Habang natutulog pa lang ako ay agad akong may nakapa na kung ano kaya agad akong nagmulat ng mga mata ko hanggang sa mapagtanto kong mukha lang pala ni Ronald iyon. Nagising akong magkayakap kaming dalawa sa kama at wala rin akong ideya kung paano nangyari ‘yon dahil nauna akong natulog kagabi.Saktong babangon na sana ako ng hinila ako nito pabalik sa kama. Inisip kong baka nanaginip lamang ito pero nang sinubukan kong bumangon muli, ay hinila ulit ako nito pahiga sa kama.Dahan-dahan kong inaalis ang kaniyang kamay mula sa pagkakahawak, nagulat ako ng mas humigpit pa ang pagkakahawak nito sa akin. Niyugyog ko ito dahil sa inis na nararamdaman ko.“Huwag mo nga akong asarin,” inis kong sambit at sinampal ang kamay nito.Napapansin ko na sumisilay ang ngiti sa kaniyang mga labi at kasabay naman no'n ang pagmumulat niya ng kaniyang mga mata. “Saan ka pupunta?” tanong nito sa kagigising na boses.“Doon sa labas, maghahanda ng agahan.” Tugon ko sa kaniya pero ngumisi lang siya at hinila
Iniwan namin ang pitong taong gulang na anak namin sa mga kasambahay. Sabay kaming sumakay sa kotse habang minamaneho ng kaniyang tauhan. Nakasuot siya ng itim na suit habang ako ay pulang dress. Ipinatigil ni Ronald ang sasakyan sa harapan ng isang restaurant.Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang matandang nagagalit na dahil patuloy pa rin nila akong hinahanap sa mga nakalipas na taon. Senenyasan niya ang associate na pumasok sa loob habang may recorder ito na kung saan nakakonekta sa hawak ni Ronald. Kapag binuksan na niya ang recorder na iyon ay maririnig namin lahat ng mga usapan nila.Nang makapasok na ang associate nito ay kinausap niya ang isang pang associate nila. Walang iba kundi ang may-ari ng restaurant at manager nito. Pumayag silang magpanggap siyang waiter para malaman kung ano ang pinag-uusapan nila.“Sana hindi sila pumalpak,” komento ni Ronald habang pinapanood niya ang mga ito sa ‘di malayuan. Hindi naman ito gaanong malayo pero nanatili pa rin ang pagpapanggap n
When we got home, I noticed how Ronald strengthened the security. He asked one of his mobsters to take him to the capo of the group since he needed to ask him about the plan. The capo of the group came. "Is there something you need, boss?" he asked and Ronald glanced at him sharply. "Damn it, of course why would I call you if I don't damn need you!" He raised his voice to him. "In what kind of activity boss? Is it extortion or drug trafficking?" he asked but Ronald slapped his palm on his forehead. "Darn it," Ronald stated and fell silent for a moment. "No, I mean, you are assigned in a small group so please make them move immediately since I need someone to do these tasks which is investigating inside the Dayron organization between this old man!" he explained in a furious tone. "Where's the fucking underboos here?" he inquired and he stepped in front. "I am here boss," he answered. "They will report to you everything," mariin niyang sambit at itinuro pa siya. “Wal
Kinabukasan ay mabilis na kumilos ang mga tauhan nito at pinuntahan ang bagong address ng isang mansiyon na sinasabi nila kung saan naroon daw ang aking ama. Pagkatapak pa lang niya sa lugar ay nagsilabasan na ang mga pulang laser. Nanatili itong kalmado at tinignan ang bawat gilid hanggang sa may nakita siyang button sa gilid.He jumped over them, ducked under them, and moved sideways to avoid each laser beam. He stood up slowly and pushed the button back. The red lasers disappeared, but as he touched the spot where they had been, a hidden gun appeared, ready to shoot in every corner. It was good that he avoided them. Nagawa namang makapasok ng isa sa tauhan ni Ronald habang ang capo ay patuloy na nagbibigay ng direksyon sa kanila. A tiny, almost invisible earpiece nestled in his ear. "I'm in," the mobster whispered, his voice barely a breath."Good," the capo's voice was rough through the earpiece, a low, deep sound. "Use the blueprint. There's a made man on page six, and an assoc
His eyes narrowed,and he tilted his head, a frown forming in his face. He pulled the earpiece out of his ear."What's wrong?" I asked, a little worried. He glanced at me, then back at the screen. "The earpiece sounds weird," he said, his voice tight. "I think we lost communication." “Subukan mo ulit kumonekta sa kaniya,” suhestiyon ko.Sinunod naman niya ang suhestiyon ko at ilang beses sinubukang kumonekta sa kaniyang tauhan hanggang sa nagkaroon na ng signal sa pagitan ng earpiece nila.Narinig niya ang ilang glitches ngunit luminaw rin ang tunog ng earpiece. Naririnig niya ang palitan ng baril at maririnig ang malalakas na tunog ng baril. "Do you hear me, sir? I'm sorry for the loss of our communication due to my situation," he said, and Ronald held the earpiece to his ear. "No problem, just do your job and get out of here." He commanded into the earpiece. Bumaba ng hagdan ang tauhan ni Ronald sa mansiyon at nagmamasid pa rin habang itinitutok ang baril sa bawat direksyon na d
Pumasok ako sa kwarto, hindi ko alam na sumunod pala ito sa akin sa loob. Nagulat na lang ako ng marahang bumukas ang pintuan sa likod ko. Umikot ako para harapin siya at mapapansin ang nakakalokong ngiti nito sa pagitan ng kaniyang mga labi. Bigla niya akong itinulak sa kama at dahan-dahang ipinatong ang katawan nito sa ibabaw ko. Nakita ko ang kaniyang kamay na paunti-unting ipinasok sa aking palda at nakiliti ako ng mapagtantong ipinasok niya na pala ang kaniyang mga daliri sa clitoris ko. “R-Ronald.” I moaned his name. Paulit-ulit niyang nilalabas-masok ang kaniyang dalawang daliri sa clitoris ko habang ako naman ay nanghihina at halos hindi makagalaw dahil sa paghagod na nararamdaman ko sa loob ko. His fingers kept rubbing it slowly, and I feel my body weaken as my body exhausted. I kept moaning until he was completely satisfied from rubbing them. Bumuntong hininga ako. “Wife, alam kong nagustuhan mo, nakita ko sa mukha mo,” nakangising sambit niya. His lips gently lan
I feel my body exhausted as I removed his big sword from my clitoris. I went beside him and he wrapped me with a white blanket. He picked up his underwear and shorts, wore them, and went lying beside my body. "Get up, I want you to lie down under my arms," he said, commanding. I got up and lay down under his arm. "I love you," he uttered, smiling and planting a kiss on my forehead. "I love you too," I replied in an exhausted voice. Papikit na ang mga mata ko ng marinig naming may kumatok bigla sa labas. Bigla kaming napatingin sa may pintuan at nagtinginan. "Boss, are you doing something?" The voice was emotionless, familiar, and sounded like the underboss of the organization.He cleared his throat with a loud throat-clearing noise. "What do you want?" he asked, his voice level and lacking of emotion."Sorry for disturbing you and your wife---" My eyes widened, but Ronald cut him off. "Shut that fuck up and just get straight to the point," his voice laced with rage. "Your son i
Bumukas ang pinto at iniluwa silang mag-ama, nakita ko ang nakangiti nilang mga mukha. “Mom?” tawag ng bata sa akin habang karga-karga siya ni Ronald.“Yes, son?” tugon ko sa bata.Habang palapit ako sa bata ay napansin kong gusto nilang magpakarga sa akin kaya ibinigay siya sa'kin ni Ronald at kinarga ko ito.Hinalikan niya ako sa pisngi at napalingon sa kaniyang ama. Lumapit sa amin si Ronald at humalik sa noo ng bata."Just stay here and I want you to keep safe." He stated. "My queen, keep our son and I'll be back in an hour," he indicated and called two of his mobsters and my mobsters. "Keep them safe," he said, and they nodded in agreement. Napansin ko na tila nagmamadali ito at kitang-kita sa ekspresyon nito ang galit. Napansin ko rin na nakakuyom ang isang kamao niya. Sumilip ako sa ibaba at napansin kong tinipon niya silang lahat. Nagpalakad-lakad ito sa magkabilang direksyon bago hinarap ang mga tauhan niya, kasama na rin doon ang mga tauhan ko.“Get ready!” Narinig kong s
RONALD NAVARRA'S P.O.V. I secretly followed Dexter. I gestured to my mobster to bolt to the other side before he noticed anything. Dexter really acts like he owns this villa, which belongs to my wife. My eyes widened when I saw those men walk out of the villa. The audacity of this man really made my blood boil. He really has no shame in doing this on his previous boss's property?My jaw tightened when I saw him attempting to use the black, sleek car. "Damn this bastard!" I cursed under my breath.Narinig ko siyang nagsalita, "Siguraduhin niyong malinis ang trabaho."Naikuyom ko ang mga palad ko dahil sa narinig at alam ko na kung saan papunta ang sinabi niyang 'yon. Halatang may pinaplano talaga siya at humigpit na rin ang pagkakahawak ko sa baril na parang bang may nagtutulak sa akin para paputukan na agad siya ng baril. Sa isip-isip ko ay baka may iniwang utos ang matandang Mr. Dayron na 'yon bago siya mamatay at sa tingin ko ay 'yon ang ginagawa niya. Is that his one last wish b
DEXTER LAZIO'S P.O.V. This is actually insane since I couldn't imagine that she would be back to visit this villa. It's been a year since she took a last visit there, and I thought I could live inside her father's fortune. She's indeed a heiress, but that thing was only granted once her father died in her bare hands.Her emotions drove her to kill even her own father. Unfortunately, that's a biggest sin, but on the other side, her manipulative father also wanted to do the same thing to her.Magulo ang mga pangyayari at minsa'y hindi na ito maintindahan pero kailangan pa ring unawain ito. Ang kaniyang ama ay nag-iwan ng testamento ngunit hindi niya pa ito nadidiskobre. Ang huling testamentong iyon ay mahirap paniwalaan at baka isipin nilang gawa-gawa ko lang ito.Hindi ko rin naman kailangan 'yon kaya mas minanuti ko na lang sunugin. Wala rin namang saysay iyon dahil may asawa at anak na siya. Hindi naman ako nabaliw na nang tuluyan katulad ng kaniyang ama. Huminga ako ng malalim hab
THE DAYRON'S VILLA8:56 PMVISITING THE OLD FAMILY ESTATEAIRAH JHOANNE DAYRON'S P.O.V.Naisipan kong bisitahin ang lumang villa ng pamilya namin dahil matagal na rin akong hindi nakapunta rito. Pagdating pa lang namin doon ay agad kaming huminto sa harapan nito at napansin naming nakabukas ang gate kaya ipinasok na lamang namin ang dala naming sasakyan.Inilibot ko ang paningin ko sa paligid ay napansin kong parang ang linis pa rin nito at wala man lang nagbago. Napatingin ako sa itaas at parang may nakita akong kanina kaya ginusot-gusot ko ang mga mata ko dahil baka namamalikmata lang ako.Naglakad ako paakyat sa maliit na hagdan bago tumungo sa pintuan.I twisted the doorknob and noticed that it's open. "This is really weird," I commented.I walked over inside the house and darted around the surroundings. Every old piece of furnitures was still here, and the books cluttered in the mini cabinet in the corner."What's wrong?""Nothing, my love."Nagtungo ako sa magkabilang direksyon
RONALD NAVARRA'S P.O.V. My wife has everything she wants: the mansion, the villa, multiple properties, all from her father. We are a mafia family fighting for the principles we believe in, and I hope the next generation, passed down to our son, will continue to lead this legacy I will soon leave. Sa ngayon ay pupunta na naman kami ng port kung saan dadaong ang mga malalaking barko. Ang isa sa mga barkong dadaong doon ay ang kliyente namin na bibili ng mga alak at iba pang illicit goods na nais nilang bilhin. 2 HOURS LATER Nakatanggap kami ng tawag na dumaong na ang kanilang barko hanggang sa nakita na namin silang naglalakad papunta sa direksyon namin. Sinalubong naman namin sila at sinabihan kaming sa loob na lang ng barko gagawin ang transaksiyon. Ang barkong iyon ay pagmamay-ari ng pinuno nila sa grupo. Naglakad kami patungo sa loob ng barko at ini-lock nila ang pintuan nito para walang makapasok. Tinungo namin ang lugar na may mga lamesa at upuan para doon ilatag ang ka
Kinabukasan ay nakita ko silang dalawa na magkausap na naman at halos araw-araw ko silang nakikitang nagpaplano. Ang iba naman ay binabalot na mga bagay at iniisip kong droga na naman ang mga laman nito. Tumatakbo palagi ang mga pangyayari dito sa bahay sa mga operasyong gagawin nila. Ang mga kasambahay naman ay tahimik lang silang nagpupunas ng mga lamesa, bintana, at ang iba naman ay nagluluto na naman ng umagahan sa kusina. Pasulyap-sulyap ang mga ito sa mga ginagawa ng napakaraming tauhan dito sa loob. Nag-iiwas naman sila ng tingin tuwing nahuhuli ko silang matagal na nakatitig sa mga binabalot nilang bagay. Napansin kong napalunok ang kasambahay na may edad habanh pinupunasan nito ang malaking vase sa gilid. My footsteps echoed in the floor and she's obviously panicking and thinking what tricks she will use against me. Napansin ko ang malalim na paglunok ng babaeng may edad na rin at natigilan rin ito sa kaniyang ginagawa. Dahan-dahan niya akong nilingon at agad kong naki
NOTE: Bonus Scenes are for the readers and I hope you enjoy story and let me know your reactions in the comments. Nasa personal office niya si Ronald kaya naglakad ako papunta doon at sumilip sa pintuan. Napansin kong may tinitingnan itong mga dokumento at naisipan kong kumatok na lang sa pintuan kaya nabaling bigla ang atensyon niya sa direksyon ko. His face lit up and he lifted himself up before he walked over towards me. "Come in, my queen." He gestured his hand inside as he placed his hand around my waist. "What are these papers?" I asked, when I noticed them cluttering in his table." He pinched the bridge of his nose. "It's just about business operations and about the deal." Ipinaupo niya sa harap ng mesa niya bago siya naglakad pabalik sa loob ng mesa at umupo. Hindi ko mabasa ang iniisip niya dahil nakatitig lang naman ito sa akin. "Okay ka lang ba?" Pagbasag ko sa katahimikan sa pagitan naming dalawa. Napakurap-kurap naman ito bago nag-angat ng tingin. "Oo, nama
AIRAH JHOANNE NAVARRA'S P.O.V. Isinama nila ako sa operasyon nila para kung skating magkaroon ng foul play sa loob ay magkakaroon agad ng ideya ang mga tauhan namin dito sa labas kung anong gagawin. Medyo delikado ang operasyon na 'to dahil ang taong pagbibigayan nila ng droga ay isang malaking personalidad. "Kapag hindi kami nakalabas ng within 1 hour, alam niyo na ang gagawin." Mahigpit na bilin ni Ronald sa mga tauhan. Sinulyapan naman niya ako sabay yakap at dinampi ang mainit niyang labi sa aking noo. Sumulyap ng huling beses bago pumasok sa loob kasama ang aming anak at ibang mga tauhan. Bakit parang ang lungkot? Ano na naman bang nangyayari sa akin? Pilit kong iwinaksi ang mga negatibong naiisip ko sa aking utak. Nasa labas kami ng kinakalawang nang gate habang nakaparada ang itim naming mga sasakyan. Hindi kami puwedeng pumasok sa loob katulad ng napag-usapan nila. Parang akong nilulunod ng mga inisip ko at hindi ko rin malaman ang dahilan kung bakit ganito ang mga t
BUSINESS OPERATIONS NICCOLÓ NAVARRA'S P.O.V. When I was a kid, I used to dream of being like my father, and even though they're afraid that I would find out they were actually engaged in malicious activities such as murder, robbery, money laundering, and many more. They have no idea that I was actually aware of why they kept me engrossed in playing with my toys and why they mentioned I was not allowed to go out because of the threats looming over us. I am as smart as my father, and they didn't know how clever I am when it comes to thinking. Let's imagine a puzzle; I can easily come up with a solution and resolve it. My mind proposes a solution that strikes like thunder and is as sharp as a knife—it can run like a bullet inside a gun. So, tell me, do I look that stupid for not getting the hints? The clue is in front of me! And I only need to confirm it and show them what's wrong. The point is, the moment I stepped in, the guy felt so superior over others. Not to degrade his fam
RONALD NAVARRA'S P.O.V. Kinabukasan ay naghanda kami para sa panibagong operasyon ng grupo. Hinapit ko sa baywang ang aking asawa at hinalikan sa labi bago umalis. Maiiwan siya dito sa bahay kasama ang ibang mga tauhan at kasambahay. She waved us goodbye. "Mag-iingat kayo." Paalala niya sa amin bago sumakay ng sasakyan. Binuksan na nila ang malaking gate, pinaandar na rin ng driver paharap ang sasakyan hanggang sa tuluyan na kaming umalis makaalis. Sumulyap ako sa huling pagkakataon at nakita kong isinara na nila ang gate. This deal is everything to me. We meet the supplier—drugs, weapons—in the abandoned warehouse. Let's just say there'll be consequences if things don't go exactly as planned. My son said, "Dad, this is serious—life or death." I looked at him. "You dont have to worry." I assured him. "And you're ready for this. I'll be right here to guide you." Nagpatuloy kami sa pagbiyahe hanggang sa makarating kami sa pinakamahabang tulay. Ilang oras ang naging biyahe