Chapter 2. A Different Setting.

I stormed off yesterday and left for home. Hindi ko matanggap ang lahat na nangyari kahapon. May commotion din at nagsimula na magsulat ang media ng mga fake news tungkol sa biglaang pag-alis ko kahapon para lang sa headline o sa ikapapatok ng kumpanya nila.

Ramdam ko na parang pinagkakaisahan ako ng panahon. Masaya na ako. Finally in my entire life I am experiencing happines and satisfaction. Pero ano? Short-lived lang? Patikim? Pagpapasa-pasahan nanaman ako ng iba't-ibang tao? Para sa kanilang kaluguran?

Napahiga nalang ako sa higaan ko habang at hindi ko namalayan na kanina pa pala tumutulo ang luha ko sa galit kung hindi ko ba nakitang basa na ang damit ko.

"Gusto ko lang naman sumaya. Mahirap ba 'yun?" Nilugmok ko ang mukha ko sa unan at natawa sa tanong kong iyon. "Oo nga, mahirap." Tugon ko sa sarili na may bahid na sakit sa aking boses.

Ang bigat sa pakiramdam. To think that I'll be tied again and be forced to act accordingly for someone's pleasure and references hurts me.

Hindi na ako nag-abala pang kumain, wala naman akong gana dahil sa mga pangyayari. Gusto ko lang muna ipikit ang aking mga mata at isipin na panaginip lang lahat. "Kung sana panaginip lang lahat..." Huling ko salita bago lubusang pumikit ang mga mata ko.

.....

Parang ambilis lang ng gabi, gusto ko pa sanang mamahinga nang biglang tumunog na ang alam ko. Pagtingin ko dito ay 8:30 am na pala. Agad akong tumayo para maligo, pagkapasok na pagkapasok ko sa banyo ay naghubad agad ako at naghilamos. Pagkatapos kong maghimalos, pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin at naalala ang nangyari kahapon.

"Bullshit." Mura ko sa salamin. "Totoo nga pala na may ganon na nangyari kahapon. Hindi pala panaginip, haha."

Naligo ako at nagbabad sa banyo ng isang oras. Nagsimula na manguyot ang mga daliri ko kaya napag-isipan ko na lumabas. Paglabas ko may nakita akong tuwalya sa lagayan ng tuwalya. Naalala ko nakalimutan kong maglagay... Plano ko nga na maglakad na walang damit dahil ako lang naman mag-isa sa condo unit ko.

Dumaan ako sa lamesa na may nakalagay na pancakes, fresh strawberries, and iced tea. Natuwa ako dahil mukhang masarap at dahil din paborito ko ang mga ito pero sabay sa tuwa ay kaba. May iba akong kasama dito... Pero ako lang naman ang may susi sa unit ko, pati si Ms. Lila wala.

Nagsimula akong magtingin-tingin habang nakatapis ng tuwalya sa katawan ko at medyo tumutulo pa ang tubig galing sa buhok at binti ko. Inikot ko ang buong kusina nang may marinig akong mga tunog sa kwarto ko na parang may hinahalungkat. Agad akong pumunta dun at ang nahuli kong naghahanglungkat doon ay walang iba kung hindi si Hugo Folster.

'Putangina naman.' Mura ko sa sarili.

Agad ko syang sinugod at hinampas ko ang pintuan ng kwarto ko para maalarma sya.

"Hugo Folster! Anong ginagawa mo dito at paano ka nakapasok?! Hindi mo ba alam na trespassing 'tong ginagawa mo?" Singhal ko sakanya.

Nakatalikod s'ya kaya nung pagharap niya, s'ya at pati ako'y nabigla. "H-hello Ellie! Binigla mo naman ako. Kumain kana, pinaghanda kita ng pagkain at oo ako ang nagluto nun. Kumain kana at magdamit, ako na ang mag-aayos ng mga gamit mo na sobrang kalat." Bahagya s'yang napatawa.

Ako naman ay pulang-pula sa galit at hiya nang makita ko ang hawak-hawak nya. Isa sa mga granny panties kong pula! Mabilis ko syang nilapitan at kinuha ang hawak-hawak nya na granny panties nang bigla kaming mapatumba dahil sa akin.

Siya mismo ang napaibabaw sa amin habang ang kanan nyang kamay ay nakapailalim sa ulo ko para siguro hindi ako mabagok o masaktan. Pulang-pula parin ako sa galit at hiya habang s'ya ay napatawa lamang.

Nakatitig sya sa aking mga mata nang walang kurap. Habang ang mga kamay ko ay hindi makagalaw dahil sa bahagyang nakadagan s'ya sakin. Hindi ko kinaya at nasampal ko sya gamit ang kaliwa kong kamay sa kanang niyang pisngi.

"Aray! Ano ba?!" Inayos nya ang boses nya, umagham at nagsalita muli. "Ano ba? Hindi ko naman kasalanan kung ba't tayo nasa ganitong posisyon ah." Salita n'ya.

Agad naman akong umangal at sinigawan s'ya. "Anong pinagsasabi mo na hindi mo kasalanan? Kasalanan mo'to at unang-una ba't ka nasa unit ko?!"

Nasa ganoong posisyon parin kami habang nagsasagutan. Ramdam ko ang p*********i n'ya na bahagya n'yang iginagalaw habang tuwalya lamang ang suot ko.

At hinahaplos parin nya ang pisngi na nasampal. "Nakakadalawa kana sakin ah. Baka gusto mo maka-isa ako sayo?" Sabay smirk na lagi kong ikinakainis.

Umaksyon ako na parang sasampalin s'ya ulit at agad naman s'yang umalis at tumayo. "Tama na. Tsk, joke lang naman eh."

"Joke? Ambastos mo, at talagang may bulge kapa?"

Humakbang s'ya ng ilang hakbang papalapit sakin at hinawakan ang baba ko gamit ang kanan n'yang kamay habang ang kaliwang kamay naman n'ya ay nakahawak sa baywang ko.

"Hmmm. Syempre lalaki ako talagang may bulge ako. Atsaka..." Bumulong sya sa tenga ko gamit ang husky niyang boses. "...sino ba naman ang hindi maa-arouse kung ganito kaganda ang kaharap mo?" Dagdag nya na dahilan kung bakit ko s'ya nasampal sa ikatlong boses.

"Aray naman!"

"Tigil-tigilan mo'ko, Hugo! Alis! I'll sue you for this. You'll see." Sinubukan ko s'yang takutin pero wala itong epekto at tinugunan lang niya ako ng mapaglarong ngiti.

"I already bought the whole building, not just your unit. Also, I want you to move out of this unit and move in with me." Sabi niya habang nakatitig sakin ng seryoso.

"Ano?!"

Seriously, I am out of words. He is so impossible! Akala ba n'ya hawak n'ya ang daloy ng buhay dahil may pera sya? Eto ang dahilan kung bakit ayaw at galit ako sa mga mayayaman.

"I bought a house for us. Then after a month, we'll plan the wedding." He smiled sweetly.

Tinulungan niya akong makatayo sa pagkakatumba at inilalayan nya din 'yung tuwalya ko para hindi ito mahulog sa sahig dahil hubo't-h***d ako. Natahimik nalang ako sa inis habang bumubwelo pa ako sa galit sa loob ko na hindi ko alam kung paano ilalabas at saan ilalagay.

"Wedding? I did not agree to that marriage contract in the first place." Sagot ko sakanya.

"Ellie, nakapirma kana. And even if you sue me, I will still win the arguments."

"I'll pay and buy myself back if ganito naman pala ang labanan. Since it looks like I am an object you bought." I answered coldly.

Napabuntong-hininga nalang sya at inakay ako papunta sa lamesa kung saan naroroon ang niluto niyang breakfast para sakin. Tinitigan ko lang ang pagkain, masarap pero wala na akong gana.

"You can't."

His reply created a crease on my forehead.

"Hindi aabot ang pera mo. Ni hindi pa nga nakaka-abot ang networth mo sa kalahati ng mismong sariling pera ko." Dagdag niya.

Akala ko wala na siyang masasabi na hindi pa mas magpapagalit sakin at sobra pa kesa sa galit na ramdam ko. But I was wrong. Pero sa sobrang galit ko hindi ko na mailabas ito sa sigaw at pagdabog sakanya. So I'll just see things through until I get to finally lash all of my anger out in the most way I can.

Tinapos ko agad ang pagkain ko habang nakatuwalya pa at pagkatapos na pagkatapos ay nagpalit agad ako sa isa sa mga designer clothes ko, simple lang pero elegante tignan. Nakatingin lang sya sakin habang inaasikaso ko sarili ko. Siguro nagtataka siya kung bakit hindi manlang ako umimik.

Inayos ko na ang mga gamit ko na palagi kong kailangan at ang mga gusto kong damit at sapatos. Inabot lamang ng 30 minutes at inilagay ko na sila sa mga maleta. Pinagpagan ko ang damit ko at nag alcohol tapos nagpabango narin ako at sumulyap sa sarili ko sa salamin.

"Tara." Kausap ko sakanya.

Kumunot ang noo niya sa mga aksyon at sa sinabi ko. "Ano? Saan?"

"Sa bahay na binili mo para satin. Pag-usapan nadin natin ang marriage contract. Pagod na ako sa lahat-lahat. Let's get this over with at kung saan man mapupunta ang magiging usapan natin edi doon mapupunta."

His face turned to being stoic. He then dialed a number on his phone and called his men to get my things. Pfft, wealthy brat.

"Bakit? Hindi mo ba kaya dalhin ang mga maleta ko?"

Natahimik sya at paglipas ng limang segundo at pinabalik niya ang mga tao niya sa pwesto nila.

"Kaya ko." Tugon nya.

"Okay. Edi kaya mo. See you sa baba." At umuna na ako.

I'll see this through.