Sana naman ay hindi na umeksena si Jason at m,aging masaya na ang dalawa...
Sarina“Ma’am, nandiyan po si Donya Sol,” sabi ni Yaya Rowena. Nasa aking silid ako habang nag-aayos ng mga pinamili namin ni Maximus ng nagdaang araw. Hindi ko na nagawang ayusin dahil sa sobrang pagod ng dumating kami at higit sa lahat, hindi pumayag ang asawa ko dahil sabik na sabik na daw siya s
MaximusGusto ko ng maging maayos kami ni lola kaya naman sinadya ko siya sa kanyang mansyon bago ako nagpunta ng kumpanya. Kinausap ko siya tungkol sa kalagayan ni Sarina dahil ayaw kong dumagdag pa siya sa isipin ng asawa ko na alam kong hindi maganda ang kalagayan, hindi dahil sa kanyang pagbubun
Kalmado na ang asawa ko at mabilis na napababa ng doktor ang kanyang lagnat. Buti na lang ay agad kaming dinaluhan ng mga espesyalista pagdating namin ng emergency dahil napansin kong bigla na lang siyang nangisay na hindi ko mawari.“Nagkumbolsyon na po si Mrs. Lardizabal at mabuti na lang din at n
Sarina“Hi, asawa ko, how do you feel?” mukha agad ni Maximus ang sumalubong sa akin pagmulat ko ng aking mga mata. Pakiramdam ko ay sobrang nanghihina ako pero dahil sa gwapo niyang mukha ay hindi ko mapigilang makaramdam ng kakaibang sigla.“Okay na, asawa ko.”“Sobra mo akong pinag-alala. Why did
MATURE CONTENTSarina“Talaga ba?” Titig na titig ako sa kanyang mga mata at sinalubong naman niya iyon. Siniguro ko na makikita niya ang pagnanasang bumabalot ngayon sa aking buong katawan na nais na mahawakan niya habang ang sinimulan kong gumawa ng paikot na paghagod sa kanyang kamay na nakahawak
SarinaAng nangyari sa amin ni Maximus sa ospital ay sadyang kakaiba para sa akin. Hindi ko inakalang papayag akong may mangyari sa amin sa ganung kalseng lugar. Well, hindi naman sa marumi yon or whatever. Ang sa akin lang ay hindi proper para gawin namin ang ganon sa isang lugar kung saan mayroong
SarinaNagpatuloy ang aming session ni Dr. Miraez. Noong una ay walang nangyari dahil sa sobrang kaba at takot ko ay sa iyakan lang kami nauwi. Mabuti na lang at sobrang supportive ng aking doktora at hindi niya rin ako sinukuan.Nakakaapat na session na kami at ngayon ay papunta ulit ako sa kanya.
Sarina“Handa ka na ba, Mrs. Lardizabal?” tanong ni Dr. Miraez na tinugon ko naman ng tango. Kahit na medyo natakot ako kay Jason ay hindi ko na pwedeng ipagpaliban paito.Kailang, kahit papaano ay may malaman or maalala ako sa aking nakaran ng mawala ako sa airport na kagaya ng sinabi sa akin ni Max
NoelleMabigat pa ang mga talukap ng aking mga mata, parang may buhangin na pumipigil sa akin para dumilat. Ngunit sa gitna ng kadiliman at pagkalito, dama ko ang bahagyang pagpisil ng kung sino sa aking kamay. Mainit iyon, pamilyar, at puno ng pag-aalala.Kasunod niyon, narinig ko ang mahinang pag-
Noelle“Diretso na tayo sa ospital, Lovey,” mariing sambit ni Chanden habang hawak ang manibela.Hindi na ako nakaimik. Parang bigla na lamang akong pinagsakluban ng langit at lupa. Nanghihina ako at nanlalamig ang buong katawan ko. Ang puso ko’y bumibilis ang tibok habang unti-unting sumisikip ang
Chanden“Are you feeling okay, Lovey?” malambing kong tanong habang nililingon si Noelle. Mahigpit ang hawak ko sa manibela, pero mas mahigpit ang pangambang baka hindi niya lang sinasabi kung may nararamdaman na naman siya.“Oo naman, bakit mo naitanong?” sagot niya sabay ngiti. Hindi ‘yung pilit n
Chanden“Hi, Chanden. Hinatid ko na sa office mo si Noelle para hindi ka mag-alala. Ayaw kong isipin mo na pinabayaan ko ang asawa mo, eh mas masarap siyang kausap kaysa sayo. 😜✌️” basa ko sa chat ni Scarlet. Napangiti ako nang hindi sinasadya.Palabas na ako ng meeting room at katatapos lang namin
Noelle“Hey, okay ka lang?” Napapitlag ako sa tanong na ’yon ni Scarlet. Titig na titig siya sa akin, para bang gusto niyang basahin ang nasa isip ko. For a moment kasi, para akong nawala sa ulirat at bigla na lang kung ano-ano ang pumasok sa isipan ko. Wala naman siguro akong dapat na ipag-alala di
Noelle“Hi!” masiglang bati ni Scarlet nang makita niya ako mula sa pinto ng coffeeshop.“Hi,” ganting bati ko, sabay ngiti. May halo nang excitement at kaba sa dibdib ko habang lumalapit sa kanya.Sumama ako kay Chanden papasok sa opisina ngayong umaga. Habang nasa meeting siya, pumayag naman siyan
ChandenPagpasok ko sa condo, agad akong sinalubong ng aking asawa na may ngiting kay sarap pagmasdan na parang sinag ng araw sa maulap kong araw.“Hi, Dovey!” malambing niyang bati habang mabilis akong niyakap at hinalikan sa pisngi. Sa init ng kanyang yakap, unti-unting nawala ang bigat sa balikat
Chanden“Ano sa tingin mo, Kuya?” tanong ni Chancy habang inaayos ang pagkakaupo sa tapat ng aking mesa. Nasa opisina ko na kami, at sumunod silang dalawa pagkatapos ng huling meeting namin ngayong hapon. Tahimik sa paligid. Tanging ang marahang tunog ng wall clock at ang humuhuning aircon ang narir
ChandenSa totoo lang, ayoko talagang iwan si Noelle sa condo nang mag-isa. Oo, alam kong ligtas siya roon. Alam kong secured ang buong lugar at wala namang nakaambang panganib. Pero iba pa rin ang kapayapaang nararamdaman ko kapag nandiyan ako sa tabi niya.Wala eh, gusto ko na ako ang una niyang m