Tsaka kailangan ko pa ba talagang tanungin? Wait–“Alam din ni Mommy na dito nakatira ang pangit na ‘to?” tanong ko sabay turo kay Channing.“Pangit?” kunot ang noo pero nakangiting tanong ni Ate Cha.“Yes, pangit. Kung pangit ako, mas pangit siya!”“Ako, pangit?” tanong ni Channing na nakaturo pa s
Arnie“Ituloy mo na ang pagkain mo,” sabi niya sabay tayo. Hinayaan ko na lang siya at tinignan na ang pagkaing nasa harapan ko. Sa hindi malamang dahilan ay bigla akong nawalan ng gana, pero pinilit ko pa rin na makakain ng maayos dahil baka mamaya ang isipin pa ng lalaking yon ay siya ang dahilan.
ArnieNaguguluhan man sa inakto ni Channing ay pinabayaan ko na at least, nakakausap ko pa rin siya ng maayos.“Thank you,” sabi ko bago ko binuksan ang sasakyan.“I’ll come pick you up, later.” Natigilan ako at tumingin sa kanya kaya nagkasalubong ang aming mga mata. Gusto ko sana yon kaya lang ay
ArnieFinal rehearsal namin, three days before ng fashion show mismo. Ready na ang lahat at very satisfied ako sa outcome.Ang mga modelo ay talagang napakahuhusay. Walang primadonna at mas lalong walang akala mo kung sino kung umasta. Nakakasira naman kasi ng araw kapag ang aarte ng mga katrabaho.
“Okay, na gets ko yon. Anong plano mo?”“I’ll wait for our divorce before I contact Selena. You know, ayaw kong isipin niya na may asawa ako tapos ay–”“Yes, I get that.” Napangiti ako sa sinabi niya. Konting kwentuhan pa at pangungumusta kay Selena at natapos na rin ang aming usapan. Tumingin ako s
ArnieTumayo siya, ang akala ko ay aalis na ngunit nagpabalik balik lang ito ng lakad sa harapan ko habang sige naman ang pagsunod ko ng tingin sa kanya.“Nahihilo ako sayo, Channing.”“Can you say that again?” patanong na sabi niya.“Alin?”“Yung sinabi mo, pakiulit.”“Of course!” sabi ko. Bakit ba
ChanningAlam ko na madumi ang aking kamay dahil nagluluto ako. Pero hindi ko na napigilan pa na yakapin din si Arnie dahil sobrang miss na miss ko na siya. Naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya at kahit na naiiyak ako sa saya ay napangiti pa rin ako.I’m really stupid. Tama siya, wala akong iba
ChanningMasaya na ako. As in. Noong nag-usap kami ni Arnie sa condo ko ay parang gumuho ang mundo at pasan ko ang daigdig.Kahit ako ay nagalit sa sarili ko ng maalala ko ang itinanong ko sa kanya.Naisip ko na sobrang desperado ako ng mga oras na ‘yon, pero kahit na ganon ay hindi ko pa rin dapat
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.