Baby Axel welcome!!!
ArnieIsang buwan ang nakalipas.Malaki ang pagkakaiba noong wala pa kaming anak ni Channing kaysa ngayong may baby Axel na sa aming buhay.Noon, parang ang boring ng buhay ko lalo na kung wala akong project na kailangang asikasuhin.Ngayon, libang na libang ako sa anak pa lang namin kahit na madala
Arnie“Let’s celebrate, babe.” Napatingin ako kay Channing. Kalalabas lang niya ng aming silid galing sa pagpalit ng damit matapos dumating galing sa trabaho. “Don’t tell me nakalimutan mo na?” dagdag pa niya.“Ang alin ba?” taka ko pa rin tanong habang naglalakad siya palapit pa sa akin. Hindi ko m
ArnieNagpunta kami sa bahay ng biyenan ko upang ihatid si baby Axel sa kanila. Iiwan muna namin ang bata sa mga ito dahil sa 1 year wedding anniversary nga namin ni Channing.Hindi pumayag ang asawa ko na sa bahay lang kami. Ang siste, nagsabi na siya sa mga biyenan ko bago pa man niya ako kinausap
Hi Dear READERS!Thank you so much po sa patuloy niyong pagsuporta!Gusto ko pong malaman niyo na napakasaya ko na malaman na may nagkakagusto sa mga gawa ko. At ang mga likes at comments niyo sa bawat chapter ay nagbibigay po ng gana sa akin para magsulat at palaging mag-update.Kumunti man po ang
Chanden“Dad, Mom alam niyo naman na ayaw na ayaw ko ang mga reto reto na yan,” sabi ko sa aking mga magulang. Nasa hapag kami kasama si Chancy na nakatingin lang sa amin.“Hindi ka namin nirereto, subukan mo lang mag-date tapos kilalanin niyo ang isa't isa,” sabi ni Dad.“Kilalanin lang naman pala
ChandenSa casino area ako nagpunta pagkatapos kong manggaling sa HR. Malamang na kanina pa ako hinahanap ni Noelle para ibalik ang keycard ko.Kapag ganitong maaga pa ay kokonti pa lang ang tao dito kaya nagkakaroon ako ng chance na masiguro sa mga technician na maayos ang mga machine.Nagco-conduc
Noelle“Sira ka talaga, anong nangyari at biglang ikaw ang naisip ni Sir na tanging ma-assign sa kanya?” pabulong na tanong ni Layla ng puntahan ko siya sa HR.Bilang head ay tinulungan niya akong makapasok ng trabaho dito bilang lalaki. Galing talaga ako ng Cebu at tinakasan ang aking tiyuhin na ba
NoelleNalilito ako sa boss ko. Nagtataka ako kung bakit kailangan pa niya ng personal na alalay. Hindi ko nga alam kung alalay ba ang tawag sa akin. Ang sabi kasi ay sa silid na ookupahin niya lang ako magtatrabaho. Paano kung wala naman siya doon? Ano, tutunganga ako?Ngayon ay bago na rin ang shi
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.