Tuluyan na nga bang matatalo si Emerald ng kaniyang bruhang kapatid at stepmother? Maraming salamat po sa inyo đ„°đ„°
Emerald's POV"Hija, bumalik ka doon at humingi ka ng tawad sa kapatid at Papa mo upang hindi ka na paalisin ng bansa," umiiyak na sabi sa akin ni Nanay Linda.Marahan akong umiling. Tinulungan ako ng driver na ilagay sa sasakyan ang dalawang maleta na naglalaman ng mga gamit ko habang ako ay nakatayo lamang sa labas ng bahay."Ano po bang inimbentong kwento ni Brenna?" imbes ay tanong ko kay Nanay Linda.Galit na galit si Papa kaya imposibleng walang ibang sinabi si Brenna. Buong akala ko ay isusumbong lang niya ako tungkol kay Trevor ngunit tila nagkamali ako. Ayokong itakwil ako ni Papa, ngunit ayoko rin namang umalis ng bansa dahil hindi ko maisasagawa ang mga plano ko. Kaya ngayon ay nagdadalawang isip ako kung anong gagawin ko.Hindi ko kasama si Trevor. Inihatid lamang niya ako at hindi ko muna siya pinayagan na humarap kay Papa. Pumayag naman siya sa kahilingan ko kaya nang maihatid niya ako ay umuwi na rin siya agad."May inilagay ka raw na kung ano sa inumin ni Brenna kagabi
Brenna's POVHindi pwede. Hindi pwedeng nagkabalikan na silang dalawa at hindi pwedeng madaig na naman ako ni Emerald. Akin lang dapat si Trevor."Just calm yourself, Brenna," bulong sa akin ni Mama na mahigpit ang pagkakahawak sa kamay ko.Ngunit hindi ko siya pinansin. Masamang nakatingin lang ako kay Emerald. Siya ang dahilan kung bakit ipinagtatabuyan ako lagi ni Trevor. Hanggang ngayon ay siya pa rin pala ang balakid sa mga plano ko."Trevor, anong ibig sabihin nito?" naguguluhang tanong ni Papa kay Trevor.Tumingin din sa akin si Emerald at nginitian ako kaya mas lalo akong nanggagalaiti ngayon. Hindi ko na napigilan pa ang sarili ko at mabilis na sumugod sa kaniya. Gustong gusto ko siyang saktan at gagawin ko iyon ngayon. Sa paglalakad ko palapit kay Emerald ay nahawakan ko ang flower vase ni Mama. Dinampot ko iyon at malakas na ibinato kay Emerald.Ngunit mas mabilis si Trevor dahil nagawa niyang iiwas si Emerald. Isang malakas na pagkabasag ang umalingawngaw sa buong bahay. Ba
Emerald's POVKatulad nang napag-usapan namin ni Trevor ay sumama na ulit ako sa kaniya pabalik sa condo niya. Nag-send na lang ako ng message kay Papa at sinabi ko na pansalamantalang aalis na muna na ako ng bahay. Base na rin naman sa reaksyon niya kanina, alam kong hindi na niya ako pipigilan na umalis. Mas mabuti na rin iyon para sa pansamantalang katahimikan sa bahay.Buong biyahe ay tahimik lang kami ni Trevor. Hindi niya ako kinukulit dahil alam din niya siguro na hindi talaga ako okay sa mga nangyari kanina. Don't get me wrong. Masaya ako sa naging reaksyon ni Brenna at alam kong kahit papaano ay nagimbal ko ang mundo niya, ngunit hindi ako masaya sa naging reaksyon ni Papa. Sanay na dapat ako na si Brenna ang kakampihan niya ngunit hindi ko pa rin maiwasan ang hindi masaktan tungkol doon.Napagdesisyunan ko na rin na huwag na munang pumasok sa trabaho ngayong araw. Nagsabi naman ako kay Chloe ngunit nang tinatawagan na niya ako ay pinatay ko na muna ang cellphone ko. Hindi ko
THIRD POVMaayos na ang lagay ni Brenna na ikinapanatag ng mag-asawang Ricky at Haidee. Wala pa ring malay ang kanilang anak ngunit ligtas naman na ito. Sobrang stress lang daw ang nangyari kaya nawalan ng malay ang dalaga."Anong gagawin mo, Ricky?" seryosong tanong ni Haidee sa kaniyang asawa."Hindi natin pwedeng pakialaman o diktahan ang mga bata pagdating sa mga ganyang bagay," sagot naman ni Ricky.Hindi makapaniwalang tumingin si Haidee sa asawa. "Hahayaan mo na lamang na magdusa si Brenna habang masayang masaya si Emerald? Matitiis mong maging miserable ang buhay ng anak ko?""Haidee, mas magiging miserable ang buhay ni Brenna kung itutuloy pa natin ang pakikipagkasundo. Hindi siya kayang mahalin ni Trevor, mas lalo lamang siyang masasaktan.""Kung hindi magiging masaya ang anak ko, dapat lang din na hindi maging masaya si Emerald," galit na sabi niya."Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Haidee? Anong gusto mong gawin ko? Paghiwalayin ang dalawa? Ang dami ko nang pinoproblema sa
Emerald's POVNapamulat ako ng mga mata ko nang maramdaman kong may humalik sa noo ko. Bumungad sa akin si Trevor na nakatingin sa akin. Ngumiti siya sa akin kaya bigla akong napabangon. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako."Kanina ka pa?" tanong ko sa kaniya."Kararating ko lang," maiksi niyang sagot sa akin."Sorry, nakatulog ako. Si Audrey?" tanong ko pa sa kaniya."Bumaba lang siya saglit."Napatingin ulit ako kay Trevor. Nakasuot pa rin siya ng polo niya pero wala na siyang necktie. Gulo gulo ang buhok niya at lukot na rin ang suot niya. Ang mga ngiti niya ay hindi umaabot sa mga mata niya kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko."May problema ba?" tanong ko sa kaniya."Teka, nagugutom ka na ba? Tara, kumain tayo," pag-iiba niya ng usapan.Maglalakad na sana siya palabas ng kwarto ngunit mabilis kong hinawakan ang kaniyang kamay. Napatigil siya ngunit hindi siya humarap sa akin."Trev, tell me," lakas loob kong sambit sa kaniya.Humarap siya sa akin at lumuhod para magkapant
Third POVNakalabas na ng ospital si Brenna at nakauwi na ito sa kanilang bahay ngunit hindi ito masyadong nagsasalita. Nag-aalala si Ricky sa inaakto ng anak ngunit wala pa siyang magawa sa ngayon. Kaya kahit ayaw niyang iwan ang anak ay umalis siya ng bahay upang pumunta sa kaniyang opisina. Tiwala naman siya sa kaniyang asawa na hindi iiwan mag-isa ang dalaga.Nang makasiguro naman si Brenna na umalis na ang kaniyang Papa ay mabilis niyang pinuntahan ang ina na nasa kusina at nagluluto."Mama, ano pong balita?" mabilis niyang tanong sa ina."Hindi maganda pero huwag kang mag-alala. Ginagawan ko na ng paraan at isa pa, ipagpatuloy mo lang ang pagiging tulala at tahimik kapag kaharap mo ang Papa mo. Kailangan niyang maramdaman na sobra kang naaapektuhan. Sa gayon ay hindi siya pumayag sa kasal," mahabang sabi ni Haidee sa kaniya.Napabuntong hininga naman siya at marahang napailing. Hindi niya akalain na mangyayari ang lahat ng ito. Ngunit nakakasiguro siya na si Marco na ang mahal ni
Emerald's POV Maaga akong nagising dahil ang totoo ay hindi ako masyadong nakatulog kagabi. Tulog na tulog pa si Audrey na katabi ko sa kama, at si Trevor na sa sahig natulog. Mas gusto kasing makitulog ni Audrey dito sa condo dahil nag-aalala siya sa akin. Kaya sabay-sabay kaming umuwi kagabi. Dahan-dahan akong bumangon upang hindi ko magising ang magkapatid. Magluluto na muna ako ng almusal namin dahil pareho kaming papasok ni Trevor ngayon. Nagdesisyon na akong pumasok sa opisina dahil baka mabaliw lang ako dito sa condo. Si Audrey naman ay may lakad din ngayon kaya mas mabuting kumain na muna kaming tatlo bago pumunta sa kani-kaniyang dapat puntahan. Sanay na sanay na akong nagluluto ng almusal dahil ilang taon ko na itong ginagawa. Kapag kasi alam kong sa bahay mag-aalmusal si Papa ay ako ang nagpi-prisinta na magluto lagi ng almusal. Hindi niya alam iyon pero masaya ako sa tuwing nakikita kong na-eenjoy ni Papa ang pagkaing inihahanda ko para sa kaniya. Maraming stock na pagk
Emerald's POV "Salamat sa paghatid, Trevor," nakangiting sabi ko nang tumigil ang sasakyan ni Trevor sa harap ng building kung saan ako nagtatrabaho. Ngumiti rin naman siya sa akin. "Siguradong kaya mo nang magtrabaho?" tanong pa niya. "Oo naman. Hindi ako pwedeng tumigil sa pagtatrabaho dahil ayokong mawalan ng pera lalo na ngayon na hindi ko malalapitan si Papa," pabirong sabi ko naman. Totoo iyon. Ayokong tumigil sa pagtatrabaho dahil noon pa man ay ayokong umasa kay Papa pagdating sa pinansyal na pangangailangan ko. Lalo na ngayon na maraming problema sa bahay. "Kayang kaya naman kitang suportahan. Hindi mo na kailangang magtrabaho," nakangiting sabi pa niya sa akin. "Baliw. Hindi mo ako obligasyon. Sige na, kita na lang tayo mamaya. Bye." Akmang bababa na sana ako ng sasakyan ngunit bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Napalingon naman ako sa kaniya na nakakunot ang noo ko. Sa pagkakaalala ko kasi ay wala naman akong nakakalimutan na kahit na ano. "I love you, Emerald," s
EMERALD'S POV Hindi na maalis-alis sa labi ko ang mga ngiti ko habang pinagmamasdan ang mga gamit ni Trevor dito sa kwarto kung saan siya nag-propose sa akin. Anim na buwan na ang nakakaraan simula noon kaya anim na buwan na rin ang anak namin. Paminsan minsan ay tumatakas ako para makapuslit dito at balikan ang nakaraan namin noong high school pa lamang kami. Hindi ako makapaniwala na halos lahat ng gamit ay naitago pa niya, mula sa mga sulat na ibinigay ko sa kaniya, sa mga litratong sa studio pa namin kinuha, at pati mga resibo ng 7-11 kung saan madalas kaming mag-ice cream noon. Halos hindi na nga mabasa ang nakasulat sa mga resibo dahil nabubura na ang mga naka-imprenta dito. "Nandito ka lang pala." "Ay kabayo!" Napatawa si Trevor dahil sa naging reaksyon ko nang bigla siyang magsalita. Sinamaan ko naman siya ng tingin kaya mabilis siyang lumapit at hinalikan ako sa noo. "Ang cute mo talaga kapag nagugulat, Baby," sabi pa niya. "Paano mo nalaman na nandito ako?" pag-
EMERALD'S POV FLASHBACK (9 years ago) "Hoy, Emerald, sasama ka rin sa field trip natin, hindi ba? Kasi excited na ako!" Napatingin ako kay Chloe nakaupo na sa tabi ko. Lunch break namin ngayon at nakatambay lang kami sa loob ng classroom. Kakatapos lang din kasi naming kumain at mas pinili naming hindi na lumabas. Nag-aalala kasi siya na baka makasalubong namin sa labas si Brenna at maisipan na naman ng kapatid ko na bully-hin ako. "Oo. Nagsabi na ako kay Papa. Kasama si Brenna kaya kasama rin ako," seryosong sagot ko naman. "So, kapag pala hindi sumama si Brenna, hindi ka rin sasama? Hay naku, para ka namang anino ng bruha mong kapatid," nakangusong sabi naman niya sa akin. Mahina ko siyang hinampas sa braso. "Huwag ka ngang maingay diyan. Baka may makarinig sa 'yo. Makakarating 'yan panigurado kay Brenna," sabi ko naman. Napairap naman sa akin si Chloe. "Ewan ko ba sa 'yo. Pumapayag ka na ganyanin ka ng kapatid mo. Masyado ka nang naaapi," dismayadong sabi pa sa akin ng
EMERALD'S POV Hindi ko na napigilan ang mga luha ko nang makita ko ang kabuuan ng kwarto. Punong puno ito ng mga stolen pictures ko simula noong highschool pa lamang ako hanggang sa nagtatrabaho na ako. Napakarami nito na halos mapuno na ang buong kwarto. Sa kisame naman ay may mga maliliit na ilaw na siyang nagbibigay liwanag sa buong kwarto. At sa sahig naman ay punong puno ito ng mga petals ng iba't ibang klase ng bulaklak. At nang mapunta ang tingin ko sa lalaking nakaluhod sa may gitna ng kwarto ay napatakip na lamang ako sa aking bibig. Lumuluha na rin siya habang may hawak siyang isang maliit na kulay pulang box at kapag tinatamaan ng ilaw ang laman niyon ay kumikinang ito. "Hi, Baby," nakangiting sambit niya kahit patuloy ang pagpatak ng luha niya. "Trev," ang tanging nasabi ko na lamang. "Hindi ba't sinabi ko sa 'yo na itatama ko ang lahat sa oras na maging maayos na ang mga gulo. And this is the right time to do it. Emerald, please marry me again." Sasagot na sana ako n
EMERALD'S POVMabilis na lumipas ang mga buwan. Nanalo kami sa mga kasong isinampa namin kina Tita Haidee at Tita Anna at nahatulan sila ng habambuhay na pagkakabilanggo. Si Brenna naman ay tuluyan nang nawala sa tamang pag-iisip kaya nasa isang mental institution na siya upang doon ay magpagaling. Marami na ring nagbago simula nang matapos ang mga gulo.Ako na ulit ang nagma-manage ng kumpanya ni Papa. Si Papa naman ay nagpapahinga na lamang sa bahay dahil ipinamana na niya ng tuluyan sa akin ang kumpanya. Si Audrey ay bumalik na ulit sa US kasama si Lola Mirasol upang tapusin ang pag-aaral doon. Kami naman ni Trevor ay sa mansion ng mga Carter pansamantalang tumutuloy habang pinapagawa pa namin ang bahay namin. Mas malapit kasi ang bahay nila sa mga trabaho namin kaya doon na rin kami nagpasyang pansamantalang mag-stay.Si Trevor na ang namamahala sa TAC dahil nag-retired na rin si Papa Carlo. Pabalik balik na lamang siya sa US at Pilipinas upang aliwin ang sarili. Malaki na rin an
EMERALD'S POVNapaiwas ako ng tingin nang makita si Brenna na nakatayo malapit sa amin. Nakaposas pa rin ang mga kamay niya at may dalawang pulis ang nakabantay sa kaniya. Kung hindi ako nagkakamali ay dadalhin na siya sa isang Psychiatrist upang ipa-check up."Brenna, anak," umiiyak na sambit ni Papa habang papalapit ito sa kapatid ko."Anak? Itinuturing niyo pa po ba akong anak? Ni hindi niyo sinabi sa akin na magaling na kayo. Pinaniwala niyo ako na hindi pa kayo nakaka-recover," umiiyak na sabi naman ni Brenna.Naramdaman ko ang paghawak ni Trevor sa kamay ko. Tumingin ako sa kaniya at binigyan niya ako ng isang tipid na ngiti. Alam kong pinapalakas niya lamang ang loob ko ngayon."Ginawa ko iyon para sa ikabubuti ng lahat, Brenna.""Ikabubuti ng lahat o ikabubuti ng anak niyong si Emerald? Sabagay, hindi na ako magtataka dahil siya naman ang paborito niyo.""Hindi totoo 'yan. Pareho ko kayong anak. Kung tutuusin nga ay mas binigyan kita ng pansin noon dahil ayokong maramdaman mo
EMERALD'S POV"Kuya!" Napalingon kami sa kapatid ni Gino nang dumating ito sa ospital. Siya kasi ang piniling tawagan ni Trevor upang ibalita ang mga nangyari. Ang alam din kasi ni Trevor ay nasa ibang bansa ang kanilang mga magulang."Huwag kang OA. Daplis lang 'to," pagpapakalma naman ni Gino sa kapatid."Kahit na! Sabihin mo, sino sa mga tauhan ko ang bumaril sa 'yo?" natatarantang tanong pa ni Charlene."Enough, Charlene. Hindi ako ang biktima dito. It's Emerald."Dahang dahang tumingin naman sa akin si Charlene. Hindi siya makatingin ng deretso sa akin at nilalaro laro pa niya ang mga daliri niya."Sorry. Ang sabi kasi sa akin ni Brenna ay ibibigay ka niya kay Kuya. Akala ko ay tama ang desisyon ko," mahinang sabi niya sa akin."No worries, Charlene. Alam kong si Kuya mo lang ang iniisip mo. But everything is fine now," seryosong sabi ko naman.Wala naman na kasi akong balak na idamay pa ang kapatid ni Gino. Oo't tauhan niya ang ginamit ni Brenna ngunit masyado nang magulo para
THIRD POVAabutin na sana ni Emerald ang kamay ni gino upang sumama rito ngunit kapwa sila natigilan nang biglang mag-ring ang cellphone ni Brenna. Sabay pa silang napalingon sa dalaga na kasalukuyan nang kinukuha ang cellphone sa bag nito. Biglang nakaramdam ng kaba si Emerald sa hindi niya malamang dahilan.âYes, Charlene?â bungad ni Brenna nang sagutin nito ang tawag.âGaga ka! Nasaan ka ngayon? Nakuha mo na ba si Emerald?â kinakabahang tanong naman sa kaniya ng kaibigan.âBakit? Anong problema?â naguguluhang tanong naman niya.âMy god, Brenna! Kung alam ko lang na mangyayari ito, hindi ko na sana pinahiram sa âyo ang mga tao ko. Baka madamay pa ako sa gulo ng pamilya mo,â naiinis na sagot pa sa kaniya ng dalaga.âTeka, teka, ano bang pinagsasabi mo?ââHindi mo pa ba alam? Nasa kustodiya na ng pulis ang mama mo. Murder ang kaso niya.âTila namutla si Brenna sa narinig. Bumilis ang tibok ng puso niya dahil sa takot na naramdaman. Nagsimula na ring mamawis ang kaniyang mga kamay.âS-
THIRD POVMapait na napangiti si Brenna nang marinig niya ang boses ng lalaking paulit ulit siyang sinaktan. Nawala na ang malambing na boses nito na kailan lang ay kausap niya. Tila nagpapanggap lang talaga ang binata sa harap niya upang makakuha ng impormasyon tungkol sa kaniyang ina.âRelax. Hindi mo kailangang magalit, Trevor. Ligtas sila sa ngayon,â walang emosyong sabi niya sa binata.âHuwag na huwag mo siyang sasaktan,â tarantang sabi pa nito.Muling napangiti si Brenna at saka huminga ng malalim. âAng lakas ng loob mong sabihin âyan sa akin ngayon. Niloko mo ako at pinaasa. Kung ano-ano pang kasinungalingan ang sinabi mo sa akin para ano? Para makakuha ka ng impormasyon?ââAt bakit naman ako kukuha ng impormasyon mula sa âyo? May alam ka ba sa totoong nangyari sa sunog na nangyari sa condo ko noon?â deretsong tanong ni Trevor sa kaniya.Natigilan si Brenna habang nanggagalaiti pa rin sa galit. Napahinga siya ng malalim nang makita ang binatang tinawagan niya kani-kanina lamang
THIRD POVPunong puno ng tensyon ang opisina ni Trevor sapagkat naroon ang kaniyang ama at kapatid na si Audrey. Nakalatag sa kaniyang table ang mga ebidensya na nakalap niya upang idiin sa kasong isinampa niya laban sa kaniyang stepmother at sa karelasyon nito na si Haidee. Isa isa itong tiningnan ng kaniyang ama at silang magkapatid ay naghihintay lamang sa reaksyon nito.âPapa, Iâm sorry kung sa ganitong paraan mo pa malalaman ang lahat,â pagbasag niya sa katahimikan.Lumapit sa kaniya si Audrey at mahigpit na hinawakan ang kamay niya. Malaki ang pasasalamat niya sa kaniyang kapatid dahil kahit masakit para rito ang mga nangyayari, mas pinili nitong pumanig sa tama. Ang hinihiling na lamang niya ngayon ay sanaây ganoon din ang kanilang ama.Dahan dahang ibinaba ni Carlo ang mga papel at nagpakawala ng isang buntong hininga. âHindi ko alam na aabot sa ganito ang asawa ko,â dismayadong sambit nito.Nagkatinginan ang magkapatid sapagkat kalmado ang kanilang ama. Hindi rin ito mababaka