nagbibigay ng mga update sa amin. Ang mga informants ay ang mga taong nasa loob ng organisasyon pero kailangan ay mas dobleng pag-iingat ang gawin nila para hindi mahuli.Kailangan nilang maging mas maingat at mas galingan pa ang pagpapanggap para hindi sila makahalata. Madalas kasi sa loob ng organisasyon ng aking sakim na ama ay may mga nahuhuli. “Kamusta naman ang pag-iimbestiga nila?” tanong ko kay Ronald.“Sa ngayon ay nalaman na nilang hindi ikaw ang babaeng pinagkamalan nila at sinusuyod nila ang buong lugar para lang mahanap ka,” mahabang paliwanag niya. “Pero huwag kang mag-alala dahil ligtas tayo dito,” paninigurado niya.“Mabuti naman kung gano'n,” tugon ko.“Aalis muna kami ngayon at pupuntang siyudad pero hindi naman kami magpapahalata,” pagpapaalam niya.Tiningnan ko siya ng diretso. “Pinapayagan kita sa gagawin
I didn't notice that he went inside the room, but I suddenly felt him hugging me from the back as he kissed me at the back of my neck down to my shoulders. He started roaming my body and his right hand pulled up the end of my black dress as he started caressing my legs. I tried to resist him, but he didn't mind it and kept roaming my body, so I turned around to face him. "Ronald—" I spoke, but I was shocked when he pushed me to the bed. "Don't say another word, my queen, because this would be our greatest royal night," he uttered, a playful smile slowly spreading across his lips. “Anong nakain mo? Bakit bigla ka na lang nagkakaganyan? Lasing ka rin ba?” Sunod-sunod kong tanong pero hindi niya ito sumagot at inayos lang nito ang pulang neck tie niya. Napalunok ako ng makita kong unti-unti niyang tinatanggal ang sinturon nito sa black tailored trouser niya at sa paraan ng pagtingin nito sa’kin. Napalunok rin ako sa paraan ng pagngiti niya. His right hand holding his black belt
NAVARRA'S ESTATEFebruary 8, 2024Nang makarating na kami sa mansiyon ay agad nilang binuksan ang malaking gate at ipinaandar pataas ang sasakyan papasok sa loob. Sumunod naman ang dalawa pang mga sasakyan sa pagpasok sa loob ng malaking gate at nang makapasok na lahat ay may pinindot silang button pata automatic na magsara ang gate.Ipinarada muna nila sa gilid ng mansiyon at halos sabay-sabay kaming lumabas sa loob ng mga sasakyan. Wala pa ring malay ang mga tauhan ng kalaban na nahuli namin kaya dalawang tauhan ang magkabilang humahawak rito. Nagtaka ako at tumigil sa paglalakad ng makitang dinala ito malapit sa garahe pero laking gulat ko ng paunti-unting bumababa ang semento sa mga paanan nila.Tiningnan sila ni Ronald sabay tango sa kanila na ang ibig sabihin ay sila nang bahala sa mga kalalakihang iyon. Binalingan ako ni Ronald at hinawakan ang kamay ko habang magkadikit ang bawat daliri naming dalawa. Gusto kong ibuka ang bibig ko pero mas pinili ko na lang panatilihin itong s
Sa apat na sulok ng gusali ay may namataan ang mga tauhan namin na mga kalalakihan. Nagtangka silang tumakas pero tinutukan nila ito ng baril kaya dahan-dahan nilang itinaas ang mga kamay nila at ibinaba sa sahig ang mga baril nila. Halos manlambot ang mga tuhod nila at tila hindi makagalaw sa kinatatayuan nila. Hindi nila inaakaalang mahuhuli sila sa pagkakataong ito.Ang isa sa kanila ay sinipa ang baril ng tauhan ni Ronald pero mabilis naman niya itong binawian at sinipa ng malakas sa tiyan na dahilan para manghina ito at tumupi ang katawan niya sa sakit. Halos tumalsik pa ang dugo nito mula sa kaniyang bibig bago paunti-unting napaluhod sa lupa habang ang kaniyang mga kamay nakahawak sa tiyan niya.Mabilis namang binunot ng tauhan ni Ronald ang baril at itinutok sa lalaki. Sa pagpasok ko sa lugar ay nadatnan kong tinatalihan na nila ang mga kamay ng mga nahuli nilang kalalakihan. Ang ibang mga tauhan ay binunot ang mga baril nila habang ang iba naman ay nakatutok ang nguso ng mga
Dalawang araw na ang nakalilipas pero hindi pa rin namin sila mahanap at mahagilap kahit na anino nila. Maaaring sinusubukan nila kaming linlangin pero gagawa kami ng paraan para mahanap sila at hindi kami magpapadala sa mga panlilinlang na maaari nilang gawin. Kung sinuman ang tumutulong sa kaniya na maaari ring may kaugnayan sa organisasyon ng asawa ko ay mag-ingat siya at siguraduhin niya lang na hindi ito matutuklasan ni Ronald dahil once na malaman niya kung sino ito ay paniguradong sa impiyerno ang bagsak niya.Nakita ko ang gusali kung saan nangyari ang barilan noon at punong-puno ng tumalsik na mga dugo ang bawat pader lalo na ang sahig. Sobrang tahimik ng lugar na ito at walang ibang maririnig kung hindi ang mga nililipad na yero sa paligid. A fresh and cold breeze brushed against my skin and this made me questioned myself why do I feel like my knees weakened. There's something in this place that I can't tell and probably, I really sensed a danger in the surroundings.Tumikh
Naipit na sa sitwasyon ang lalaking nakasuot ng kalahating maskara at napatingin ito sa paligid habang naghahanap ng butas para makatakas. Napansin namin na kinakabahan na ito at tumulo na ang mga pawis nito sa kaniyang noo. Parang nag-pa-panic na rin 'to lalo na no'ng tinutukan siya ng baril ni Ronald at naglabas na rin ako ng baril sabay tutok sa kaniya. Kinakapa nito ang kaniyang bulsa pero ang nakapa lang nitong armas ay kutsilyo lang hanggang sa bigla nitong naalala na wala pala itong dalang baril. Habang nakatutok sa kaniya ang baril ay dahan-dahang naglalakad palapit sa kaniya si Ronald. Huminga ng malalim ang lalaki at bumubuwelo habang nakatingin sa aming dalawa. Nakita ko ring naglabas pa ito ng isang kutsilyo at pinaikot ito ng sabay. Nanatili itong alerto at parang balak niyang saksakin kami o kaya ibato sa aming dalawa ang mga hawak niyang kutsilyo. Nagkatinginan kaming dalawa ni Ronald habang tila inoobserbahan pa rin kami ng lalaking nasa gitna namin. Kung hindi man
Tatlong araw na ang nakalilipas pero hindi pa rin nila nahuhuli ang Mr. Dayron na 'yon ngunit ayon sa aking asawang si Ronald ay malapit na nilang malaman kung sino ang espiya. Medyo nahihirapan pa rin silang tukuyin ito dahil madalas ay nakasuot ng kalahating maskara at ang isang mata lang nito ang nakikita.Masyado itong misteryoso at natapos man ang barilan sa pagitan ng dalawang panig pero nagpatuloy pa rin sila sa paghahanap sa Mr. Dayron na 'yon kasama ang mga tauhan nito pati ang mga tumutulong sa kaniya. Hindi na gano'n kalawak ang impluwensiya nito at pinagtatawanan na rin siya ng mga ibang organisasyon dahil nalaman nila na kailangan niyang ibenta ang sarili niyang anak para lang maisalba ang negosyo niyang matagal nang baon sa utang.Tuwing magkadikit ang mga balat namin ni Ronald ay nararamdaman ko ang mga pangamba nito kahit na alam kong matapang niyang hinaharap ang lahat. Ang tingin sa kaniya ng lahat ay walang kinatatakutan. Well, in this criminal and dangerous world
Napansin ko ang pag-igting ng kaniyang mga panga at sa kaniyang ekspresyon ay masasabi kong may binabalak siyang hindi maganda. Pakiramdam ko ay kapag nalaman niya kung sino ang traydor sa organisasyong ito ay hindi ito magdadalawang-isip na patayin ito ng wala sa oras. Tumayo ito bigla at naglakad palayo sa akin. Nararamdaman ko ang bigat ng presensya nito at halos hindi mapakali.Naiinis niyang sinulyapan ang cellphone niya ng marinig na may tumatawag at ini-slide na lang ito sa green button bago inilagay malapit sa kaniyang tainga."May balita ka na ba?" Mahahalata sa boses nito na gusto niya na agad ng bagong impormasyon.Tumikhim naman ang tauhan niya. "Meron na boss," panimula ng kausap nito. "Hindi nga tayo nagkamali dahil matagal ng may espiya sa organisasyon at ang dahilan ng pagsapi nito sa kasamahan ay upang malaman ang bawat galaw natin lalo na ang mga planong gagawin natin." Pagpapaliwanag ng tauhan niya mula sa kabilang linya."Sabihin mo sa akin," matigas niyang sambit
Mula sa balita ng tauhan ni Ronald ay marami na ring nalagas sa aming grupo. Hindi pa rin nila mahuli-huli ang sakim na Mr. Dayron na 'yon dahil maaaring may malaking tao ang tumutulong sa kaniyang makatakas mula sa siyudad. Hindi nila ito matukoy-tukoy kung sino pero tila opisyal ito sa gobyerno na may mataas na posisyon.Napaisip rin bigla ang aking asawa sa narinig lalo na't kamakailan lang ay humina ang kaniyang alyansa. Maaaring dating tauhan ito ng aking ama at halos matulala ako ng maisip kung sino ito. Ayaw ko munang sabihin kung sino ito dahil wala pa naman akong hawak na ebidensya na nagpapatunay na siya ang tumutulong. Alam kong maraming posibleng traydor sa grupong ito at ano pa bang aasahan ko? Grupo ito ng mga kriminal at para sa kanila ay kapangyarihan ang pera. Ang pera ay isa sa malaking pundasyon ng impluwensiya at kapangyarihan. Iniisip rin ng karamihan na kapag marami silang pera ay mas superior na sila sa ibang grupo. Maraming mga pagkakataon na sila-sila rin nam
Naghahanda na sa pag-alis ang ibang mga tauhan ni Ronald dahil ipapadala nila ito doon sa lugar na iyon. Kumuha sila ng sapat na mga armas at bala na dadalhin. Nagdala rin sila ng mga granada para mas mabilis nilang mapatay ang mga kalaban nila lalo na kapag palapit na sila sa direksyon nila.Lahat ng mga armas, bala, at granada ay inilagay nila sa likod ng sasakyan. Ang itinatalagang pansamantalang leader ng grupo ay nilingon ang aking asawa pagkatapos isara ang likod ng sasakyan. Tinanguan na lang siya ni Ronald pero tumango na lang ito at kumaway sa kaniya para magpaalam.Napakamulsa si Ronald habang pinapanood sila sa hindi kalayuan. Lahat sila ay naglakad na papunta sa pintuan ng sasakyan at halos sabay-sabay na sumakay.Pinaandar na agad nila ang mga sasakyan at nagsimula na itong tumunog. Binuksan muli ang malaking gate at magkakasunod na lumabas ang tatlong sasakyan.Naglakad papunta sa direksyon ng aking asawa ang anak naming si Niccoló. Binalingan naman siya ng atensyon ni
Kinabukasan ay nakatanggap kami ng tawag mula sa mga tauhang naiwan doon at sa background pa lang nila ay maririnig na ang malalakas na pagsabog pati mga putukan ng baril. Agad namang nagmadaling bumaba si Ronald at sinagot ang tawag."It's kind of dangerous now and we almost caught Mr. Dayron, but his mobsters were also after us." The mobster explained from another phone line."Just be careful and remember the goal is to capture him, not die for some unnecessary things." I overheard Ronald strictly reminding the mobster."Noted, boss."Kaagad na pinatay na ang tawag dahil mula sa background pa lang nila ay parang nasa gitna sila ng isang giyera. Naging seryoso bigla ang ekspresyon ni Ronald at tinawag ang underboss ng grupo na agad namang naglakad palapit sa kaniya. Nagsindi pa ito ng sigarilyo sa harapan ni Ronald. Ibinuga niya ang usok sa gilid niya bago muling hinarap si Ronald."Kung kinakailangan ay magpadala ka ng iba pang mga tauhan sa lugar na 'yon," mahigpit na utos ni Rona