Sana lang talaga ay walang gawing hindi maganda yang Beatrice na 'yan. And of course, ganyan nga Arnie at Channing. Kailangan ay ang tiwala niyo sa isa't-isa ang laging paiiralin. Mamaya po ulit late night na po siguro dahil mag-review pa kami ng mga anak ko. Exam na bukas.
ChanningNagulat ako sa inasta ni Beatrice. Sa totoo lang ay galit talaga ako sa kanya. Siya ang dahilan kung bakit nangyari ang aksidente ni Christian at naguilty si Arnie na naging dahilan ng pagpapakasal nila.Pero kahit ganon ay naawa pa rin ako kila nanay at Tito Renato. Lalo na sa matandang la
ArnieNasa bahay lang ako sa tuwing pumapasok si Channing. Sa umaga ay sinasabayan ko siya ng gising para sabay na rin kami mag-almusal. Inaasikaso ko na rin ang kanyang mga gagamitin kahit na ayaw niya. Pero dahil mapilit ako ay wala pa rin siyang nagagawa.“Anak, may gagawin ka ba maghapon?” tanon
Arnie“Naku anak, hindi ko talaga ma-imagine na talagang mag-aasawa ka.”“Ano ba yan, nay! Hindi pa nga ako nadidivorce eh.”“Eh sabi ko naman sayo na doon na rin ‘yon patungo. Huwag mong sabihin na hindi ka excited, hindi ako maniniwala!” sabi niya na totoo naman. Kaya lang ayaw ko pa muna talagang
“Chan, sabay na lang ako sayo. Pauw na rin naman kami ni nanay.”“Okay, babe. I’ll wait for you.”“Okay, I love you.”“I love you more, babe.” Nang ma-end ang call ay hinarap ko na ang aking ina.“Huwag kang masyadong mag-isip at naghihintay na rin ang Tito mo sa chat ko. Nasa labas lang siya, gusto
Sarina“What the–” ang sabi ng amo ko na hindi na rin natuloy matapos kong mabitawan ang dala kong tray ng pagkain niya. Paanong hindi eh madatnan ko ba naman siyang hubo't hubad na nakaupo sa wheelchair niya! “Are you an idiot? How can you be so careless?” ang galit na tanong niya. Nagulat kasi ito
SarinaHindi ko alam kung anong itsura ko ng mga oras na ito pero ang mga salitang binitawan niya ay hindi normal na naririnig ng kahit na sino. Pero malamang ay nakaawang ang aking bibig dahil sa gulat. “Naririnig mo ba ako, Sarina?” Napaigtad ako dahil sa lakas ng boses niya.“Bitin ka ba sa pagm
Sarina“Payag ka saan?” ang parang tanga niyang tanong.“Putik naman sir, alam mo naman ang sinasabi ko eh nagmamaang maangan ka pa.”“Nagagalit ka ba?” ang tanong pa nito.“Hindi naman po, sinasabi ko lang.”“Na ano?”“Sir naman!”“Linawin mo kasi, wala akong naiintindihan sa sinasabi mo. Anong pay
Sarina“Anong ibig sabihin nito? Bakit kailangang may kasal?” ang nagtatakang tanong ko. Oo at natanong ko ang aking sarili kung kaya ko bang makipag chukchakan sa hindi ko asawa, pero hindi din sumagi sa isipan ko na sasamahan niya ng salitang kasal ang aming kasunduan.“Nakita at nabasa mo na, bak
“Chan, sabay na lang ako sayo. Pauw na rin naman kami ni nanay.”“Okay, babe. I’ll wait for you.”“Okay, I love you.”“I love you more, babe.” Nang ma-end ang call ay hinarap ko na ang aking ina.“Huwag kang masyadong mag-isip at naghihintay na rin ang Tito mo sa chat ko. Nasa labas lang siya, gusto
Arnie“Naku anak, hindi ko talaga ma-imagine na talagang mag-aasawa ka.”“Ano ba yan, nay! Hindi pa nga ako nadidivorce eh.”“Eh sabi ko naman sayo na doon na rin ‘yon patungo. Huwag mong sabihin na hindi ka excited, hindi ako maniniwala!” sabi niya na totoo naman. Kaya lang ayaw ko pa muna talagang
ArnieNasa bahay lang ako sa tuwing pumapasok si Channing. Sa umaga ay sinasabayan ko siya ng gising para sabay na rin kami mag-almusal. Inaasikaso ko na rin ang kanyang mga gagamitin kahit na ayaw niya. Pero dahil mapilit ako ay wala pa rin siyang nagagawa.“Anak, may gagawin ka ba maghapon?” tanon
ChanningNagulat ako sa inasta ni Beatrice. Sa totoo lang ay galit talaga ako sa kanya. Siya ang dahilan kung bakit nangyari ang aksidente ni Christian at naguilty si Arnie na naging dahilan ng pagpapakasal nila.Pero kahit ganon ay naawa pa rin ako kila nanay at Tito Renato. Lalo na sa matandang la
Arnie“Napakatibay talaga ng kapit mo ano? Pagkatapos ng mga sinend ko sayo ay talagang pinilit mo pa rin ang sarili mo kay Channing?” galit na sabi ni Beatrice pagdating niya. Bakit ba lagi na lang nitong sinisira ang lahat?“Beatrice, hindi ba pwedeng tigilan mo na ito?” tanong ni Tito Renato. Mar
ArnieAfter namin mag-usap ni Channing ay naging maayos na rin kami. Masasabi ko na mas sweet na siya ngayon and I’m happy about it.Ang kasiyahan ko ng maglunch ang lahat sa bahay ng mga Lardizabal ay ganon na lang. Ang sweet ni Dad na pakiramdam ko ay siyang nais gayahin ng magkakapatid. Ang pagma
ChanningKagaya ng inasahan ko na ay naging usap-usapan nga ang fashion show na ‘yon. May mga nagtatanong na kila Ate Cha kung sino ang organizer nila at kahit na hindi para sa fashion show ang event ay interested sila na kunin si Arnie.Masayang masaya syempre ang aking babe dahil doon. Mayaman na
Channing“Lika na babe,” sabi ko ng buksan ko ang pintuan ng sasakyan. Nasa bahay na kami ng mga magulang ko para sa lunch celebration namin. Sigurado akong nandito din si Lander pati na ang mga bata. Kung pwede lang sana ay nandito rin ang pamilya ni Kuya Chase ngunit hindi naman ganon kadali na ba
Channing“Okay ka lang, babe?” tanong ko kay Arnie. Lumingon siya sa akin at tumango na may kasama pang ngiti. Ngayong araw ang fashion show at kahit na ganon ang reaksyon niya ay alam kong kinakabahan din siya.“What are you doing here?” tanong niya ng tuluyan na niya akong harapin. “Maaga pa ah.”