Napansin kong lumapit sa kaniya ang kasambahay niya at ng saktong titingin na siya sa direksyon ko ay agad kong isinara ang pintuan. Narinig ko ang pag-akyat ng kasambahay kaya mabilis naman akong humiga sa kama. Narinig ko ang pagpihit nito sa siradura at dahan-dahang pagbukas ng pinto. Nagkunwari akong kanina pa nakahiga at nagmumuni-muni muna sa paligid. “Ma'am, bumaba na raw po kayo at mauna nang kumain,” magalang niyang sabi. Agad naman akong bumangon at umikot para harapin siya. “Ayos lang, hintayin ko na lang siya.” Nakangiti ko namang tugon pero nag-aalala siyang napatingin kay Ronald sa baba. “Pero ‘yun po kasi ang sabi ni sir at baka isipin ni sir na hindi po nasunod ang utos niya,” sabi nito at napalunok bigla. “Sige, bababa na ako.” Malamig kong tugon kaya pilit siyang ngumiti. Umalis siya sa harapan ng pinto para makadaan ako. Sumunod naman siya agad sa paglalakad at pababa ng hagdan. Sa tingin ko ay alam nito kung paano siya magalit kaya hindi na ako magtataka
Kinabukasan, pagkababa ko ng hagdan ay agad kong napansin ang madami niyang tauhan sa sala. Lumapit sa akin ang isa sa mga tauhan ko. Napakunot-noo ako kung bakit ‘tila aalis na naman siya.“Anong nangyayari dito?” nagtatakang tanong ko. “Aalis na naman ba siya?” kunot-noong dagdag tanong ko.“Miss, Airah, hindi siya aalis pero ang sabi ng associate nila ay may gagawin daw silang operasyon mamayang gabi,” paliwanag niya.“Anong klaseng operasyon?” nagtatakang tanong ko."I guess, it's murdering someone," he replied. An evil smile graced my lips. "Ooh, I missed doing that," I replied. "Soon enough, you can do that again but not now since you were pregnant," he reminded me. "Yeah, I know," I replied to him. Dumating si Ronald at pumalakpak siya para kunin ang atensyon nilang lahat kaya umikot silang lahat para harapin siya. Napansin ko na umalerto silang lahat at tumayo ng tuwid."Kill him, at exactly 6:30 am and make sure that no one will know about this," he declared. "Go to his e
Habang natutulog pa lang ako ay agad akong may nakapa na kung ano kaya agad akong nagmulat ng mga mata ko hanggang sa mapagtanto kong mukha lang pala ni Ronald iyon. Nagising akong magkayakap kaming dalawa sa kama at wala rin akong ideya kung paano nangyari ‘yon dahil nauna akong natulog kagabi.Saktong babangon na sana ako ng hinila ako nito pabalik sa kama. Inisip kong baka nanaginip lamang ito pero nang sinubukan kong bumangon muli, ay hinila ulit ako nito pahiga sa kama.Dahan-dahan kong inaalis ang kaniyang kamay mula sa pagkakahawak, nagulat ako ng mas humigpit pa ang pagkakahawak nito sa akin. Niyugyog ko ito dahil sa inis na nararamdaman ko.“Huwag mo nga akong asarin,” inis kong sambit at sinampal ang kamay nito.Napapansin ko na sumisilay ang ngiti sa kaniyang mga labi at kasabay naman no'n ang pagmumulat niya ng kaniyang mga mata. “Saan ka pupunta?” tanong nito sa kagigising na boses.“Doon sa labas, maghahanda ng agahan.” Tugon ko sa kaniya pero ngumisi lang siya at hinila
Iniwan namin ang pitong taong gulang na anak namin sa mga kasambahay. Sabay kaming sumakay sa kotse habang minamaneho ng kaniyang tauhan. Nakasuot siya ng itim na suit habang ako ay pulang dress. Ipinatigil ni Ronald ang sasakyan sa harapan ng isang restaurant.Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang matandang nagagalit na dahil patuloy pa rin nila akong hinahanap sa mga nakalipas na taon. Senenyasan niya ang associate na pumasok sa loob habang may recorder ito na kung saan nakakonekta sa hawak ni Ronald. Kapag binuksan na niya ang recorder na iyon ay maririnig namin lahat ng mga usapan nila.Nang makapasok na ang associate nito ay kinausap niya ang isang pang associate nila. Walang iba kundi ang may-ari ng restaurant at manager nito. Pumayag silang magpanggap siyang waiter para malaman kung ano ang pinag-uusapan nila.“Sana hindi sila pumalpak,” komento ni Ronald habang pinapanood niya ang mga ito sa ‘di malayuan. Hindi naman ito gaanong malayo pero nanatili pa rin ang pagpapanggap n
When we got home, I noticed how Ronald strengthened the security. He asked one of his mobsters to take him to the capo of the group since he needed to ask him about the plan. The capo of the group came. "Is there something you need, boss?" he asked and Ronald glanced at him sharply. "Damn it, of course why would I call you if I don't damn need you!" He raised his voice to him. "In what kind of activity boss? Is it extortion or drug trafficking?" he asked but Ronald slapped his palm on his forehead. "Darn it," Ronald stated and fell silent for a moment. "No, I mean, you are assigned in a small group so please make them move immediately since I need someone to do these tasks which is investigating inside the Dayron organization between this old man!" he explained in a furious tone. "Where's the fucking underboos here?" he inquired and he stepped in front. "I am here boss," he answered. "They will report to you everything," mariin niyang sambit at itinuro pa siya. “Wal
Kinabukasan ay mabilis na kumilos ang mga tauhan nito at pinuntahan ang bagong address ng isang mansiyon na sinasabi nila kung saan naroon daw ang aking ama. Pagkatapak pa lang niya sa lugar ay nagsilabasan na ang mga pulang laser. Nanatili itong kalmado at tinignan ang bawat gilid hanggang sa may nakita siyang button sa gilid.He jumped over them, ducked under them, and moved sideways to avoid each laser beam. He stood up slowly and pushed the button back. The red lasers disappeared, but as he touched the spot where they had been, a hidden gun appeared, ready to shoot in every corner. It was good that he avoided them. Nagawa namang makapasok ng isa sa tauhan ni Ronald habang ang capo ay patuloy na nagbibigay ng direksyon sa kanila. A tiny, almost invisible earpiece nestled in his ear. "I'm in," the mobster whispered, his voice barely a breath."Good," the capo's voice was rough through the earpiece, a low, deep sound. "Use the blueprint. There's a made man on page six, and an assoc
His eyes narrowed,and he tilted his head, a frown forming in his face. He pulled the earpiece out of his ear."What's wrong?" I asked, a little worried. He glanced at me, then back at the screen. "The earpiece sounds weird," he said, his voice tight. "I think we lost communication." “Subukan mo ulit kumonekta sa kaniya,” suhestiyon ko.Sinunod naman niya ang suhestiyon ko at ilang beses sinubukang kumonekta sa kaniyang tauhan hanggang sa nagkaroon na ng signal sa pagitan ng earpiece nila.Narinig niya ang ilang glitches ngunit luminaw rin ang tunog ng earpiece. Naririnig niya ang palitan ng baril at maririnig ang malalakas na tunog ng baril. "Do you hear me, sir? I'm sorry for the loss of our communication due to my situation," he said, and Ronald held the earpiece to his ear. "No problem, just do your job and get out of here." He commanded into the earpiece. Bumaba ng hagdan ang tauhan ni Ronald sa mansiyon at nagmamasid pa rin habang itinitutok ang baril sa bawat direksyon na d
Pumasok ako sa kwarto, hindi ko alam na sumunod pala ito sa akin sa loob. Nagulat na lang ako ng marahang bumukas ang pintuan sa likod ko. Umikot ako para harapin siya at mapapansin ang nakakalokong ngiti nito sa pagitan ng kaniyang mga labi. Bigla niya akong itinulak sa kama at dahan-dahang ipinatong ang katawan nito sa ibabaw ko. Nakita ko ang kaniyang kamay na paunti-unting ipinasok sa aking palda at nakiliti ako ng mapagtantong ipinasok niya na pala ang kaniyang mga daliri sa clitoris ko. “R-Ronald.” I moaned his name. Paulit-ulit niyang nilalabas-masok ang kaniyang dalawang daliri sa clitoris ko habang ako naman ay nanghihina at halos hindi makagalaw dahil sa paghagod na nararamdaman ko sa loob ko. His fingers kept rubbing it slowly, and I feel my body weaken as my body exhausted. I kept moaning until he was completely satisfied from rubbing them. Bumuntong hininga ako. “Wife, alam kong nagustuhan mo, nakita ko sa mukha mo,” nakangising sambit niya. His lips gently lan
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito.Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob.Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid.My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me.Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong nakita ang
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments.Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko.His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist."What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin."Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa.Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, naman ayos lang
Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan.Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan.Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak.Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga tumatakbo sa isipan ko.--INSIDE---Pagka
When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his family, but my family is more powerful than his, wit
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe
Kagagaling lang namin sa bahay ng city governor at tulad ng inaasahan ay sinalubong agad kami ng anak naming si Niccoló kasama ang ibang mga tauhang narito sa bahay. "Kamusta naman ang operasyon?" agad na tanong niya. "Okay naman po, Dad." "You should lead them properly," he uttered sternly. "You are allowed to violence againts the members who can't keep their loyalty." He stated, grinding his teeth emphasizing his words. "Ginagawa ko naman lahat ng sinasabi mo, Dad." Magalang niyang tugon kaya tinguan na lang siya ni Ronald. Nilagpasan na namin ito at binigyan ko siya ng huling sulyap bago kami nagtungo sa hagdan. Umakyat kami ng hagdan at dumiretso agad sa kwarto naming dalawa. He twisted the doorknob and pushed in, he went inside first and I followed him. Pagkapasok ay agad niyang ibinababa lahat ng mga hawak niyang gamit sa sahig at nagtanggal ng coat na suot niya sabay sukbit sa brown ns stick na nasa gilid niya. Sobrang seryoso ng ekspresyon niya at hindi ko mabasa ku
Even though, Ronald is no longer the mafia boss he still lead the organization and teaching our son how to lead well. Leading an organization is not an easy obligation and responsible. Sometimes the thugs would not listen to you if you have no idea to lead them. You should show dominance and sometimes violence in front of the thugs or mafia members. Nagsimula si Ronald sa obserbasyon kung saan ang aming anak na si Niccoló ay titingnan kung paano siya nakikipag-ugnayan, gumawa ng desisyon at ang kanyang istilo ng pamumuno na kinabibilangan ng pagdalo sa mga pulong ng mafia, pagsaksi sa mga negosasyon at pagmamasid kung paano niya nilulutas ang gulo. "You should have a discipline," Ronald muttered in firm voice. "I am guiding you to take a new step, son and I want you to continue my legacy and control over our criminal organization." He included as he observed him. "I know, Dad." "Niccoló you're a man now. It's time." Niccolò nodd and his eyes fixed on his father. "I'm ready, D
Nang maipasa na ni Ronald ang kaniyang posisyon sa aming anak ay mas nagkakaroon na ito ng oras para sa akin. Kahit hindi na siya ang mafia boss ng organisasyon ay tinitingala, kinatatakutan, at nirerespeto pa rin siya. Pagkatapos ng lahat ng mga pinagdaanan namin noon ay naisip naming dalawa na lumagay muna sa tahimik. Marami nang nangyari at halos hindi na rin namin mabilang ang pagkakataong nalagay kami parehas sa panganib sa nakaraan. May kaunting pagbabagong nangyari pero gano'n pa rin ang takbo ng buhay na mayroon kami. Ang organisasyon ay nakakasagupa minsan ng mga matataas na personalidad sa siyudad at hindi ito maiiwasan. Malungkot na tumingin sa akin si Ronald. "I miss the old days," panimula niya. "I miss being a mafia boss." "I know but you're still the dominant mafia boss I have met." He wrapped his arm into my waist. "And you're still the lost queen who has found her king in the darkness," he murmured softly, his voice sending shivers down my spine. He b
Pagkatapos ng mangyari sa amin kahapon ay nagdesisyon kaming dalawa ni Ronald na ituloy ang pagsasanay ng anak naming si Niccoló. Dinala namin siya sa training ground para ituloy ang naudlot niyang pagsasanay para sa pagbaril. Sa kalagitnaan ng pagsasanay niya ay tinuruan rin siya ng basic combat skills buong araw hanggang sa matutunan niya ito. Pinagpawisan siya ng husto at sobrang napagod ang katawan niya kaya pinagpahinga muna namin siya. "You did a great job, son." Pagbibigay papuri nito sa aming anak sabay tapik sa likod niya. "Thank you, Dad." "Soon enough, you will see your hard work." Nakangiting tumingin si Niccoló sa kaniya habang nakaupo ito sa sofa. Iniwan na namin ito doon at naglakad papunta sa foyer nang saktong dumating ang underboss ng grupo. Naglakad kami papunta sa kanilang kinarooonan para salubungin sila. "Did you get the information I asked you for?" tanong ng aking asawa kaya nag-angat tingin ito. He bobbed his head and handed him the black tape. "T