After being frozen in place for a few seconds, I quickly ran out of Blended and tried to catch up to him with my Camaro.
Wedding? Bukas? Anong katangan 'to? Why is he acting on such an impulse?! Dahil ba hindi ako nagpaalam o nagsabi kung nasaan ako? For pete's sake! Hindi ko alam ang number niya.
Hugo, why are you making me hate you by each moment and each interaction?
Sinundan ko kung saan man sya papunta. I didn't care kung nasa anong kalsada na kami as long as I am tailing him. Hindi 'to maaari. This is absurd in all angles!
Makalipas ang ilang minuto, tumigil ang Tesla niya at agad syang bumaba doon pati narin ang kasama-sama niyang babae. Agad din akong bumaba sa kotse ko at sinundan s'ya habang tawag-tawag ang pangalan n'ya.
"Hugo! Hugo Gerordo Folster!"
Full name nayan pero kahit paglingon o tono nang pagsagot ay wala akong natanggap. Patuloy lang s'ya sa paglalakad.
"Dickhead! Asshole! Ano ba? Kausapin mo'ko! Anong wedding an
He held my hand normally. But as our hands got behind my dress, he squeezed it telling me to behave and follow him. Mas lalo ko itong ikinagalit.I am not someone's dog!I saw him signalled his father at binulungan ng papa n'ya ang pari. Ang pari mismo ang lumapit sa kabilang dulo ng aisle kung nasaan ako. Lalo namang nagsitaasan ang mga kilay ng mga bisita habang ako naman ay napupuno ng inis at hiya.Seconds passed by at oras na para sa vows. Hindi manlang tinanong kung may tututol ba o hindi kasi ako tutol na tutol ako."Vows na. Remember how powerless you are against me. Saying no is not an option, Ellie," bulong niya sakin.Umagham naman ang pari at nagsimula na si Hugo sa vows. Napalunok nalang ako at sa ganitong oras pa ako sinimulang kabahan.There was no way out."You have been the most beautiful in my sight and will always be. You make me the happiest and have brought the best in me. I would make you the happiest if you'd le
Tinulak ko s'ya at inayos ang pagkakapwesto ko sa higaan. Nilibot ko ang aking mga mata at hindi ko napigilang hindi mamangha. Nasa parang igloo kami ngayon pero modernong igloo ito. Malaki s'ya at may kusina ata at banyo. Malaki s'ya pero hindi gaano, sakto lang."I went for something simpler than our house. Baka kasi nauumay kana sa engrandeng set-up o sa mga ganoong bagay." Imik n'ya sa tabi ko.Ang lugar kung nasaan ako ngayon ay ang pinaglalagyan ng higaan na mismong katabi rin nito ay ang sala na. Simple lang at elegante. Masarap sa mata at maaliwalas.Agad namang bumalik ang tuon ko sa salitang "Iceland"."Nasa Iceland tayo? Ilang oras ang naging byahe?""Approximately 13 hours, Philippines to Iceland. Pero siguro 15 hours na ang lumipas. Sakto at finally nagising kana rin, baka kasi hindi mo maabutan ang Auroa Borealis." Sagot n'ya.'Filthy rich' I muttered to myself."Teka... So 15 hours akong tulog?"Tumango s'ya at t
Hugo Folster's POVNahimasmasan ako nang nakita ko syang mangiwi nung sinubukan kong pahiran ang mga luha n'ya.Ang mga luha n'ya na ako mismo ang dahilan.I hate myself too. But I can't bring myself to distance away from her. But I guess what I'm doing is creating a huge gap between us...Ginusto kong suntukin ang sarili ko nang ilang beses nang maisip ko kung ano ang nagawa ko. At I'm sure about one thing, na hinding-hindi n'ya makakalimutan ang pangyayaring 'yun at araw-araw ko 'tong pagsisisihan."I hate you."Pagbigkas n'ya sa mga salitang 'yun ay parang sinaksak ako nang ilang beses. Malalalim na saksak. Pero I deserve it.Lumuhod ako at dinahan-dahanang pulutin ang pagkain na nahulog at naapak-apakan. Sayang, masarap pa naman ang luto ko. I cooked it for her and it was one of her favorite meals. Now, when she sees a meal like what I cooked just recently, what she'll remember is when I tried to violate her.Gusto kong mai
Ellie Syallis' POVBinalik niya ang cellphone ko?I can't believe what just had happened. A kidnapper would never do such a thing.The inner me mockingly chuckled with the word "kidnapper".Totoo naman. That was considered kidnapping kahit kasal pa "kuno" kami. It had no consent from me especiallt the fact that I was unconscious and fast asleep. Pero namamangha ako kung paano niya ako nakuhanan ng visa. He probably asked Ms. Lia for assistance.Tinignan at pinakinggan ko nalang siya sa lahat nang sinabi niya. Inabot n'ya rin ang bag na laman ay mga gamit kong kakailanganin kagaya nang self-care kit ko, mga damit, at iba pang necessities.Pagkatapos niyang magsorry at umalis sa pintuan ay medyo gumaan na ang pakiramdam ko. I felt like I was allowed to breathe and feel comfortable nang kahit konti. Tinignan ko ang mga damit na nakaimpake sa loob ng
I checked on my phone after a notification popped. Tinignan ko ang sender and it was Loid."Hey Ellie, can we uhm catch up?"Catch up? Inisip ko kung ano ang ibig sabihin niya doon at saktong nag ping nanaman ang notification ko."I meant, can I make it up to you? Tara sa mga lugar na paborito mo. And of course I know all the things that you like. Ako kaya si Oido."I can imagine him chuckle as he sent this email."Hello. I... would love that. Kaso nasa labas ako ng bansa.""Oh. Taping? Sayang pero ayos lang."So hindi pala ito nirelease ng company as news. Mabuti nalang kundi pagpi-piyestahan nanaman ako ng media. I hate troublesome things especially that side of the media."Pasensya na talaga. Next time would be nice though."Hulo kong reply sakanya at ang huli naman niya na reply ay smiley emoticon.Naisipan kong bumisita at tignan ang twitter accoung ko na mag-iisang buwan na walang update ng kahit ano. Sa pag
Sinukat ko ang sapatos at kasyang-kasya lang ito sa'kin. Hindi ko maipagkakaila na gusto ko 'to.I hate how he knows me so wellI sighed at sinukat din ang damit. It also fits perfectly! I like how it fitted my waist and bust. Maganda rin ang pagbukad ng skirt part nito. If I were to rate the dress alone it would be a 10/10 since I like— no! I love daisies so much.Babagay 'to sa daisy necklace na nakita ko.Should I go?I facepalmed after finding myself doing a light make-up and checking the dress in front of a mirror.So I'm going, huh?Sayang din naman ang damit kung walang mapag-gagamitan. Saktong gutom din naman ako even after eating a light snack.Just as I had finished fixing myself for 20 minutes. A notification popped up in my phone. Tinignan ko 'to and it was Loid again. I opened my emails to fully see his message."El? Kung okay lang sa'yo pwede ko ba mahingi ang phone number mo? So I could text, call, a
Hugo Folster's POVShe thanked me?Natuwa ako pero mas malago sa'kin ang pagkabigla. She liked what I made at maganda sa pakiramdam na kinakain niya ito nang may ligaya sa mga mata.Ang ganda niya palagi at bagay sakanya ang suot niyang nude modern victorian dress. Hindi s'ya masyadong flashy. It's simple and attractive. Pero hindi ko ata masabi ang mga gusto kong sabihin.Lumipas ang oras at nag-alas-tres na ng umaga at saktong pumunta na kami kung nasaan ang private jet ko. This time, she'll fly conscious. I hope she'll like the view up high, white fluffy clouds that look like cotton. I hope she finds it peaceful.Pero mali ata ang akala ko.As the jet took flight, nagsimula s'yang manginig. I decided to have her sit alone habang nasa kabilang row lang ako. Bibigyan ko sana s'ya nang space kaso baka makasama 'to sakanya.I'm only watching her from my seat. She's sweating at hindi mapakali ang mga mata niya. I'm hesitating to s
Ellie Syallis' POVI ran away from him dragging Loid with me. It seems like I've involved Loid in this mess at ngayon kilala na s'ya ni Hugo. For sure he'll wonder kung sino si Loid and his relationship with me. I'm scared of what Hugo might be up to after this day.Hindi ko rin in-expect na kikitain ako agad-agad ni Loid at naghihintay pala s'ya mismo sa airport. I told him I would just text, call, or email him kapag handa na ako sa magiging pagkikita ulit namin.What's worse? He knows that I'm married. I don't want him to know. I don't want anyone to know. I don't want people to hover over me just because of this stupid situation."El.""Eli.""Ellie, ubos na ang venti mo."I snapped back to reality nang mapansin ko na ubos na nga ang venti drink ko. In just a minute? Ambilis naman.Napansin siguro ni Loid na nakakunot ang noo ko kaya sinagot n'ya ang tanong ko sa sarili na hindi ko manlang binabanggit sakanya."
Ellie Syallis' POVWe fell asleep in that awkard situation. Napabangon kami nang hindi makatitig sa isa't-isa at tirik na ang araw. For now, I am relaxed for a bit. But something intrigues me quite so.Paano niya nalaman ang totoo kong pangalan?Napaupo kami sa higaan while looking at differenf directions. Tahimik, bothersome since both of us really do want to say something. Hindi namin alam kung ano ang dapat sabihin pero just something."U-Uhh... Gutom ka ba?" Tanong niya.Tumango naman ako. "Oo, tirik na ang araw...""Ahh, hahaha, ako rin gutom di ako nakakain kagabi eh." He laughed and got off the bed.It made me guilty about the mess I did."Psst, Ellie? You can watch me while I cook. Anong gusto mo?"He got my attention by waving both hands in front of me. Maybe
Ellie Syallis' POVI was stunned. It was nice to see the grief on his face. He was very frustrated. It's quite obvious na ginagawa ko 'to para magdusa s'ya, hopefully he's not that dumb and not that dense to not to realize. Bago paman sana magtapos ang kung ano man ang nasa pagitan namin, I'd like him to remember every part of me, emphasizing the pain I am to inflict on him.Pero... Something caught me off guard...He knows my name... My real name... The name I have abandoned years ago.Supposedly wala nang nakakaalam, just Theia and me, siguro may alam si Ms. Lia but still, how would he know? I've buried that name a long long time ago, deep, deep, and deeper than 6ft under.Sinundan ko siya habang kinakaladkad papalabas ng bahay ng lalaking kasama-sama ko kanina matapos niya masira ang mukha nito. I am actually amazed of how he controlled himself an
After the day na pumayag ako na sumama sakaniya pauwi, I've been purposely making him feel like shit. He wants me to stay after everything that he did so for that he needs to pay.Currently 6 pm, nag-ayos ako at handa na sana papalabas sa bahay na ito to get somewhere I could have fun nang bigla siyang sumulpot sa likuran ko na bahagya kong ikinagitla."Where are you going?" Tanong nito gamit ang baritonong boses.Tinaasan ko naman siya ng kilay and regained my posture. "Aalis." I timidly replied.Tinalikuran ko siya at pinihit ang busal ng pintuan pero hinawakan niya akong pigil sa balikat. Tinapunan ko siya ng tinging ikinasira ng itsura niya."At ano naman ang gagawin mo? This could be domestic violence and manipulation. Bakit? Ikaw ang gustong dumesisyon para sa'kin. Violence? Madiin ang pagkakahawak mo sa balikat ko."Naramdaman k
Ellie Syallis' POVHere I am, standing and frozen. Habang tinititigan nang masama ng walang iba kundi si Hugo Folster. After a minute, he ignored me with a cold and stoic look on his face. Aalis na sana rin ako sa pagkakatayo ko nang bigla niyang hablutin ang kamay ko."Hindi mo ba talaga ako papansinin? Alam mo ba na kasal tayo? At ikaw, nangla-lalaki kana? I could sue you for adultery!"Hirit niya while raising his voice at me. May ilang tao sa lugar na tumingin sa direksyon namin.Wala ba talagang hiya ang hayop na 'to?Irritated, binuksan ko ang cellphone ko at agad na hinanap ang video na dumating sa akin not too long ago. Kulang nalang at ihampas ang cellphone na 'to sa pagmumukha niya, mabuti nalang at nagpigil ako habang hawak-hawak ito."Adultery? You'll sue me? Tanga ka ba?"Tinaasan niya ako ng kilay an
Nagising ako sa sinag ng araw. Sobrang sakit ng ulo ko pero oo, naaalala ko pa ang nangyari kagabi. Siguro dahil sa guilt. Alam ko mismo na sana hindi ako pumatol kay Hiera. But the thought of my wife being with someone else haunts me.Oo, aaminin ko. Naapakan pride ko.Nilingon ko ang gilid ko kung saan nakahiga si Hiera. She looks like she's wearing a grin. I'm looking at my mistake yet siya ang nagpaligaya sa'kin kagabi. Warmth and company was what she gave.Something I can't get and ask from Ellie.Nag-inat siya at niyapos ako sa baywang. Nang maalala ko ulit kung paano ako nagpadala sa temptasyon ay medyo naiinis ako. I shook her hands off of me at bumaba na sa kwarto.Tahimik lang akong nasa terrace at pinagmamasdan ang dagat. It was peaceful hanggang sa may tumapik sa'kin."Hey handsome. Good morning!" Bati niya sa'kin.
Hugo Folster's POVDazed, drunk, sitting like a shabby kid in a room. Iyan ang karamihan na kadramahan na makikita mo sa tv. But no matter how I try to avoid the common and overrated things, sa huli 'yun pala ang ginagawa ko. Here I am, wasting myself in my room kasama ang mga bote ng alak.I'm pathetic, am I?Mapait ko na tinawanan ang sarili ko habang uminom ng alak galing mismo sa bote. I feel so wasted and drinking strong booze na hindi ko na nagawa nitong mga nakaraang buwan is causing me to be drunk this bad."Gosh, you're a mess."May boses na nanggagaling sa gilid ko. My vision was too blurry pero alam kong boses ng babae 'yun. It couldn't be Ellie dahil grabe ang nagawa ko sakaniya na pati ako'y nabigla sa nagawa ko.It couldn't be Jia. It couldn't be mom."Ano ginagawa mo rito?" I sternly spoke."Here to accompany you, Hugo." Sagot nito sabay halik sa pisngi ko.Inalalayan niya ako na maupo sa malapit na upuan
Loid Fuego's POVNagising ako sa kaskas na narinig ko at naalala ko na kasama ko nga pala si Ellie and that she will be staying with me for as long as she wants.I just hope she'd stay forever.But forever does not exist.I squinted and rubbed my eyes to clear my vision. Ah, it's Ellie. She's eating the food I've made meant for her snacks."Ellie..." My voice was still croaky. Maybe because I slept well, even in a bad position."H'wag 'yan. That's meant for snacks. Gabi na ata, we should have dinner." Wika ko na ikinagulat niya.Akala niya siguro tulog pa ako. Nakita ko na punong-puno pa ang pisngi niya sa pagkain. Mukhang nagustuhan n'ya ang marble cake na dala ko."Dahan-dahan, baka sumakit ang ngipin mo. Besides, hindi dapat kumakain ng sweets before dinner, baka mawalan ka ng gana."Nag-inat ako at tumayo. Medyo sumakit ang leeg ko pero ayos lang. I turned to her and smiled. Ah, she's so pretty.Tiningnan ko a
Busina at nakakabulag na ilaw.I squinted my eyes but it was no use. Wala talaga akong maaninag kundi ilaw lang. Nilapitan ko ang nasasabing sasakyan."Ellie! Sorry I'm late. But I'm here now."Kilala ko kung kaninong boses 'yun. So he came for me... Dapat ba rin ako magalit dahil rason din s'ya kung bakit ako nasampal ni Hugo?But to think of it well, ang may kasalanan naman sa lahat-lahat ay si Hugo. I don't know what I was thinking.Umiiyak pa ako. May bahid ng ligaya pero bakas na bakas pa ang pagod, pighati, galit, at ang sampal na dulot ni Hugo.Ilang inches na ang layo ko sa sasakyan, mga dalawa ata nang mapahinto ako. Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin. Nahihiya akong tawagin ang pangalan niya dahil sa kalagayan ko. Napatigil ako at bigla nalang akong nabalot ng init at kaluwagan sa pakiramdam.Ah, it's Loid."Ellie, tara. Pasok at para makapagpahinga ka at makahinga ng maayos sa bahay." Wika nito."Bahay?"
Unti-unti ko nang nadidilat ang aking mata. Pagkagising ko ay bumungad sa'kin ang disenyo at kulay na mismong parang kwarto ko. Dahan-dahan ay sinubukan kong maupo galing sa pagkakahiga para mas mahimasmasan ako.I groaned in pain and touched my neck. It seems like it has not been in a good position while I was asleep. My arms hurt too as well. Nilingon ko ang paligid at tama nga ako, kwarto ko 'to.Napabuntong-hininga ako nang maalala ang nangyari. Hugo just admitted to the media that I am his wife. Hindi ba niya alam ang consequences ng ginawa niya? O baka 'yun talaga rin ang habol n'ya...?Conscious of what happened, binuksan ko ang Twitter account ko to see their reactions at kung ikinalay ba talaga nila 'yun.I am never wrong. Pagkabukas na pagkabukas ko, nakalagay na sa "trending" ang pangalan ko.#EllieSyallisMarried#