“Lagyan po muna natin ng gamot ang sugat niyo Sir para hindi mamaga or maimpeksyon.” Inabot ko ang kamay ko sa nurse dahil ayaw kong balewalain ang effort ni Chanden. Alam kong para lang din sa akin ang ginawa niya.Manhid na nga yata ako dahil wala akong maramdaman na kahit na anong sakit habang ni
ChaseNanatili kami nila Mommy sa labas ng emergency room habang patuloy lang kaming naghihintay sa muling paglabas ng mga doktor. Kumalma na rin ako kahit papaano courtesy of my mother. Kahit kailan talaga ay tanging siya lang ang may kakayahang magbigay ng comfort sa akin. Siguro ay dahil sa magka
Gusto ko sanang sabihin kay Mommy ang tungkol sa sinabi ng babaeng tumawag sa akin. Na sa palagay niya ay sinadya ng driver na sagasaan si Nina ngunit nagpigil ako dahil baka mag-alala rin siya. Ang importante ay nahuli na iyon at sisiguraduhin kong pagbabayaran niya ng mahal ang ginawa niyang panan
Nina Nararamdaman kong may nakakapit sa akin kamay at may humahagod sa aking tiyan. Nang idilat ko ang aking mga mata ay nakita ko ang ulo ni Chase na nakayuko sa aking hinihigaan. Luminga ako at napansin kong nasa hospital ako. Anong nangyari? Hindi sinasadyang naigalaw ko ang aking kamay na hawa
Chase Bakit ba napakaraming tao ang kasiyahan ng makita ang kapwa nila na nahihirapan? Hindi ba pwedeng maging masaya na lang sila sa kung anuman ang meron ang iba? Bakit ba napakabilis nilang mainggit sa isang taong bago nakaranas ng kaligayahan ay sandamakmak namang hirap at pasakit ang pinagdaa
Chase Nagising ako na masakit ang aking leeg. Nakayungyong ako magdamag sa kama ni Nina at hindi ko na nagawang lumipat sa sofa. Hindi ko rin naman kasi maatim na bitawan ang kanyang kamay kaya hindi na talaga ako umalis sa tabi niya. Isa pa, pumapasok din ang nurse at chinecheck siya kaya mas gust
Nina Umalis si Chase at iniwan kami. Pagtingin ko sa may pintuan ay napansin kong nandoon nga lang siya kaya nakahinga ako ng maluwag bago nagbaling ng tingin sa lalaking mataman ng nakatingin sa akin ngayon. “Red,” sabi ko. “Nina,” tugon din naman niya. “Kamusta ka na?” “Okay naman, medyo hindi
ChaseLooking forward ako sa result ng imbestigasyon nila Channing. Sana nga lang ay matagpuan na ang sino man na nasa likod nang panggigipit sa aming mag-asawa ng lalaking iyon kung meron man. Hindi pa muna umalis si Channing at sinamahan ako na maghintay na matapos ang pag-uusap nila Red at Nina
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang